فرازی از دعای ندبه «فَعَلِيٌّ أَمِيرُه» در منابع فَریقَیْن(شیعه و سنی) شیخ مفید (متوفای 403هـ ق) از علمای شیعه در کتاب «اَلْمَزَار»در اَعمال روز غدیر خم آورده که نبی مکرم اسلام صلوات الله علیه و آله : مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ هرکسی که من مولا (و صاحب اختیارش هستم) پس علی(بن ابی طالب علیهما السلام) مولا (و صاحب اختیارش است) وَ مَنْ كُنْتُ وَلِيَّهُ فَعَلِيٌّ وَلِيُّهُ و هر کسی که من وَلِيّ (و صاحب اختیارش هستم) پس علی(بن ابی طالب علیهما السلام) وَلِيّ (و صاحب اختیارش است) وَ مَنْ كُنْتُ نَبِيَّهُ فَعَلِيٌّ أَمِيرُه [1] و هر کسی که من پیامبر او هستم پس پس علی(بن ابی طالب علیهما السلام) امیر اوست. دَيْلَمِيّ (متوفای 509 هـ ق) از علمای اهل سنت در الفردوس بمأثور الخطاب آورده : حُذَيْفَة بن الْيَمَان از رسول خدا صلوات الله علیه و آله نقل کرده که حضرت فرمودند: ‌لَو ‌علم ‌النَّاس ‌مَتى ‌سمي ‌عَليّ ‌أَمِير ‌الْمُؤمنِينَ ‌مَا ‌أَنْكَرُوا ‌فَضله اگر مردم می دانستند چه زمانی علی (علیه السلام) مُلَقَّب به لقب «امیرالمؤمنین» شده است هیچ گاه فضلیت علی (بن ابی طالب علیهما السلام) را انکار نمی کردند. ‌سمي ‌أَمِير ‌الْمُؤمنِينَ ‌وآدَم ‌بَين ‌الرّوح ‌والجسد علی (بن ابی طالب علیهما السلام) زمانی به «امیرالمؤمنین» نامیده شد که آدم(ابو البشر علیٰ نبینا و آله وعلیه الصلاة و السلام) بین روح و جسد بود.(هنوز آفریده نشده بود) ‌قَالَ ‌الله ‌عز ‌وَجل {وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَني‏ آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُم‏} خدای متعال در قرآن فرمود: و زمانى كه پروردگارت از پشت و صلب فرزندان آدم، ذريه آنها را برگرفت؛ و آنها را گواه بر خويشتن ساخت؛ (و فرمود:) «آيا من پروردگار شما نيستم؟» (قالُوا بَلىٰ:‏ آنها گفتند بلي!) ‌قَالَت ‌الْمَلَائِكَة ‌بلَى ملائکه گفتند آری( ملائکه هم شهادت دادند که چنین بود) ‌قَالَ ‌تبَارك ‌وَتَعَالَى ‌أَنا ‌ربكُم ‌وَمُحَمّد ‌نَبِيكُم ‌وَعلي ‌أميركم[2] خدای متعال فرمودند: من پرورگار شما هستم و محمد(صلوات الله علیه و آله) پیامبر شما، و علی(بن ابی طالب علیهما السلام) امیر شماست. [1] كتاب المزار- مَنَاسِكُ الْمَزَار(للمفيد)،ص: 91. [2] «الفردوس بمأثور الخطاب» 3/ 354، ح 5066 . #فرازی_از_دعای_نُدْبَه_در_منابع_اهل_سنت

