بطلان عقیده به تثلیث و خدایان سه گانه مسیحیت در کلام امام رضا علیه السلام تثلیث و خدایان سه گانه (أَب =خدای پدر ، إبن = خدای پسر ، روح القُدُس=جبرئیل) امام رضا علیه السلام به جاثليق (رئیس مسیحیان در بلاد اسلامی) فرمود: يَا نَصْرَانِيُّ وَ اللَّهِ إِنَّا لَنُؤْمِنُ‏ بِعِيسَى الَّذِي آمَنَ بِمُحَمَّدٍ ص وَ مَا نَنْقِمُ عَلَى عِيسَاكُمْ‏ شَيْئاً إِلَّا ضَعْفَهُ وَ قِلَّةَ صِيَامِهِ وَ صَلَاتِهِ‏ اى مسيحى! به خدا سوگند ما به «عيسىٰ» اى كه به محمّد صلى اللَّه عليه و آله ايمان داشت، ايمان داريم، و نسبت به «عيسىٰ» ى شما غیر از ضعف و ناتوانی و كمى نماز و روزه‏اش ايرادى نداريم‏. جاثليق گفت: بخدا قسم، علم خود را فاسد نمودى و خود را تضعيف كردى، باورم بر این بود که تو عالمترين فرد در بين مسلمانان هستى، حضرت فرمودند: مگر طوری شده است؟ او گفت: مى‏گويى: عيسى ضعيف بود و كم روزه مى‏گرفت و كم نماز مى‏خواند، و حال آنكه عيسى، حتّى يك روز را بدون روزه نگذراند و حتّى يك شب نخوابيد، هميشه روزها روزه بود و شبها شب زنده‏دار! حضرت فرمودند: فَلِمَنْ كَانَ يَصُومُ وَ يُصَلِّي براى تقرّب به چه كسى روزه مى‏گرفت و نماز مى خواند؟! فَخَرِسَ الْجَاثَلِيقُ وَ انْقَطَع جاثليق از كلام افتاد و ساكت شد.[1] توضیح : اگر عیسی خدا باشد نباید نماز می‌خواند و روزه می‌گرفت؛ چون عبادت‌های عیسی با این سؤال مواجه می‌شود که کسی که خداست، برای چه‌کسی نماز می‌خوانَد و روزه می‌گیرد. اقانیم سه گانه در مسیحیت : اقنوم اول: أَب = پدر (وجود) اقنوم دوم : إبْن = پسر (علم و کلمه) اقنوم سوم : روح القُدُس=جبرئیل (حیات) پسر از ناحیه پدرش به همراهی روح القُدُس نازل شد. پسر - که کلمه و اقنوم علم است - ،از ناحیه پدرش - که اقنوم وجود است - به همراهی روح القدس - که اقنوم حیات است و اشیاء به وسیله آن روشنی می گیرند - نازل شد. [1] ابن بابويه، محمد بن على؛ شیخ صدوق( متوفی 381 هـ ق) ، عيون أخبار الرضا عليه السلام ؛ ج‏1 ؛ ص159-158 ، تهران، چاپ: اول، 1378ق.

حَسَن بْن عَلِیِّ بْنِ شُعْبَة ْحَرَّانِیِّ (متوفی قرن ۴هجری ق) در کتاب تُحَفِ الْعُقُول آورده: قال لهُ رجُلٌ أوْصِنِي مردی به امام جواد علیه السلام عرضه داشت مرا وصیت و سفارشی کن قال عليه السلام و تقْبلُ؟ امام فرمودند: اگر بگویم قبول می کنی؟ قال نعمْ آن مرد گفت قبول می کنم قال حضرت فرمودند توسّدِ الصّبْر بر صبر تکیه کن و اِعْتنِقِ الْفقْر دست بر گریبان فقر بزن و فقر[انسان نسبت به خلق الله] را بر زمین بزن(با این فقر مبارزه کن تا پیروز شوی) با فقر[انسان نسبت به خداوند] هم آغوش و ملازم باش[ که خداوند فرموده يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ(فاطر15) و خود را فقیر درگاه خدا بدان که مایه آسایش انسان است.] و اِرْفضِ الشّهواتِ شهوت ها (شهوت شُهرَت ؛ جنسی؛ مال ؛ مقام ) را رها کن و خالِفِ الْهوى با هوای نفست مخالفت کن و اِعْلمْ أنّك لنْ تخْلُو مِنْ عيْنِ اللّهِ و بدان که تو از مَنْظَر پروردگار بیرون نیستی فانْظُرْ كيْف تكُونُ. پس نگاه کن چطور می خوای باشی!

