‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌شفاعت چیه؟! شفاعت در لغت به معناى «ضمیمه کردن چیزى به چیز دیگر و جفت نمودن آن» است و در اصطلاح مذهبى به معناى کمک کردن اولیاى خدا (پیامبران، امامان و مردم صالح و درستکار) براى نجات افرادى است که در طول زندگى مرتکب لغزش هایى شده اند البتّه کمک به نجات افراد گنهکار دو صورت داره: یک شکل آن به اصطلاح پارتى بازى نارواست و شکل دیگر آن یک نوع درس تربیت و روزنه امیده!

‌ اگر افرادى که شفاعت میشن هیچ گونه شایستگى نداشته باشند، و در عین حال به آنها بدون جهت کمک بشه و بر دیگران مقدّم بشن، این کار یک نوع تبعیض ناروا و تشویق مردم به گناه و تأمین دادن به آنها در برابر جنایات است این همان شفاعت غلط و ناروایی هست که باید گفت موجب جرأت جنایتکاران و گناهکاران مى شود و امید به چنین شفاعتى باعث میشه که افراد مجرم از انجام هیچ جنایتى کوتاهى نکنند، و این شفاعت پارتی بازی است ولى مسلّماً شفاعت اسلامی این نوع شفاعت نیست!

‌ ولى اگر بعضى از گناهکارا به خاطر پیوندهاى معنوى که با خدا داشتن و به خاطر ارتباط ایمانى که با اولیاى پروردگار برقرار کرده بودن مورد کمک شفیعان روز رستاخیز قرار گیرند، در این صورت نوید شفاعت نه تنها موجب تشویق و مستلزم تبعیض ناروا نیست، بلکه عین عدالت و وسیله تربیت و بازگشت افراد گنهکار از نیمه راه است

‌ همان طور که قرآن مجید بیان میکنه ، شفاعت اولیاى خدا منوط به اذن پروردگار جهان است و تا اجازه خدا نباشد هیچ کس نمىتونه شفاعت بکنه! و اذن خدا بى جهت و بدون حکمت نخواهد بود! در این صورت باید گفت اذن خدا شامل حال کسانى میشه که براى عفو شایستگى دارن و اگر در طول زندگى لغزش و گناهى داشتن به مرحله پرده درى و طغیان نرسیده و اگر رابطه خود را در بعضى از جهات ضعیف کردن، بکلّى آن را از بین نبرده اند! ، چنین افرادى که پیوندهاى گوناگون خود را با حقّ و حقیقت نگسسته اند مشمول و شایسته شفاعت مى شن‌ شفاعت درباره افراد لایق و شایسته جز روزنه امید براى امکان تجدید حیات دینى و اخلاقى، چیزى نیست و مخصوص کسانى است که روابط خود را با خدا و اولیاى دین حفظ کرده اند ولى کسى که داراى اعمال نیک نبوده و از ایمان به خدا بهره نداشته باشد و عمرى در گناه و فساد به سر برده است هرگز مشمول شفاعت نخواهد بود...‌!

‌ ‌ ‌ ‌ ‌ اثبات شفاعت در قرآن خداوند مى فرماید «قُلْ لِلّهِ الشَّفاعَةُ جَمِیعاً لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»(5) (بگو همه شفاعت از آن خداست، فرمانروایى آسمان ها و زمین از آن اوست، سپس به سوى او بازگردانده مى شوید.) روشن است که خدا نزد کسى براى کسى شفاعت نمى کند، چون او برتر از هر چیز است، و هر چیز در پیشگاه او خاضع است. پس معناى اینکه همه شفاعت از آن اوست این است که خداى سبحان مالک مقام شفاعت است و هیچ کس جز با اجازه او شفاعت نمى کند. «مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاّ بِإِذْنِهِ»؛(6) (کیست که نزد خدا شفاعت کند، مگر به اذن او.) 2. «ما مِنْ شَفِیع إِلاّ مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ»؛(7) (هیچ شفیعى نیست، مگر پس از اجازه او.) 3. «لا یَمْلِکُونَ الشَّفاعَةَ إِلاّ مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً»؛(8) (مالک شفاعت نیستند، مگر کسى که نزد خداوند، عهد و پیمانى گرفته باشد.) 5). سوره زمر، آیه 44. (6). سوره بقره، آیه 255. (7). سوره یونس، آیه 3. (8). سوره مریم، آیه 87.

