برخی غرق در عیش و نوش هستند حرف از عبادت و اطاعت از خدا را بیهوده می دانند ، بعضی که سرگرم علم و ابداعات جدید هستند نسبت به دین تکبر دارند و عدهای که اهل گردش و طبیعت هستند از مسجد و حسینیه فراری هستند ، اما همه نمی دانند که دلهای آنها سخت نیازمند به تذکر است ، در آیات ۱۷ تا ۲۱ سوره غاشیه می خوانیم : آیا به شتر نمی نگرید که چگونه خلق شد و به آسمان که چگونه افراشته شد و به کوه ها که چگونه جایگزین شد و زمین که چگونه تسطیح شد ، پس تذکر بده که تو فقط تذکر دهنده هستی .
سلام با خدا ، صبح بخیر با حیا
آرزو می کنم برایتان گشایشی بزرگ از نزد پروردگار مهرنگار ، و لیاقتی که همواره جذب مهر او کنید ، دل باصفا که به اندک دنیا نلرزد و به اندک گناه بلرزد ، پشتوانه قوی که وصل به خدا باشد نه اینکه چشمش اسیر مال دنیا باشد ، شادی با دوام که تا ابد در دلتان ایجاد شوق کند نه هیجان آلوده که در لحظه شادتان کند و در محضر عقل شرمنده ات کند .
وضع انسان همیشه یکسان نیست، گاهی دارد گاهی ندارد، گاهی سالم است گاهی نیست، گاهی در آرامش است گاه مضطرب ، مهم این است که موقع پیروزی فخر فروشی نکنیم و موقع گرفتاری آه و ناله نکنیم ، متین و شکر گذار باشیم ، در آیات ۱۵ و ۱۶ سوره فجر آمده است: اما انسان ؛ وقتی پروردگارش او را امتحان می کند و عزیزش می دارد و به او نعمت می دهد ، می گوید پروردگارم مرا گرامی داشته است و اما وقتی او را امتحان می کند و روزیش را بر او تنگ می گرداند می گوید ، پروردگارم مرا خوار کرده است .
با هر سختی گشایشی هست ، این از امیدهای شیرین بشر است ، اما اگر سختی برای کار نیک باشد ، شیرینی آن نیکوتر است و صد البته سختی انسان ساز است و کمتر کسی در ناز و نعمت به کمال مطلوب می رسد ، سوال اینجاست ، سختی چگونه همدم انسان شد ، جواب : با آفرینش انسان ، پس نمی شود از چیزی فرار کرد که بخشی از وجود ماست ، سند آیه ۴ سوره بلد : لقد خلقنا الانسان فی کبد ، همانا ما انسان را در رنج و زحمت آفریدیم .
گفته اند انسان جایز الخطاست ، کاش گفته بودند ممکن الخطاست ، چون خطای انسان جایز نیست ، اما چرا انسان ممکن الخطاست ؟ چون صاحب اراده و اختیار است ، می تواند خوب باشد می تواند بد باشد ، که نتیجه هر دو یکی نیست ، یک راه به سمت نیک بختی است یک را به سمت بد بختی ، در اواخر سوره شمس آمده: قسم به نفس و آنکه او را بیاراست ، پس به آن را الهام به پلید کاری و پرهیزکاری کرد ، قطعا آنکه نفس را پاک کرد رستگار شد و آنکه دچار دسیسه اش کرد فرو ریخت .
با بخشیدن مال هم می شود پاک شد ، اگر بدون چشمداشت و برای رضای خدا باشد ، آنها که دارند و نمی بخشند دو تا ضرر می کنند ، اول از آلودگی پاک نمی شوند ، دوم از پاداش الهی بی بهره می شوند و مال دنیا هم نهایتاً آنها را راضی نخواهد کرد ، در آخرین آیات سوره لیل آمده: کسی که مال خود را می بخشد تا پاک شود ، و از کسی توقع پاداش ندارد ، جز اینکه رضایت پروردگار بلند مرتبه را می جوید ، حتما بزودی راضی خواهد شد
کافر همه را به کیش خود پندارد یعنی برای کافر هیچگاه رفتارهای یک مومن و یک عارف بالله قابل درک نیست مثلاً او هرگز کار برای رضای خدا و توشه برای جهان آخرت ، دفاع از دین ، حمایت از مستضعفان ، توسل به ائمه ، نذری دادن و غیره را درک نمی کند همه چیز را با ترازوی دنیا و منافع شخصی می سنجد ، مثلاً آیات ۳ تا ۵ سوره ضحی که دلجویی از پیامبر است را چگونه درک کند ، آنجا که می فرماید : و پروردگارت تو را رها نکرده و مورد بی مهری قرار نداده است ، همانا آخرت برای تو از دنیا بهتر است و بزودی پروردگارت بخششی به تو خواهد داد تا راضی شوی .
انسان در رنج آفریده شده و زندگی سختی و مشکلات خودش را دارد ، اما هیچ مشکلی نیست که آسان نشود ، مخصوصا اگر گرفتاریها زیاد شده باشند ، راه مطمئن و ساده آن است که مشتاقانه پروردگار را بخوانیم ، در آیات آخر سوره انشراح می خوانیم: همانا با دشواری آسانی است ، وقتی فراغت یافتی به عبادت و دعا بکوش ، و با رغبت به سوی پروردگارت برو .
نقطه آرامش ایران حرم امام رضاست ، جایی که حاجت ها برآورده می شود ، دلها قرار می گیرد و با نگاه به ضریح حضرت جادوها باطل می شود ، شهادت مظلومانه امام رضا (ع) را تسلیت می گوئیم و به اشتیاق ایشان در روز شهادت حضرت نذر می کنیم امروز ۸ کار خیر انجام دهیم ، غیبت کسی را نکنیم و از هر کسی دلخوریم همه را به حرمت امام رضا (ع) ببخشیم.
ما دانه گیاه را زیر خاک و در تاریکی زمین می فرستیم تا دوباره برگردد خورشید را پیدا کند ، سرسبز شود ، رشد کند ، گل و میوه بده و به کمال خود نائل شود و خداوند خلقت ما را به نیکی رقم زد ، به دنیای تاریک و سخت فرستاد تا نور او را پیدا کنیم ، به رشد و معرفت برسیم و لایق بهشت زیبا و پر آرامش الهی شویم ، در آیات ۴ تا ۶ سوره تین آمده: بدرستی ما انسان را در نیکوترین حالت آفریدیم ، پس او را به پائین ترین و پست ترین نقطه برگرداندیم ، مگر آنها که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند ، که برای آنها اجر بدون منت است.