در گفتگو با آیت‌الله طبسی ماجرای سیدابراهیم و عنایت حضرت رقیه سلام الله علیها ؛ دختر خردسال امام حسین(علیه السلام)

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام (1) عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ ثُوَيْرِ بْنِ أَبِي فَاخِتَةَ قَالَ از حسين بن ثُوَيْرِ بْنِ أَبِي فَاخِتَة نقل است که مى‏گويد: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ يَا حُسَيْنُ حضرت صادق عليه السّلام فرمودند: اى حسين! مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ كسى كه از منزلش بيرون آيد يُرِيدُ زِيَارَةَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ص و قصدش زيارت قبر حضرت حسين ابن على عليهما السّلام باشد إِنْ كَانَ مَاشِياً كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً اگر پياده رود خداوند منّان به هر قدمى كه برمى‏دارد يك حسنه برايش نوشته وَ مَحَى عَنْهُ سَيِّئَةً و يك گناه از او محو مى‏فرمايد حَتَّى إِذَا صَارَ فِي الْحَائِرِ زمانى كه به حائر حسینی برسد كَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِينَ الْمُنْتَجَبِينَ [الْمُفْلِحينَ الْمُنْجِحِينَ‏] حق تبارك و تعالى او را از صالحان و انتخاب شده گان خود و رستگاران قرار مى‏دهد حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِكَهُ و وقتى كه مراسم و اعمال زيارت را به پايان برساند كَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِينَ كه در اين هنگام او را از فائزين محسوب مى‏فرمايد حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ و زمانى كه اراده مراجعت نمايد أَتَاهُ مَلَكٌ فَقَالَ فرشته‏اى نزد او آمده و مى‏گويد: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص يُقْرِؤُكَ السَّلَامَ رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم سلام رسانده وَ يَقُولُ لَكَ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ و به تو مى‏فرمايد: از ابتداء عمل(زیارت امام حسین علیه السلام) را شروع كن. فَقَدْ غُفِرَ لَكَ مَا مَضَى. تمام گناهان گذشته‏ات آمرزيده شد. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 132 ح 1. - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. - ترجمه ذهنى تهرانى، ص: 431.

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام (2) بَشِير دَهّان روایت کرده که امام صادق علیه السلام فرمودند: إِنَّ الرَّجُلَ لَيَخْرُجُ إِلَى قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع شخصى كه به زيارت قبر حضرت حسين بن على عليهما السّلام مى‏رود فَلَهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَهْلِهِ بِأَوَّلِ خُطْوَةٍ مَغْفِرَةُ ذُنُوبِهِ زمانى كه از اهلش جدا شد با اولين گامى كه برمى‏دارد تمام گناهانش آمرزيده مى‏شود ثُمَّ لَمْ يَزَلْ يُقَدَّسُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ سپس با هر قدمى كه برمى‏دارد پيوسته تقديس و تنزيه شده حَتَّى يَأْتِيَهُ تا به قبر برسد فَإِذَا أَتَاهُ و هنگامى كه به آنجا رسيد نَاجَاهُ اللَّهُ تَعَالَى حق تعالى او(زائر) را خوانده و با وى مناجات نموده فَقَالَ عَبْدِي و مى‏فرمايد: بنده من! سَلْنِي أُعْطِكَ از من بخواه تا به تو اعطاء نمايم ادْعُنِي أُجِبْكَ من را بخوان اجابتت نمايم اطْلُبْ مِنِّي أُعْطِكَ از من طلب كن به تو بدهم سَلْنِي حَاجَةً أقضيها [أَقْضِهَا] لَكَ حاجتت را از من بخواه تا برايت روا سازم. قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع بَشیر دَهّان مى‏گويد، امام عليه السّلام فرمودند: وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ يُعْطِيَ مَا بَذَلَ. و بر خداوند متعال حق و ثابت است آنچه را كه بذل نموده اعطاء فرمايد. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 132ح2. - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. - ترجمه ذهنى تهرانى، ص: 434-433.

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام (3) حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام فرمودند: إِنَّ لِلَّهِ مَلَائِكَةً مُوَكَّلِينَ‏ بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ ع خداوند متعال فرشتگانى دارد كه موكّل قبر حضرت امام حسين عليه السّلام مى‏باشند فَإِذَا هَمَ‏ بِزِيَارَتِهِ‏ الرَّجُلُ‏ هنگامى كه شخص قصد زيارت آن حضرت را مى‏نمايد أَعْطَاهُمُ‏ اللَّهُ‏ ذُنُوبَهُ‏ حق تعالى گناهان او(زائر) را در اختيار اين فرشتگان قرار مى‏دهد فَإِذَا خَطَا مَحَوْهَا و زمانى كه وى قدم برداشت فرشتگان تمام گناهانش را محو مى‏كنند ثُمَّ إِذَا خَطَا ضَاعَفُوا لَهُ حَسَنَاتِهِ و سپس قدم دوّم را كه برداشت حسناتش مضاعف و دو چندان مى‏كنند فَمَا تَزَالُ حَسَنَاتُهُ تَضَاعَفُ و پيوسته با قدم‏هائى كه برمى‏دارد حسناتش مضاعف مى‏گردد حَتَّى تُوجِبَ لَهُ الْجَنَّةَ تا به حدّى مى‏رسد كه بهشت برايش واجب و ثابت مى‏گردد ثُمَّ اكْتَنَفُوهُ وَ قَدَّسُوهُ سپس اطرافش را گرفته و تقديسش مى‏كنند وَ يُنَادُونَ مَلَائِكَةَ السَّمَاءِ و فرشتگان آسمان نداء داده و مى‏گويند: أَنْ قَدِّسُوا زُوَّارَ حَبِيبِ اللَّهِ زوّار دوستِ خدا را تقديس نمائيد. فَإِذَا اغْتَسَلُوا و وقتى زوّار غسل كردند نَادَاهُمْ مُحَمَّدٌ ص حضرت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم ايشان را مورد نداء و خطاب قرار داده و مى‏فرمايد: يَا وَفْدَ اللَّهِ اى مسافران خدا! أَبْشِرُوا بِمُرَافَقَتِي فِي الْجَنَّةِ بشارت باد بر شما كه در بهشت با من هستيد. ثُمَّ نَادَاهُمْ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ‏ع سپس امير المؤمنين عليه السّلام به ايشان نداء نموده و مى‏فرمايد: أَنَا ضَامِنٌ لِقَضَاءِ حَوَائِجِكُمْ من ضامنم كه حوائج شما را بر آورده نموده وَ دَفْعِ الْبَلَاءِ عَنْكُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ و بلاء را در دنيا و آخرت از شما دفع كنم ثُمَّ الْتَقَاهُمْ [اكْتَنَفَهُمُ‏] النَّبِيُّ ص عَنْ أَيْمَانِهِمْ وَ عَنْ شَمَائِلِهِمْ سپس پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم با ايشان از طرف راست و چپ ملاقات فرموده حَتَّى يَنْصَرِفُوا إِلَى أَهَالِيهِمْ. تا بالأخره به اهل خود بازگردند. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 133-132 ح 3. - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. - ترجمه ذهنى تهرانى، ص: 435-434