‌‌ ‌ ‌اثبات شفاعت در اهل سنت! پیامبر ص فرمود: خداوند بزرگ برای هر پیامبری دعاء مستجایی قرار داده است، پیامبران گذشته در همین دنیا از آن استفاده کردند، اما من آن دعا را برای شفاعت کردن امت خود در آخرت نگاه داشته‌ام، شفاعت من نصیب افرادی از امت خواهد شد که، با ایمان از دنیا بروند و مشرک نباشند

ابن ماجه، محمد، سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۴۴۰.
ابن حنبل، احمد بن محمد، مسند احمد، ج۱۵، ص۳۰۹.

پیامبر ص فرمود:شفاعت من بخواست خدا به کسانی می‌رسد که با ایمان از دنیا بروند و مشرک نباشند

مالک بن انس، موطامالک، ج۱، ص۱۶۶

پیامبر ص فرمود:مقام محمود که در آیه ۷۹ سوره بنی اسرائیل آمده است، همان مقامی است که در آن برای امت شفاعت می‌کنم

ابن حنبل، احمد بن محمد، مسند احمد، ج۱۶، ۴۸۹.

‌ ‌ ‌ ‌ ‌اثبات شفاعت در شیعه (احادیث هردو مذهب در اینباره خیلی زیاد بوده اما به اختصار برخی رو آوردیم!) پیامبر گرامی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: من در روز قیامت شفاعت می‌کنم و شفاعتم پذیرفته می‌شود و علی هم شفاعت می‌کند و شفاعت او نیز پذیرفته می‌شود و اهل بیت من نیز شفاعت می‌کنند و شفاعت آنان هم پذیرفته می‌شود

سروی مازندرانی، ابن شهر آشوب، مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۱۵.
طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱، ص۲۰۲.

پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود:

«اعطیت خمساً....اعطیت الشفاعه». 

خداوند به من پنج امتیاز اعطا کرده است....یکی از آنها شفاعت است

صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۲۴۰-۲۴۱.

ابوذر و سلمان از پیامبر روایت می‌کنند: «که آن حضرت فرمود: خداوند به من درخواست برآورده عطا کرد، (دعاء مستجاب) پس من آن را برای شفاعت افراد باایمان امتم در روز قیامت نگاه داشتم. و خدای متعال هم پذیرفت».

محمد بن حسن، طوسی، الامالی، ص۵۷.

ـ پیامبر فرمود: «ان من امتی من سید خل الله الجنه بشفاعته اکثر من مضر». «در امت من کسانی هستند که برای جمعیتی بیش از جمعیت قبیله (مضر) (قبیله‌ای پر جمعیت از عرب) شفاعت می‌کنند!».

طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۸۸.

‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ شفاعت به کیا نمیرسه؟!  شرط شفاعت، ایمان است. اما با توجه به این که انسان ممکن الخطاست و گاهی اسیر وسوسه شیطان می‌شود و فرصت یا توفیق توبه پیدا نمی‌کند، مورد شفاعت پیامبر و امام قرار می‌گیرد. وگرنه به فرموده حضرت علی علیه السلام هیچ شفاعتی نجات‌بخش‌تر از توبه نیست!(۱)

