↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 5⃣0⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ يا صاحب‌الزّمان(عج)، عنايتي ما هم از عمق جان عرض مي‌كنيم: اي سيّد و آقا و مولاي ما، يا صاحب‌الزّمان، آيا مي‌شود نگاهي از آن نگاه‌هاي پر لطف و عنايت به قلب‌هاي ما بيفكنيد؟ ما هم به آن نگاه‌ها شديداً نيازمنديم؛ آن نگاهي كه رذل ‌ترين افراد را به خدا نزديك مي ‌كند. آيا مي‌شود عنايتي هم به ما بشود؟ ما كه يك عمر است سر به آستان نهاده‌ايم و عرض اخلاص و ادب مي‌كنيم. ما ناقص و جاهل و نادانيم، امّا شما اصول‌الكرم و قادة الامميد. شما حركت دهندگان تمام موجودات عالم به سوي كمالشان هستيد. از شما توقّع يك گوشه‌ ي چشم عنايت داريم. (اَغِثْنا وَ اَدْرِكْنا يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمان) ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 5⃣1⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ شكنجه‌ي امام حسن عسكری(ع) آخرالامر، امام را از صالح ‌بن‌ وصيف گرفته تحويل زندان مردي خبيث به نام نحرير دادند. او به امام سخت مي گرفت؛ روزي همسرش گفت: تو نمي ‌داني چه كسي در زندان تو هست؟ او را نمي‌شناسي؟ اين قدر به او اذيّت و آزار نرسان. او از شدّت خباثت گفت: حالا كه تو چنين گفتي، من او را ميان بِرْكَة السِّباع، يعني جايگاه درّندگان،مي‌اندازم تا شيرها و پلنگها او را بخورند. پس از كسب اجازه از خليفه، امام را آوردند و داخل بركة السّباع كردند؛ به اين منظور ‌كه درّندگان آن‌حضرت را بدرند و از بين ببرند. پس از يك شبانه ‌روز، از نقطه‌اي كه مشرف به جايگاه درّندگان بود، تماشا كردند و ديدند امام مشغول نماز است و درّندگان گرداگرد آن‌حضرت حلقه زده و پوزه بر خاك نهاده ‌اند. خليفه از ماجرا با خبر شد. دستور داد تا بين مردم شايع نشده، امام را با احترام از بركه بيرون بياورند و بنابر نقلي، خود آن مرد خبيث را در ميان بركه انداختند و حيوانات او را دريدند و به سزايش رساندند. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 5⃣2⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ جمله‌ي بعدي زيارت (جامعه) اين است: (اَوْلِياءَ النِّعَمِ)؛ «شما صاحبان تمام نعمت‌ها هستيد». ✅معنا و مفهوم نعمت نعمت به چيزي گفته مي‌شود كه آدمي را در رسيدن به هدف و سعادت مطلوبش كمك كند و در مسير زندگي، موجب آسايش و آرامشش گردد و موانع و مشكلات را از پيش پايش بردارد. و در مقابل، به آنچه مانع نيل به هدف و سبب اشكال و دشواري راه و موجب محروميّت از كمال گردد،بلاو نقمت*گفته مي ‌شود. آب و هوا و نور و چشم و گوش و دست و پا و زبان را نعمت مي‌دانيم، از آن جهت كه هر كدام از اين‌ها در حدّ خود، ما را در رسيدن به هدف ‌هاي زندگي و مقاصد مطلوب كمك مي‌ كنند؛ به طوري كه در اثر نبود يا كمبود يكي از اين‌ها، مشكلاتي براي ما پيش مي‌‌آيد و احياناً منجرّ به مرگ و نابودي ما مي‌گردد. حالا ما وقتي مجموعه‌ي موجودات عالم را در نظر بگيريم، مي‌بينيم كه هر موجودي در حدّ خود، به پيشرفت نظام عمومي عالم كمك مي‌كند و اثر مي‌بخشد و ا ز اين جهت،تمام موجودات نعمت حساب مي‌شوند؛ و لذا خالق عالم مي ‌فرمايد: [...وَ إنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللهِ لا تُحْصُوها...]؛[10] كرمش نامتناهي، نعمش بي‌پايان. [...وَ أسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَة وَ باطِنَة...]