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام (4) عَنْ أَبِي الصَّامِتِ از أبى الصّامت، وى مى‏گويد: قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع وَ هُوَ يَقُولُ‏ از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام شنيدم كه مى‏فرمودند: مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع مَاشِياً كسى كه پياده به زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السّلام برود كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ خداوند متعال به هر قدمى كه بر مى‏دارد هزار حسنه برايش ثبت می کند وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَيِّئَةٍ و هزار گناه از وى محو مى‏فرمايد وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ و هزار درجه مرتبه‏اش را بالا مى‏برد سپس حضرت فرمودند: فَإِذَا أَتَيْتَ الْفُرَاتَ فَاغْتَسِلْ وقتى به فرات وارد شدى ابتداء غسل كن وَ عَلِّقْ نَعْلَيْكَ و كفش‏هايت را در آور [و دستت بگیر]. وَ امْشِ حَافِياً و پاى برهنه راه برو وَ امْشِ مَشْيَ الْعَبْدِ الذَّلِيلِ و مانند بنده ذليل راه برو فَإِذَا أَتَيْتَ بَابَ الْحَائِرِ و وقتى به درب حائر رسيدى فَكَبِّرْ أَرْبَعاً چهار مرتبه تكبير (الله اَکْبَر) ثُمَّ امْشِ قَلِيلًا بگو سپس اندكى حركت كن ثُمَّ كَبِّرْ أَرْبَعاً باز چهار بار تكبير گفته ثُمَّ ائْتِ رَأْسَهُ بعد به طرف بالا سر قبر حضرت برو فَقِفْ عَلَيْهِ و در آنجا بايست فَكَبِّرْ أَرْبَعاً [فَكَبِّرْ وَ صَلِّ عِنْدَهُ وَ اسْأَلْ‏] و سپس چهار مرتبه تكبير بگو وَ صَلِّ أَرْبَعاً و نزد قبر 4 رکعت نماز بخوان وَ اسْأَلِ اللَّهَ حَاجَتَكَ. و از خداوند متعال حاجت خود را بخواه. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 133 ح 4. - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. - ترجمه ذهنى تهرانى، ص: 435-434.

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام (5) عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ هِلَالٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: از عبد اللَّه بن هلال، از حضرت امام صادق عليه السّلام روایت شده قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ عبد اللَّه بن هلال گوید : محضر امام عليه السّلام عرض كردم فدايت شوم مَا أَدْنَى مَا لِزَائِرِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع كمترين ثواب و اجرى كه براى زائر قبر حضرت امام حسين عليه السّلام مى‏باشد چيست؟ فَقَالَ لِي يَا عَبْدَ اللَّهِ حضرت فرمودند: اى عبد اللَّه! إِنَّ أَدْنَى مَا يَكُونُ لَهُ كمترين پاداشى كه براى او است اينكه أَنَّ اللَّهَ يَحْفَظُهُ فِي نَفْسِهِ وَ أَهْلِهِ حَتَّى يَرُدَّهُ إِلَى أَهْلِهِ خداوند متعال خود و اهلش را حفظ كرده تا به خويشانش باز گردد فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ كَانَ اللَّهُ الْحَافِظَ لَهُ. و وقتى روز قيامت شد خداوند متعال حافظ او خواهد بود. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 133 ح 5. - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. - ترجمه ذهنى تهرانى، ص: 436-435.

حدیث ششم ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام (6) عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَيْمُونٍ الصَّائِغِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع على بن ميمون صائِغ، از حضرت امام صادق عليه السّلام نقل كرده قَالَ: يَا عَلِيُّ كه آن حضرت فرمودند: اى على! زُرِ الْحُسَيْنَ وَ لَا تَدَعْهُ قبر حسين عليه السّلام را زيارت كن و ترك مكن. قَالَ قُلْتُ على بن ميمون صائِغ گوید عرض كردم: مَا لِمَنْ أَتَاهُ مِنَ الثَّوَابِ ثواب كسى كه آن حضرت را زيارت كند چيست؟ قَالَ حضرت فرمودند: مَنْ أَتَاهُ مَاشِياً كسى كه پياده قبر امام حسین علیه السلام را زيارت كند كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً خداوند بهر قدمى كه برمى‏دارد يك حسنه برايش نوشته وَ مَحَى عَنْهُ سَيِّئَةً و يك گناه از او محو مى‏فرمايد وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً و يك درجه مرتبه‏اش را بالا مى‏برد فَإِذَا أَتَاهُ و وقتى موفق به زيارت شد وَكَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَكَيْنِ حق تعالى دو فرشته را موكّل او مى‏فرمايد يَكْتُبَانِ مَا خَرَجَ مِنْ فِيهِ مِنْ خَيْرٍ كه آنچه خير از دهان او خارج مى‏شود را نوشته وَ لَا يَكْتُبَانِ مَا يَخْرُجُ مِنْ فِيهِ مِنْ شَرٍّ وَ لَا غَيْرَ ذَلِكَ و آنچه شر و بد مى‏باشد را ننويسند فَإِذَا انْصَرَفَ وَدَّعُوهُ وَ قَالُوا و وقتى برگشت با او وداع كرده و به وى مى‏گويند: يَا وَلِيَّ اللَّهِ مَغْفُوراً لَكَ اى وَلِىّ خدا گناهانت آمرزيده شد أَنْتَ مِنْ حِزْبِ اللَّهِ وَ حِزْبِ رَسُولِهِ وَ حِزْبِ أَهْلِ بَيْتِ رَسُولِهِ و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل بيت رسولش مى‏باشى وَ اللَّهِ لَا تَرَى النَّارَ بِعَيْنِكَ أَبَداً و سوگند به خداوند متعال ، هیچ گاه چشمانت آتش جهنم را نخواهد دید. وَ لَا تَرَاكَ وَ لَا تَطْعَمُكَ أَبَداً. و آتش نيز تو را ابدا نخواهد ديد و تو را طعمه خود نخواهد نمود. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 134-133 ح 6. - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. - ترجمه ذهنى تهرانى، ص: 437-

