وایی اگر سحر فردا منادی ندا نده!
چند لحظه فکر کنیم، ببینیم اگه به ما بگن بخاطر دعا نکردن ما ظهور اتفاق نیفتاد، بخاطر ما بچه یتیم های غزه گرسنه خوابیدند در حالی که ما هر شب سیر روی تخت نرم و گرم میخوابیم، تحملشو داریم؟
قطعا اگه به کسی بگن ظهور فقط بخاطر تو یک نفر اتفاق نیفتاد، تحملشو نداره.
شب های قدر اول و دوم زیاد به یاد امام زمان نبودی، گذشت.
امشب، یه امشب رو برای مهدی فاطمه کم نزاریم، یه امشب بچه های غزه رو تنها نزاریم، اگر امام زمان نیاید معلوم نیست این روال تا کی پیدا خواهد کرد.
ما درک نمیکنیم، یتیمی را، اسارت را، گرسنگی را، تشنگی را، ترس را، بیماری را و هزاران مصیبت های دیگر را..
ما های که ناله می زنیم و میگیم که اگر زمان امام علی و امام حسین بودیم، هرگز تنهاشون نمیذاشتیم، یه حسین غریب الان هم است، امام مون تنهاست، تو غربته..
کی میخوایم به فکر بیایم؟ امشب اگه بخاطر خودمون نه، بخاطر اون بچه یتیمی که بغض کرده، بخاطر اون مادری که از حال بچه اش خبر نداره، بخاطر اون دختری که یکدفعه ای جنازه خواهرشو میبینه، برای فرج دعا کنیم، امشب آخرین شب قدره، شب آرزو هاست. اگر نتوانیم امشب امام مون رو برگردونیم، وای بر ما، وای بر ما، وای بر ما..
بخدا خیلی برای مهدی فاطمه کم گذاشتیم، امام اومد حداقل بتونیم بگیم که آقا من خیلی بدبخت بودم ولی اون شب قدر برای فرجتون از ته قلبم دعا کردم، شاید امام زمان بگه که درسته این دیر اومد، ولی اومد، شاید اسم ما را هم تو سربازانش بنویسند...
#نشر_حداکثری