؛[11] هر موجود و مخلوقي، هر چقدر هم در نظر ما كوچك و بي‌ارزش باشد، در سلسله‌ي نظام خلقت به منزله‌ي پيچ و مهره‌هاي بزرگ و كوچك يك ماشين است كه اگر يكي از مهره‌ها از رديف خارج شود، كار ماشين مختلّ مي‌شود. از اين نظر، تمام موجودات نعمتند. ولي از اين طرف مي‌بينيم خداوند حكيم با اين‌كه همه‌ي موجودات را نعمت دانسته و فرموده است: [...وَ إنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللهِ لا تُحْصُوها...‌]؛[12] مع‌الوصف، بسياري از همين‌ها را به پستي و بي‌ارزشي توصيف كرده و لهو و لعب و بازيچه‌ي بي‌اساس معرّفي كرده است و مي‌فرمايد: [...إنَّمَا الْحَياة الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ...]؛[13] [...مَتاعُ الدُّنْيا قَلِيلٌ...]؛[14] پس معلوم مي‌شود كه قرآن كريم هدفي را براي انسان در نظر گرفته است و همه چيز عالم را از نظر كمك يا مانع بودن با آن هدف مي‌سنجد. آنچه را نافع در رسيدن به آن هدف است، نعمت مي‌داند و آنچه را مانع رسيدن به آن هدف است، نقمت و بلا مي‌شمارد و هدف انسان در مسير حياتش از نظر قرآن همان است كه مي‌فرمايد: [وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإنْسَ إلاّ لِيَعْبُدُونِ]؛[15] هدف، رسيدن انسان است به سعادت قرب به خدا و مسكن گرفتن در جوار رحمت پروردگار و مخلّد گشتن در غرفه‌هاي جنّت المأويََ از طريق بندگي و عبوديّت خدا. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 5⃣3⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ تبديل نعمت به نَقمت تمام اسباب و وسايل حياتي كه در دسترس انسان است، از اعضا و جوارح بدن و قواي ظاهري و باطني و آب و هوا و آفتاب و علم و قدرت و ثروت و فرزند و زن،از نظر قرآن تا زماني نعمت است و موجب آسايش و آرامش واقعي انسان مي ‌شود كه آدمي را در رسيدن به هدف كه تقرّب الي الله است كمك كند و انسان هم آن‌ها را در همين راه مصرف كرده از آن‌ها طوري بهره‌ برداري كند كه قرب به خدا و نيل به رضاي خدا نصيبش شود؛امّا همين كه از اين مسير منحرف شد و در راهي كه راه رسيدن به هدف خلقت انسان نيست افتاد و آدمي هم آن‌ها را در همان راه كج مصرف كرد و از آن‌ها طوري بهره‌ برداري كرد كه قرب به خدا و نيل به رضاي خدا نصيبش نشد، بلكه ـ العياذ بالله ـ همين چشم و گوش و عقل و هوش و آب و هوا و آفتاب و علم و قدرت و ثروت را طوري مصرف كرد كه دوري از خدا و منفوريّت و مبغوضيّت*در پيشگاه خدا نصيبش شد،تمام اين اسباب و وسايل بلا و نقمت محسوب مي‌شود و موجب محروميّت و هلاك ابدي است. و از اين نظر است كه خداوند در قرآن دنيا و شؤون دنيايي را لهو و لعب و بازيچه‌ي كودكانه‌ي بي‌اساس مي‌داند و مي ‌فرمايد: [مَتاعٌ قَلِيلٌ...]؛[16] [...كَسَرابٍ بِقِيعَة يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ ماءً...]؛[17] [...كَرَمادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عاصِفٍ...]