قسمتی از دعای ندبه «فَعَلِيٌّ أَمِيرُه» در منابع فَریقَیْن(شیعه و سنی) شیخ مفید (متوفای 403هـ ق) از علمای شیعه در کتاب «اَلْمَزَار»در اَعمال روز غدیر خم آورده که نبی مکرم اسلام صلوات الله علیه و آله : مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ هرکسی که من مولا (و صاحب اختیارش هستم) پس علی(بن ابی طالب علیهما السلام) مولا (و صاحب اختیارش است) وَ مَنْ كُنْتُ وَلِيَّهُ فَعَلِيٌّ وَلِيُّهُ و هر کسی که من وَلِيّ (و صاحب اختیارش هستم) پس علی(بن ابی طالب علیهما السلام) وَلِيّ (و صاحب اختیارش است) وَ مَنْ كُنْتُ نَبِيَّهُ فَعَلِيٌّ أَمِيرُه [1] و هر کسی که من پیامبر او هستم پس پس علی(بن ابی طالب علیهما السلام) امیر اوست. دَيْلَمِيّ (متوفای 509 هـ ق) از علمای اهل سنت در الفردوس بمأثور الخطاب آورده : حُذَيْفَة بن الْيَمَان از رسول خدا صلوات الله علیه و آله نقل کرده که حضرت فرمودند: ‌لَو ‌علم ‌النَّاس ‌مَتى ‌سمي ‌عَليّ ‌أَمِير ‌الْمُؤمنِينَ ‌مَا ‌أَنْكَرُوا ‌فَضله اگر مردم می دانستند چه زمانی علی (علیه السلام) مُلَقَّب به لقب «امیرالمؤمنین» شده است هیچ گاه فضلیت علی (بن ابی طالب علیهما السلام) را انکار نمی کردند. ‌سمي ‌أَمِير ‌الْمُؤمنِينَ ‌وآدَم ‌بَين ‌الرّوح ‌والجسد علی (بن ابی طالب علیهما السلام) زمانی به «امیرالمؤمنین» نامیده شد که آدم(ابو البشر علیٰ نبینا و آله وعلیه الصلاة و السلام) بین روح و جسد بود.(هنوز آفریده نشده بود) ‌قَالَ ‌الله ‌عز ‌وَجل {وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَني‏ آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُم‏} خدای متعال در قرآن فرمود: و زمانى كه پروردگارت از پشت و صلب فرزندان آدم، ذريه آنها را برگرفت؛ و آنها را گواه بر خويشتن ساخت؛ (و فرمود:) «آيا من پروردگار شما نيستم؟» (قالُوا بَلىٰ:‏ آنها گفتند بلي!) ‌قَالَت ‌الْمَلَائِكَة ‌بلَى ملائکه گفتند آری( ملائکه هم شهادت دادند که چنین بود) ‌قَالَ ‌تبَارك ‌وَتَعَالَى ‌أَنا ‌ربكُم ‌وَمُحَمّد ‌نَبِيكُم ‌وَعلي ‌أميركم[2] خدای متعال فرمودند: من پرورگار شما هستم و محمد(صلوات الله علیه و آله) پیامبر شما، و علی(بن ابی طالب علیهما السلام) امیر شماست. [1] كتاب المزار- مَنَاسِكُ الْمَزَار(للمفيد)،ص: 91. [2] «الفردوس بمأثور الخطاب» 3/ 354، ح 5066 .

