eitaa logo
یا علی مدد حیدر
305 دنبال‌کننده
635 عکس
564 ویدیو
314 فایل
ارتباط با ما @A110_F135 لینک دعوت https://eitaa.com/joinchat/2153054208C936e9b12da
مشاهده در ایتا
دانلود
13.32M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ثواب زیارت امام رضا سلام الله علیه قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ سَلامُ اللهِ عَلَيْهِما: سَيُقْتَلُ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي بِأَرْضِ خُرَاسَانَ بِالسَّمِّ ظُلْماً اِسْمُهُ اِسْمِي وَ اِسْمُ أَبِيهِ اِسْمُ اِبْنِ عِمْرَانَ مُوسَى عَلَيْهِ السَّلاَمُ مردى از فرزندان من، در سرزمين خراسان با سَمّ از روی ظلم و ستم ، کشته می شود كه نام او نام من است و نام پدرش نام پسر عمران؛موسى عليه السّلام است أَلاَ فَمَنْ زَارَهُ فِي غُرْبَتِهِ غَفَرَ اَللَّهُ تَعَالَى ذُنُوبَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْهَا وَ مَا تَأَخَّرَ وَ لَوْ كَانَتْ مِثْلَ عَدَدِ اَلنُّجُومِ وَ قَطْرِ اَلْأَمْطَارِ وَ وَرَقِ اَلْأَشْجَارِ. آگاه باشيد،هر كس او را در آن غربت زيارت كند،خداوند تعالى او را بيامرزد و از گناهان اوّلين و آخرين او درگذرد،هر چند گناهان او به تعداد ستارگان و قطرات باران و برگ درختان باشد. عيون أخبار الرضا عليه السلام ج ۲، ص ۲۵۸ (الجزء الثاني > ۶۶ بابٌ في ذكر ثواب زيارة الإمام علي بن موسى الرضا عليه السّلام).
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ما عذر عزاداری از فاطمه می خواهیم! نوحه قدیمی ویژه شب آخر ماه صفر: ما عذر عزاداری از فاطمه میخواهیم 👈فهرست محتوا👉
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
به خانه وحی سه روز بعد از پیغمبر استخوان ... شکست! آیت الله وحید خراسانی
قدمت سوگواری ایام محسنیه [حول أقوال الباطنية ووسائلهم في استدراج المسلمين الى التخلي عن حقائق الايمان والفرائض] وفي هذا الزمان منهم مثل أبي جبلة إبراهيم بن غسان، ومثل جابر المتوفي، وأبي الفوارس الحسن بن محمد الميمديّ وأبي الحسين أحمد بن محمد بن الكميت، وأبي محمد الطبري، وأبي الحسن الحلبي، [جاء في هامش الاصل: «في ذكر كبار أئمة الشيعة في زمان صاحب الكتاب] وأبي يتيم الرلباى، وأبي القاسم النجاري، وأبي الوفا الديلمي، وابن أبي الديس، وخزيمة، وأبي خزيمة، وأبي عبد الله محمد بن النعمان، فهؤلاء بمصر وبالرملة وبصور، وبعكا وبعسقلان وبدمشق وببغداد وبجبل البسماق. وكل هؤلاء بهذه النواحي يدّعون التشيع ومحبة رسول الله صلّى الله عليه وسلم وأهل بيته، فيبكون على فاطمة وعلى ابنها المحسن الذي زعموا أن عمر قتله، ويذكرون لهم تبديل القرآن والفرائض، ويذكرون ما قد تقدم ذكره من أن خلافهم له وقتالهم إنما هو لعداوته صلّى الله عليه وسلم وللشك في نبوته [جاء في هامش الأصل: «وما دعواتهم في التشيع ومحبة رسول الله صلّى الله عليه وسلم وأهل بيته وما قولهم»] ، ويقيمون المنشدين والمناحات في ذلك، ويأخذون على الناس العهود، ويحلفونهم بالأيمان الغليظة، فإذا حصلوا كذلك قالوا لهم: إياكم ومجالسة الفقهاء، واستماع الحديث من أصحاب الحديث، واستماع القرآن من العامة، وعليكم برواية الخاصة، فقد قال جعفر بن محمد كتابة: حديث العامة يعمي القلب، وإياكم وفقه أبي حنيفة ومالك والثوري والحسن البصري وأمثالهم فإنهم كفرة وأعداء أهل البيت، والرشد كله في خلافهم، وإذا عمى على أحدكم الصواب فلينظر ما عليه الفقهاء فيعمل/ بخلافه فإنه يصيب الحق.