؛[18] ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 5⃣4⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ استفاده‌ي شايسته از نِعَم الهي قرآن كريم وقتي اين چشم و گوش و عقل و هوش را نعمت مي ‌داند كه انسان از طريق اين‌ها به تدبّر و تفكّر در آيات الهي بپردازد و بر ميزان معرفت و محبتّش به خالق چشم و گوش و آفريدگار عقل و هوش بيفزايد. به فرموده‌ي امام سيّدالشّهدا(ع)در دعاي عرفه: (وَ مَتِّعْنِي بِجَوارِحِي وَ اجْعَل سَمْعي وَ بَصَري الوارِثَيْنِ مِنّي)؛ «خدايا، موفّقم كن كه از اعضا و جوارح خود بهره ‌برداري كنم و چشم و گوش و قواي ظاهر و باطنم پس از مرگ من وارث من باشند». وارث سعادتمند آن كسي است كه از مورّثش ثروت فراواني باقي بماند كه در سايه‌ي آن به آسايش برسد. چشم و گوش انسان پس از مردن در صورتي مي ‌توانند وارث خوشبختي باشند كه مورّثشان ماتركي*از خود گذاشته باشد و از دريچه‌ي اين چشم و گوش ديدني‌ها و شنيدني‌هايي ذخيره كرده و باقيات صالحاتي فراهم كرده باشد. در اين صورت است كه چشم و گوش و دست و پا و دل و مغز انسان، وارث خوشبختي خواهند بود و در پرتو آن باقيات صالحات، به سعادت و آسايش جاودانه خواهند رسيد. امّا بدبخت و بينوا آن چشم و گوش و دست و پا و دل و مغزي كه مورّثشان در ايّام حياتش، جز آتش قهر و غضب خدا، چيزي از رهگذر اعضا و جوارح و قواي ظاهر و باطنش ذخيره نكرده است. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 5⃣5⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ بي ‌بهرگي از چشم و گوش؟ به فرموده‌ي امام سيّدالشّهدا در دعاي عرفه: (عَمِيَتْ عَيْنٌ لا تَراكَ عَلَيْها قيباً و خَسِرَتْ صَفْقَة عَبْدٍ لَمْ تَجْعَلْ لَهُ مِنْ حُبِّكَ نَصِيباً)؛ واي بر بدبختي و كوري و نابينايي آن چشمي كه در دنيا تو را اي خدا حاضر و ناظر بر حركات و سكناتش نديده و همچنان بي ‌پروا و بي‌اعتنا به فرمانت به همه جا خود را كشيده و در هر منظر و چشم‌انداز نامرضّي تو، بي‌پروا از آتش قهرت چريده و سرانجام با دست خالي از سود جاودانيِ معرفت و محبّتت به خانه ي قبرش خزيده است. وا اسفاه از اين زيان و خسران! اين بنده ‌ي بي‌چاره‌اي كه يك عمر در اين بازار دنيا دويده و سرمايه‌ي عمر عزيز از كف داده و عاقبت، محروم از سود جاودان و بي‌حظّ و نصيب از مايه‌ي حيات اَبدي در كفن پيچيده شده و رفته است. گوشي كه در اين ايّام مهلت، هر صداي آتش‌افروزي را در خود جا داده و اعتنايي به نداي حيات‌بخش انبياء و اولياء نكرده است، فرداست كه شَهيق*لرزاننده‌ي جهنّم را در خود جا خواهد داد كه: [إذا اُلْقُوا فِيها سَمِعُوا لَها شَهِيقاً وَ هِيَ تَفُورُ]؛[19] اگر بنا شود كه هر چشم و گوش ناپاك و هر دل و مغز هوسبازي به بهشت خدا راه بيابد،بهشت عين صحنه‌ي دنيا خواهد شد كه پاك و ناپاك و خبيث و طيّب با هم بياميزند؛ در حالي كه اين نشدني است: [فِي جَنَّة عالِيَة *لا تَسْمَعُ فِيها لاغِيَة]؛[20] [لا يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً وَ لا تَأثِيماً]؛[21] بهشتيان هيچ لغو و گناهي به گوششان نمي‌ رسد؛زيرا آن‌ها در دنيا كساني بودند كه: [وَ إذا سَمِعُوا اللَّغْوَ أعْرَضُوا عَنْهُ وَ قالُوا لَنا أعْمالُنا وَ لَكُمْ أعْمالُكُمْ سَلامٌ عَلَيْكُمْ لا نَبْتَغِي الْجاهِلِينَ]؛[22] چشمي كه در اين دنيا از هر منظره‌ي شيطاني خود را پر كرده و هرگز نظري به آيات بيّنات الهي نيفكنده است، فرداست كه: [فَلَمَّا رَأوْهُ زُلْفَة سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ قِيلَ هذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ]؛[23] از ديدن منظره‌ي وحشت بار جهنّم كه مظهر قهر خداست، چهره‌ ها در هم كشيده مي‌شود و قيافه‌‌ها در هم مي‌ رود. آن روز مي‌فهمند كه اين چشم و گوش و اين دست و پا و زبان، اين علم و دانش و اين ثروت و قدرت، به جاي