اذان مرحوم مؤذن زاده اردبیلی

#نیایش_شبانه_با_حضـــــرت_عشق ❤ ❤ خدایــا🙏 در این شب میلاد فرخنده✨ عزیز دل زهرا (س)✨ امام حسن مجتبی علیه السلام 💚 به حرمــت روزه داران ✨ به حرمــت دل پاکان✨ غم وغصه را از دل✨ دوستان وعزیزانم دورڪن✨ دلهایشان راشاد❣ دردهایشان رادرمـان ✨ وسرنوشتشان رازیبا بسـاز🙏 آمیـــن یا رَبَّ 🙏 در این شب عزیز و مبارکــــــــَ 🌸 میلاد باسعادت امام حسن مجتبی علیه السلام 💚 میشه برای هم دعا ڪنیم 🙏 ✨دعا ڪنیم ، حکمت خدا💕 ✨با آرزوهامون یڪی باشه ✨دعا ڪنیم برای شفاء ✨همه مریض ها 🙏 با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما خوبان #شبتون_زیبا 🌸🍃 عیدتون مبارکــــــــَ 🌸 🍃

دعای روز شانزدهم ماه مبارک رمضان🕊🍃 @Abbasse_Kardani در محضر حضرت دوست

پیام شانزدهم: همنشین خوبان 💫 @Abbasse_Kardani در محضر حضرت دوست

💕 #دعای_روز_جمعه 🌷به نیابت از شهید عباس کردانی @Abbasse_Kardani در محضر حضرت دوست

♦️اینَ بقیة الله حیف از این آقا ڪہ بی یاور میان ما رهاست بر دلش هر دم هجوم غصہ ها و اشڪهاست... خوش بہ حال آنڪہ با اخلاص گردد نوڪرش بر لبش گوید دمادم حضرت مهدی ڪجاست. #سلام_آقاجان 🌱🌸🌱

"دعای غریق" «یا اَللَّهُ یا رَحْمنُ یا رَحِیمُ یا مُقَلِّبَ القُلُوبِ ثَبِّتْ قلبی عَلی دِینِکَ» ای خدای بخشنده! ای مهربان! ای دگرگون کننده دل ها! دلِ ما را بر دینت پایدار ساز.

🌷امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✨در آخرالزمان برکت از سال و ماه و روز و هفته و ساعت برداشته می‌شود. هر سالی به قدرت یک ماه و هر ماهی به قدر یک هفته، و هر هفته ای به اندازه یک روز و هر روزی به قدر یک ساعت می‌گذرد ✨و در آن زمان سختیها بسیار شده و عمرها کوتاه می‌گردد. 📗کنز العمال/ج۱۴/ص۲۴۴

☘💚 🔹🔷🔹در آخرالزمان چه کسانی هلاک می شوند؟؟ 💟🍃حضرت عسکری (ع) می فرمایند : کسی در آخرالزمان از هلاکت و نابودی نجات پیدا نمی کند ، مگر این که خداوند او را به دعا برای تعجیل فرج و ظهور موفق بگرداند. 💠بحار الانوار، ج 102، ص 112 💟🍃آیت الله بهجت : بهترین کار برای به هلاکت نیفتادن در آخرالزّمان ، دعای فرج امام زمان(ع) است ؛ البته دعایی که در همه اعمال ما اثر بگذارد. قطعاً اگر کسانی در دعا جدّی و راستگو باشند ، مبصراتی (دیدنی هایی) خواهند داشت. باید دعا را با شرایط آن خواند و «توبه از گناهان» از جمله شرایط دعا است. #اللهم_عجل_لولیڪ_الفرج ✨💚

💠 وظايف شيعه در عصر غيبت بخش دهم به ‌راستی چقدر امام زمان علیه السّلام را دوست داریم؟ قرآن راه نشان داد و فرمود ببینید در راه محبوب از چه چیزی حاضرید بگذرید؟ { قُلْ اِنْ کٰانَ آبٰاؤُکُمْ وَ اَبْنٰاؤُکُمْ وَ اِخْوٰانُکُمْ وَ اَزْوٰاجُکُمْ وَ عَشِیرَتُکُمْ وَ اَمْوٰالٌ اِقْتَرَفْتُمُوهٰا وَ تِجاٰرَةٌ تَخْشَوْنَ کَسٰادَهٰا وَ مَسٰاکِنَ تَرْضَوْنَهٰا اَحَبَّ اِلَیْکُمْ مِنَ اللّٰهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهٰادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتّیٰ یَأتِیَ اللّٰهُ بِاَمْرِهِ (سوره‌ توبه، آیه‌ ۲۴) بگو اگر پدرانتان و فرزندانتان و برادران و همسران و خانواده‌تان و اموالی که گرد آورده‌اید و تجارتی که بر کسادیش بیم دارید و خانه‌هایی که می‌پسندید، برای شما دوست‌داشتنی‌تر از خدا و رسولش و مبارزه در راه اوست، پس منتظر باشید تا خداوند فرمان خویش [عذاب الهی] را صادر کند. } هر کس می‌تواند ميزان محبّت خود را با این سنگ محک در ترازوی وجدان خویش منصفانه اندازه‌گيری کند. برای اين سنجش‌‌ می‌بايست ميزان آمادگی گذشتن از داشته‌ها را به‌ خاطر رضای محبوب ارزیابی کرد. آمادگی گذشتن از رفاه و آسايش‌، پول و ثروت‌، موقعيّت و شغل و حتّی حيثيّت و آبرو و جان و همسر‌ و فرزند‌، نشان‌ دهنده‌ی ميزان عشق و علاقه‌ به محبوب است. اگر بر سر یک دو راهی قرار گرفتیم که باید بین امام زمان علیه السّلام و آبروی اجتماعی یکی را انتخاب کنیم، به‌ طوری‌ که بدنام شویم و همه ما را لعن و نفرین کنند، آیا حاضریم به این وضع تن دهیم تا عشق و سرسپردگی به امام زمان علیه السّلام را در دل خود حفظ کنیم؟ ادّعای محبّت بسيار است‌؛ امّا محبّت واقعی به‌ نحوی‌ كه شخصِ محبّ حاضر باشد تمام وجودش را قربانی دوست كند‌، بسيار نادر است. وَ كُلٌّ يَدَّعِى وَصْلاً بِلَيْلىٰ وَ لَيْلىٰ لٰا تَقِرُّ لَهُمْ بِذاكٰا اِذا جَرَتِ الدُّمُوعُ عَلَی الْخُدُودِ تَبَیَّنَ مَنْ بَکیٰ مِمَّنْ تَبٰاکیٰ همه ادّعای وصال ليلی را دارند‌؛ امّا خود ليلی آن را تأیید نمی‌كند و اين ادّعا‌ها را نمی‌پذیرد. هرگاه قطرات اشك روی گونه‌ها بغلتد‌، كسی كه به دروغ مدّعی است و تظاهر به گریستن می‌کند، از آن‌ كه از صمیم دل اشک می‌ريزد‌، متمایز می‌شود. ادامه دارد.... 📔 جانِ جهان تألیف استاد مهدی طیّب جان جهان🌹 @Abbasse_Kardani 🦋کانال در محضر حضرت دوست🦋

🔹 ماه رمضان 💠 حديث ٥٥٦ اميرالمؤمنين علی عليه السّلام فرمودند:‌روزه نفس از لذت‌هاى دنيوى سودمندترين روزه‌هاست. 🔅 صوم النفس عن لذات الدنيا انفع الصيام. غررالحكم، ج١، ص٤١٦