أَخْبَارُ سَقِيفَةِ بَنِي سَاعِدَةَ تصویر با کیفیت أَخْبَارُ سَقِيفَةِ بَنِي سَاعِدَة👇 ۱ ۲ ۳ 👈فهرست مناقب و مظلومیت حضرت امیرمؤمنان علی بن ابی طالب سلام الله علیهما👉 .
شناخت مختصری از زندگانی امام حسن عسکری سلام الله علیه امام عسکری، یازدهمین پیشوای شیعیان، در سال ۲۳۲ ه. ق چشم به جهان گشود [۱] . پدرش امام دهم، حضرت هادی (علیه السلام) و مادرش بانوی پارسا و شایسته، «حُدَیثه»، است [۲] که برخی، از او به نام «سوسن» یاد کرده اند [۳] . این بانوی گرامی، از زنان نیکوکار و دارای بینش اسلامی بود و در فضیلت او همین بس که پس از شهادت امام حسن عسکری (علیه السلام) پناهگاه ونقطه اتّکای شیعیان در آن مقطع زمانی بسیار بحرانی و پراضطراب بود. [۴] از آن جا که پیشوای یازدهم به دستور خلیفه عباسی در «سامّراء»، در محله «عسکر» سکونت (اجباری) داشت، به همین جهت «عسکری» نامیده می‌شود.[۵] از مشهورترین القاب دیگر حضرت، «نقی» و «زکی» [۶] و کنیه اش «ابومحمد» است. او ۲۲ ساله بود که پدر ارجمندش به شهادت رسید.مدّت امامتش ۶ سال و عمر شریفش ۲۸ سال بود، در سال ۲۶۰ ه به شهادت رسید و در خانه خود در سامّراء در کنار مرقد پدرش به خاک سپرده شد. [۷] خلفای معاصر حضرت امام عسکری (علیه السلام) در مدت کوتاه امامت خویش با سه نفر از خلفای عباسی که هر یک از دیگری ستمگرتر بودند، معاصر بود، این سه تن عبارتند از: ۱. المعتزّ بالله (۲۵۲ ۲۵۵) [۸] ۲. المهتدی بالله (۲۵۵ ۲۵۶) ۳. المعتمد بالله (۲۵۶ ۲۷۹) خلفای عباسی که روز نخست به نام طرف داری از علویان و به عنوان گرفتن انتقام آنان از بنی امیه قیام کردند، آن چه را که قبلاً به مردم وعده داده بودند، نادیده گرفته و مانند خلفای بنی امیه و بلکه بدتر از آنان ستمگری و خودکامگی را آغاز کردند. ---------- [۱]: کلینی، اصول کافی، ج ۱، ص ۵۰۳; شیخ مفید، الإرشاد، ص ۳۳۵; ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۴، ص ۴۲۲; طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهُدی، ص۳۶۷. مسعودی وعلی بن عیسی إربلی تولد حضرت را در سال ۲۳۱ دانسته اند. [۲]: شیخ مفید، همان کتاب، ص ۳۳۵; طبرسی، همان کتاب، ص ۳۶۶. [۳]: کلینی، همان کتاب، ص ۵۰۳; علی بن عیسی إربلی، کشف الغمّة، ص ۱۹۲. [۴]: و کانت من العارفات الصالحات و کفی فی فضلها انّها کانت مفزع الشیعة بعد وفاة أبی محمد (حاج شیخ عباس قمی، الأنوار البهیة، ص ۱۵۱). [۵]: صدوق، علل الشرایع، ج ۱، باب ۱۷۶، ص ۲۳۰; نیز صدوق، معانی الأخبار، ص ۶۵. [۶]: ابوجعفر محمد بن جریر طبری، دلائل الامامة، ص ۲۲۳. [۷]: شیخ مفید، الإرشاد، ص ۳۴۵; شیخ عبدالله شبراوی، الإتحاف بحبّ الأشراف، ص ۱۷۸ ۱۷۹. [۸]: ارقام داخل پرانتز گویای مدت حکومت خلفا است. کتاب سیره پیشوایان _ مرحوم مهدی پیشوایی ص ۶۴۰ -۶۳۹. 👈فهرست👉 .