اين ‌كه براي آن‌ها نعمتي باشند و آسايش و آرامششان را تأمين كنند، بلا و نقمت بوده‌اند و بدبختي و عذاب ابدي براي آن‌ها به ‌وجود آورده‌اند. مي‌بينند آن ثروت و قدرتي كه خيال مي ‌كردند مايه‌ي سعادت و خوشبختي آن‌ها خواهد شد، مايه‌ي بدبختي و شقاوت آن‌ها گرديده است. فريادشان بلند مي ‌شود: [يا لَيْتَها كانَتِ الْقاضِيَة *ما أغْنَي عَنِّي مالِيَهْ *هَلَكَ عَنِّي سُلْطانِيَهْ]؛[24] «اي كاش من خودم نيز دنبال ثروت و قدرتم محو و نابود مي‌شدم و از بين مي‌رفتم. واويلا! آن همه ثروت و مكنت دردي از من دوا نمي ‌كند؛ آن همه قدرت و شوكت دفع بلايي از من نمي ‌كند». ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 5⃣6⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ هدف فقط جلب رضاي خداست پس بالاترين نعمت براي انسان، آن نيرو و آن وسيله‌اي است كه تمام اين اسباب و وسايل حياتي را، از بدن و اعضاي بدن و قواي جسمي و روحي و ساير شرايط زندگي، همه را در راه تأمين هدف اساسي از خلقت انسان كه تقرّب جستن به خالق سبحان است، بيفكند و آدمي را وادار كند كه تمام شؤون حياتي خود را در همان راه به كار ببرد و به منظور نيل به آن هدف اصلي فعّاليّت كند و آن نيرو و آن وسيله همان نيرويديناست كه در همه جا و در همه حال و در هر مرحله‌اي از مراحل زندگي، خدا و قرب به خدا را به انسان نشان مي ‌‌دهد و خاطرنشان مي ‌سازد كه هر هدفي جز خدا و رضاي خدا را در نظر گرفتن، سبب ابطال عمر و تضييع حيات است و عاقبت، افتادن در آتش حسرت و ندامت و محروميّت بي‌پايان. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 5⃣7⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ دين در پناه امام معصوم(ع) سعادت ‌بخش بشر بنابراين، نعمت بزرگ خدا بر بشر همان نعمت دين است كه تمام اسباب و وسايل حياتي را در راه تأمين هدف مي ‌افكند و در نتيجه‌ي هدايت‌ها و راهنمايي‌هاي دين است كه چشم و گوش، دست و پا و زبان، عقل و هوش و ساير قوا و شرايط براي انسان نعمت مي‌شوند و در طريق نيل به هدف، آدمي را كمك مي‌كنند و سعادت ابدي او را فراهم مي‌سازند و اگر نعمت دين از بشر گرفته شود، تمام قوا و شرايط زندگي انسان از راه هدف اصلي خلقت منحرف گشته تمام نعمت‌ها تبديل به نقمت و بلا مي‌گردد و آدمي را به وادي‌هاي سوزان بدبختي و هلاك ابدي مي‌كشاند. آن وقت بايد ديد نعمت دين در پناه چه نيرويي بايد محفوظ بماند تا بتواند حيات بشر را تدبير كند و در صراط مستقيم به سوي هدف پيش ببرد. چون بديهي است كه دين و قانون آسماني، هر چقدر هم كه جامع و كامل باشد، از خود قدرت تدبير ندارد؛ بلكه نياز به يك مدّبر معصوم الهي دارد كه با تدبير عادلانه و حكيمانه‌ي او به مرحله‌ ي اجرا گذاشته شود تا حيات بشر را منظّم كند و دنيا را براي او نعمت گرداند. و آن مدبّر معصوم الهي همان است كه ما او را امامو وليّامرمي‌ناميم و تدبير و اداره‌ي حكيمانه‌ي او را ولايت معرّفي مي‌كنيم. ولايت يعني اداره و رهبري جمعيّت در راه هدف و تدبير شؤون حياتي ملّت به منظور رساندن به مقصد. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 5⃣8⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ وليّ امر ما كيست؟ وليّ امر، در درجه‌ي اوّل، خدا و خالق مهربان انسان است كه با وضع قوانين و جعل شرايع*آسماني، هدايت و تدبير حيات بشر را به عهده گرفته است. [اللهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إلَي النُّورِ...