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام (7) عَنْ سَدِيرٍ الصَّيْرَفِيِّ قَالَ: سَدِير صَيْرَفِيّ گوید كُنَّا عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ ع محضر امام محمد باقر علیه السلام بوديم فَذَكَرَ فَتًى قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع پس جوانى قبر حضرت امام حسين عليه السّلام را متذكر شد. فَقَالَ لَهُ أَبُو جَعْفَرٍ ع حضرت امام محمد باقر علیه السلام به وى فرمودند: مَا أَتَاهُ عَبْدٌ فَخَطَا خُطْوَةً إِلَّا بنده‏اى به زيارت امام حسین علیه السلام نرفته و قدمى برنداشته مگر آنكه كَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً وَ حَطَّ عَنْهُ سَيِّئَةً. حقتعالى براى او يك حسنه نوشته و يك گناه از او پاك مى‏كند. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 134 ح 7. - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. - ترجمه ذهنى تهرانى، ص: 438-437

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام (8) عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: عبد اللَّه بن مُسْكان، از حضرت امام صادق عليه السّلام، نقل كرد كه آن حضرت فرمودند: مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ ع مِنْ شِيعَتِنَا هر یک از شیعیان ما که زیارت کند قبر امام حسین علیه السلام را لَمْ يَرْجِعْ حَتَّى يُغْفَرَ لَهُ كُلُّ ذَنْبٍ از زيارت برنگشته مگر آنكه تمام گناهانش آمرزيده مى‏شود وَ يُكْتَبَ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ خَطَاهَا وَ كُلِّ يَدٍ رَفَعَتْهَا دَابَّتُهُ أَلْفُ حَسَنَةٍ و براى هر قدمى كه برمى‏دارد و هر دستى كه بالا مى‏رود و اسبش را حركت داده و مى‏راند هزار حسنه ثبت شده وَ مُحِيَ عَنْهُ أَلْفُ سَيِّئَةٍ و هزار گناه محو گشته وَ تُرْفَعُ لَهُ أَلْفُ دَرَجَةٍ. و هزار درجه مرتبه‏اش بالا مى‏رود. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 134 ح 8. - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. ترجمه ذهنى تهرانى، ص: 438.

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام (۹) عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْقَاضِي قَالَ: قاضی نقل شده که گوید : دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع محضر امام صادق علیه السلام رسیدم فِي غُرَيْفَةٍ لَهُ وَ عِنْدَهُ مُرَازِمٌ و حضرت در غرفه كوچكى (كه داشتند) بودند و مُرَازِم(بن حکیم) نيز در خدمت آن حضرت بود فَسَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ شنیدم که آن حضرت فرمودند مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع مَاشِياً كسى كه پياده به زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السّلام برود كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ وَ بِكُلِّ قَدَمٍ يَرْفَعُهَا وَ يَضَعُهَا عِتْقَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ خداوند متعال به هر گامى كه برداشته و به هر قدمى كه از زمين بلند نموده و بر آن نهاده ثواب آزاد كردن بنده‏اى از اولاد حضرت اسماعيل را مى‏دهد. وَ مَنْ أَتَاهُ بِسَفِينَةٍ و كسى كه با كشتى به زيارت آن حضرت رود فَكَفَتْ بِهِمْ‏ سَفِينَتُهُمْ و در اثناء كشتى چپ شده و سرنشينانش را در آب بريزد نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ منادى از آسمان نداء مى‏كند: طِبْتُمْ خوشا به حال شما وَ طَابَتْ لَكُمُ الْجَنَّةُ. و گوارا باد بر شما بهشت. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 135-134 ح 9. - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. .- ترجمه ذهنى تهرانى، ص: 439.

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام (10) عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ النَّجَّارِ قَالَ: از عبد اللَّه بن نجّار نقل شده که ، گوید: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع حضرت امام صادق علیه السّلام به من فرمودند: تَزُورُونَ الْحُسَيْنَ ع آيا به زيارت حضرت امام حسين عليه السّلام مى‏رويد؟ وَ تَرْكَبُونَ السُّفُنَ و آيا بر كشتى سوار مى‏شويد و به زيارت آن حضرت مى‏رويد؟ فَقُلْتُ نَعَمْ عبد اللَّه بن نجّار گوید: عرض كردم: بلى. قَالَ حضرت فرمودند: أَ مَا عَلِمْتَ آيا مى‏دانى أَنَّهَا إِذَا انْكَفَتْ بِكُمْ هر گاه كِشْتى شما را در دريا واژگون كند نُودِيتُمْ منادى ندا مى‏كند: أَلَا آگاه باشيد! طِبْتُمْ وَ طَابَتْ لَكُمُ الْجَنَّةُ. خوشا بحال شما، بهشت بر شما گوارا باد. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 135 ح 10. - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. - ترجمه ذهنى تهرانى، ص: 440

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام(11) عَنْ زُرَارَةَ قَالَ: زُرَارَة بْنِ‏ أَعْيَن‏ نقل شده که گوید : قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع به حضرت امام محمد باقر عليه السّلام عرضه داشتم: مَا تَقُولُ فِيمَنْ زَارَ أَبَاكَ عَلَى خَوْفٍ چه مى‏فرمائيد در باره كسى كه با خوف و هراس پدر شما را زيارت كند؟ قَالَ حضرت فرمودند: يُؤْمِنُهُ اللَّهُ يَوْمَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ در روزى كه فزع اكبر است حقتعالى او را أمان دهد وَ تَلَقَّاهُ الْمَلَائِكَةُ بِالْبِشَارَةِ و فرشتگان به وى بشارت داده وَ يُقَالُ لَهُ لَا تَخَفْ وَ لَا تَحْزَنْ و به او مى‏گويند: مترس و محزون مباش هَذَا يَوْمُكَ الَّذِي فِيهِ فَوْزُكَ امروز روزى است كه تو در آن رستگار مى‏شوى. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 125 ح 1. - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. - ترجمه ذهنى تهرانى،ص: 409-408