واقعه حَرَّة سنگستان سیاه‌رنگ، حرّه نام دارد که اطراف مدینه با نام های مختلفی به اعتبار نام قبیله ها وجود دارند یکی از آن حره ها ، حَرَّة زُهْرَة (منسوب به بنی‌زهره از اقوام یهود) بود در یکی از سفرها پیامبر صلوات الله علیه و آله از مدینه خارج شدند به حَرَّة زُهْرَة رسید إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُون(بقره ۱۵۶) گفت و فرمودند: یُقْتَلُ بِهَذِهِ الْحَرَّةِ خِیَارُ أُمَّتِی بَعْدَ أَصْحَابِی در این حَرَّة [حَرَّة زُهْرَة] بهترین امتم بعد از اصحابم کشته می شوند قَالَ أَنَسُ بْنُ مَالِکٍ قُتِلَ یَوْمَ الْحَرَّةِ سَبْعُمِائَةِ رَجُلٍ مِنْ حَمَلَةِ الْقُرْآنِ فِیهِمْ ثَلَاثَةٌ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِیِّ ص انس بن مالک گوید در روز حَرَّة ۷۰۰ مرد از حاملان قرآن کشته شدند که سه نفر آنان صحابه رسول خداصلوات الله علیه و آله بودند. وَ کَانَ وَقَعَتِ الْحَرَّةُ یَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ لِثَلَاثٍ بَقِینَ مِنْ ذِی الْحِجَّةِ سَنَةَ ثَلَاثٍ وَ سِتِّینَ واقعه حَرَّة در روز چهارشنبه سه روز مانده به پایان ماه ذی الحجه در سال ۶۳ هجری قمری رخ داد. پس از واقعه ي كربلا و شهادت امام حسين (ع) و ياران و نيز اسارت اهل بيت، عده اي از مردم مدينه جهت آشنايي با رويّه و رفتار يزيد بن معاويه راهي شام شدند. آنان، زماني كه به شهر بازگشتند براي مردم مدينه از فسق و فجور يزيد گفتند. مردم مدينه نيز كارگزار يزيد، عثمان بن محمد بن ابي سفيان و مروان بن حكم و ساير امويين را از مدينه بيرون كردند و با عبدالله بن حَنظَلة بن ابی‌ عامر، بيعت نمودند. زمانی که اين خبر به گوش يزيد رسيد، یزید لعنه الله مسلم‌ بن عُقبه مُرّی معروف به مجرم و مُسرف (لعنه الله) را با لشكري فراوان به سوي مدينه فرستاد. لشكر شام در سنگستان بيرون مدينه معروف به "حرّه" كه در يك ميلي مسجدالنبي (صلوات الله علیه و آله) قرار دارد، با مردم مدينه وارد جنگ شد. مردم مدينه پس از دادن كشته‌هاي فراوان به مدينه گريختند. لشگر شام نيز در تعقيب آن‌ها وارد مدينه شدند. مسرف بن عُقبه به مدت ۳ روز جان و مال و ناموس مردم مدينه را براي لشگر خود حلال نمود و لشكريانش نيز از هيچ جنايتي (حتي زنا در مسجدالنبي) فروگذار نكردند. مسرف بن عقبه در مدينه كاري را براي يزيد انجام داد كه بُسْرِ بْن اَرْطاة پيش از او در حجاز و يمن براي معاويه انجام داده بود. چند روز پس از اين واقعه، مسرف بن عقبه در راه مكه و در پي جنايتي ديگر به دَرَك اَسفَل شتافت. شمار کشتگان واقعه حرّه را بیش از ۴۰۰۰ و به قولی۱۱۷۰۰ یا ۱۰۷۰۰ نفر برآورد کرده‌اند. از این میان، ۷۰۰نفر از حاملان قرآن و ۸۰ صحابی رسول خدا به قتل رسیدند، به‌نحوی که کسی از اهل بدر باقی نماند و عبدالله بن حنظله و فرزندانش نیز کشته شدند این واقعه در تاریخ به واقعه ي حره معروف گشت. منابع: بحار الانوار: ج ۱۸، ص ۱۲۵ - ۱۲۶. قلائد النحور: ج ذی الحجة، ص ۴۴۸. فیض العلام: ص ۱۳۲ بانک جامع مناسبت ها مرکز قائمیه اصفهان سایت ویكی شيعه

کم کم محرم داره می رسه #نوحه_محرم

حقیقت تاریخی از زبان مولوی محمد اسحاق مدنی از علمای پاکستان! #عالم_اهل_سنت

#شِمْر در روز #عاشورا گفت: أَيْنَ ‌بَنُو ‌أُخْتِنَا؟ کجایند فرزندان خواهرم؟(یعنی حضرت #عباس و برادران شهیدش عبدالله، جعفر، عثمان علیهم السلام) اما فرزندان خواهرش نبوده و صرفا هم قبیله و از نسل كِلَابِ ‌بْنِ ‌رَبِيعَةَ ‌بْنِ ‌عَامِرِ ‌بْنِ ‌صَعْصَعة بْنِ مُعَاوِيَةَ بْنِ هَوَازِن بودند قضیه امان دادن شِمْر لَعَنَهُ اللهُ به فرزندان حضرت اُمُّ ‌الْبَنِين سلام الله علیها در روز عاشورا صرفا جهت تشدید غربت و تنهایی و مُسْتَأصَل کردن امام حسین سلام الله علیه بوده والا دلسوزیی که به کشتار؛ آن هم از نوع فجیع بیانجامد معنایی ندارد! و دلسوزی نیست!!! 👈بازگشت به فهرست 👉 👈بازگشت به عاشورا👉 👈فهرست کانال👉 #حضرت_عباس سلام الله علیه #وفات_حضرت_ام_البنین_سلام_الله_علیها .#امام_حسین #ابا_الفضل #ام_البنین

