🌹شهیده_فائزه_رحیمی🌹 خواهرم در عرصه های جهادی مختلف بسیار فعال بود. فائزه همیشه الگوی زندگی من بود... او مسافرتهای جهادی زیادی رفته بود و اصلا فکر نمی کردیم که او در سفرش به کرمان شهید شود. اولین سالی بود که فائزه در مراسم حاج قاسم شرکت می کرد و خیلی ذوق و شوق داشت. از ابتدای ترم جدید دانشگاهش درنظر داشت که طوری برنامه ریزی کند که به مسافرت کرمانش برسد؛ حتی در راه هم برای امتحان روز یکشنبه اش درس می خواند... فائزه اتاقش پر از عکسهای رهبر انقلاب، حاج قاسم سلیمانی و شهید ابراهیم هادی بود. من از دوستانش شنیدم که هر هفته  سر مزار شهدا می رفت و از آنان تقاضای شهادت می کرد... راوی: خواهر شهید ⭐️شادی روح پاک همه شهدا صلوات #به_یاد_شهدا @Alachiigh

💥پویش جمعیت و فرزند آوری 💥اهمیت فرزندآوری در روایات اسلامی ✨️شامل تولید محتوا ✨️عکس نوشته ✨️کلیپ ✨️فیلم کوتاه ♦️زمان ارسال آثار تا تاریخ ۳۰ شهریور ♦️به بهترین آثار هدایایی به رسم یاد بود اهدا می شود . 💥آثار خودرا به نشانی زیر ارسال کنید : @Shsadat313 https://eitaa.com/Shsadat313 #حوزه_مقاومت_بسیج_حضرت_زهرا_س #جمعیت #فرزند_آوری ♻️

❌دستمزد کارگر و کارمند نباید زیاد شود تا حقوق یک نفر کفاف خرج خانواده را ندهد ❌برق و گاز خانگی باید قطع شود تا برق و گاز کارخانه‌‌ها قطع نشود ❌مسکن باید ۲۵ متر باشد تا هیچ زنی تحمل ماندن در خانه را نداشته باشد ❌همه‌ی اینها برای استخراج طلای پنهان(زنان) از خانه‌ها و تبدیل آنها به کارگر مفت و ارزان در کارخانه‌هاست❗️ 🖋 حسن عباسی #گفتمان #اقتصاد #طلای_پنهان #کارگر_ارزان @Alachiigh

#لطفاً_ببینید 👆👆 ❌♨️تفاوت فهم و شعور یک #هنرمند_متعهد با یک آرتیست بی‌تعهد! #داریوش_ارجمند #جواد_هاشمی ✍هنر آن چیزی است که از درون می‌جوشد، به بیرون می‌آید؛ نه برای تحریک هر احساسی از هر کس و به هر قیمتی؛ بلکه برای تأثیر به منظوری والا؛ هنر همان مهرورزی و تربیت یک فرزند توسط مادر برای یک جامعه است! هنر خوب آن است که با ارزش‌ها و معیارهای انسان در تضاد نباشد، با روح او سازگار باشد و برای مقصودی خوب خرج شده باشد؛ به شرط اینکه برای رسیدن به مقصود پا روی ارزش‌ها گذاشته نشود. #سلبریتی #تحلیل_سیاسی @Alachiigh

🌹شهید_محمود_رادمهر🌹 یک بار از من پرسید: چقدر منتظر دریافت حقوق ماهیانه ات میمانی؟ گفتم: از همان ابتدای زمانی که حقوقم را میگیرم؛ منتظرم که موعد بعدی پرداخت حقوق کی میرسه! آهی از سر حسرت کشید و گفت: اگر مردم این انتظاری را که به خاطر مال دنیا و دنیا می کشند، کمی از آن را برای #امام_زمان(عج) می کشیدند ایشان تا حالا ظهور کرده بودند، امام منتظر ندارد ⭐️شادی روح پاک همه شهدا صلوات #به_یاد_شهدا @Alachiigh