‌ شفاعت اهل بیت و پیامبران به چند دسته از انسان‌ها تعلق نمی‌گیرد. مومن باید تلاش کند جزء این دسته قرار نگیرد. چنانچه مثلا وقتی شخصی می‌خواهد ضامن کسی شود، از قبل می‌گوید اگر فلان شرایط را داشته باشی، شمانت نمی‌کنم. بر اساس روایات شفاعت به این افراد تعلق نمی گیرد(۲): کافران و مشرکان، ستمگران، دشمنان خاندان پیامبر(ص) (ناصبی‌ها)، آزاردهندگان ذرّیه و فرزندان رسول خدا(ص)، تکذیب کنندگان شفاعت، خیانت پیشه‌گان، سبک‌شماران نماز، منکران ولایت امام علی(ع) و ائمه اطهار(ع)، منافقان، ترک کنندگان نماز! (جالبه نه تنها به ترک کنندگان نماز شفاعت نمیرسه بلکه به کسایی که نماز میخونن اما با حضور قلب نمیخونن یا اول وقت نمیخونن یا سریع تمومش میکنن که مصداق سهل انگاری در نمازه هم شفاعت نمیرسه! پس بچه هیئتی که شب تا ساعت ۲ میری هیئت ولی نماز صبحتو قضا میکنی یا کلا نمیخونی بیخودی حسین حسین نکن..)

‌ بنابراین اینگونه نیست که شخصی عمدا گناه کنه و توبه هم نکنه و مشمول شفاعت قرار بگیره. بلکه شفاعت مخصوص کسانیه که اهل ایمان هستن اما به دلیل جهل، غفلت و وسوسه گاهی خطایی کردن بواسطه بقیه کارهای خوبشان توسط اهل بیت شفاعت می شن پی نوشت: ۱)مجلسی، بحارالانوار، ج۶، ص۱۹. ۲)معاد در قرآن ج۲، ص۱۴۵.

‌ ‌ ‌ شفاعت در راستای رحمت خداست! طبق گفته ی علامه طباطبایی در المیزان بخشش خداوند در قیامت به دو شکل است اول کسانیکه خیلی مومن بودن و عمل ناصالح نداشتن اینها مغفرت الهی به دست میارن و دوم کسانیکه مومن بودن عبادت کردن اما خرده شیشه هم تو اعمالشون بوده و گناهم تو اعمالشون دیده میشه {ولی بازم میگم این دسته از افراد مومن بودن و خدارو عبادت کردن و دستوراتشو عملی کردن نه اینکه گفته باشن نماز نمیخونم ان شاءالله امام حسین شفاعت میکنه!!} برای این افراد خداوند به شافیعان(شامل ائمه و قرآن و علما و حافظان قرآن و شهدا)اجازه میده تا شفاعت کنن و به این شکل گناهاشون بخشیده بشه پس شفاعت در راستای بخشش و رحمت الهیه نه اینکه فردیو خدا بخواد عذاب و عقاب کنه و شفاعت در مقابل این عذاب قرار بگیره و خدارو از تصمیمش برگردونه!!

‌ اگه کسی فکر میکنه که خدا روز قیامت میخواد عذابش کنه ولی امام حسین مقابل خدا وای میسته سخت در اشتباهه چون امام حسین رو مهربان تر از خدا فرض کرده و این یک ضد توحیدی و توهین به خداست! در صورتی که امام حسین خودش رافتشو و رحمتشو از خدای رحیم گرفته و خود خدا مثل مدیری که به معاونش اجازه میده که اسم برخی افرادو برای اضافه ی حقوق بده به اولیای خودش اجازه داده تا کسانی روشفاعت یا شکایت کنن..

‌ ی مدیر به ی سری معاوناش گفته بعضیارو خودم افزایش حقوق میدم و عزل میکنم اما چون شما محترمید میتونید از بین کسانی که صلاحیت دارن برخی رو به من درخواست بدید افزایش حقوقشونو بدم برخی هم عزل کنم ولی کسیکه به مدیر فحش ناموسی داده ولی با معاونش رفیقه به نظرتون معاونه میتونه به مدیر بگه به خاطر حرمت من ببخشش؟ حرمت خود مدیر چی میشه پس؟ حرمت مدیر از حرمت معاونینش بالاتره.. اما کسیکه مثلا به کارش نیاز داره ولی بعضی وقتا کارو پیچونده نیومده اگه واقعا توی دلش قصد کار کردن داشته باشه معاون میتونه این فرد رو صلاح بدونه از برخی مشکلاتش بگذره مدیر.. به طرف گفتن چرا میایی هییت ولی نماز نمیخونی گفت امام حسین کارو درست میکنه گفتن امام حسینو بالاتر میدونی یا خدارو؟ گفت امام حسین:/ این مصداق همونیه که به مدیر بی احترامی کرده از معاون میخواد افزایش حقوقم بگیره!