وإذا صاحَ الصَّقْرُ قالَ: ‌اَللهم ‌الْعَنْ ‌مُبْغِضَ ‌آلِ ‌مُحَمَّدٍ زمانی که شاهین صیحه می زند می گوید: خدایا بر دشمنان آل محمد(صلوات الله عليه و آله) لعنت بفرست منبع از کتب اهل سنت: حُسْنُ ‌التَّنَبُّهِ ‌لمَا ‌وَرَدَ ‌فِي ‌التَّشَبُّهِ، لِلنَّجْم الدِّين الغَزِّي (٩٧٧ - ١٠٦١ هـ ) ج12،ص215. ندای قنابر در سحرگاهان بازگشت به فهرست👇 حضرت امیر سلام الله علیه امام حسین سلام الله علیه .

فریاد کلاغ بر جنایت یزید در وقت ورود سرهای شهداء به شام لَمَّا بَدَتْ تِلْكَ الرُّءُوسُ وَ أَشْرَقَتْ تِلْكَ الشَّمُوسُ عَلَى رُبَى جَيْرُونِ‏ [زمان ورود سرهای شهدای کربلا به شام] هنگامى كه آن سرها ظاهر شدند و آن خورشيدهاى درخشنده (سرها) بر بالاى دروازه جَيرُون (يكى از دروازه‏هاى دمشق) درخشيدند صَاحَ‏ الْغُرَابُ‏ کلاغ شیون ،صیحه و فریاد کشید فَقُلْتُ‏ صِحْ‏ أَوْ لَا تَصِحْ‏ یزید لعنه الله با کمال وِقاحت و بی حیایی گفت: چه صیحه بزنی یا نزنی فَلَقَدْ قَضَيْتُ مِنَ النَّبِيِّ دُيُونِي من طلب خود (انتقام خون پدرانم در بَدْر و اُحُد)را از پیامبر گرفتم! لعنت بر یزید و اتباع و محبانش تحت راية القرآن ص77. فهرست .

خرابه نشینی و حُزْن جُغْد در عزای امام حسین علیه السلام امام صادق علیه السلام فرمودند: [الْبَنِيَّةُ] الَّذِي تُسَمُّونَهُ الْبُومَ فَإِنَّهُ مِنْ يَوْمِ قُتِلَ الْحُسَيْنُ يَسْكُنُ نَهَاراً وَ يَنْدُبُنَا لَيْلًا [بَنِيَّة] که به آن جغد گویند پس جغد از روزی که امام حسین علیه السلام به شهادت رسید روزها آرام گرفته و شب ها برای ما اهل بیت گریه و زاری می کند. ‌ الْخَصِيبِي حُسَيْنِ ‌بْنِ ‌حَمْدَانَ(المتوفیٰ 334 هـ ق‏)،الهداية الكبرى،ص252-بيروت، 1419 ق إِنَّ الْبُومَ‏ لَتَصُومُ النَّهَارَ فَإِذَا أَفْطَرَتْ أَنْدَبَتْ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍ‏ع حَتَّى تُصْبِحَ. جغد روزها روزه گرفته و زمانی که افطار می کند تا صبح بر امام حسین علیه السلام گریه می کند. امام رضا علیه السلام فرمودند: الْبُومَةُ كَانَتْ عَلَى عَهْدِ جَدِّي رَسُولِ اللَّهِ ص تَأْوِي الْمَنَازِلَ ...فَلَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ ع خَرَجَتْ مِنَ الْعُمْرَانِ إِلَى الْخَرَابِ وَ الْجِبَالِ وَ الْبَرَارِي وَ قَالَتْ بِئْسَ الْأُمَّةُ أَنْتُمْ قَتَلْتُمْ ابْنَ بِنْتِ نَبِيِّكُمْ وَ لَا آمَنُكُمْ عَلَى نَفْسِي. از وقتی كه حضرت حسين بن على عليهما السّلام به شهادت رسید از شهر و آبادى خارج شد و در خرابه ‏ها و كوه ها و بيابان‏ها مكان و سُكْنىٰ گرفت و گفت: بد امّتى هستید! پسر دختر پيامبر خود را كُشتيد و من ازشرّ شما در امان نيستم ابن قولويه، جعفر بن محمد(المتوفیٰ 367 هـ ق)، كامل الزيارات ص99- نجف اشرف، چاپ: اول، 1356 فهرست .

