⬛️ شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت @Ahmadinejadkhoshnevisi

❇️ 🎥 سرمشق: « دل آرام گیرد به یاد خدا » @Ahmadinejadkhoshnevisi

آیات اول سوره مبارکه بقره #خط _ نسخ 🆔 @Ahmadinejadkhoshnevisi

جناب آقای حسنی تعریف كردند: روزی همراه بعضی از دوستان جهت زیارت آقای مجتهدی به قزوین رفتیم، محل سكونت ایشان منزل آقای حاج فتحعلی بود. بعد از اینكه لحظاتی را در خدمتشان سپری كردیم، خطاب به جناب حاج فتحعلی فرمودند: كاغذ و قلمی تهیه كنید تا یك دو بیتی درباره حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام) بگویم  حاج علی آقا یك برگ كاغذ و قلمی به ایشان دادند. پشت كاغذ مقدار اندكی خط خوردگی داشت، هنگامی كه آقا آنرا گرفته و مشاهده نمودند فرمودند:  اسم حضرت را بر روی كاغذ قلم خورده نمی‌نویسند. این بیان و اظهار ایشان نشانگر نهایت ادب و احترام نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) بود. به هر حال حاج علی آقا فوراً كاغذی كاملاً تمیز مهیا نمودند، آنگاه آقای مجتهدی گفتند: حضرت ولی عصر (ارواحنافداه) می‌فرمایند: هر كس با این دو بیت شعر متوسل به عمویم قمر منیر بنی هاشم حضرت عباس (علیه‌السلام) بشود  حتما حاجتش برآورده خواهد شد، و سپس شروع به خواندن بیت اول كردند و در فاصله بین بیت اول و دوم حدود نیم ساعت با شدت تمام می‌گریستند، آنگاه بیت دوم را خواندند و باز حدود نیم ساعت شدیداً گریه كردند، آنگاه دو بیتی را روی كاغذ نوشتیم كه عبارت بود از: یادم ز وفای اشجع الناس آید             وز چشم ترم سوده الماس آید آید به جهان اگر حسین دگری             هیهات برادری چو عباس آید 🆔 @Ahmadinejadkhoshnevisi                     

✳️شعر جاودانه « باز این چه شورش است که در خلق عالم است» محتشم کاشانی چگونه سروده شد ؟؟ محتشم، برادری داشت که در جوانی از دست می‌دهد و مرثیه هایی برای وی سروده بود. شبی در عالم رویا حضرت علی(ع) را می بیند و حضرت از وی گله می کند که چرا فقط برای برادرش مرثیه گفته و برای حسین(ع) شعر نمی گوید! محتشم ادب کرده و عرض می کند که خود را شایسته مقام شاعری آن حضرت نمی داند٬ ضمن این که اگر بخواهد شعری بگوید واقعا نمی داند از کجا باید شروع کند. حضرت مصرع اول را برای محتشم خوانده و می فرماید این گونه شروع کن: «باز این چه شورش است که در خلق عالم است» و محتشم می گوید: یک مرتبه از خواب پریدم در حالی که زیر لب زمزمه می کردم: «باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است» 🆔@Ahmadinejadkhoshnevisi

❇️ ذکر نام زیبای تو آرام بخش جان های ماست؛ حسین، آراااااااااااااااااااااام جااااااااااااااااانم..... السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین 🆔 @Ahmadinejadkhoshnevisi

✳️ دلهای همه خدا پرستان کانون محبت حسین است ❤️❤️ با الهام از خط مرحوم استاد سید حسن میرخانی؛ بنیانگذار انجمن خوشنویسان ایران 🆔 @Ahmadinejadkhoshnevisi

❇️ از آب هم مضایقه کردند کوفیان خوش داشتند حرمت مهمان کربلا مهمان نوازی، فضیلت بزرگ و ممدوح هر انسانی است. آب؛ نازلترین پذیرایی میزبان از مهمان است. شاعر در این بیت، اوج شقاوت و سَبُعیت مردم کوفه را به گوش تاریخ می رساند که این نامردمان حتی از آب هم، به مهمانی که خود دعوت کرده بودند، مضایقه کردند. مهمانی که بر تقدیم جان و مال خود با او عهد بسته بودند. 🆔 @Ahmadinejadkhoshnevisi

