never_enough_-_loren_allred.mp3
8.35M
All the stars we steal from the night sky,
Will never be enough..
تمام ستاره هایی که از آسمون می دزدیم،
هرگز کافی نخواهند بود..
به سمت پناهگاه همیشگیم فرار کردم.. با ذوق شوق به سمت درخت ها میدویدم، محکم بغلشون کردم؛ درختها تنها کسایی بودن که میتونستم در آغوش بگیرمشون و از ته قلبم باهاشون صحبت کنم، صحبتی پر از سکوت.. طبیعت پناهگاه همیشگی من بود، جایی که از دست هرچیزی و هرکسی بهش پناه میبردم..!
با استرس و دستای لرزون همه ی حرفامو نوشتم، با شور و شوق و خوشحالی باز هم قلم به دست گرفتم و باز نوشتم و آخر تو اوج ناراحتی، وقتی دیگه حرفی برای نوشتن نداشتم، تمام نوشته هامو پاره کردم و آخر..فقط اشک هایی بودن که آروم سرازیر میشدن..اینبار فقط باید از چشمام میخوندی، حرفای ته مونده ی توی قلبمو..!