ابعاد هفتگانه فعالیت امام عسکری (علیه السلام) امام عسکری سلام الله علیه، با وجود همه این فشارها و کنترل‌ها و مراقبت‌های بیوقفه حکومت عباسی، یک سلسله فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و علمی در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افکار ضد اسلامی انجام می‌داد که می‌توان آن‌ها را بدین گونه خلاصه کرد: ۱. کوشش‌های علمی در دفاع از آیین اسلام و ردّ اشکال‌ها و شبهات مخالفان، و نیز تبیین اندیشه صحیح اسلامی. ۲. ایجاد شبکه ارتباطی با شیعیان مناطق مختلف از طریق تعیین نمایندگان و اعزام پیک‌ها و ارسال پیام ها. ۳. فعالیت‌های سرّی سیاسی به رغم تمامی کنترل‌ها و مراقبت‌های حکومت عباسی. ۴. حمایت و پشتیبانی مالی از شیعیان، بهویژه یاران خاص خود. ۵. تقویت و توجیه سیاسی رجال و عناصر مهم شیعه در برابر مشکلات. ۶. استفاده گسترده از آگاهی غیبی برای جلب منکران امامت و دلگرمی شیعیان. ۷. آماده سازی شیعیان برای دوران غیبت فرزند خود امام دوازدهم. کتاب سیره پیشوایان -مرحوم مهدی پیشوایی ص ۶۵۰ - ۶۴۹ . 👈فهرست👉 .
۱. کوشش‌های علمی گرچه امام عسکری به حکم شرائط نامساعد و محدودیت بسیار شدیدی که حکومت عباسی برقرار کرده بود، موفق به گسترش دانش دامنه دار خود در سطح کل جامعه نشد، اما در عین حال، با همان فشار و خفقان، شاگردانی تربیت کرد که هرکدام به سهم خود در نشر و گسترش معارف اسلام و رفع شبهات دشمنان نقش مؤثری داشتند. «شیخ طوسی (رحمه الله) » تعداد شاگران حضرت را متجاوز از صد نفر ثبت کرده است [۱] که در میان آنان چهره‌های روشن، شخصیت‌های برجسته و مردان وارسته ای مانند: احمد بن اسحاق اشعری قمی، ابوهاشم داود بن قاسم جعفری، عبدالله بن جعفر حمیری، ابوعمرو عثمان بن سعید عَمْری، علی بن جعفر ومحمد بن حسن صفّار به چشم می‌خورند که شرح خدمات و کوشش‌های آنان در این کتاب نمی گنجد و زندگی نامه پرافتخار و آموزنده آنان را می‌توان در کتب رجال خواند. مشت راهب باز می‌شود! … علاوه بر تربیت این شاگردان، گاهی چنان مشکلات و تنگناهایی برای مسلمانان پیش می‌آمد که جز حضرت عسکری کسی از عهده حل آن‌ها بر نمی آمد. امام در این گونه مواقع، در پرتو علم امامت، با یک تدبیر فوق العاده، بن بست را می‌شکست و مشکل را حل می‌کرد. در این مورد به یادآوری یک نکته اکتفا می‌کنیم: مشت راهب باز می‌شود! یک سال در سامرّاء قحطی سختی پیش آمد. «معتمد»، خلیفه وقت، فرمان داد مردم به نماز استسقاء (طلب باران) بروند. مردم سه روز پی درپی برای نماز به مصلاّ رفتند و دست به