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام(12) ابْنِ بُكَيْرٍعَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: روایت ابن بُکِیر از امام صادق علیه السلام ابن بُکِیر می گوید : قُلْتُ لَهُ به حضرت امام صادق علیه السلام عرضه داشتم: إِنِّي أَنْزِلُ الْأَرَّجَانَ من به شهر اَرّجان[اَرَّجان نام شهر و استانی متعلق به دوران میانی ، در ایران بود که در مرز خوزستان و فارس واقع شده‌بود.(1)] وارد شده و در آنجا نازل شدم[اقامت گزیدم] وَ قَلْبِي يُنَازِعُنِي إِلَى قَبْرِ أَبِيكَ ولى قلب و دلم آرزوى زيارت قبر مطهّر پدر بزرگوارتان را داشت فَإِذَا خَرَجْتُ لذا از شهر به قصد زيارت آن جناب خارج شدم فَقَلْبِي وَجِلٌ مُشْفِقٌ امّا دلم ترسان و لرزان بود حَتَّى أَرْجِعَ تا وقتی که برگردم خَوْفاً مِنَ السُّلْطَانِ وَ السُّعَاةِ وَ أَصْحَابِ الْمَسَالِحِ از خوف و ترس سلطان و ساعيان و عمّال وى و مرزبانان . فَقَالَ حضرت فرمودند: يَا ابْنَ بُكَيْرٍ اى پسر بكير أَ مَا تُحِبُّ أَنْ يَرَاكَ اللَّهُ فِينَا خَائِفاً آيا دوست ندارى كه خداوند تو را ، در راه ما ترسان و خائف قرار دهد؟ أَ مَا تَعْلَمُ أَنَّهُ مَنْ خَافَ لِخَوْفِنَا آيا مى‏دانى كسى كه به خاطر خوف ما خائف باشد أَظَلَّهُ اللَّهُ فِي ظِلِّ عَرْشِهِ حقتعالى او را در سايه عرش مكان دهد وَ كَانَ مُحَدِّثُهُ الْحُسَيْنَ ع تَحْتَ الْعَرْشِ و هم صحبتش حضرت امام حسين عليه السّلام در زير عرش مى‏باشد وَ آمَنَهُ اللَّهُ مِنْ أَفْزَاعِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ يَفْزَعُ النَّاسُ و حق تعالى او را از فزع‏هاى روز قيامت در امان مى‏دارد، مردم به فزع و جزع آمده وَ لَا يَفْزَعُ ولى او فزع نمى‏كند فَإِنْ فَزِعَ وَقَّرَتْهُ [قَوَّتْهُ‏] الْمَلَائِكَةُ اگر فزع كند فرشتگان به او آرامش داده وَ سَكَّنَتْ قَلْبَهُ بِالْبِشَارَةِ. و بواسطه بشارت دادن قلبش را ساكت و ساكن مى‏نمايند. (1). ویکی پدیا ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 126-125 ح 2. - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. - ترجمه ذهنى تهرانى،ص: 411-410.

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام(13) عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: معاویة بن وهب گوید دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع وَ هُوَ فِي مُصَلَّاهُ محضر امام صادق علیه السلام رسیدم در حالی که ایشان در محراب خويش بنماز مشغول بودند فَجَلَسْتُ حَتَّى قَضَى صَلَاتَهُ نشستم تا نماز حضرت تمام شد فَسَمِعْتُهُ وَ هُوَ يُنَاجِي رَبَّهُ شنیدم که با پروردگارش[در سجده] چنین مناجات می کند فَيَقُولُ حضرت می فرماید: يَا مَنْ خَصَّنَا بِالْكَرَامَةِ اى كه ما را بكرامت و بزرگى مخصوص نموده‏اى وَ وَعَدَنَا الشَّفَاعَةَ وعده شفاعت به ما عطا فرموده‏اى وَ حَمَّلَنَا الرِّسَالَةَ و پيام رسالت بر عهده ما نهاده‏اى وَ جَعَلَنَا وَرَثَةَ الْأَنْبِيَاءِ و ما را وارث پيامبران قرار داده‏اى وَ خَتَمَ بِنَا الْأُمَمَ السَّالِفَةَ و سلسله امم (و نبوّات) را بما پايان بخشيده‏اى وَ خَصَّنَا بِالْوَصِيَّةِ و منصب وصايت و جانشینی پیامبرت را ويژه ما خاندان ساخته‏اى وَ أَعْطَانَا عِلْمَ مَا مَضَى وَ عِلْمَ مَا بَقِيَ و علم گذشته و آينده را بما ارزانى داشته‏اى وَ جَعَلَ‏ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِي‏ إِلَيْنَا و دلهاى مردم را بسوى ما توجّه داده‏اى اغْفِرْ لِي وَ لِإِخْوَانِي وَ زُوَّارِ قَبْرِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع بيامرز مرا و برادران دينيم را، و نيز زائرين قبر پدرم حسين بن علىّ عليهما السّلام را الَّذِينَ أَنْفَقُوا أَمْوَالَهُمْ وَ أَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ آنان كه مخارجى متحمّل شده و بسوى ما كوچ كرده‏اند رَغْبَةً فِي بِرِّنَا وَ رَجَاءً لِمَا عِنْدَكَ فِي صِلَتِنَا بجهت ميل و رغبتى كه در صله‏و نيكى بما دارند وَ سُرُوراً أَدْخَلُوهُ عَلَى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ ص و براى شادى و سرور قلب پيغمبرت محمّد صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم وَ إِجَابَةً مِنْهُمْ لِأَمْرِنَا و پذيرش امر و دستور و ولايت ما وَ غَيْظاً أَدْخَلُوهُ عَلَى عَدُوِّنَا و خشمگين ساختن دشمنان ما أَرَادُوا بِذَلِكَ رِضْوَانَكَ‏ قصدشان در تمام اين امور رضايت و خشنودى تو است فَكَافِهِمْ عَنَّا بِالرِّضْوَانِ پس پاداش دِه ايشان را از جانب ما به بهشت و مقام رضايت وَ اكْلَأْهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ و محفوظ بدار آنان را در شب و روز وَ اخْلُفْ عَلَى أَهَالِيهِمْ وَ أَوْلَادِهِمُ الَّذِينَ خُلِّفُوا بِأَحْسَنِ الْخَلَفِ وَ اصْحَبْهُمْ و خانواده و فرزندانشان را در نبودن ايشان به بهترين وجه سرپرستى نما و يارشان باش وَ اكْفِهِمْ شَرَّ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ و دور گردان از آنها شرّ و فساد هر سركش بد كردار مخالف حق را وَ كُلِّ ضَعِيفٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ شَدِيدٍ وَ شَرَّ شَيَاطِينِ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ و شرّ هر ضعیف و ناتوان يا توانا و هر شيطانى از انس و يا جن را وَ أَعْطِهِمْ أَفْضَلَ مَا أَمَّلُوا مِنْكَ و به ايشان عطا فرما آنچه آرزو[از پاداش] دارند فِي غُرْبَتِهِمْ عَنْ أَوْطَانِهِمْ در قِبال تحمل غربت و دورى از وطن بخاطر ما وَ مَا آثَرُوا عَلَى أَبْنَائِهِمْ وَ أَبْدَانِهِمْ وَ أَهَالِيهِمْ وَ قَرَابَاتِهِمْ و مقدّم داشتن ما ، بر فرزند و خانمان و خويشانشان. اللَّهُمَّ إِنَّ أَعْدَاءَنَا أَعَابُوا عَلَيْهِمْ خُرُوجَهُمْ بار الها دشمنان ما ، اين سفر را بر زائرين ما عيب گيرند [و آن را نامعقول شمرند و آنان را سرزنش كنند] فَلَمْ يَنْهَهُمْ ذَلِكَ عَنِ النُّهُوضِ وَ الشُّخُوصِ إِلَيْنَا ولى عيب گرفتن دشمنان ، نتوانسته است مانع اقبال این زوار به ما شود. خِلَافاً عَلَيْهِمْ و با وجود مخالفت دشمنان اين عمل را انجام مى‏دهند. فَارْحَمْ تِلْكَ الْوُجُوهَ الَّتِي غَيَّرَتْهَا الشَّمْسُ پس پروردگارا رحم کن بر اين رخسارها كه از تابش آفتاب در اين راه رنگش دگرگون گشته وَ ارْحَمْ تِلْكَ الْخُدُودَ الَّتِي تَقَلَّبَتْ عَلَى قَبْرِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنِ ع و رحم کن بر اين گونه‏ها كه بقبر حسين عليه السّلام سائيده شده وَ ارْحَمْ تِلْكَ الْعُيُونَ الَّتِي جَرَتْ دُمُوعُهَا رَحْمَةً لَنَا و رحم کن بر اين ديدگانى كه از سوز دل براى ما اشكش جارى شده وَ ارْحَمْ تِلْكَ الْقُلُوبَ الَّتِي جَزِعَتْ وَ احْتَرَقَتْ لَنَا و رحم کن بر اين دلها كه در مصيبت ما بيتاب گشته و سوخته وَ ارْحَمْ تِلْكَ الصَّرْخَةَ الَّتِي كَانَتْ لَنَا و رحم کن بر اين فغان و خروشها كه براى مظلوميّت ما بر كشيده شده اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ تِلْكَ الْأَنْفُسَ وَ تِلْكَ الْأَبْدَانَ بار الها من اين جانها و اين جسمها را بتو ميسپارم حَتَّى تُرَوِّيَهُمْ مِنَ الْحَوْضِ يَوْمَ الْعَطَشِ تا در آن روز كه تشنگى همه را فرا ميگيرد از حوض كوثر سيرابشان فرمائى. ادامه👇

