الحقنی بالصالحین«یرتجی»
ناگفته های شهیدی که تصویرش میهمان اتاق مقام معظم رهبری است/ شهید محمد رسول رضایی شهید شاخص عاشورایی
گاهی زیبایی و جمال ظاهر حکایت از باطن زیباتر دارد و شهید محمد رسول رضایی اینچنین بود. عکس او بسیار زیبا و اثرگذار است اما این زیبایی در مقابل زیبایی روح بلند شهید بسیار اندک است. او در کودکی رفتاری کریمانه داشت که فقط از مردان بزرگ انتظار می رود. در سرمای سرد زمستان که از سحرگاه مردم در صف نفت برای نوبت با یکدیگر مشاجره داشتند، شهید محمد رسول بعد از گرفتن سهمیه خود، وقتی پیرزن ناتوانی را می بیند سهمیه خود را به او بذل می کند و دست خالی به خانه بازمی گردد و شاید که دعای آن پیرزن او را به آرزوی خویش رسانده باشد.
شهید محمد رسول رضایی در 19 تیرماه 1353 در اسدآباد همدان متولد شد و در حالی که به عنوان بزرگترین فرزند خانواده کمک حال پدر و مادر بود و دانش آموز 13 ساله مدرسه راهنمائی امیركبیر اسدآباد به حساب می آمد با دستکاری در شناسنامه اش عازم جبهه های حق علیه باطل شد و در دومین اعزام خود با شرکت در عملیات بیت المقدس 2 در تاریخ 30/10/66 در ارتفاعات غرب شهر ماووت عراق به فیض شهادت نائل آمد.
یکی از رزمندگان سال های دفاع مقدس خاطره ای در خصوص عکس شهید گمنامی که در اتاق رهبر معظم انقلاب نصب شده بود، منتشر کرد و گفته شد که به طور اتفاقی مادر یکی از شهداء این عکس را به اشتباه به عنوان پسر خود شناسایی کرد.

عکس زیبای او با آن بادگیر و سربندی که بر لوله اسلحه اش بسته بود منتشر شد، اما این امر نتوانست بیانگر حقیقت باشد و راز این عکس همچنان مخفی ماند.
تا اینکه چندی بعد یکی از خانواده های شهدا این عکس را متعلق به شهید بزرگوار محمد رسول رضایی معرفی می کند و عکس ها و مدارکی دال بر این موضوع نیز ارائه می دهد و این جوان سیزده ساله راز تمایزش را برایمان برملا می کند.
راز این عکس در تشییع جنازه او بود. در روز خاکسپای دانش آموز 13 ساله مدرسه راهنمائی امیركبیر اسدآباد همدان صحنه ای رخ داده بود كه تا كنون شاید در تشییع هیچ شهید دیگری از شهرها و حتی كشور اتفاق نیفتاده بود و دیگر هیچ گاه تكرار نشده است.
محمدرسول به دوستانش وصیت كرده بود «در تشییع جنازه من پرچم آمریكا را به آتش بكشید تا مردم بدانند من ضدآمریكایی و تابع ولایت فقیه هستم.»
آری او اینچنین بود که تصویرش بر دیواره اتاق رهبر معظم انقلاب نصب شده و روح بلند و استکبار ستیز او بود که سال ها پیش به عنوان کوچکترین شهید اسدآباد همدان در تشییع جنازه اش پرچم آمریکا را همکلاسی هایش به آتش کشیدند و نه فقط بر دیوار اتاق رهبر که بر دیوار شهر و بسیاری از دیوارهای دیگر نصب شده بود.
او از همان بچه هایی بود که حضرت امام (ره) در وصفشان فرمود: «رهبر ما آن طفل سيزده سالهاي است كه با قلب كوچك خود كه ارزشش از صدها زبان و قلم بزرگتر است، با نارنجك، خود را زير تانك دشمن انداخت و آن را منهدم کرد و خود نيز شربت شهادت نوشيد».
چشمان حق بین این شهید 13 ساله گویی تمامی جنایات گذشته و آینده تاریخ آمریکا علیه ملتش و اسلام را دیده بود که اینچنین بغض مقدس خود را در وصیت نامه اش ابراز کرده است.
وصیتنامه شهید محمد رسول رضایی
بسم الله الرحمن الرحیم
«ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیا عند ربهم یرزقون»
گمان نکنید آنانکه در راه خدا به درجه رفیع شهادت نائل گشته اند مرده اند بلکه زنده اند و در پیشگاه خداوند روزی می خورند.
با درود و سلام به اسلام راستین و مهدی موعود (عج) و با درود و سلام بر نایب بر حقش امام بت شکن و رزمندگان کفر ستیز و شهدای گلگون کفن اسلام از صدر تا به حال وصیت نامه خود را شروع می کنم. خدایا تو می دانی که من جز برای رضای تو به جبهه نیامده ام. من برای کمک به مستضعفان و مبارزه با ظلم و استکبار جهانی به جبهه آمده ام تا انتقام شهدای خرمشهر و انتقام شهدای اسلام را بگیرم. آمده ام تا انتقام خون بچه های شیرخوار را که در زیر بمباران وحشیانه صدام به درجه رفیع شهادت نائل آمده اند بگیرم و نگذارم که حق آنان پایمال گردد.