دعا برداشتند، ولی باران نیامد. روز چهارم «جاثِلیق»، بزرگ اسقفان مسیحی، همراه مسیحیان و راهبان به صحرا رفت. یکی از راهبان هر وقت دست خود را به سوی آسمان بلند می‌کرد بارانی درشت فرو می‌بارید. روز بعد نیز جاثلیق همان کار را کرد وآن قدر باران آمد که دیگر مردم تقاضای باران نداشتند و همین امر موجب شگفت مردم و نیز شک و تردید و تمایل به مسیحیت در میان بسیاری از مسلمانان شد. این وضع بر خلیفه ناگوار آمد و ناگزیر امام را که زندانی بود، به دربار خواست و گفت: امت جدت را دریاب که گمراه شدند! امام فرمود: از جاثلیق و راهبان بخواه که فردا سه شنبه به صحرا بروند. خلیفه گفت: مردم دیگر باران نمی خواهند، چون به قدر کافی باران آمده است، بنابراین به صحرا رفتن چه فایده ای دارد؟ امام فرمود: برای آن که ان شاءالله تعالی شک و شبهه را برطرف سازم. خلیفه فرمان داد پیشوای مسیحیان همراه راهبان سه شنبه به صحرا رفتند. امام عسکری (علیه السلام) نیز در میان جمعیت عظیمی از مردم به صحرا آمد. آن گاه مسیحیان و راهبان برای طلب باران دست به سوی آسمان برداشتند. آسمان ابری شد و باران آمد. امام فرمان داد دست راهب معینی را بگیرند و آن چه در میان انگشتان اوست، بیرون آورند. در میان انگشتان او استخوان سیاه فامی از استخوان‌های آدمی یافتند. امام استخوان را گرفت، در پارچه ای پیچید و به راهب فرمود: اینک طلب باران کن! راهب این بار نیز دست به آسمان برداشت، اما به عکس ابر کنار رفت و خورشید نمایان شد! مردم شگفت زده شدند. خلیفه از امام پرسید: این استخوان چیست؟ امام فرمود: این استخوان پیامبری از پیامبران الهی است که از قبور برخی پیامبران برداشته اند و استخوان هیچ پیامبری ظاهر نمی گردد جز آن که باران نازل می‌شود. خلیفه امام را تحسین کرد. استخوان را آزمودند، دیدند همان طور است که امام می‌فرماید. این حادثه باعث شد که امام از زندان آزاد شود و احترام او در افکار عمومی بالا رود. در این هنگام امام از فرصت استفاده کرده و آزادی یاران خود را که با آن حضرت در زندان بودند، از خلیفه خواست و او نیز خواسته حضرت را به جا آورد. [۲] ---------- [۱]: رجال، ط ۱، ص۴۲۷ به بعد. [۲]: شبلنجی، نور الأبصار، ص۱۶۷. و نیز ر. ک: ابن شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب، ج ۴، ص ۴۲۵; علی بن عیسی اربلی، کشف الغمّة، ج ۳، ص ۲۱۹; ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقة، ص۲۰۷; ابن صبّاغ المالکی، الفصول المهمة، ص ۳۰۴ ۳۰۵. کتاب سیره پیشوایان -مرحوم مهدی پیشوایی 👈فهرست👉 .