معاویة بن وهب گوید: فَمَا زَالَ ص يَدْعُو بِهَذَا الدُّعَاءِ وَ هُوَ سَاجِدٌ امام صادق عليه السّلام پيوسته اين دعا را درحال سجده می خواند. فَلَمَّا انْصَرَفَ زمانی که مناجاتش تمام شد و سر از سجده برداشت قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ خدمت امام صادق علیه السلام عرض کردم قربانت گردم لَوْ أَنَّ هَذَا الَّذِي سَمِعْتُهُ مِنْكَ آنچه را كه من از شما شنيدم كَانَ لِمَنْ لَا يَعْرِفُ اللَّهَ اگر درباره كسى بود كه خدا را هم نمى‏شناخت لَظَنَنْتُ أَنَّ النَّارَ لَا تَطْعَمُ مِنْهُ شَيْئاً أَبَداً گمانم اينست كه آتش دوزخ بهيچ چيز او دست نمى‏يافت وَ اللَّهِ لَقَدْ تَمَنَّيْتُ أَنْ كُنْتُ زُرْتُهُ وَ لَمْ أَحُجَّ و براستى كه آرزو كردم اى كاش بحجّ مستحبّ نمى‏رفتم و بزيارت حسين عليه السّلام مى‏شتافتم. فَقَالَ لِي امام عليه السّلام به من فرمود: مَا أَقْرَبَكَ مِنْهُ منزل تو كه بقبر حسين عليه السّلام نزديك است فَمَا الَّذِي يَمْنَعُكَ عَنْ زِيَارَتِهِ پس چه چيز تو را مانع از زيارت آن شده يَا مُعَاوِيَةُ وَ لِمَ تَدَعُ الحج ذَلِكَ ای معاویه چرا زیارت امام حسین علیه السلام را ترك كرده‏اى؟ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ عرض كردم: قربانت شوم فَلَمْ أَدْرِ أَنَّ الْأَمْرَ يَبْلُغُ هَذَا نميدانستم كه تا اين حد داراى اهميّت است فَقَالَ يَا مُعَاوِيَةُ امام صادق علیه السلام فرمودند: اى معاويه وَ مَنْ يَدْعُو لِزُوَّارِهِ فِي السَّمَاءِ أَكْثَرُ مِمَّنْ يَدْعُو لَهُمْ فِي‏الْأَرْضِ دعاكنندگان به زائرين امام حسین علیه السلام در آسمان بيشترند از دعاكنندگان آنها در روى زمين لَا تَدَعْهُ لِخَوْفٍ مِنْ أَحَدٍ ترك مكن آن را از ترس هيچ كس فَمَنْ تَرَكَهُ لِخَوْفٍ زيرا هر كس زیارت امام حسین علیه السلام را بخاطر ترس ترك كند رَأَى مِنَ الْحَسْرَةِ مَا يَتَمَنَّى أَنَّ قَبْرَهُ كَانَ بِيَدِهِ آنقدر حسرت برد و ندامت بيند كه تمنّا و آرزو می کرد اى كاش قبرش در دستش بود أَ مَا تُحِبُّ أَنْ يَرَى اللَّهُ شَخْصَكَ وَ سَوَادَكَ مِمَّنْ يَدْعُو لَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص آيا دوست ندارى كه خداوند پيكر و سياهى(سَوَاد= سیاهی انسان که از دور نمایان است) تو را در گروهى ببیند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه وآله و سلّم درباره‏ ايشان دعا مى‏كند؟ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَكُونَ غَداً مِمَّنْ تُصَافِحُهُ الْمَلَائِكَةُ آيا خوش ندارى كه فرداى قيامت جزء آن جمعيّت باشى كه فرشتگان با آنها دست ميدهند و مصافحه مى‏كنند؟ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَكُونَ غَداً فِيمَنْ رَأَى وَ لَيْسَ عَلَيْهِ ذَنْبٌ فَتُتْبَعَ آيا مايل نيستى كه در قيامت از آن دسته و زمره باشى كه وارد شوند و بار گناهى بر دوش ندارند تا بعقوبتش گرفتار آيند؟ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَكُونَ غَداً فِيمَنْ يُصَافِحُ رَسُولَ اللَّهِ ص. آيا ميل ندارى كه در قيامت از گروهى باشى كه با رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم دست ميدهند و مصافحه مى‏نمايند؟ ابن بابويه، محمد بن على(م381 ه ق)، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ؛ ص96-94 - قم، چاپ: دوم، 1406 ق.

