بدترین حالت برای یک انسان سکون هست، در همین حالت بماند، پیر شود، فسیل شود تا بمیرد، انسان تا زنده هست نیاز به تحرک، خلاقیت و پویائی دارد، البته نه اینکه خودزنی کنیم، یا مثل والدین بابک خرمدین در گوشه تنهائی کتاب های غیر مفید بخوانیم و از سر بیکاری بچه هامون رو بکشیم، منظور از تحرک، حرکت مستمر از ضعف بسمت قدرت متعالی، پیوسته به خالق هستی، یعنی خداست.

مواظب باشیم در انتخابات دوستان خود را از دست ندهیم، دوست خوب قیمت ندارد، و علامت دوست خوب از دیدگاه امام علی (ع) در حکمت ۱۳۴: دوست، دوست نیست مگر آنکه حقوق برادرش را در سه جا نگهبان باشد: در روزگار گرفتاری، آن هنگام که حضور ندارد، و پس از مرگ.

دنیا دار مکافات است، با تو همان می کند که با دیگران کرده ای، همان سخن را می شنوی که قبلا گفته ای، خوبی با خوبی بر می‌گردد و بدی همراه با بدی.

با قاطعیت می گویم، خدا زیباست، جهان زیباست ، زندگی زیباست، هر جای زندگی که زشت است و زیبا نیست مربوط به خود ماست، من خاطره ای دارم که در محاصره دشمن، زمان نزدیک به مرگ، آب و غذا نبود و آمبولانس هم نبود، شهید حال خوبی داشت، مجروح حال خوبی داشت، سالم هم حال خوبی داشت، چون جمع ، جمع خوبان بود.

حق و باطل را می توان مخلوط کرد، که تشخیص آن برای با سواد و حتی اهل بصیرت هم سخت شود، تا جائیکه سر دو راهی درست و نادرست، راست و دروغ میخکوب شوید، اما اگر دیدید حرف های شما شبیه حرف های دشمن است، به حق بودن خود شک کنید.

ضربه ای که از خود می خوریم کمتر از ضربه ای نیست که از دیگران می خوریم، مولوی می گوید: مادر بت ها همه، بت خود است و حافظ میگوید: تو حجاب خودی حافظ از میان برخیز و بالاخره عارفی دیگر می گوید، برای رسیدن به خدا یکقدم باید برداشت و آن قدم، قدمی است که روی خود می گذاریم .... پس راه انسانیت و نزدیکترین راه از خودگذشتگی است.

این انتخابات پرحمله ترین انتخابات قرن است، تقریبا همه پای کارند، قلم بدستان، علیه آن بیشتر از رای دهندگان هستند، برای رسیدن به صندوق از جاده مه آلود در شب باید گذشت، علاوه بر چراغهای سو پائین و سو بالا ، از مه شکن قوی هم باید استفاده کرد، پشت این گردنه همه جا روشن و سرسبز است.

بعضی طوری میگن منم خدائی دارم، گوئی خدا بادیگارد مخصوص آنهاست، خدا، خدای همه است، مدرک الهاربین یعنی درک کننده فراری ها هم هست، ظهرالاجین یعنی پشت و پناه بیچارگان هم هست، رجاء المذنبین یعنی امید گناهکاران هم هست.

همتی طنز سال است، مردم روز شماری می کنند، دولت روحانی تمام شود، وزرا و رئیس بانک مرکزی عوض شوند، رئیس بانک مرکزی کاندید شده که رئیس جمهور هم بشود.

دو راهی گیج کننده بین تحریم انتخابات و شکست قاطع کاندیدای انقلابی، راه سوم را پیش روی ما می گذارد که عقلانی و آرامش دهنده است، رای خالص و سالم به فردی که برنامه های عملی و تحول برانگیز دارد، بدون وارد شدن به دو قطبی های بی ثمر.

انتخابات در مرز خارج شدن از دوقطبی شدن است، چیزی که مدتها رهبر روی آن تاکید دارند اما کمتر درک می شود، بلوغ انتخابات یعنی مردم از روی تفکر و دور از احساسات رای بدهند، از دخالت دیگران کاسته شود و فضای به کی رای بدهید به کی رای ندهید به حداقل برسد ، پیش بینی انتخابات راحت نباشد اما اعلام آن جذاب باشد.

یه آینه جلوی خودمون بگذاریم، کارهائی که دوست نداریم دیگران انجام بدهند، ما انجام میدهیم، حرف هائی که دوست نداریم دیگران بزنند، ما می زنیم، برعکس کارهائی که توقع داریم دیگران انجام بدهند، ما انجام نمی دهیم، حرف هائی که از دیگران توقع داریم بزنند، خودمون نمی زنیم ، این خودشناسی برای همه لازم است.