۲. ایجاد شبکه ارتباطی با شیعیان در زمان امام عسکری (علیه السلام) تشیع در مناطق مختلف و شهرهای متعددی گسترش و شیعیان در نقاط فراوانی تمرکز یافته بودند. شهرها و مناطقی مانند: کوفه، بغداد، نیشابور، قم، آبه (آوه)، مدائن، خراسان، یمن، ری، آذربایجان، سامرّاء، جرجان و بصره از پایگاه‌های شیعیان به شمار می‌رفتند. در میان این مناطق، به دلائلی، سامرّاء، کوفه، بغداد، قم و نیشابور از اهمیت ویژه ای برخوردار بود. [۱] گستردگی و پراکندگیِ مراکز تجمع شیعیان، وجود سازمان ارتباطی منظمی را ایجاب می‌کرد تا پیوند شیعیان را با حوزه امامت از یک سو، و ارتباط آنان را با همدیگر از سوی دیگر برقرار سازد و از این رهگذر، آنان را از نظر دینی و سیاسی رهبری و سازماندهی کند. این نیاز، از زمان امام نهم احساس می‌شد و چنان که در سیره آن حضرت و امام دهم توضیح دادیم، شبکه ارتباطی وکالت و نصب نمایندگان در مناطق گوناگون، به منظور برقراری چنین سیستمی، از آن زمان به مورد اجرا گذاشته می‌شد. این برنامه در زمان امام عسکری (علیه السلام) نیز تعقیب گردید. آن حضرت نمایندگانی از میان چهره‌های درخشان و شخصیت‌های برجسته شیعیان، برگزیده، در مناطق متعدد منصوب کرده و با آنان در ارتباط بود و از این طریق پیروان تشیع را در همه مناطق زیر نظر داشت. از میان این نمایندگان، می‌توان از «ابراهیم بن عبده»، نماینده امام در «نیشابور»، یاد کرد. امام طی نامه مفصلی خطاب به «اسحاق بن اسماعیل» و شیعیان نیشابور، پس از توضیح نقش امامت در هدایت امت اسلامی، تشریح ضرورت و اهمیت پیروی از امامان و هشدار از سرپیچی از فرمان امام نوشت: «... ای اسحاق! تو فرستاده من نزد ابراهیم بن عبده هستی تا وی به آن چه من در نامه ای که توسط محمد موسی نیشابوری فرستاده ام، عمل کند. تو و همه کسانی که در شهر تو هستند موظفید بر اساس نامه مزبور عمل کنید. ابراهیم بن عبده این نامه مرا برای همه بخواند تا جای سؤال و ابهامی باقی نماند... درود و رحمت فراوان خدا بر ابراهیم بن عبده و بر تو و همه پیروان ما باد!، همه کسانی که از پیروان من و از مردم شهر تو هستند و این نامه را بخوانند و کسانی که در آن ناحیه از حق منحرف نشده اند، باید حقوق مالی ما را به ابراهیم بن عبده بپردازند و او نیز باید آن را به «رازی» [۲] یا به کسی که وی معرفی می‌کند، تحویل بدهد، و این دستور من است... ». [۳] از این نامه، علاوه بر موضوع جمع آوری وجوه مالی شیعیان که اهمیت به سزایی در تقویت و استحکام وضع اقتصادی جبهه تشیع داشت، استفاده می‌شود که نمایندگان امام دارای سلسله مراتبی بودند و حوزه فعالیت هرکدام از آنان مشخص بود و وجوه جمع آوری شده می‌بایست در نهایت به دست وکیل اصلی برسد و او به امام برساند. امام، گویا برای تقویت و تثبیت موقعیت ابراهیم بن عبده و نیز برای روشن ساختن شعاع حوزه فعالیت او، طی نامه ای به «عبدالله بن حَمْدِویه بِیْهَقی» چنین نوشت: «من ابراهیم بن عبده را برای دریافت حقوق مالی آن سامان و ناحیه شما منصوب کردم و او را وکیل امین و مورد اعتماد خویش نزد پیروان خود قرار دادم. تقوا در پیش گیرید و مراقب باشید و وجوه مالی واجب را بپردازید که هیچ کس در ترک یا تأخیر پرداخت آن معذور نیست... ». [۴] گویا برخی