واقعه حَرَّة سنگستان سیاه‌رنگ، حرّه نام دارد که اطراف مدینه با نام های مختلفی به اعتبار نام قبیله ها وجود دارند یکی از آن حره ها ، حَرَّة زُهْرَة (منسوب به بنی‌زهره از اقوام یهود) بود در یکی از سفرها پیامبر صلوات الله علیه و آله از مدینه خارج شدند به حَرَّة زُهْرَة رسید إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُون(بقره ۱۵۶) گفت و فرمودند: یُقْتَلُ بِهَذِهِ الْحَرَّةِ خِیَارُ أُمَّتِی بَعْدَ أَصْحَابِی در این حَرَّة [حَرَّة زُهْرَة] بهترین امتم بعد از اصحابم کشته می شوند قَالَ أَنَسُ بْنُ مَالِکٍ قُتِلَ یَوْمَ الْحَرَّةِ سَبْعُمِائَةِ رَجُلٍ مِنْ حَمَلَةِ الْقُرْآنِ فِیهِمْ ثَلَاثَةٌ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِیِّ ص انس بن مالک گوید در روز حَرَّة ۷۰۰ مرد از حاملان قرآن کشته شدند که سه نفر آنان صحابه رسول خداصلوات الله علیه و آله بودند. وَ کَانَ وَقَعَتِ الْحَرَّةُ یَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ لِثَلَاثٍ بَقِینَ مِنْ ذِی الْحِجَّةِ سَنَةَ ثَلَاثٍ وَ سِتِّینَ واقعه حَرَّة در روز چهارشنبه سه روز مانده به پایان ماه ذی الحجه در سال ۶۳ هجری قمری رخ داد. پس از واقعه ي كربلا و شهادت امام حسين (ع) و ياران و نيز اسارت اهل بيت، عده اي از مردم مدينه جهت آشنايي با رويّه و رفتار يزيد بن معاويه راهي شام شدند. آنان، زماني كه به شهر بازگشتند براي مردم مدينه از فسق و فجور يزيد گفتند. مردم مدينه نيز كارگزار يزيد، عثمان بن محمد بن ابي سفيان و مروان بن حكم و ساير امويين را از مدينه بيرون كردند و با عبدالله بن حَنظَلة بن ابی‌ عامر، بيعت نمودند. زمانی که اين خبر به گوش يزيد رسيد، یزید لعنه الله مسلم‌ بن عُقبه مُرّی معروف به مجرم و مُسرف (لعنه الله) را با لشكري فراوان به سوي مدينه فرستاد. لشكر شام در سنگستان بيرون مدينه معروف به "حرّه" كه در يك ميلي مسجدالنبي (صلوات الله علیه و آله) قرار دارد، با مردم مدينه وارد جنگ شد. مردم مدينه پس از دادن كشته‌هاي فراوان به مدينه گريختند. لشگر شام نيز در تعقيب آن‌ها وارد مدينه شدند. مسرف بن عُقبه به مدت ۳ روز جان و مال و ناموس مردم مدينه را براي لشگر خود حلال نمود و لشكريانش نيز از هيچ جنايتي (حتي زنا در مسجدالنبي) فروگذار نكردند. مسرف بن عقبه در مدينه كاري را براي يزيد انجام داد كه بُسْرِ بْن اَرْطاة پيش از او در حجاز و يمن براي معاويه انجام داده بود. چند روز پس از اين واقعه، مسرف بن عقبه در راه مكه و در پي جنايتي ديگر به دَرَك اَسفَل شتافت. شمار کشتگان واقعه حرّه را بیش از ۴۰۰۰ و به قولی۱۱۷۰۰ یا ۱۰۷۰۰ نفر برآورد کرده‌اند. از این میان، ۷۰۰نفر از حاملان قرآن و ۸۰ صحابی رسول خدا به قتل رسیدند، به‌نحوی که کسی از اهل بدر باقی نماند و عبدالله بن حنظله و فرزندانش نیز کشته شدند این واقعه در تاریخ به واقعه ي حره معروف گشت. منابع: بحار الانوار: ج ۱۸، ص ۱۲۵ - ۱۲۶. قلائد النحور: ج ذی الحجة، ص ۴۴۸. فیض العلام: ص ۱۳۲ بانک جامع مناسبت ها مرکز قائمیه اصفهان سایت ویكی شيعه

