💠 حدیث روز 💠 💎احوالات دو شخص مسجدی 🔻امام صادق عليه‌السلام: يَدخُلُ رَجُلانِ المَسجِدَ أحَدُهُما عابِدٌ و الآخَرُ فاسِقٌ، فيَخرُجانِ مِنَ المَسجِدِ و الفاسِقُ صِدِّيقٌ و العابِدُ فاسِقٌ؛ و ذلِكَ أنَّهُ يَدخُلُ العابِدُ المَسجِدَ و هُوَ مُدِلٌّ بِعِبادتِهِ و فِكرَتُهُ في ذلِكَ، و يَكونُ فِكرَةُ الفاسِقِ في التَّنَدُّمِ عَلى فِسقِهِ، فيَستَغفِرُ اللّه َ مِن ذُنوبِهِ ❇️ دو مرد وارد مسجد می‌شوند يكى از آن دو عابد است و ديگرى فاسق، اما هنگامى كه از مسجد بيرون می‌روند آن فاسق به صدّيق (مؤمن راستين) تبديل شده است و آن عابد به فاسق. علّتش اين است كه وقتى آن عابد وارد مسجد می‌شود، به عبادت خود می‌نازد و همه فكرش در اين‌باره است. اما فاسق در انديشه پشيمانى از بدكردارى خويش است و از اين‌رو ، براى گناهان خود از خداوند طلب آمرزش می‌كند. 📚 علل الشرائع : ۳۵۴/۱ ‌ ‌ •┈┈••✾••┈┈• @alsqlyn

‼️پدر معاویه از بزرگان قریش و از مخالفان سرسخت پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله بود، معاویه نیز به پیروی از پدرش تا بیست سال بعد از ظهور اسلام و تا زمان فتح مکه، اسلام اختیار نکرد. 🛑معاویه، در اوج برخورد جاهلیت با اسلام، لحظه‌ای از سردمداران کفر دوری نگزید، حتی آن روز که می‌دید پدرش ظاهراً به اسلام گرایش یافته است،‌ وی را با اشعاری نکوهش‌کرد و گفت: یا صخر لاتسلمن یوماً فتفضحنا بعـد الذین ببـدر اصبحـوا مزقا خالـی وجـدی وعم الام ثالثهم وحنظل الخیر قد اهدی لنا الارقا ..... ای صخر! اسلام را نپذیر که ما را به رسوایی دچار خواهی ساخت! پس از مرگ عزیزانی که در جنگ بدر پاره پاره شدند، دایی و جدم و نیز عموی مادرم ـ که سومین فرد آن کشتگان بود ـ و حنظله برادر خوبم؛ آن‌ها که خواب سحرگاه ما را به بیداری مبدل ساختند، یک لحظه نیز به اسلام میل نکن، که بر گردن ما بار ننگ می‌گذارد! ❌❌مطرف بن مغیره بن شعبه می‌گوید: شبی پدرم از نزد معاویه آمد و از غذا خوردن خودداری کرد. من او را اندوهگین دیدم، ساعتی منتظر ماندم و پنداشتم اندوه او برای کاری است که میان ما رخ داده بود. گفتم: چرا امشب تو را چنین اندوهگین می‌بینم؟ گفت: پسر جان! من از پیش *کافرترین و پلیدترین مردم* برمی‌گردم پرسیدم موضوع چیست؟ گفت: در حالی که با معاویه خلوت کرده بودم به او گفتم: ای امیرالمؤمنین! از تو عمری گذشته است و اینک که پیر شده‌ای چه خوب است دادگری کنی و کار خیر انجام دهی و مناسب است به برادران خودت از بنی هاشم توجه کنی و با دیده محبت بنگری و پیوند خویشاوندی ایشان را رعایت کنی که به خدا سوگند امروز قدرتی در دست ایشان نیست که از آن بیم داشته باشی وانگهی این کاری است که نام نیک و ثوابش برای تو باقی است . گفت : هیهات هیهات! چه نام نیکی را امید داشته باشم که باقی بماند! آن مرد تیمی(ابوبکر) به پادشاهی رسید و با دادگری و چنان که باید حکومت کرد و همین که نابود شد نام نیک او هم نابود شد. فقط گاهی کسی می‌گوید: ابوبکری هم بود. سپس آن مرد خاندان عدی(عمر) پادشاه شد، سخت کوشش کرد و ده سال دامن بر کمر زد و همین که نابود شد نام نیک او هم نابود شد، مگر این که گاهی کسی بگوید عمری هم بود. سپس برادر ما عثمان به خلافت رسید؛ مردی که از نظر نسب، چون او وجود نداشت!! و کرد آنچه کرد و با او رفتار کردند آنچه کردند اما وقتی کشته شد، به خدا قسم! نامش نیز مُرد و اعمال و رفتارش نیز فراموش شد. و حال آنکه در مورد پسر ابی کبشه(حضرت ختمی مرتبت) هر روز پنج بار بانگ زده می شود: «اشهد ان محمدا رسول الله. بنابراین ای بی‌پدر پس از این دیگر چه کاری باقی و کدام کار نیک جاودانه می‌ماند؟ *نه به خدا سوگند من هرگز راحت نمی‌شوم مگر این نام هم دفن شود*.» سوگند به شتری که چون رقاصان، در مکه راه می‌پیماید، مرگ آسان‌تر است از ملامت دشمنان که بگویند فرزند حرب، به خاطر ترس و وحشت از ـ بت ـ عزّی روی گردانید! 🆘❗مسلم بن حجاج نیشابوری در کتاب صحیح خود ـ به نقل از ابن عبّاس ـ می‌نویسد: من در میان کودکان، بازی می کردم که پیامبر خدا آمد. من پشت دری پنهان شدم. آنگاه پیامبر خدا صلی الله علیه وآله آمد و دست برشانه من گذاشت و فرمود: «برو و معاویه را نزد من فراخوان» من آمدم و گفتم: او غذا می خورد. باز به من فرمود: « برو و معاویه را نزد من فرا خوان». من [دوباره] آمدم و گفتم: او غذا می خورد. آن گاه فرمود: *«خداوند، شکمش را سیر نگرداند!»* قسمت هایی از مقاله کسرای عرب، دشمن سرسخت اسلام و ولایت ✍️ سیدسجادمرعشی @alsqlyn