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام(14) عَنِ الْحَلَبِيِّ قَالَ: روایت حَلبی از امام صادق علیه السلام: حَلبی گوید: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع امام صادق علیه السلام به من فرمودند لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ ع زمانی که امام حسین علیه السلام کشته راه خدا(شهید) شد سَمِعَ أَهْلُنَا قَائِلًا يَقُولُ بِالْمَدِينَةِ اهل ما در مدینه شنیدند که گوینده ای می گوید: الْيَوْمَ نَزَلَ الْبَلَاءُ عَلَى هَذِهِ الْأُمَّةِ بخاطر قتل حسین بن علی علیهما السلام ، امروز بلا بر این امت نازل شد فَلَا تَرَوْنَ فَرَحاً روز خوشی دیگر نخواهند دید حَتَّى يَقُومَ قَائِمُكُمْ تا زمانی که قائم ما (عَجَّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَریف) قیام کند فَيَشْفِيَ صُدُورَكُمْ و سينه‏هایتان را با قيامش شفاء داده وَ يَقْتُلَ عَدُوَّكُمْ و بِکُشد دشمن شما را وَ يَنَالَ بِالْوَتْرِ أَوْتَاراً بواسطه کشتن فرد تنهایی را (وَالْوَتْر الْمَوتُور= امام حسین علیه السلام)، افراد زیادی از دشمنان را به سزای اعمالشان برساند. [یا - خود به تنهایی ، افراد زیادی از دشمنان را به سزای اعماشان برساند ] فَفَزِعُوا مِنْهُ پس مردم مدینه [با شنیدن این صدا] ، به فزع و فریاد در آمدند وَ قَالُوا و همین مردم گفتند إِنَّ لِهَذَا الْقَوْلِ لَحَادِثاً قَدْ حَدَثَ مَا لَا نَعْرِفُهُ این گفته جدیدی است که تازه رخ داده و ما متوجه مقصود نشدیم. فَأَتَاهُمْ خَبَرُ قَتْلِ الْحُسَيْنِ ع بَعْدَ ذَلِكَ تا اینکه خبر شهادت امام حسین علیه السلام به مردم مدینه رسید فَحَسِبُوا ذَلِكَ تامل، دقت و محاسبه کردند فَإِذَا هِيَ تِلْكَ اللَّيْلَةُ الَّتِي تَكَلَّمَ فِيهَا الْمُتَكَلِّمُ متوجه شدند این خبر مربوط به همان شبى كه آن گوينده اين سخن را گفته بود که در روز آن شب، امام حسین علیه السلام را شهید کرده بودند. ..... فَقَالَ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ حلبی به امام صادق علیه السلام گوید : قربانت گردم مَا تَقُولُ فِيمَنْ يَتْرُكُ زِيَارَتَهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى ذَلِكَ فَقَالَ حضرت فرمودند: إِنَّهُ قَدْ عَقَّ رَسُولَ اللَّهِ ص وَ عَقَّنَا چنین شخصی، به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و ما جفا کرده و مستحق عاق ما می باشد وَ اسْتَخَفَّ بِأَمْرٍ هُوَ لَهُ و به چیزی كه می بایست به آن توجّه مى‏كرد و نفعش در آن بود، استخفاف نموده و سبک شمرده است. وَ مَنْ زَارَهُ كَانَ اللَّهُ لَهُ مِنْ وَرَاءِ حَوَائِجِهِ كسى كه امام حسين را زيارت نمايد خدا حوائج او را روا خواهد كرد وَ كَفَاهُ مَا أَهَمَّهُ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ و امور مهم دنيوى وى را كفايت مينمايد وَ إِنَّهُ لَيَجْلِبُ الرِّزْقَ عَلَى الْعَبْدِ زيارت امام حسين عليه السلام رزق و روزى انسان را جلب ميكند، وَ يُخْلِفُ عَلَيْهِ مَا أَنْفَقَ آنچه را كه در راه زيارت مصرف كرده باشد ذخيره آخرت مينمايد وَ يَغْفِرُ لَهُ ذُنُوبَ خَمْسِينَ سَنَةً گناه پنجاه ساله انسان را مى‏آمرزد. وَ يَرْجِعُ إِلَى أَهْلِهِ وَ مَا عَلَيْهِ ذَنْبٌ وَ لَا خَطِيئَةٌ إِلَّا وَ قَدْ مُحِيَتْ مِنْ صَحِيفَتِهِ وى در حالى بسوى اهل و عيال خود باز مي گردد كه گناه و خطيئه او از نامه عملش محو مى‏شود. فَإِنْ هَلَكَ فِي سَفَرِهِ نَزَلَتِ‏ الْمَلَائِكَةُ فَغَسَّلَتْهُ اگر در مسافرت بميرد ملائكه نازل ميشوند و جنازه‏اش را غسل ميدهند وَ فُتِحَ لَهُ بَابٌ إِلَى الْجَنَّةِ و درى از بهشت بروى او باز خواهد شد. حَتَّى يَدْخُلَ عَلَيْهِ رَوْحُهَا حَتَّى يُنْشَرَ روح و ريحان بهشت نصيب او مى‏شود تا آن روزى كه محشور گردد. وَ إِنْ سَلِمَ و اگر از مشافرت سالم برگشت فُتِحَ الْبَابُ الَّذِي يَنْزِلُ مِنْهُ رِزْقُهُ درِ رزق و روزى بروى وى باز خواهد شد. فَيُجْعَلُ لَهُ بِكُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ در عوض هر يك درهمى كه در راه زيارت امام حسين مصرف كند مبلغ ده هزار درهم برايش داده مى‏شود وَ ذُخِرَ ذَلِكَ لَهُ و آنها ذخيره وى قرار داده ميشوند. فَإِذَا حُشِرَ قِيلَ لَهُ هنگامى كه محشور شود به او گفته مى‏شود: بِكُلِّ دِرْهَمٍ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ در عوض هر يك درهم ده هزار درهم بتو عطا شده است. وَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَدْ ذَخَرَهَا لَكَ عِنْدَهُ. خداى مهربان نظر مرحمت بتو افكنده و اين پول‏ها را برايت ذخيره نموده است. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ص: 337-336 ح 14 - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش.