حقیقت تاریخی از زبان مولوی محمد اسحاق مدنی از علمای پاکستان! #عالم_اهل_سنت

#شِمْر در روز #عاشورا گفت: أَيْنَ ‌بَنُو ‌أُخْتِنَا؟ کجایند فرزندان خواهرم؟(یعنی حضرت #عباس و برادران شهیدش عبدالله، جعفر، عثمان علیهم السلام) اما فرزندان خواهرش نبوده و صرفا هم قبیله و از نسل كِلَابِ ‌بْنِ ‌رَبِيعَةَ ‌بْنِ ‌عَامِرِ ‌بْنِ ‌صَعْصَعة بْنِ مُعَاوِيَةَ بْنِ هَوَازِن بودند قضیه امان دادن شِمْر لَعَنَهُ اللهُ به فرزندان حضرت اُمُّ ‌الْبَنِين سلام الله علیها در روز عاشورا صرفا جهت تشدید غربت و تنهایی و مُسْتَأصَل کردن امام حسین علیه السلام بوده والا دلسوزیی که به کشتار؛ آن هم از نوع فجیع بیانجامد معنایی ندارد! و دلسوزی نیست!!! #امام_حسین #ام_البنین

وإذا صاحَ الصَّقْرُ قالَ: ‌اَللهم ‌الْعَنْ ‌مُبْغِضَ ‌آلِ ‌مُحَمَّدٍ زمانی که شاهین صیحه می زند می گوید: خدایا بر دشمنان آل محمد(صلوات الله عليه و آله) لعنت بفرست منبع از کتب اهل سنت: حُسْنُ ‌التَّنَبُّهِ ‌لمَا ‌وَرَدَ ‌فِي ‌التَّشَبُّهِ، لِلنَّجْم الدِّين الغَزِّي (٩٧٧ - ١٠٦١ هـ ) ج12،ص215.

فریاد کلاغ بر جنایت یزید در وقت ورود سرهای شهداء به شام لَمَّا بَدَتْ تِلْكَ الرُّءُوسُ وَ أَشْرَقَتْ تِلْكَ الشَّمُوسُ عَلَى رُبَى جَيْرُونِ‏ [زمان ورود سرهای شهدای کربلا به شام] هنگامى كه آن سرها ظاهر شدند و آن خورشيدهاى درخشنده (سرها) بر بالاى دروازه جَيرُون (يكى از دروازه‏هاى دمشق) درخشيدند کلاغ شیون ،صیحه و فریاد کشید صَاحَ‏ الْغُرَابُ‏ فَقُلْتُ‏ صِحْ‏ أَوْ لَا تَصِحْ‏ یزید لعنه الله با کمال وِقاحت و بی حیایی گفت چه صیحه بزنی یا نزنی فَلَقَدْ قَضَيْتُ مِنَ النَّبِيِّ دُيُونِي من طلب خود (انتقام خون پدرانم در بَدْر و اُحُد)را از پیامبر گرفتم لعنت بر یزید و اتباع و محبانش تحت راية القرآن ص77

خرابه نشینی و حُزْن جُغْد در عزای امام حسین علیه السلام امام صادق علیه السلام فرمودند: [الْبَنِيَّةُ] الَّذِي تُسَمُّونَهُ الْبُومَ فَإِنَّهُ مِنْ يَوْمِ قُتِلَ الْحُسَيْنُ يَسْكُنُ نَهَاراً وَ يَنْدُبُنَا لَيْلًا [بَنِيَّة] که به آن جغد گویند پس جغد از روزی که امام حسین علیه السلام به شهادت رسید روزها آرام گرفته و شب ها برای ما اهل بیت گریه و زاری می کند. ‌ الْخَصِيبِي حُسَيْنِ ‌بْنِ ‌حَمْدَانَ(المتوفیٰ 334 هـ ق‏)،الهداية الكبرى،ص252-بيروت، 1419 ق إِنَّ الْبُومَ‏ لَتَصُومُ النَّهَارَ فَإِذَا أَفْطَرَتْ أَنْدَبَتْ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍ‏ع حَتَّى تُصْبِحَ. جغد روزها روزه گرفته و زمانی که افطار می کند تا صبح بر امام حسین علیه السلام گریه می کند. امام رضا علیه السلام فرمودند: الْبُومَةُ كَانَتْ عَلَى عَهْدِ جَدِّي رَسُولِ اللَّهِ ص تَأْوِي الْمَنَازِلَ ...فَلَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ ع خَرَجَتْ مِنَ الْعُمْرَانِ إِلَى الْخَرَابِ وَ الْجِبَالِ وَ الْبَرَارِي وَ قَالَتْ بِئْسَ الْأُمَّةُ أَنْتُمْ قَتَلْتُمْ ابْنَ بِنْتِ نَبِيِّكُمْ وَ لَا آمَنُكُمْ عَلَى نَفْسِي. از وقتی كه حضرت حسين بن على عليهما السّلام به شهادت رسید از شهر و آبادى خارج شد و در خرابه ‏ها و كوه ها و بيابان‏ها مكان و سُكْنىٰ گرفت و گفت: بد امّتى هستید! پسر دختر پيامبر خود را كُشتيد و من ازشرّ شما در امان نيستم ابن قولويه، جعفر بن محمد(المتوفیٰ 367 هـ ق)، كامل الزيارات ص99- نجف اشرف، چاپ: اول، 1356