‌]؛[25] [ذلِكَ بِأنَّ اللهَ مَوْلَي الَّذِينَ آمَنُوا وَ أنَّ الْكافِرِينَ لا مَوْلَي لَهُمْ]؛[26] مردم منحرف از راه خدا، مدبّر امر ندارند و عاقبت سر از هلاك ابدي در مي‌آورند. در درجه‌ي دوّم، وليّ امر بشر رسول عظيم‌الشّأن خداست كه آورنده‌ي دين است و شريعت. [فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّي يُحَكِّمُوكَ فِيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لا يَجِدُوا فِي أنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْلِيماً]؛[27] «تا تو را [اي رسول] حاكم مطلق بر خود ندانند و تبعيّت بي‌چون و چرا از اوامرت نكنند، به راه اصلي خود نيفتاده‌اند و به مقصد نهايي خود نخواهند رسيد». در درجه‌ي سوّم، وليّ امر آن كسي است كه خدا و رسول خدا او را به عنوان حافظ و مجري ديانت و هادي و مدبّر امور جمعيّت تعيين كرده باشند كه مي ‌فرمايد: [إنَّما وَلِيُّكُمُ اللهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاة وَ يُؤْتُونَ الزَّكاة وَ هُمْ راكِعُونَ]؛[28] [...أطِيعُوا اللهَ وَ أطِيعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِي اْلاَمْرِ مِنْكُمْ...‌]؛[29] پس نتيجه‌ي مطلب اين شد كه تمام وسايل و اسباب و شرايط حياتي بشر، كه از داخل وجودش يا خارج از وجودش، از آب و هوا و زمين و آسمان و زمان و مكان، اطراف او را گرفته و دست به دست داده‌اند تا حيات و زندگي او را منظّم كنند و جلو ببرند،تا وقتي نعمت براي او شمرده مي‌شوند كه او را در راه رسيدن به هدف اصلي خلقتش، كه تحصيل رضاي خدا و مقرّب گشتن در پيشگاه خداست، كمك كنند و اين معني حاصل نمي ‌شود، مگر در سايه‌ي ولايت خدا؛ يعني در سايه‌ي تدبير و اداره و رهبري و هدايت خدا. تدبير و هدايت خدا هم براي بشر ممكن نيست، مگر از راه تشريع شريعت و انزال كتاب‌.دين و شريعت خدا هم به دست بشر نمي ‌رسد، مگر از طريق وحي و نبوّت و آمدن پيامبر. ولايت و هدايت پيامبر هم به نتيجه نمي ‌رسد و بقايي پيدا نمي ‌كند، مگر با نصب امام و تعيين وليّ امر كه اجرا كننده‌ي ديانت و شريعت است و تدبير‌كننده ‌ي امور جمعيت. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 5⃣9⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ انحراف از ولايت، بلاي واقعي پس نعمت بودن وجود عالم و آدم، بسته به دين است و نعمت بودن دين نيز بسته به ولايت. اگر دين نباشد، تمام موجودات عالم از مسير هدف خلقت منحرفند و اگر ولايت نباشد دين از مجراي خود منعزل*است. بنابراين، نعمت اصلي در جهان هستي ولايت است كه تدبير امور مي‌كند و تمام موجودات را در آفاق و انفس، به مسير هدف اصلي خلقت مي‌افكند و باب الله المؤتي منهاست و هادي الي الله. نقمت و بلاي واقعي هم انحراف از ولايت است؛زيرا بشر با انحراف خود از ولايت، تمام موجودات را از مسير هدف منحرف مي‌كند و دنيا و عقبا را به سمت جهنّم سوزان مي ‌كشاند؛ به همين جهت، خداوند حكيم ولايت را كمال دين و تمام نعمت در قرآن معرّفي فرموده است و بعد از ابلاغ ولايت اميرالمؤمنين علي (ع)اين آيه نازل شد: [...الْيَوْمَ أكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإسْلامَ دِيناً...‌]؛[30] «امروز كه وليّ امر و قيّم دين و مدبّر شؤون حياتي بشر معيّن شد، نعمت تامّ و كامل من بر بشر ارزاني گرديد». و از امروز به بعد، عائله‌ي انسان و نوع بشر در پرتو نور ولايت و تدبير الهي وليّ امر در مسير هدف خلقت مي‌افتد و تمام اسباب و وسايل حياتي خود را با هدايت و راهنمايي او در راه تأمين سعادت و خوشبختي ابدي به كار مي‌اندازد و عاقبت به مقصد اعلاي خود، كه رسيدن به مقام قرب به خالق جهان است، نايل مي‌گردد: (فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحِ الْمُؤْمِنُونَ)؛ [...وَ فِي ذلِك فَلْيَتَنافَسِ الْمُتَنافِسُونَ]؛[31] پس، روشن شد كه چگونه علي و آل علي(علیهم السلام)اولياي نعم و صاحبان همه‌ي نعمت‌ها هستند. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 6⃣0⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ { وَ عَنَاصِرَ الْأَبْرَارِ وَ دَعَائِمَ الْأَخْيَارِ وَ سَاسَةَ الْعِبَادِ وَ أَرْكَانَ الْبِلاَد } «سلام بر شما ... كه اصول نيكان و استوانه‌هاي خوبان و زمامداران بندگان و پايه و اركان شهرها هستيد». معناي لغوي عَناصِرَ الْاَبْرارِ «عناصر»جمع«عنصر»است و«عنصر»يعني مايه‌ي نخستين هر چيزي. قدماي حكما عناصر را منحصر در چهار چيز مي‌دانستند: آب، خاك، هوا و آتش و اكنون بيش از صد عنصر مي‌شناسند. ابرارجمع بَرّ است و بَرّ يعني نيك و نيكوكار و بِرّيعني نيكي و نيكوكاري. درباره‌ي خدا گفته شده است: [...إنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ]؛[1] «خداوند نيكوكار مهربان است». ☄☄ابرار چه كساني هستند؟ ابرار كساني هستند كه صفات فاضله در وجودشان رسوخ پيدا كرده و به حدّ مَلَكه رسيده و صورت باطني آن‌ها را تشكيل داده است. چون انسان يك صورت خلقي دارد كه همان صورت ظاهري متشكّل از سر و گردن و دست و پا و ديگر اعضا و جوارح اوست و يك صورت خُلقي دارد كه متشكّل از اخلاق و صفات باطني او و منشأ اعمال و افعال اوست و از آن تعبير به«‌شاكله»هم مي ‌شود؛ چنان‌كه قرآن كريم مي ‌فرمايد: [...كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَي شاكِلَتِهِ...]؛[2] «هر كسي بر پايه و اساس شاكله‌اش كار مي ‌كند». اگر آن شاكله اخلاق فاضله و صفات حميده باشد، اعمال نشأت گرفته از آن، صالح و نيكو خواهد بود و صاحبش بَرّ و در زمره‌ي ابرار و نيكوكاران محسوب مي ‌گردد و اگر آن شاكله اخلاق رذيله و صفات خبيثه باشد، اعمال و افعال نشأت گرفته از آن زشت و ناپسند خواهد بود و فاعلش از اراذل و اشرار به حساب مي‌‌آيد و در اين صورت، خَلقاً انسان و خُلقاً حيوان است. پس بِرّ يعني نيكي و بَرّ يعني نيكوكار. در آيه‌ي شريفه مي ‌خوانيم: [لَيْسَ الْبِرَّ أنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ...]؛ «نيكي آن نيست كه به سمت مشرق يا مغرب بايستيد [ظاهر كار ارزشي ندارد]». [...لكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ...‌]؛[3] «نيكي آن است كه به خدا و روز جزا ايمان آوريد و ايمان در جانتان رسوخ كند و منشأ صدور اعمال صالح گردد». ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 6⃣1⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ مفهوم دقيق عناصرالابرار عبارت عناصرالابرار افاده‌ي اين مطلب مي‌ كند كه امامان‌ (علیهم السلام) عناصر و مايه‌هاي نخستين ابرار و نيكوكاران عالم هستند، اعمّ از زمينيان و آسمانيان، از پيامبران و فرشتگان و‌... ؛چرا كه الابرار ـ به اصطلاح ـ جمع مُحَلّيََ به الف و لام استغراق است و شامل تمام نيكوكاران از هر قبيل مي‌شود.