❇️ این کشته فتاده به هامون حسین تست وین صید دست و پا زده در خون حسین تست 🖌 امام حسین علیه السلام حقیقتی جاودانه و ابدی است که هر هنرمندی با هنر خود به ساحت مقدس او ارادتی نماید، او هم جاودانه و ابدی خواهد شد، چنانچه محتشم کاشانی با این مرثیه های غمبار خود به ابدیت و جاودانگی هر دو عالم، مفتخر گردید. 🆔 @Ahmadinejadkhoshnevisi

✳️ جان بقربانت علی جانم رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : حُبُّ عليٍّ يأكُلُ الذُّنوبَ كما تأكُلُ النّارُ الحَطَبَ: محبت ❤️ علی بن ابی‌طالب گناهان را می‌خورد چنانچه آتش، هیزم را ». چون نامه جرم ما به هم پیچیدند بردند و به میزان عمل سنجیدند بیش از همه گناه ما بود ولی ما را به محبت علی بخشیدند. 🆔 @Ahmadinejadkhoshnevisi

حضرت امام رضوان الله تعالی علیه؛ عصاره تمام عرفان اسلامی و دینداری واقعی را در این دو بیتی به عروس خود فاطمه طباطبایی تعلیم فرمودند. این دو بیتی حضرت امام در سرتاسر دیوان حافظ تایید است و تصدیق : تو که از سرای طبیعت نمی روی بیرون کجا به کوی طریقت گذر توانی کرد؟ ❇️❇️ تا فضل و عقل بینی بی معرفت نشینی یک نکته ات بگویم خود را مبین که رستی تا جان به تن ببینی مشغول کار او شو هر قبله ای که بینی بهتر ز خودپرستی 🆔 @Ahmadinejadkhoshnevisi

نسخه شفابخش حافظ برای دوران پیری : « یاد خدا » 🤲 🆔 @Ahmadinejadkhoshnevisi

سفر اربعین یک سیر و سلوک عرفانی به مقصد « نیستی و عدم و فنا » است: غایت و نهایت سیر و سلوک عرفانی و معنوی، رسیدن به مقام « عدم و خود را هیچ دیدن» است. اصولاً سیر و سلوک، با پا گذاشتن روی خود و خواسته ها و هوا و هوس های نفس، آغاز می شود و تا مقصد « عدم و هیچ» ، این سیر ادامه دارد. مولانا هم غایت هدایت و کمال انسان را از مرحله جمادی تا مقام فوق فرشتگی در عدم و نیستی و فنا می داند: « پس عدم گردم، عدم چون ارغنون گویدم که انا الیه راجعون » حضرت امام رضوان الله تعالی علیه هم مکرر به مسئله «هیچ بودن انسان» تاکید دارند: «ما همه هیچیم؛ هر چه هست تویی» سفر اربعین یک چنین سفر و سیر و سلوکی است که راهرو و مشتاق کوی حسین ع ، در خیل عظیم و انبوه چشمگیر جمعیت، خود را همچون ذره ای ناچیز و غیر قابل دیدن در می یابد... سفر اربعین سفر اتصال قطره ناچیز است به اقیانوس عظیم معرفت و عشق و معنویت. هر چقدر آگاهی در این مسیر بیشتر باشد توفیقات و ادراکات معنوی و نیل به مقصد «عدم و نیستی» نیز بیشتر خواهد بود. السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین علیه 🆔 @Ahmadinejadkhoshnevisi

قسام بهشت و دوزخ آن عقده گشای ما را نگذارد که درآییم ز پای تا کی بود این گرگ ربایی، بنمای سرپنجهٔ دشمن افکن ای شیر خدای #حافظ_شیرازی 🆔@Ahmadinejadkhoshnevisi

ارزش یک «کاف» از نگاه یاقوت مستعصمی خطاط قرن هفتم هنگام حمله مغول به بغداد : ای یار عزیز ! خاموش باش کافی نوشتم که قیمتش برابری می کند با روی زمین ، چه رسد به بغداد 🆔@Ahmadinejadkhoshnevisi

زندگی در دنیای امروز زندگی در مدرسه اراده است. امام خمینی ره 🆔@Ahmadinejadkhoshnevisi

السلام علیک یا امیرالمومنین

در روزهای غم و مصیبت و در حوادث تلخ روزگار همه به تو پناه می بردیم ... افسوس که زود از میان ما پر کشیدی