سحر در قرآن کریم در دو معنی به‌کار برده شده: 1. به معنی #فریفتن و #تردستی و #شعبده که حقیقتی ندارد و تنها از راه #تصرف در حواس تماشاچیان و حرکت سریع از منظر حاضران مخفی می‌ماند، مانند عملی که #ساحران فرعون انجام دادند که در این باره خداوند می‌فرماید: «فلما القوا سحروا اعین الناس و استرهبوهم» هنگامی که ریسمان‌ها را انداختند چشم‌های مردم را سحر کردند و آن‌ها را ترساندند.[اعراف/116] 2. سحری که در خارج منشأ اثر است و می‌تواند تأثیراتی بگذارد. خداوند می‌فرماید: «فیتعلمون منهما ما یفرقون به بین المرء و زوجه» مردم از #هاروت و #ماروت چیزهایی یاد گرفتند که به وسیله‌ی آن بین زن و مرد #جدایی و #تفرقه می‌انداختند.[بقره/102] به طور کل از این دو آیه می‌توان تاثیرات سحر را پذیرفت، اما این تاثیرات #روانی است یا #جسمانی یا اعم از این دو؟ آیه مطلق است. منبع؛ سحر و جادو، رضا فهیمی، ص16 🌐کانال تخصصی فرق و ادیان🌐 جهت عضویت بر روی لینک زیر کلیک کنید.👇 @adyanuniv