⭕️ مراقب دلسردی ملت مسلمان باشید «نباید برای رضایت چند لیبرال خود فروخته در اظهارنظرها و ابراز عقیده‌ها به گونه‌ای غلط عمل کنیم که حزب الله عزیز احساس کند جمهوری اسلامی دارد از مواضع اصولی‌اش عدول می‌کند.»(صحیفه امام خمینی ره، ج ۲۱، ص ۲۸۴) ✍ آن کسی که این #انقلاب شکوهمند را به پا کرد، ملت مسلمان ایران بود؛ و حال آن کسی که باید حافظ این انقلاب باشد و در راه اهداف والای آن از جان و مال خود هزینه کند، باز همین ملت مسلمان است. ❌ یک خطر مهم برای جمهوری اسلامی این است که ملت احساس کند حکومت از مواضع اصولی خود که پایبندی به #اسلام است، کوتاه آمده است! آنچه که باعث شکست خواهد بود، دلسردی مردم است نه دلسردی چند #غرب‌زده؛ از این رو لازم است جمهوری اسلامی بدون توجه به غرب‌زده ها، حافظ احکام الهی در جامعه باشد، و با منکراتی مانند#بی‌حجابی مقابله کند @Alachiigh

🔴 خوشحالی بی‌بی‌سی فارسی از عبور از مسائل شرعی در سریال‌های شبکه نمایش خانگی ننگ به مسئول بی غیرت که فرهنگ کشور را به فنا دادید #نمایش_خانگی @Alachiigh

⭕️🔺اینجوری استعدادیابی کنید، تیم ملی درست میشه! 🎙استاد #رائفی_پور @Alachiigh

❌👆⭕️ دعوای برزیل و ایلان ماسک بالا گرفت! 🗣️قاضی برزیلی: ثروتمند بودن دلیل بر بی احترامی به قانون نیست. تو باید قوانین برزیل را بپذیری. حداقل یک نمایندگی بزن تا اقداماتت قابل پیگیری باشد! 👤ایلان ماسک: تو یک شیادی! 📝قاضی: ایکس باید فیلتر شود و استفاده از فیلترشکن، ۶۸۰۰ پوند جریمه دارد. ✍️برزیل هم به صف طولانی کشورهای حکمران در فضای مجازی پیوست، اما ایران هنوز بین کشمکش مجلس و دولت در حال تفکر بر این موضوع است که آیا قوانین،در فضای مجازی هم باید اجرا شود یا فقط برای فضای حقیقی است! #شبکه_ملی_اطلاعات #حکمرانی_فضای_مجازی @Alachiigh