از شما امت حزب الله می خواهم که جبهه ها را خالی نگذارید. امام عزیزمان را تنها نگذارید. مراسم دعای کمیل و دعای توسل را هر چه با شکوه تر برپا کنید و در تشییع جنازه من پرچم آمریکا را به آتش بکشید تا مردم بدانند که من ضد آمریکایی و تابع ولایت فقیه هستم.
خطاب به پدر و مادر عزیزم. از پدر و مادرم می خواهم که برای من گریه نکنند و از اینکه من شهید شدم ناراحت نباشید بلکه خوشحال باشید که فرزندی را بزرگ کرده اید و او را در راه دین و قرآن و در راه وطن قربانی کرده اید و در آخر از تمام اهل خانواده و قوم و خویشان حلالیت می خواهم و می خواهم که راهم را ادامه دهند.
#سیزده_آبان
#سیزدهم_آبان ، سالگرد سه رویداد مهم در تاریخ ایران است .
تبعید #امام_خمینی_ره به تركیه در ۱۳ آبان ۱۳۴۳
كشتار #دانش_آموزان در ۱۳ آبان ۱۳۵۷ در دانشگاه تهران
تسخیر #سفارت_آمریكا در ۱۳ آبان ۱۳۵۸
هویت هر سه #رخداد، مبارزه با استكبار و عوامل آن است و به همین دلیل این روز #روز_ملی_مبارزه_با_استكبار نامیده میشود.
🌷 @shahidegomnam14 🌷
🔻سیاسیترین موضوع، معنویترین موضوع است!
🔻«مرگ بر آمریکا» یعنی ریشهکنیِ فقر!
◻️یکی از مهمترین راههای افزایش معنویت، «توجه به مسائل سیاسی» است. بالاترین پاداشهای معنوی در امور اجتماعی است؛ نه در امور فردی!
◼️هیچکسی با نماز شب و مناجات و «دعا برای موضوعات فردی» آنچنان نمیتواند رشد معنوی کند که در مناجات و «دعا برای جامعۀ اسلامی و امور سیاسی» میتواند تقرب پیدا کند.
◻️تا وقتی ارتباط معنویت و سیاست را درک نکنیم، دچار انواع سکولاریزم خواهیم بود. سکولاریزم فقط این نیست که «دیانت» را از سیاست جدا بدانیم؛ همینکه «معنویت» را از سیاست جدا بدانیم، قدمی بهسوی سکولاریزم است.
◼️انقلابیگری و دلسوزی برای جامعه، بالاترین و بهترین عبادتهاست. پیامبر(ص) میفرماید: عابدترین مردم کسی است که دلسوزترین فرد برای جامعۀ اسلامی باشد.
◻️وقتی صدقهدادن و کمک به یک فقیر اینقدر ثواب دارد، اگر برای ریشهکن کردن فقر اقدام کنیم، حتماً خیلی بیشتر ثواب دارد! اما ریشهکن کردن فقر با چیست؟ همین «مرگ بر آمریکایی» که میگویید یعنی ریشهکن کردن فقر.
👤علیرضا پناهیان
🚩نماز جمعه تهران- ۹۷.۰۳.۰۴
🆘 @Roshangari_ir
الحقنی بالصالحین«یرتجی»
چهل روز همنشینی با #محبت_محمد_و_آل_محمد #حب_الحسین_یجمعنا تلاوت ۴۰ روزه #زیارت_اربعین همنوا با زائ
سی و هشتمین روز از چله هفدهم مهمان سفره شهید🌷قدیر سرلک 🌷هستیم
💠این کسی که میرود در عراق یا در سوریه بهعنوان دفاع ازحریم اهلبیت در مقابل تکفیریها میایستد، در واقع دارد از شهرهای خودش دفاع میکند
امام خامنه ای
پاسدار شهيد «قدير سرلک» متولد 13 شهریور سال 63 از شهدای مدافع حرم حضرت زینب(س) است که به صورت داوطلبانه به سوریه رفت.وی دانشجوی بسیجی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی(ره) شهرری از دانشجویان رشته جغرافیا و برنامه ریزی روستایی بود که در مقطع ارشد مشغول به تحصیل بود.
قدير سرلک رزمنده بسیجی که به صورت داوطلبانه برای اجرای عملیات مستشاری به منظور دفاع از حرم حضرت زینب(س) و مبارزه با گروهکهای تروریستی به سوریه رفته بود، به شهادت رسید. ستوان یکم پاسدار، قدير سرلک سالها به عنوان فرمانده گردان امام حسین(ع) سپاه ناحیه شهيد محلاتی مشغول خدمت بود. او در جریان مأموریت مستشاری که در سوریه حاضر شده بود، در روز 13 آبان منطقه حلب به شهادت رسید.