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام(15) آیا زنان هم می توانند به زیارت قبر امام حسین علیه السلام بروند؟ عَنْ أُمِّ سَعِيدٍ الْأَحْمَسِيَّةِ روایت أُمِّ سَعِيد أَحْمَسِيَّة قَالَتْ‏ جِئْتُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أُمِّ سَعِيد أَحْمَسِيَّة گوید رفتم نزد امام صادق علیه السلام رسیدم فَدَخَلْتُ عَلَيْهِ به محضر مبارک امام رسیدم فَجَاءَتِ الْجَارِيَةُ در این حین كنيزم آمد فَقَالَتْ قَدْ جِئْتُ بِالدَّابَّةِ و گفت كه اسب را برايت آورده و آماده كرده‏ام. فَقَالَ لِي امام به من فرمودند: يَا أُمَّ سَعِيدٍ أَيُّ شَيْ‏ءٍ هَذِهِ الدَّابَّةُ ای ام سعید ، اين اسب برای چيست؟ أَيْنَ تَبْغِينَ تَذْهَبِينَ می خواهی کجا بروی؟ قَالَتْ قُلْتُ ام سعید گفت : أَزُورُ قُبُورَ الشُّهَدَاءِ قصد زیارت قبور شهداء را دارم قَالَ أُخْرَى ذَلِكَ الْيَوْمَ امام فرمودند: روز دیگر برو مَا أَعْجَبَكُمْ يَا أَهْلَ الْعِرَاقِ تعجبم می کنم از شما ای اهل عراق تَأْتُونَ الشُّهَدَاءَ مِنْ سَفَرٍ بَعِيدٍ از راه دور برای زیارت قبور شهداء می روید وَ تَتْرُكُونَ سَيِّدَ الشُّهَدَاءِ لَا تَأْتُونَهُ در حالی که به زیارت قبر سید الشهداء نمی روید و آن را ترک می کنید قَالَتْ قُلْتُ لَهُ اما سعید به امام علیه السلام عرضه داشت: مَنْ سَيِّدُ الشُّهَدَاءِ سید الشهداء کیست؟ فَقَالَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع حضرت فرمودند: امام حسین بن علی (علیهما السلام) قَالَتْ قُلْتُ إِنِّي امْرَأَةٌ ام سعید گفت : من زن هستم فَقَالَ حضرت فرمودند: لَا بَأْسَ لِمَنْ كَانَ مِثْلَكِ أَنْ يَذْهَبَ إِلَيْهِ وَ يَزُورَهُ اشکالی ندارد که [تو و] مثل تو[دیگر زنان] به زیارت قبر امام حسین علیه السلام برود قَالَتْ أَيُّ شَيْ‏ءٍ لَنَا فِي زِيَارَتِهِ ام سعید گفت : ثواب زیارت امام حسین علیه السلام چیست؟ قَالَ امام صادق علیه السلام فرمودند: تَعْدِلُ حِجَّةً وَ عُمْرَةً وَ اعْتِكَافَ شَهْرَيْنِ فِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ صِيَامَهَا برابری می کند با ثواب حج و عمره ، اعتکاف دو ماه در مسجد الحرام در حالی که روزه است وَ خَيْرُهَا كَذَا وَ كَذَا حضرت ثمرات خیر زیارت امام حسین علیه السلام را برای ام سعید بیان نمودند. قَالَتْ ام سعيد مى‏گويد: وَ بَسَطَ يَدَهُ وَ ضَمَّهَا ضَمّاً ثَلَاثَ مَرَّاتٍ. حضرت سه مرتبه دست‏هاى مبارك را باز كرده و بستند. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص110 ح 4 - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. - ترجمه ذهنى تهرانى ؛ ص360-359.

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام(16) عَنْ يُونُسَ بْنِ ظَبْيَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: روایت یونس بن ظَبیان از امام صادق علیه السلام قُلْتُ لَهُ زِيَارَةُ الْحُسَيْنِ ع‏ فِي حَالِ التَّقِيَّةِ در حال تقیه زیارت امام حسین علیه السلام به چه شکل انجام شود فَقَالَ حضرت فرمودند: إِذَا أَتَيْتَ الْفُرَاتَ زمانی که به فرات رسیدی فَاغْتَسِلْ غسل کن ثُمَّ الْبَسْ ثَوْبَيْكَ الطَّاهِرَيْنِ لباس های پاکت را بپوش ثُمَّ تَمُرُّ بِالْقَبْرِ سپس برو به سمت قبر فَقُلْ‏ بگو صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ دورود خدای متعال بر تو ای ابا عبد الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ قَدْ تَمَّتْ زِيَارَتُكَ. به این شکل زیارتت تمام می شود. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات؛ ص126 - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش.

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام(17) عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: ابی بصیر روایت کرده که امام صادق علیه السلام فرمودند: مَا مِنْ شَهِيدٍ إِلَّا شهيدى نیست مگر آنكه [إِلَّا وَ هُوَ يُحِبُّ لَوْ أَنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ حَيٌ‏] وَ يُحِبُّ أَنْ يَكُونَ مَعَ الْحُسَيْنِ ع [در حال حیات یا مماتش] دوست دارد كه با حضرت امام حسين عليه السّلام باشد حَتَّى يَدْخُلُونَ [يَدْخُلُو] الْجَنَّةَ مَعَهُ. تا اینکه در معيّت حضرت امام حسين عليه السّلام داخل بهشت شوند. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 111، ح 7- نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش.

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام(18) عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ روایت اسحاق بن عمار از امام صادق علیه السلام شنیدم امام صادق علیه السلام می فرمودند: ‏ لَيْسَ نَبِيٌّ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ پیامبری در آسمان و زمین نیست إِلَّا يَسْأَلُونَ اللَّهَ تَعَالَى مگر آنه از خدای متعال بخواهند أَنْ يَأْذَنَ لَهُمْ فِي زِيَارَةِ الْحُسَيْنِ ع تا خداوند اجازه زیارت امام حسین علیه السلام را به وی بدهد فَفَوْجٌ يَنْزِلُ وَ فَوْجٌ يَصْعَدُ [يَعْرُجُ‏]. پس گروهی می آیند و گروهی می روند. ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 111، باب زیارت انبیاء بر امام حسین علیه السلام ، ح 1- نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش.