🌑😥🌑 روز اول ماه صفر، روز ورود سر مقدّس سیدالشهدا علیه السلام به دمشق مرحوم شیخ ابراهیم کفعمی در «مصباح» ، و مرحوم شیخ بهایی در «توضیح المقاصد» می نویسند: روز اول ماه صفر ، روزی است که سر حضرت سیّدالشهدا علیه السلام به دمشق وارد شد، و بنی امیّة، آن روز را عید قرار دادند. (المصباح‏ للكفعمي، ص510/ توضیح المقاصد، ص5) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

💠 حدیث روز 💠 💎 تعریف شیعه از نگاه امام محمد باقر (ع) 🔻عَن الباقِر علیه السلام: اِنَّ بَعْضَ اَصَحْابِهِ سَأَلَهُ فَقالَ: جُعِلتُ فَدِاکَ اِنَّ الشّیعَهَ عِنْدَنا کثیروُنَ، فَقالَ: هَلْ یَعْطِفُ الغَنِیُّ عَلی الفَقیرَ، وَ یَتَجاوَزُ المُحْسِنُ عَنْ المُسی ء وَ یَتَواسُونَ؟ قُلْتُ: لا، قالَ علیه السلام : لَیْسَ هؤُلاءِ الشّیعَةَ، الشَّیعَةُ مَنْ یَفْعَلُ هذا ❇️ یکی از یاران امام باقر علیه السلام به آن حضرت گفت: شیعیان در منطقه ما زیادند. حضرت فرمود: آیـا توانـگر آنان بر فقیر مهر می ورزد؟ و نیکوکار از بدکار می گذرد؟ و مواسات و بذل و بخشش مالی دارند؟ گفت: خیر. حضرت فرمود: اینان شیعه نیستند. شیعه کسی است که چنین باشد. 📚 بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۳۱۳ ‌ •┈┈••✾••┈┈• @alsqlyn

⚫ آیت‌الله وحید خراسانی حفظه‌الله: هیچ ملک مقربی نیست، و هیچ پیغمبر مرسلی، الا این که از خدا استیذان می­کند، یعنی درخواست اذن می­کند که خدا اذنش بدهد ، برای چه؟ برای زیارت سید الشهداء. 🔳حالا آدم صفی الله. نوح نجی الله، ابراهیم خلیل الله، موسی کلیم الله، عیسی روح الله در انتظار اذن خداست، برای زیارت سیدالشهداء. این عظمت امام حسین است. 🔳آن وقت کسی که ۱۲۴ هزار پیغمبر، آرزوی زیارت او را دارد خودش ،هر شب جمعه کارش این بود که برود به زیارت قبر امام حسن علیه‌السلام . از این جا باید فهمید، چه خبر است؟ ▪️سید الشهداء جزء برنامه­اش این بود، تا در مدینه بود، هر شب جمعه به زیارت امام حسن مجتبی می­رفت. ▪️کسی که ۱۲۴ هزار پیغمبر، در حسرت زیارت اوهستند. باز خود او، زائر امام حسن است این است که کسانی که توفیق خدمت، به حضرت مجتبی را پیدا کردند باید قدر این نعمت را بدانند.