#دختر_شینا #رمان #قسمت_پنجاه_هشت مهدی را گذاشت زمین و معصومه را بغل کرد: «می خواهم ببرمتان منطقه. دیشب اعلام کردند فرمانده ها می توانند خانواده هایشان را مدتی بیاورند پادگان. شبانه حرکت کردم، آمدم دنبالتان.» بچه ها با خوشحالی دویدند. صورتشان را شستند. لباس پوشیدند. صمد هم تلویزیون را از گوشة اتاق برداشت و گفت: «همین کافی است. همه چیز آنجا هست. فقط تا می توانی برای بچه ها لباس بردار.» گفتم: «اقلاً بگذار رختخواب ها را جمع کنم. صبحانه بچه ها را بدهم.» گفت: «صبحانه توی راه می خوریم. فقط عجله کن باید تا عصر سر پل ذهاب باشیم.» سمیه را تمیز کردم. تا توانستم برای بچه ها و خودم لباس برداشتم. مهدی را آماده کردم و دستش را دادم به دست خدیجه و معصومه و گفتم: «شما بروید سوار شوید.» پتویی دور سمیه پیچیدم. دی ماه بود و هوا سرد و گزنده. سمیه را دادم بغل صمد. در را قفل کردم و رفتم در خانة گُل گز خانم و با همسایة دیوار به دیوارمان خداحافظی کردم و سپردم مواظب خانة ما باشد. توی ماشین که نشستم، دیدم گل گز خانم گوشة پرده را کنار زده و نگاهمان می کند و با خوشحالی برایمان دست تکان می دهد. ماشین که حرکت کرد، بچه ها شروع کردند به داد و هوار و بازی کردن. طفلی ها خوشحال بودند. خیلی وقت بود از خانه بیرون نیامده بودند. صمد همان طور که رانندگی می کرد، گاهی مهدی را روی پایش می نشاند و فرمان را می داد دستش، گاهی معصومه را بین من و خودش می نشاند و می گفت: «برای بابا شعر بخوان.» گاهی هم خم می شد و سربه سر خدیجه می گذاشت و موهایش را توی صورتش پخش می کرد و صدایش را درمی آورد. به صحنه که رسیدیم، ماشین را نگه داشت. رفتیم توی قهوه خانة لب جاده که بر خلاف ظاهرش صبحانة تمیز و خوبی برایمان آورد. هنوز صبحانه ام را نخورده بودم که سمیه از خواب بیدار شد. آمدم توی ماشین نشستم و شیرش دادم و جایش را عوض کردم. همان وقت ماشین های بزرگ نظامی را دیدم که از جاده عبور می کردند؛ کامیون های کمک های مردمی با پرچم ایران. پرچم ها توی باد به شدت تکان می خوردند. صمد که برگشت، یک لقمة بزرگ نان و کره و مربا داد دستم و گفت: «تو صبحانه نخوردی. بخور.» بچه ها دوباره بابا بابا می کردند و صمد برایشان شعر می خواند، قصه تعریف می کرد و با آن ها حرف می زد. سمیه بغلم بود و هنوز شیر می خورد. به جاده نگاه می کردم. کوه های پربرف، ماشین های نظامی، قهوه خانه ها، درخت های لخت و جاده ای که هر چه جلو می رفتیم، تمام نمی شد. ماشین توی دست انداز افتاده بود که از خواب بیدار شدم. ماشین های نظامی علاوه بر اینکه در جاده حرکت می کردند، توی شانه های خاکی هم بودند. چندتایی هم تانک خارج از جاده در حرکت بودند، برگشتم و پشت ماشین را نگاه کردم. معصومه با دهان باز خوابش برده بود. مهدی سرش را گذاشته بود روی پای معصومه و خوابیده بود. خدیجه هم سمیه را بغل کرده بود. صمد فرمان را دودستی گرفته بود و گاز می داد و جلو می رفت. گفتم: «سمیه را تو دادی بغل خدیجه؟» گفت: «آره. انگار خیلی خسته بودی. حتماً دیشب سمیه نگذاشته بود بخوابی. دلم سوخت، گفتم راحت بخوابی.» خم شدم و سمیه را آرام از بغل خدیجه گرفتم و گفتم: «بچه را بده، خسته می شوی مادر جان.» صمد برگشت و نگاهم کرد و گفت: «ای مادر! چقدر مهربانی تو.» خندیدم و گفتم: «چی شده. شعر می خوانی؟!» گفت: «راست می گویم. توی همین چند ساعت فهمیدم چقدر بچه داری سخت است. چقدر حوصله داری تو. خیلی خسته می شوی، نه؟! همین سمیه کافی است تا آدم را از پا دربیاورد. حالا سؤال های جورواجور و روده درازی مهدی و دعواهای خدیجه و معصومه به کنار.» همان طور که به جاده نگاه می کرد، دستش را گذاشت روی دنده و آن را عوض کرد و گفت: «کم مانده برسیم. ای کاش می شد باز بخوابی. می دانم خیلی خسته می شوی. احتیاج به استراحت داری. حالا چند وقتی اینجا برای خودت، بخور و بخواب و خستگی درکن. به جان خودم قدم، اگر این جنگ تمام شود، اگر زنده بمانم، می دانم چه کار کنم. نمی گذارم آب توی دلت تکان بخورد.» برگشتم و پشت ماشین را نگاه کردم. خدیجه همان طور که به جاده نگاه می کرد، خوابش برده بود. سمیه توی بغلم خوابید. صمد گفت: «حالا که بچه ها خواب اند. نوبت خودمان است. خوب بگو ببینم اصل حالت چطور است. خوبی؟! سلامتی؟!...» (پایان فصل پانزدهم) 👇👇