نامی بر بلندای عرش «وَ رَفَع ذِکرَک فی علّیّین» (بخشی از زیارت علمدار رشید کربلا). امام صادق(علیه السلام) گواهی می‌دهد که خداوند، نام عباس(علیه السلام) را در علیّین بالا برده است. قرآن کریم می‌فرماید: کَلّٰا إنَّ کِتٰابَ الأبْرارِ لَفیٖ علّیِّینَ وَ مٰا أدْریٰکَ ما عِلِّیُّونَ کتابٌ مَرقومُ یَشْهَدُهُ المُقرّبونَ. در آیات کریمۀ فوق سخن از ابرار است، همان‌ها که در بالاترین درجات بهشت قرار دارند و از نعمت‌های بی‌مانند برخوردار. و شگفت آن‌که امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: نام عباس(علیه السلام) در علیین بالا رفته است؛ یعنی در میان افرادی که در بالاترین درجات بهشتی هستند، قمر بنی هاشم(علیه السلام) برجستگی خاصی دارد چرا که او زبدۀ نیکان تاریخ است. @zanjani_net

اَلسَّلاَمُ عَلَی الْحُسَيْنِ وَ عَلَی عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلَی أَوْلاَدِ الْحُسَيْنِ وَ عَلَی أَصْحَابِ الْحُسَيْنِ 👇جایگاه زائر امام حسین علیه السلام👇 امام صادق علیه السلام فرمودند： «ما مِنْ اَحَد یَوْمَ الْقِیامَةِ إِلاَّ وَ هُوَ یَتَمَنّى أَنَّهُ زارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلىٍّ(علیهما السلام) لِما یَرى لَما یُصْنَعُ بِزُوّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِىٍّ(علیهما السلام)مِنْ کَرامَتِهِمْ عَلَى اللهِ» هر کسى در روز قیامت، آرزو مى کند که از زائران قبر امام حسین(علیه السلام)باشد، از فزونى آنچه از کرامت آنان نزد خداوند مشاهده مى کند. وسائل الشیعة، ج 10، ص 330، ح 37.

سجده بر تربت الحسین علیه السلام امام صادق "علیه السلام" فرمود: «السُّجُودُ عَلَى طِينِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ علیه السلام يُنَوِّرُ إِلَى الْأَرْضِ السَّابِعَة وَ مَنْ كَانَ مَعَهُ سُبْحَةٌ مِنْ طِينِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ علیه السلام كُتِبَ مُسَبِّحاً وَ إِنْ لَمْ يُسَبِّحْ بِهَا» سجده بر تربت قبر حسين (علیه السلام) تا زمين هفتم را نور باران مى‏كند، و كسى كه تسبيحى از خاك مرقد حسين (علیه السلام) را با خود داشته باشد، تسبيح گوى حق محسوب مى‏شود، اگر چه با آن تسبيح هم نگويد. من لا يحضره الفقيه ج 1، ص 268 ، ح 829.

سؤالاتی که در قبر می پرسند امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «يُسألُ المَيِّتُ في قَبرِهِ عن خَمسٍ: عن صَلاتِهِ، وزَكاتِهِ، وحَجِّهِ، وصيامِهِ، ووَلايَتِهِ إيّانا أهلَ البَيتِ، فتَقولُ الوَلايةُ مِن جانِبِ القَبرِ للأربَعِ: ما دَخَلَ فِيكُنَّ مِن نَقصٍ فَعلَيَّ تَمامُهُ» از میت در گورش درباره پنج چيز سؤال می ‏شود: از نمازش، زكاتش، حجّش، روزه‏اش و ولايتش نسبت به ما اهل‌بیت علیهم‌السلام. پس ولايت از گوشه قبر به آن چهار چيز گويد: هر يك از شما كم و كاستى داشتيد، كامل كردن آن به عهده من. كافی؛ ج‏3؛ ص241؛ ح15.

زیارت از راه دور حضرت امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «إِذَا بَعُدَتْ‏ بِأَحَدِكُمُ‏ الشُّقَّةُ وَ نَأَتْ بِهِ الدَّارُ فَلْيَعْلُ أَعْلَى مَنْزِلِهِ وَ لْيُصَلِّ رَكْعَتَيْنِ وَ لْيُومِ بِالسَّلَامِ إِلَى قُبُورِنَا فَإِنَّ ذَلِكَ يَصِلُ إِلَيْنَا» هرگاه (زیارت) بر یکی از شما سخت و طاقت فرسا بود و خانه اش هم دور بود، پس بر بام خانه اش بالا رود و دو رکعت نماز بخواند و با سلام دادن به قبر ما اشاره و قصد کند، یقیناً سلام او به ما می رسد. کافی، ج4، ص587، ح1.