أَوَّلُ ‌رَأْسٍ ‌حُمِلَ ‌فِي ‌الْإِسْلَامِ ‌عَلَى ‌خَشْبَةٍ ‌رَأْسُ ‌الْحُسَيْنِ ‌بْنِ ‌عَلِيٍّ‌عَلَيْهِمَا ‌السَّلَام أَوَّلُ رَأْسٍ رُفِعَ عَلَى خَشْبَةٍ رَأْسُ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلَام اولین سری که در اسلام بر روی نیزه رفت سر مطهر حسین بن علی علیهما السلام بود لعنت خدا و خَلْق بر یزید و یزیدیان باد منابع: الطبقات الكبيرلابن سعد (المتوفی230 هـ ق)ج6ص446 ط الخانجي. المنتخب من ذيل المذي للطبری (المتوفی 310هـ ق) ص25. تاريخ الطبري = تاريخ الرسل والملوك، وصلة تاريخ الطبري(المتوفی310هـ ق) ج5ص394؛ ج11ص521. ترتيب الأمالي الخميسية للشجري(المتوفی499هـق)ج1ص215. فهرست .

سزای کسی که به امام حسین علیه السلام تیر پرتاب کرد وَاشْتَدَّ عَطَشُ الْحُسَيْنِ فَدَنَا مِنَ الْفُرَاتِ لِيَشْرَبَ عطش بر امام حسین علیه السلام غلبه کرد امام خود را به فرات رساند خواست آب بیاشامد فَرَمَاهُ حُصَيْنُ بْنُ نُمَيْرٍ بِسَهْمٍ فَوَقَعَ فِي فَمِهِ ناگهان حُصَيْن بْن نُمَيْر تیری به امام زد که به دهان مبارک حضرت اصابت کرد فَجَعَلَ يَتَلَقَّى الدَّمَ بِيَدِهِ وَرَمَى بِهِ إِلَى السَّمَاءِ، خون آمد امام آن خون را به کف دست گرفت و به آسمان پرتاب کرد ثُمَّ حَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ: بعد از حمد وثنای الهی گفت : اللَّهُمَّ إِنِّي أَشْكُو إِلَيْكَ مَا يُصْنَعُ بِابْنِ بِنْتِ نَبِيِّكَ! خدایا به تو من شکایت می کنم از برخوردی که با پسر دختر پیامبرت انجام می دهند. اللَّهُمَّ أَحْصِهِمْ عَدَدًا، وَاقْتُلْهُمْ بَدَدًا، وَلَا تُبْقِ مِنْهُمْ أَحَدًا! خدایا يکايک آنان را هلاک گردان و آنها را جدای از هم - يکی پس از ديگری - نابود کن و هيچيک از آنان را باقی نگذار. وَقِيلَ الَّذِي رَمَاهُ رَجُلٌ مِنْ بَنِي أَبَانِ بْنِ دَارِمٍ گفته شده مردی از طایفه بَنِي أَبان بْن دَارِم تیر به حضرت زد . فَمَكَثَ ذَلِكَ الرَّجُلُ يَسِيرًا ثُمَّ صَبَّ اللَّهُ عَلَيْهِ الظَّمَأَ فَجَعَلَ لَا يَرْوَى، خداوند بعد از لحظه ای کوتاه تشنگیِ بدون سیری، را بر او غالب کرد فَكَانَ يُرَوَّحُ عَنْهُ وَيُبَرَّدُ لَهُ الْمَاءُ فِيهِ السُّكَّرُ وَعِسَاسٌ فِيهَا اللَّبَنُ وَيَقُولُ: اسْقُونِي مُدام آن مرد را باد مى ‏زنند و آب شیرین[شده با شکر] و ظرف شیر را برايش سرد می کردند و می گفت: به من آب بدهيد فَيُعْطَى الْقُلَّةَ أَوِ الْعُسَّ فَيَشْرَبُهُ، فَإِذَا شَرِبَهُ اضْطَجَعَ هُنَيْهَةً ثُمَّ يَقُولُ: ‌اسْقُونِي ‌قَتَلَنِي ‌الظَّمَأُ از ظرف آب یا ظرف شیر به او می دادند لحظه ای دراز می کشید بعد می گفت تشنگى مرا كُشت. فَمَا لَبِثَ إِلَّا يَسِيرًا حَتَّى انْقَدَّتْ بَطْنُهُ انْقِدَادَ بَطْنِ الْبَعِيرِ لحظه ای نگذشت تا اینکه شکمش شافته شد همچون شکافته شدن شکم شتر! «الكامل في التاريخ لإبن الأثير، أبو الحسن (المتوفی٦٣٠هـ ق)»ج3،ص181. فهرست .