قدير به اهل بيت علاقه زيادي داشت و يك بچه هيئتي بود.🌹 هر جا هيئت برپا بود قدير يكي از ميانداران و علمداران هيئت بود.👌 بيشتر از 15 سال در خانه خودمان هيئتي به نام هيئت حضرت علي اصغر(ع) برپا كرده بود و بچهمحلها از بچه شش ساله تا جوانان را در هيئت جمع ميكرد❗️. براي بچهها كادو ميخريد و به روحاني هيئت ميداد كه اينها را به بچهها براي آمدن به هيئت بدهد.🌹 تشويقشان ميكرد و وضو گرفتن را بهشان ياد ميداد😊. بچهها را به هيئت جذب ميكرد. البته بسياري از اين بچه هيئتيها صاحب زن و بچه شدهاند ولي همچنان انس و الفتشان را با هيئت حفظ كردهاند👌🌺
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
روایتگری بسیار زیبا و شنیده نشده از جانباز مدافع حرم امیر حسین حاجی نصیری از شهادت تعدادی از مدافعان حرم در محاصره تکفیری ها در منطقه خانطومان سوریه:
شش ایرانی در محاصره تکفیری ها / در خانطومان بیشتر بچه ها از بازو و پهلو تیر می خوردند/ امنیت را سر قطع شده شهید مرتضی کریمی و پیکر آتش گرفته شهید قدیر سرلک و شهید روح الله قربانی آورد نه برجام
💠فرازی از وصیت نامه شهید مدافع حرم قدیر سرلک:
🌷کاش صحبت های حاج احمد کاظمی سر لوحه ی کار امثال بنده که خادمی مجموعه ای را عهده دار شدیم قرار گیرد.
کاش وصیت شهدا که قاب اتاق های مارا اشغال کرده،دلمونو اشغال میکرد.
کاش صحبت های ولی امر مسلمین،که سر لوحه ی روز مرمون شده،سر لوحه ی اعمالمون میشد.
کاش دل حضرت زهرابا اعمال ما خون نمی شد.
کاش مهدی فاطمه(س) با اعمال ما ظهورش به تاخیر نمی افتاد.
یادش با صلوات
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 روایت زندگی شهید مدافع حرم «قدیر سرلک»
🔖 بخشی از وصیت نامه شهید:
🍃 کاش #وصیت شهدا که قاب اتاق های ما را اشغال کرده، #دلمونو اشغال میکرد❤️
دلنوشته خواهر شهید سرلک 🍂
بسم رب شهدا والصدیقین
امروز هم عکسی از برادر شهیدم آزین بخش این کوچه قدیمی شد باشد که ببینم دختران و پسران سرزمینم به پاس آدمهای بزرگ دین وسرزمینمان راهشان را ادامه دهند.
از دیر باز تا به امروز تصاویر شهدا ونام های شهدا زینت بخش کوچه پس کوچه های ایرانم بود و هست کوچه ها نامهایشان باشهدا آزین شد وخیابانها هم به جای هر چیز دیگری با همت بعضی مسئولان به یاد بودی از شهدا نام گرفت اما مخاطبم بعضی میباشند شاید آن بعضی اندک باشد
چه میدانیم از شهدا
چه میدانیم از بزرگان سرزمینمان
وقتی همین خیابانها اسم مبارک یکی از شهدا به آن اختصاص داده شده پی آن را گرفته ایم
با او دوست شده ایم
با برادران شهیدمان عهد بسته ایم
قرار گذاشته ایم 😔
چقد درد ودل کردیم 😔
چقد کمک خواستیم تاراهش را ادامه دهیم 😔
چقدر دنبال رمز آسمانی شدنشان رفتیم 😔
نه این انصاف نیست نام شهدا بدون شناخت فقط روی زبان بیاید
نه این انصاف نیست من وامثال من در سرزمینی زندگی میکنم که بهای آزادی اسلام در آن و متحد بودن باید هشت سال خون بدهد وحالا در آن سوی مرزها جان بدهند وندانم آن بزرگان چه کسی بودند ندانم
و دنبالش نروم
نه انصاف نیست ...
تاریخ تکرار شده مثل سالهای دفاع مقدس چقد مادر وپدر داغ فرزند دلبندشان را دیدند 😔😔
چقدر همسر بی دلبر شد 😔😔 ودردناکتر از آن چقدر فرزند بی پدر شد.😔😔😔
رسمش چیست !!
بیاید فقط با اسم شهدا در کوچه یادمان را بی ارزش نکنیم باشد که رهرو شویم دلداده شویم کوی وبرزنی از جنس شهدای زنده محیا کنیم و قدر بدانیم؛ به معنای واقعی آن ؛قدر بدانیم.