ثواب زیارت قبر امام حسین علیه السلام(19) عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ بِنْتِ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ: روایت حسین نوه ی دختری أَبو حَمْزَه ثُمالِي که گوید خَرَجْتُ فِي آخِرِ زَمَانِ بَنِي مَرْوَانَ إِلَى زِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع اواخر حكومت بنى مردان بود كه من براى زيارت قبر حضرت حسين بن علىّ عليهما السّلام از شهر كوفه خارج شدم مُسْتَخْفِياً مِنْ أَهْلِ الشَّامِ حَتَّى انْتَهَيْتُ إِلَى كَرْبَلَاءَ در حالى كه از اهل شام پنهان مى‏داشتم تا به كربلاء رسيدم. فَاخْتَفَيْتُ فِي نَاحِيَةِ الْقَرْيَةِ در کنار روستا خود را مخفی کردم حَتَّى إِذَا ذَهَبَ مِنَ اللَّيْلِ نِصْفُهُ تا اینکه نصف شب شد أَقْبَلْتُ نَحْوَ الْقَبْرِ به سمت قبر رفتم فَلَمَّا دَنَوْتُ مِنْهُ زمانی که به سمت قبر رسیدم أَقْبَلَ نَحْوِي رَجُلٌ مردی به طرف من آمد فَقَالَ لِي انْصَرِفْ مَأْجُوراً به من گفت : برگرد ، مأجور باشی. فَإِنَّكَ لَا تَصِلُ إِلَيْهِ توی نمی توانی خود را به قبر برسانی! فَرَجَعْتُ فَزِعاً برگشتم در حالی که فریاد و فزعی از ترس داشتم حَتَّى إِذَا كَادَ يَطْلُعُ الْفَجْرُ أَقْبَلْتُ نَحْوَهُ تا اینکه فجر [فجر کاذب] طلوع کرد رفتم سمت قبر حَتَّى إِذَا دَنَوْتُ مِنْهُ خَرَجَ إِلَيَّ الرَّجُلُ همینکه رسیدم آن مرد به سمت من آمد فَقَالَ لِي يَا هَذَا إِنَّكَ لَا تَصِلُ إِلَيْهِ به من گفت نمی توانی به قبر نزدیک شوی فَقُلْتُ لَهُ عَافَاكَ اللَّهُ گفتم خدا تو را سلامت نگه دارد وَ لِمَ لَا أَصِلُ إِلَيْهِ چرا نمی توانم به سمت قبر برسم وَ قَدْ أَقْبَلْتُ مِنَ الْكُوفَةِ أُرِيدُ زِيَارَتَهُ در حالی که من از کوفه به قصد زیارت امام حسین علیه السلام آمدم فَلَا تَحُلْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ پس بین من و اربابم حائل و مانع نشو عَافَاكَ اللَّهُ خداوند سلامتی به تو دهد وَ أَنَا أَخَافُ إِنْ أَصْبَحَ و این در حالی هست که من می ترسم صبح شود فَيَقْتُلُونِّي أَهْلُ الشَّامِ إِنْ أَدْرَكُونِي هَاهُنَا و اهل شام مرا اینجا ببیند و مرا بِکُشند قَالَ حسین ، نوه دختری ابوحمزه ثُمالی گوید: فَقَالَ لِيَ آن مرد به من گفت اصْبِرْ قَلِيلًا کمی صبر کن فَإِنَّ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ ع سَأَلَ اللَّهَ أَنْ يَأْذَنَ لَهُ فِي زِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ چرا که حضرت موسی بن عمران (علی نبینا و اله و علیهما السلام) از خداوند متعال خواست تا او را اذن و اجازه زیارت امام حسین علیه السلام بدهد فَأَذِنَ لَهُ خداوند متعال هم به ایشان اذن دادند فَهَبَطَ مِنَ السَّمَاءِ پس از آسمان به زمین فرود آمدند فِي سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ با هفتاد هزار مَلَک و فرشته الهی فَهُمْ بِحَضْرَتِهِ مِنْ أَوَّلِ اللَّيْلِ این ملائکه از اول شب ، همراه حضرت موسی بن عمران (علی نبینا و اله و علیهما السلام) هستند يَنْتَظِرُونَ طُلُوعَ الْفَجْرِ منتظر طلوع فجر هستند ثُمَّ يَعْرُجُونَ إِلَى السَّمَاءِ تا به آسمان بروند قَالَ فَقُلْتُ لَهُ حسین ، نوه دختری ابوحمزه ثُمالی گوید: به آن مرد گفتم فَمَنْ أَنْتَ عَافَاكَ اللَّهُ خداوند تو را به سلامت نگه دارد ، توکیستی؟ قَالَ أَنَا مِنَ الْمَلَائِكَةِ آن مرد گفت : من از ملائکه هستم الَّذِينَ أُمِرُوا بِحَرَسِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع وَ الِاسْتِغْفَارِ لِزُوَّارِهِ همان ملائکه ای که مأمور به حراست و نگهبانی از قبر امام حسین علیه السلام و استغفار به زوار آن حضرت هستند. فَانْصَرَفْتُ وَ قَدْ كَادَ أَنْ يَطِيرَ عَقْلِي لِمَا سَمِعْتُ مِنْهُ حسین ، نوه دختری ابوحمزه ثُمالی گوید: برگشتم در حالی که با شنیدن این حرف ها از آن مرد نزدیک بود عقل از سرم برود قَالَ حسین ، نوه دختری ابوحمزه ثُمالی گوید: فَأَقْبَلْتُ لَمَّا طَلَعَ الْفَجْرُ نَحْوَهُ زمانی که فجر(صادق) طلوع کرد به سمت قبر رفتم فَلَمْ يَحُلْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ أَحَدٌ کسی بین من و قبر حائل نشد فَدَنَوْتُ مِنَ الْقَبْرِ وَ سَلَّمْتُ عَلَيْهِ نزدیک قبر شدم و بر امام حسین (علیه السلام) سلام دادم وَ دَعَوْتُ اللَّهَ عَلَى قَتَلَتِهِ و از خدا خواستم لعن و نفرین بر قاتلین امام حسین علیه السلام را خواستم وَ صَلَّيْتُ الصُّبْحَ نماز صبح را خواندم وَ أَقْبَلْتُ مُسْرِعاً مَخَافَةَ أَهْلِ الشَّامِ. با خوشحالی برگشتم در حالی که از مردم شام ترسناک بودم ابن قولويه، جعفر بن محمد(م 367 ه ق)، كامل الزيارات ؛ ص: 111- نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش.