#پست🌿💔 «صحبت و شعرخوانی حاج مهدی رسولی در ارتباط با حادثه ناگوار #مشهد_مقدس» مناجات خوانی شب چهارم ماه مبارک رمضان سه‌شنبه 16‌فرودین 1401 #حاج_مهدی_رسولی #ماه_رمضان #شهید_اصلانی

🔴 اولین مصاحبه با دختر هشت ساله شهید اصلانی در مراسم وداع با پیکر پدرش در مشهد

🔴 باید انتقام خون #شهید_اصلانی گرفته شود... ⁉️این فرد #اتفاقی چاقو‌ وارد حرم کرده؟! #اتفاقی رفته سراغ همین طلبه‌های جهادی که #اتفاقا در حاشیه مشهد فعالیت می کردند و #اتفاقا خودش همانجا زندگی می کرده؟! 👌چرا خطر وهابیت در مشهد و در همین قم جدی گرفته نمی‌شود؟ ‼️آقای استاندار خراسان رضوی می‌گویند یک طلبه در حرم از بین رفت؟! شما مسئول شورای تأمین هستید و باید پاسخگو باشید! 🏴حرمت امام رضا علیه السلام شکسته شد... این مصیبت را کجا ببریم؟... 🎙حجت‌الاسلام حاج‌احمدپناهیان

‌⭕ دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان 🔹 اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ وَاجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ الْقَانِتِینَ وَاجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ أَوْلِیائِکَ الْمُقَرَّبِینَ بِرَأْفَتِکَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. 🔹️ #خدایا در این روز مرا از آمرزش جویان درگاهت قرار ده و در این روز مرا از بندگان شایسته و فرمانبردارت قرار ده و در این روز مرا از دوستان نزدیکت قرار ده، به حق مهربانی‌ات، ای مهربان‌ترین مهربانان.

سلام علیکم سی و پنجمین روز از چله سی و دوم✨ ( #انس_شهدا_با_اهل_بیت)✨ سر سفره شهید 🍃🌷 مسعود ملا🌷🍃 هستیم #هر_روز_با_وصیتنامه_شهدا

مسعود پیش از شهادت خواب عجیبی دیده بود که، تعدادی از دوستان شهید او در آسمان نشسته‌اند و یک صندلی خالی کنارشان باقی مانده. مسعود به سمت‌شان می‌رود؛ اما آن‌ها فاصله می‌گیرند. با التماس می‌گوید، «من را هم ببرید!» شهید افتخاری‌پور صندلی خالی را نشان می‌دهد و می‌گوید، «این جایگاه توست، اما نه حالا! به زودی به ما ملحق می‌شوی!» این چنین در روزهایی پایانی جنگ، علیرضا نوید شهادت را به مسعود داده بود.

مسعود همواره می‌گفت، «آرزو دارم هنگام شهادت، بدون سر به پیشگاه امام حسین (ع) برسم.» و به خواسته‌اش رسید. برخی می‌گویند، «مسعود ابتدا اسیر می‌شود.» یک سال پس از پایان جنگ تحمیلی، پیکر بی سر او به آغوش خانواده بازگشت و در قطعه ۴۰ بهشت زهرا (س) آرام گرفت.

یک سال از روزی که مسعود مفقود شده بود، می‌گذشت. از معراج الشهدا تماس گرفتند و گفتند: «پیکر برادرتان پیدا شده است!» با اخوی بزرگ‌مان راهی معراج الشهدا شدیم. پیکری را نشان دادند که سر نداشت و رگ‌های گردنش بریده بریده بود. نیمی از لباس سپاهی که بر تن داشت، سوخته و نیم دیگرش سالم بود. باور نمی‌کردم او برادر من باشد. محتویات جیبش، همان کیف کوچکی بود که به او داده بودم تا نوشته‌های ضروری خود را داخل آن بنویسد. مسعود نیز آدرس و شماره تلفن خانواده و تعدادی از دوستانش را نوشته بود. میان یادداشت‌ها چند بیت شعر نیز به چشم می‌خورد. یقین داشتم هنگام مداحی این شعر‌ها را خوانده است. زمانی‌که پرسیدم: «پیکر برادرم را در کدام منطقه تفحص کردید؟» گفتند: «پیکر ۵۰ تن از فرماندهان ایرانی در منطقه قصر شیرین با جنازه تعدادی از فرماندهان حزب بعث مبادله می‌شود و پیکر مسعود یکی از آن شهدا است.» مسعود مسوول دسته کربلا در گردان عمار لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) بود.

مسعود در هر اعزام خود به جبهه یک وصیت نامه می‌نوشت. حرف مشترک او در تمام این وصیت نامه‌ها تاکید بر پیروی و اطاعت از امام بود و می‌گفت: «در هر شرایطی گوش به فرمان امام باشید!»