علی‌تو‌عشق‌منی:)

+شروع بحث غزه و کمک های ایران

بسم الله الرحمن الرحیم #بحث #پاسخ_به_شبهات

خیلیا سوال میپرسن که چرا اینقدر به غزه کمک میکنید درحالی که نصف بیشتر مردم خودمون گرفتار فقر و گرسنگی هستند؟

۱. انقلاب اسلامی، انقلاب طبقات مستضعف و دیندار است. پس از انقلاب اسلامی، نهادهای متعددی برای فقرزدایی در کشور ایجاد شد. کمیته امداد امام خمینی، بنیاد مستضعفان، سازمان بهزیستی و نهادهای متعدد دیگری که وظیفه حمایت از طبقات آسیب‌پذیر را بر عهده دارند و خدمات قابل توجهی تاکنون انجام داده‌اند.

در پرسش به مساله گرسنگی اشاره شد، گرسنگی مطلق در کشور ما نزدیک به صفر است، در حالی که در برخی از کشورهای غربی این آمار از ۲ درصد بیشتر است. مساله فقر، یک مساله ریشه‌دار در کشور ماست. عموم ملت ما یعنی بالای ۷۰ درصد جمعیت، طی ۲۵۰ سال قبل از انقلاب اسلامی، فقیر بوده‌اند. بر اساس آمارهای جهانی، توزیع ثروت در کشور، پس از انقلاب اسلامی، عادلانه‌تر شده است.

توجه داشته باشید که ما به دلیل استقلال‌طلبی با تحریم‌های شدید مواجه هستیم و کمتر کشوری می‌تواند در برابر این حد از تحریم، ایستادگی نماید. در سال ۲۰۱۶ «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا شد و «طرح فشار حداکثری» را دنبال کرد که هدف آن «فروپاشی کامل اقتصاد ایران» و «نارضایتی عموم مردم» و «فروپاشی از درون» بود. نتیجه این همه تلاش امروز اما به شکست انجامیده است. رشد اقتصادی کشور طی ۲ سال اخیر، بالای ۴ درصد بوده است.

اشتباه نکنید! مراد ما از گفتن این مسائل، گل و بلبل نشان‌دادن اوضاع اقتصادی نیست. قطعا مشکلات اقتصادی و غیراقتصادی فراوانی در اثر اقدامات دشمن و «قصور و تقصیر برخی افراد خودی» پیش رو ماست.

به عنوان نمونه «فقر و تبعیض»، اما فراموش نکنید که «عدالت» از «شعارهای اصلی انقلاب اسلامی» بوده است و «رفع این کمبودها»، پیش از آنکه خرده‌گیری رسانه‌های وابسته بیگانه، بر جمهوری اسلامی باشد، «آرمان انقلاب اسلامی» است و این آرمان‌ها تا امروز زنده است و از زبان بالاترین مقام جمهوری اسلامی(رهبر انقلاب) بصورت مداوم شنیده و دنبال می‌شود. تحقق کامل آن به زمان احتیاج دارد.

۲. اما «مساله فلسطین»؛ از ابعاد مختلفی قابل بررسی است؛ اولا امروز دیگر برای تمام مردم دنیا ثابت شده که در فلسطین یک «فاجعه انسانی» کم‌سابقه در حال وقوع بوده و در شش ماهه اخیر، شدت گرفته است.

بیایید فراموش کنیم که ما مسلمانیم و ده‌ها آموزه دینی، «دفاع از مظلوم» را بر ما تکلیف کرده است، اما آیا براستی انسانیت تا بدین حد سقوط کرده است که «پاره پاره شدن بچه‌های بیگناه»، کودکان معصوم و مظلوم فلسطینی را به نظاره بنشینیم و چشمانمان را ببندیم و بگوییم به ما ربطی ندارد! اینکه مساله ما نیست؟!