امام حسین بانی عبادته نه مانع عبادت! امام حسین قیام کرد تا اعمال عبادی رو برپا داره نه اینکه اعمال عبادی رو میان شیعیان برچینه! امام حسین امام شد تا بفهمی خدایی هست و اون خدا دستوراتی داره نه اینکه سرپیچی کنی از دستورات خدا:/// اگه شفاعت باعث غرور در گناه کردنت بشه و بگی دستورات واجبو انجام نمیدم گناهم نمیکنم چون شفاعت بهم برسه این یک عقیده به شدت باطله و خدا بار ها اغترار در گناه رو در قرآن نهی کرده و بار ها برای این مسئله یهودیان رو مثال زده‌..

‌ طبق آیه 39 سوره مبارکه نبا کسیکه شفاعت اهل بیت و مغفرت خدارو میخواد باید به سوی پروردگارش راهی رو بگیره و دستوراتشو عمل کنه نه اینکه فقط بشینه ی گوشه گریه کنه آخرشم نذری بخوره و بره تو ادامه ی غفلتش:/ خدا مارو آفریده تا عبادتش کنیم{طبق آیه ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون} حضرت رسول (ص) طبق آیه 30 سوره فرقان قبل از شفاعتش شکایت میکنه از کسانی که قرآن و متروک کردن و به جای اینکه بخونن و روش تفکر کنن و عمل کنن گذاشتنش روی طاقچه عیدیاشونو میزارن توش یا مسابقه ی قشنگ تر خوندنشو گذاشتن یا وقتی یکی میمیره براش پخش میکننو و متروکش کردن مثل کسیکه با کیبورد برنج بکشه یا با کتاب میخ بزنه تودیوار! وای به حال کسی که رسول شکایتش کنه!...

هدف هیئتی واقعی! هیئتی باید دو هدف داشته باشه از عزاداریش هدف اول اینکه یا امام حسین من با این کار تورو تکریم میکنم و ازت تشکر میکنم که منو بیدار کردی و برات اشک با معرفت میریزم و هدف دوم اینکه به شکرانه ی این معرفت برمیگردم به صراط مستقیم و توبه نصوح میکنم خدارو عبادت میکنم چون هدفت همین بود و هرکی این دو هدفو باهم نداشته باشه تو گمراهی محضه! امام حسین خودش خدا ترس بوده و مقتدای حسین که لایق شفاعت باشه باید خداترس و عبد باشه وگرنه شیعه و پیرو و محب و عاشق و لایق شفاعت نیست!! عمر سعد هم عاشق حسین بود ولی عبد خدا و نوکر حسین نبود ولی حضرت عباس هم عاشق خدا بود و هم عبد خدا و هم نوکر حسین بود پس مرز عشق واقعی نوکری کردنه..! کدوم عشقی اطاعت نمیاره‌..؟! اللهم الرزقنا شفاعت الحسین یوم الورود‌‌...

‏یک قاب سنگین از پهلوانان قهرمان وطن❤️ «اهدای دوبندهٔ حسن یزدانی به قهرمان حادثهٔ شاهچراغ» _یاس ‹؏ـقیلہ‌بنے‌هاشم⁶⁹› ↓ 𝐈𝐃: @AGHILEH_BANIHASHEM

‏کاش همه مسئولین مثل تو گزینش می شدند نه با مدرک نه با آقا زادگی نه با پارتی با عمل و سابقه با شرف و شجاعت نوش جونت قهرمان ‎#فرزاد_بادپا _ر1حیل ‹؏ـقیلہ‌بنے‌هاشم⁶⁹› ↓ 𝐈𝐃: @AGHILEH_BANIHASHEM

+ ویدیو لو رفته از تیر خوردن عرفان رمیزی‌پور😱😂: ‹؏ـقیلہ‌بنے‌هاشم⁶⁹› ↓ 𝐈𝐃: @AGHILEH_BANIHASHEM