از شیعیان در مورد اصالت خط و نامه امام درباره ابراهیم ایجاد شبهه و تردید کرده احتمال داده بودند که مجعول باشد، از این رو امام طی نامه جداگانه ای نوشت: «نامه ای که درباره وکالت ابراهیم از ناحیه من جهت دریافت حقوق مالی مربوط به من از شیعیان آن منطقه رسیده، به خط خود من است... ». [۵] یکی دیگر از نمایندگان امام «احمد بن اسحاق بن عبدالله قمی اشعری»، از یاران خاص امام و از شخصیت‌های بزرگ شیعی در قم بود. بعضی از دانشمندان علم رجال، از او به عنوان رابط بین قمی‌ها و امام و از جمله اصحاب خاص آن حضرت یاد کرده اند، [۶] اما دانشمندان دیگر، او را وکیل و نماینده امام دانسته اند. [۷] از روایتی در «بحار الأنوار» استفاده می‌شود که او نماینده امام در موقوفات قم بوده است. [۸] «محمد بن جریر طبری» می‌نویسد: احمد بن اسحاق قمی اشعری، استاد شیخ صدوق، نماینده امام ابومحمد عسکری بود. وقتی که آن حضرت درگذشت، وکالت حضرت صاحب الزمان را به عهده گرفت. از طرف حضرت نامه‌هایی خطاب به او صادر می‌شد، و او وجوه و حقوق مالی قم و اطراف آن را گردآوری نموده به امام می‌رساند. احمد بن اسحاق صد و شصت کیسه طلا ونقره را که از شیعیان قم گرفته بود، به امام تسلیم کرد [۹] و این، حجم چشم گیر وجوه جمع آوری شده را نشان می‌دهد.👇
👆«ابراهیم بن مهزیار» اهوازی، یکی دیگر از وکلای امام بود. اموالی از بیت المال نزد او جمع آوری شده بود و موفق نشده بود به حضرت عسکری تحویل دهد. پس از شهادت امام، هنگامی که ابراهیم بیمار شد، به فرزندش محمد وصیت کرد که آن اموال را به محضر حضرت صاحب الزمان برساند. او نیز این مأموریت را انجام داد و به جای پدرش به نمایندگی امام دوازدهم منصوب گردید. [۱۰] در رأس سلسله مراتب وکلای امام، «محمد بن عثمان عَمْری» قرار داشت که وکلای دیگر، به وسیله او با امام در ارتباط بودند. آنان نوعاً اموال و وجوه جمع آوری شده را به وی تحویل می‌دادند و او به محضر امام می‌رساند. [۱۱] ---------- [۱]: طبسی، شیخ محمد جواد، حیاة الإمام العسکری، ص ۲۲۳ ۲۲۶. و نیز ر. ک: شیخ محمد حسین المظفر، تاریخ الشیعة، صفحات: ۶۲، ۷۸، ۱۰۲. [۲]: ظاهراً مقصود، احمد بن اسحاق رازی، یکی از بزرگان شیعیان اهل ری، و یکی دیگر از نمایندگان امام عسکری است. (ر. ک: حیاة الإمام العسکری، شیخ محمد جواد طبسی، ص ۳۳۲). [۳]: طوسی، اختیار معرفة الرجال (معروف به رجال کشّی)، ص ۵۷۵ ۵۸۰، حدیث ۱۰۸۸; مجلسی، بحار الأنوار، ج ۵۰، ص۲۱۹ ۳۲۳. این نامه به اختصار در تحف العقول (ص۴۸۴) نیز آمده است. [۴]: طوسی، همان کتاب، ص ۵۸۰، حدیث ۱۰۸۹. [۵]: همان. [۶]: نجاشی، فهرست اسماء مصنفی الشیعة، ص ۶۶; شیخ طوسی، الفهرست، ص۲۳. [۷]: طبسی، حیاة الإمام العسکری، ص ۳۳۳. [۸]: ج ۵۰، ص ۳۲۳. ۴. دلائل الإمامة، ص ۲۷۲. [۹]: طبرسی، الإحتجاج، ص۲۵۷. [۱۰]: شیخ مفید، الإرشاد، ص ۳۵۱; طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهُدی، ص ۴۴۵; تستری، شیخ محمد تقی، قاموس الرجال، ج ۱، ص ۳۱۶; کلینی، اصول کافی، ج ۱، ص ۵۱۸. [۱۱]: طوسی، اختیار معرفة الرجال، ص ۵۳۲، حدیث ۱۰۱۵; تستری، همان کتاب، ج ۱، ص ۳۱۵. عَمری بعدها به وکالت از طرف حضرت صاحب الزمان عج منصوب گردید. کتاب سیره پیشوایان -مرحوم مهدی پیشوایی 👈فهرست👉 .