✍زیستن در زمانه‌ی «جمهوری اسلامی ایران» واجد کیفیت غریبی است. تماشای ناکامی‌ها و دشواری‌ها در تحقق اهداف انقلاب، یا روالی که در مقام حاکمیتی بوروکراتیک طی می‌کنیم، ما را بدین سو می‌کشاند تا ایران و انقلاب و حاکمیت جمهوری اسلامی را در مقام حقیقتی زنده فراموش کنیم، اما به ناگاه خون یک شهید یا کین‌توزی یک دشمن، چیزی در عمق جان ما را به جنبش در می‌آورد که انکارناشدنی است. چنین تلاطمی گواهی است روشن بر آنکه جمهوری اسلامی ایران، باری است بر دوش خود ما و راهی است که سودای یافتن غیر از آن، چیزی جز بادپیمایی نیست.
🌷از ابتدای نهضت اسلامی در ایران تاکنون، چنین ابتلائاتی حافظ گرمای این حرکت بوده‌اند. ایستادن پای این نهضت، برای فرزندان هر دوره‌ای میسر نشده است مگر با آزموده‌شدن در کوران حوادث. ترورهای رهبران انقلاب، کشتار مردم و جنگ با یک کشور خارجی، همگی اتفاقاتی هستند که در سالهای ابتدایی پیروزی این نهضت رخ داده‌اند اما نه‌تنها آن را نابود نکرده‌اند؛ که بهانه‌ای برای ایستادن و ادامه‌دادن را فراهم کرده‌اند.
@A_seyed_mahdii