أَوَّلُ ‌رَأْسٍ ‌حُمِلَ ‌فِي ‌الْإِسْلَامِ ‌عَلَى ‌خَشْبَةٍ ‌رَأْسُ ‌الْحُسَيْنِ ‌بْنِ ‌عَلِيٍّ‌عَلَيْهِمَا ‌السَّلَام أَوَّلُ رَأْسٍ رُفِعَ عَلَى خَشْبَةٍ رَأْسُ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلَام اولین سری که در اسلام بر روی نیزه رفت سر مطهر حسین بن علی علیهما السلام بود لعنت خدا و خَلْق بر یزید و یزیدیان باد منابع: الطبقات الكبيرلابن سعد (المتوفی230 هـ ق)ج6ص446 ط الخانجي. المنتخب من ذيل المذي للطبری (المتوفی 310هـ ق) ص25. تاريخ الطبري = تاريخ الرسل والملوك، وصلة تاريخ الطبري(المتوفی310هـ ق) ج5ص394؛ ج11ص521. ترتيب الأمالي الخميسية للشجري(المتوفی499هـق)ج1ص215.

سزای کسی که به امام حسین علیه السلام تیر پرتاب کرد وَاشْتَدَّ عَطَشُ الْحُسَيْنِ فَدَنَا مِنَ الْفُرَاتِ لِيَشْرَبَ عطش بر امام حسین علیه السلام غلبه کرد امام خود را به فرات رساند خواست آب بیاشامد فَرَمَاهُ حُصَيْنُ بْنُ نُمَيْرٍ بِسَهْمٍ فَوَقَعَ فِي فَمِهِ ناگهان حُصَيْن بْن نُمَيْر تیری به امام زد که به دهان مبارک حضرت اصابت کرد فَجَعَلَ يَتَلَقَّى الدَّمَ بِيَدِهِ وَرَمَى بِهِ إِلَى السَّمَاءِ، خون آمد امام آن خون را به کف دست گرفت و به آسمان پرتاب کرد ثُمَّ حَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ: بعد از حمد وثنای الهی گفت : اللَّهُمَّ إِنِّي أَشْكُو إِلَيْكَ مَا يُصْنَعُ بِابْنِ بِنْتِ نَبِيِّكَ! خدایا به تو من شکایت می کنم از برخوردی که با پسر دختر پیامبرت انجام می دهند. اللَّهُمَّ أَحْصِهِمْ عَدَدًا، وَاقْتُلْهُمْ بَدَدًا، وَلَا تُبْقِ مِنْهُمْ أَحَدًا! خدایا يکايک آنان را هلاک گردان و آنها را جدای از هم - يکی پس از ديگری - نابود کن و هيچيک از آنان را باقی نگذار. وَقِيلَ الَّذِي رَمَاهُ رَجُلٌ مِنْ بَنِي أَبَانِ بْنِ دَارِمٍ گفته شده مردی از طایفه بَنِي أَبان بْن دَارِم تیر به حضرت زد . فَمَكَثَ ذَلِكَ الرَّجُلُ يَسِيرًا ثُمَّ صَبَّ اللَّهُ عَلَيْهِ الظَّمَأَ فَجَعَلَ لَا يَرْوَى، خداوند بعد از لحظه ای کوتاه تشنگیِ بدون سیری، را بر او غالب کرد فَكَانَ يُرَوَّحُ عَنْهُ وَيُبَرَّدُ لَهُ الْمَاءُ فِيهِ السُّكَّرُ وَعِسَاسٌ فِيهَا اللَّبَنُ وَيَقُولُ: اسْقُونِي مُدام آن مرد را باد مى ‏زنند و آب شیرین[شده با شکر] و ظرف شیر را برايش سرد می کردند و می گفت: به من آب بدهيد فَيُعْطَى الْقُلَّةَ أَوِ الْعُسَّ فَيَشْرَبُهُ، فَإِذَا شَرِبَهُ اضْطَجَعَ هُنَيْهَةً ثُمَّ يَقُولُ: ‌اسْقُونِي ‌قَتَلَنِي ‌الظَّمَأُ از ظرف آب یا ظرف شیر به او می دادند لحظه ای دراز می کشید بعد می گفت تشنگى مرا كُشت. فَمَا لَبِثَ إِلَّا يَسِيرًا حَتَّى انْقَدَّتْ بَطْنُهُ انْقِدَادَ بَطْنِ الْبَعِيرِ لحظه ای نگذشت تا اینکه شکمش شافته شد همچون شکافته شدن شکم شتر! «الكامل في التاريخ لإبن الأثير، أبو الحسن (المتوفی٦٣٠هـ ق)»ج3،ص181.