دختربدرالدجی امشب سه جا دارد عزا گاه می‌گویند پدر، گاهی حسن، گاهی رضا

🚩 «السلام علیک یا علیّ بن موسی الرّضا» حضرت #امام_رضا علیه‌السلام فرمودند: 🌿 «برای هر امامی، عهد و پیمانی بر گردن دوستان و شیعیان اوست و از نشانه‌های وفای کامل به این عهد و پیمان، زیارت قبور امامان است؛ پس هر کسی که با میل و رغبت و اعتقاد به ثواب و فضیلت زیارتشان، آنان را زیارت کند، امامانش در روز قیامت شفیعان او خواهند بود.» 💠 «عن الحسن بن علي الوشاء قال: سمعت الرضا عليه‌السلام يقول: إنّ لكلّ إمام عهداً في عنق أوليائه و شيعته و إنّ من تمام الوفاء بالعهد و حسن الأداء زيارة قبورهم فمن زارهم رغبة في زيارتهم و تصديقاً بما رغبوا فيه كان أئمّتهم شفعاءهم يوم القيامة.» 📚 کافی (شیخ‌کلینی)، ج۴، ص۵۶۷، ح۲ علل الشرائع (شیخ‌صدوق)، ج۲، ص۴۵۹، ح۳ #حدیث #زیارت #عهد #شفاعت #قیامت @alsqlyn

پنجم ربیع‌الاول، یادآور وفات بانویی از سلاله پاکان است حضرت سکینه(س) کسی که در مکتب حسین(علیه‌السلام) رشد کرد و از فضل و کرم خاندانش نشانه‌ها دارد. او که از بانوان بافضیلت و از ستارگان درخشان آسمان علم و ادب و عفت بوده و پرورش یافته پدری چون ثارالله(علیه‌السلام) و مادری فداکار چون رباب... کسی که تحت حمایت و تربیت عمه‌ای چون زینب کبری(س) بود و برادر بزرگواری چون سجاد آل‌طه(ع) بود و با چنین عقبه و مرحمتی توانست از برترین زنان عصر خود باشد. او که فرزند رباب است و نامش را امنیه و آمنه ذکر کرده‌اند و لقب وی را سکینه نهاده‌اند که به معنی وقار و سکون وجود اوست. او که همسر عبدالله اکبر، فرزند امام حسن (ع) و پسر عموی اوست همسری که در روز عاشورا همراه پدرش به شهادت رسید. منزلت او تا جایی است که امام حسین(علیه‌السلام) خطاب به وی فرمود:«تو بهترین بانوانی!» پس در می‌یابیم که وی در کربلا بانویی رشیده بوده و بین ده تا سیزده سال، سن داشته است.[1] سکینه، بانوی مورد توجه پدرش حسین(ع) بود که شاهد آن این فرموده اباعبدالله(ع) است که فرمود:«من خانه‌ای را که سکینه و رباب در آن ساکنند دوست دارم. علاقه‌مند به ایشان هستم و مال خود را برایشان خرج می‌کنم.»[2] یا زمانی که سر بریده پدرش حسین(ع) را در مقابل یزید مشاهده کرد که او با جسارت بدان هتاکی می‌کند و شعر پیروزی می‌سراید، فریاد برآورد و گفت: به خدا، سخت‌دل‌تر از یزید ندیدم و کافر و مشرکی بدتر و جفاکارتر از او نیست.[3] حضرت سکینه(س) در پنجم ربیع‌الاوّل ۱۱۷ ق. دنیا را وداع گفت و روح مطهّرش در بهشت برین سکنا گزید. آرامگاه آن حضرت که حدود هفتاد سال عمر بابرکت داشت در قبرستان بقیع(مدینه) است؛ روایت است که وی، هنگام انجام عمره در مکّه رحلت کرده اگر چه گروهی نیز بر این باورند که آرامگاه او در مقبره باب‌الصّغیر(دمشق) می‌باشد، که هم اکنون زیارتگاه شیعیان است.[4] وفات سکینه آل‌محمد(علیهم السلام) و یادگار حسین فاطمه زهرا(علیهاالسلام) تسلیت باد. @alsqlyn

#مناسب #شهادت #هشتم_ربیع امام حسن عسكرى عليه السّلام در سال ۲۶۰ ه’ در سن ۲۸ سالگى به دست معتمد عباسى به شهادت رسيد. وقتى مردم سامرا با خبر شدند، همه بازارها بسته شد و مردم كنار منزل آن حضرت جمع شدند. وزراء و اتباع خليفه و بنى هاشم و علويات داخل منزل بودند. در سامرا صداى شيون و گريه از هر سو به گوش مى رسيد و قيامتى بر پا شده بود. امام زمان عليه السّلام آن حضرت را غسل داده بعد از كفن آن حضرت بدن مطهر را جهت نماز آوردند. جعفر برادر حضرت جلو آمد كه بر بدن مبارك نماز بخواند. همين كه خواست تكبير بگويد امام زمان عليه السّلام در حالى كه طفلى گندمگون، پيچيده موى، گشاده دندان مانند پاره ماه بود از حرم بيرون آمد و رداى جعفر را كشيد و او را از آن مكان دور كرد و بر پدر بزرگوارش نماز خواند، و آن حضرت را نزد قبر پدر بزرگوارش حضرت هادى عليه السّلام دفن نمودند. @ALsqlyn