زیارت قبور والدین حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: «زُورُوا مَوتاكُم؛ فإنّهُم يَفرَحُونَ بِزِيارَتِكُم، ولْيَطلُبِ الرَّجُلُ حاجَتَهُ عِندَ قَبرِ أبيهِ واُمِّهِ بعدَما يَدعُو لَهُما» اموات خود را زيارت كنيد؛ زيرا آنان از ديدار شما خوشحال مى شوند، و انسان بايد بعد از آن كه بر سر قبر پدر و مادر خود برايشان دعا كرد، حاجت خود را[از خدا] بخواهد. کافی، ج3، ص229، ح10.

زیارت قبور صالحان شیعه امام کاظم علیه السّلام فرمودند: «مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ أَنْ یَصِلَنا فَلْیَصِلْ فُقَراءَ شِیعَتِنا وَ مَنْ لَمْ یَسْتِطِعْ أَنْ یَزورَ قُبُورنا فلْیَزُرْ قُبُورَ صُلَحاءِ إِخْوانِنا» کسی که به ما دسترسی ندارد و نمی تواند به دیدار ما نائل آید به دیدار فقراء شیعه (و به دستگیری آنان) بپردازد،و کسی که توانایی زیارت قبور ما را ندارد به زیارت قبور صالحان از شیعیان ما برود. وسائل الشیعه، ج ۶، ص ۳۳۲. فهرست .

تسبیحات حضرت زهرا علیهاالسلام امام صادق علیه السلام خطاب به یکی از اصحابشان فرمودند: « يَا أَبَا هَارُونَ إِنَّا نَأْمُرُ صِبْيَانَنَا بِتَسْبِيحِ فَاطِمَةَ علیهاالسلام كَمَا نَأْمُرُهُمْ بِالصَّلَاةِ فَالْزَمْهُ فَإِنَّهُ لَمْ يَلْزَمْهُ عَبْدٌ فَشَقِيَ » ای ابا هارون ، همانا ما کودکان خود را همانگونه که به نماز امر می کنیم به تسبیحات حضرت فاطمه (سلام الله علیها) نیز امر می کنیم ، پس همواره آن را بجای آور ؛ چرا که هرکس آن را ملازمت کند، از بدبختی و شقاوت رهایی می یابد. کافی ج3 ص343 ح13

جوانمردی در وطن و در سفر! حضرت امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «مروّت و جوانمردى» دو قسم است: جوانمردى در وطن(اقامتگاه) و جوانمردى در سفر؛ جوانمردی در وطن، خواندن قرآن و حضور در مساجد و همنشينى با نيكوكاران و نظر دقيق در مسائل شرعى و احكام دينى است. اما جوانمردى در سفر عبارت است از: بذل و بخشش از توشه‌ خود به همسفران، شوخى و مزاح در اموری که مورد خشم خداوند نباشد، كمتر مخالفت كردن با همراهان (و بر خلاف ميل آنان رفتار نكردن) و پس از جدایى و بازگشت پشت سر آنها سخن نگفتن! [عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْمُرُوءَةُ مُرُوءَتَانِ مُرُوءةُ اَلْحَضَرِ وَ مُرُوءةُ اَلسَّفَرِ فَأَمَّا مُرُوءَةُ اَلْحَضَرِ فَتِلاَوَةُ اَلْقُرْآنِ وَ حُضُورُ اَلْمَسَاجِدِ وَ صُحْبَةُ أَهْلِ اَلْخَيْرِ وَ اَلنَّظَرُ فِي اَلْفِقْهِ وَ أَمَّا مُرُوءَةُ اَلسَّفَرِ فَبَذْلُ اَلزَّادِ وَ اَلْمِزَاحُ فِي غَيْرِ مَا يُسْخِطُ اَللَّهَ وَ قِلَّةُ اَلْخِلاَفِ عَلَى مَنْ صَحِبَكَ وَ تَرْكُ اَلرِّوَايَةِ عَلَيْهِمْ إِذَا أَنْتَ فَارَقْتَهُم] 📚 معاني الأخبار , ج1 , ص۲۵۸