عقیدة الوهابيه 1. خروج الحسين عليه السلام على حاكم الظالم 👈🏻 يزيد لعنه الله 2. خروج عائشه على الحاكم العادل 👈🏻 علي عليه السلام خروج الحسين مفسدة؟! خروج عائشه خطاء؟! 😡 تادب لا تقول خروج عائشه خطاء! 🙂 بس خروج الحسين مفسدة!

👆اعتراف ابن تیمیه به مسلمان بودن شیعه قابل توجه ابن تیمیه و اتباعش👇 اگر شیعه مشرک بود یهود از توحید به شرک منتقل نمی شد!

❌ اوزاعی عالم #اهل_سنت : 👈 ما حقوق می گرفتیم تا به دروغ شهادت بدهیم که علی بن ابی طالب (نعوذ بالله) منافق است!. 📌پ ن: ذهبی عالم بزرگ رجالی اهل سنت از اوزاعی با القاب شیخ الاسلام و عالم اهل شام یاد می کند. 👈چه مذهب و چه دینی شود با اینگونه عالمان با اخلاص

❌ اعتراف مهم تفتازانی علم سرشناس اهل سنت در مورد حقیقت #صحابه 👈آنچه علمای اهل سنت پنهان می کنند🌘🌘🌘

⭕️ حذف کردن روایات ذم و کفر ابو حنیفه از کتاب "السنة عبد الله بن احمد بن حنبل" توسط شیخ وهابی عبد الله بن حسن بن حسين آل الشيخ!!! 📥 دانلود کیفیت اصلی پوستر: 🌐 http://l1l.ir/4rtj

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "شَفَاعَتِي لأُمَّتِي مَنْ أَحَبَّ أَهْلَ بَيْتِي وَهُمْ شِيعَتِي" شفاعت من برای امتم در حق محبین اهل بیتم است و اینان (محبین اهل بیتم) شیعیان من هستند. منبع از کتب اهل سنت👇: الخطيب البغدادي (المتوفی 463 هق)، تاريخ بغداد ت بشار،ج ٢ص ۵۲۵.

☘اللهم صل علی محمد وآل محمد☘ توسل شیخ صالح مغامسی ؛ امام و خطیب مسجد قُبا در مدینه منوره ؛ شیخ سرشناس وهابی به اهل بیت علیهم السلام ☘اللهم صل علی محمدو آل محمد☘ مسجد قُبا نخستین مسجدی است که در اسلام به دست حضرت رسول(صلوات الله علیه و آله) تأسیس شد. از این مسجد در سوره توبه آیه ۱۰۸ یاد شده لَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَىٰ مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُوا وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ ﻫﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﻣﺴﺠﺪﻯ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺭﻭﺯ ﺑﺮ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎﺭﻯ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻳﺎﻓﺘﻪ- ﻣﺴﺠﺪ قُبا- ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ [ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ] ﺑﺎﻳﺴﺘﻰ، ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺮﺩﺍﻧﻰ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﭘﺎﻛﻰ ﻭﺭﺯﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﭘﺎﻛﻰ ﻭﺭﺯﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ.

خروج علیه حاکم از دیدگاه اهل‌سنت http://dl.valiasr-aj.com/tv/clip/1400/11/1400-11-04-00-00-04.mp4

شفاعت پیامبرصلوات الله علیه و آله شَفَاعَتِي ‌لِأُمَّتِي ‌مَنْ ‌أَحَبَّ ‌أَهْلَ ‌بَيْتِي ‌وَهُمْ ‌شِيعَتِي [۱] شفاعت من بر اُمّتَم برای محبین اهلبیتم است وایشان شیعیان مَنَنْد. اهل بیت پیامبر؟ مُسْلِم نیشابوری وفات ۲۶۱ هق از علمای اهل سنت گفته: قَالَتْ ‌عَائِشَةُ:خَرَجَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ غَدَاةً وَعَلَيْهِ ‌مِرْطٌ ‌مُرَحَّلٌ ‌مِنْ ‌شَعَرٍ ‌أَسْوَدَ، فَجَاءَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ فَأَدْخَلَهُ، ثُمَّ جَاءَ الْحُسَيْنُ فَدَخَلَ مَعَهُ، ثُمَّ جَاءَتْ فَاطِمَةُ فَأَدْخَلَهَا، ثُمَّ جَاءَ عَلِيٌّ فَأَدْخَلَهُ، ثُمَّ قَالَ:إِنَّمَا يُرِيدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ ‌تَطْهِيرًا عائشه(دختر ابوبکر؛خلیفه اول اهل سنت،و زن پیامبر) گفت:پيامبر صبح‌گاهی از[اتاقش‏]خارج شد، کِساء و عَباء نقشداری بافته شده از موى سياه،بر دوش داشت.پس حسن بن على،حسین، فاطمه و علی(علیهم السلام) یکی پس از دیگری آمده و پيامبر ایشان را زیر عَباء جا دادند و سپس فرمودند:خداوند،خواسته پليدى را تنها از شما اهل بيت بِزُدايَد و شما را كاملًا پاكيزه گرداند. [آیه تطهیر؛أحزاب:33]. [۱]- صحيح مسلم،ج7ص130،ح61- (2424)ط التركية

شفاعت پیامبر(صلوات الله علیه و آله) شَفَاعَتِي ‌لِأُمَّتِي ‌مَنْ ‌أَحَبَّ ‌أَهْلَ ‌بَيْتِي ‌وَهُمْ ‌شِيعَتِي شفاعت من بر اُمّتَم برای محبین اهلبیتم می باشد اینان(محبین) شیعیان من هستند [۱] اهل بیت پیامبر (صلوات الله علیه و آله)چه کسانی هستند؟ مُسْلِم نیشابوری متوفای ۲۶۱ هـ ق از علمای شاخص اهل سنت در کتابش صحيح مُسْلِم آورده: وَلَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ: «فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ» دَعَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلِيًّا وَفَاطِمَةَ وَحَسَنًا وَحُسَيْنًا فَقَالَ: «اللهُمَّ هَؤُلَاءِ أَهْلِي» هنگامى كه آیه(فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ )[آیه مُباهَلَه ؛ آل عمران: 61]نازل شد رسول خدا(صلوات الله علیه و آله) ، حضرت على (علیه السلام) وحضرت فاطمه (علیها السلام) و امام حسن (علیه السلام)و امام حسين(علیه السلام) را به حضور طلبيد و فرمود : پروردگارا ! اينان اهل بيت من هستند [۲] [۱] تاريخ بغداد ت بشار،ج2ص525. [۲] صحيح مسلم،ت عبد الباقي ،ج4،ص1871،ح32(2404).