يعني امام(ع) مانند دريا و اقيانوس است و ديگر موجودات صاحب آثار نيك همچون نهرها و جوي‌هاي روان؛او چون خورشيد است و آن‌ها اشعّه‌اي از او. اين جمله ضمن حديثي از امام صادق(ع)است: (...نَحْنُ أصْلُ كُلِّ خَيْرٍ وَ مِنْ فُرُوعِنَا كُلُّ بِرٍّ...)؛[4] «ما ريشه و پايه‌ي تمام خوبي‌ها هستيم و تمام نيكي‌ها از فروع ما [و از شاخه‌هاي درخت وجود ما]ست». شاخ و برگ و ميوه‌ي هر درختي مايه گرفته از ريشه‌ي درخت است.شاكله و صورت باطني تمام ابرار و دارندگان صفات و افعال نيك تكوّن يافته از شعاع شمس ولايت امام (ع)است. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 6⃣2⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ معني لغوي دَعائِمَ الْاَخْيارِ (وَ دَعائِمَ الْاَخْيارِ)؛ «دعائم»جمع «دِعامه»است و دعامهيعني ستون و تكيه‌گاه كه چيزي را از سقوط و افتادن نگه مي‌دارد. «اخيار»جمع «خيّر»است و خيّر هم به معناي نيكوكاراست؛ منتهيََ، فرق ميان «ابرار»و «اخيار»شايد اين باشد كه ابرار نيكوكاراني هستند كه صفات فاضله در وجودشان رسوخ كرده و ملكه شده است، ولي اخيار نيكوكاراني هستند كه هنوز صفات فاضله در وجودشان رسوخ پيدا نكرده و به حدّ ملكه بودن نرسيده است و ممكن است در عين نيكوكاري، مبتلا به بعضي از اخلاق رذيله از قبيل بخل، حسد، كينه‌ توزي و خود برتر بيني باشند. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 6⃣3⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ تفاوت ابرار و اخيار به اصطلاح علمي نسبت بين ابرار و اخيار، نسبت عموم و خصوص مطلق است؛ يعني، تمام ابرار اخيار نيز هستند امّا تمام اخيار ابرار نيستند.ممكن است كسي از اخيار باشد و كارهاي نيك انجام بدهد ولي چون صفات فاضله در قلبش راسخ نشده است،به جايگاه ابرار نرسيده باشد.پس، ابرار آن چنان اوج گرفته‌اند كه جانشان تجلّي‌ گاه نور امام‌(ع)گشته و شعاعي از خورشيد ولايت در فضاي قلبشان تابيده است؛ ولي گروه اخيار اگرچه به آن حدّ نرسيده‌اند،امّا در همان خيّر بودنشان، ستون و تكيه‌گاهشان امام (ع)است؛ بايد از او تعليمات بگيرند و با برنامه و دستور او كار كنند. بنابراين، امام‌(ع)نسبت به ابرار عنصر است و نسبت به اخيار دعامه و تكيه‌گاه و پشتوانه است. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 6⃣4⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ مقام والاي ابرار گروه ابرار آن‌چنان بزرگند و باعظمت كه خداوند در سوره‌ي هل اتيََ اهل بيت عصمت(علیهم السلام) را با عنوان ابرار معرّفي فرموده و به بيان شمّه‌اي از زندگي شكوهمند آن‌ها در بهشت برين پرداخته است: [إنَّ اْلابْرارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأسٍ كانَ مِزاجُها كافُوراً‌#عَيْناً يَشْرَبُ بِها عِبادُ اللهِ يُفَجِّرُونَها تَفْجِيراً]؛[5] تا مي ‌رسد به اينجا: [‌فَوَقاهُمُ اللهُ شَرَّ ذلِكَ الْيَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَة وَ سُرُوراً‌]؛[6] «خداوند آن‌ها را از شرّ آن روز [روز قيامت] نگهداري مي ‌كند و در حالي كه شاداب و خوشحال و شادمانند، از آن‌ها استقبال مي ‌كند». تعبير «لقّاهم»كه به معناي استقبالاست، تعبيري بسيار جالب و لطف‌ آميز است و عنايت فوق تصوّر را نشان مي ‌دهد كه خداوند درباره‌ي ابرار ابراز مي‌فرمايد. لطف و عنايت عالي‌تر اين‌كه: [...وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً]؛[7] «پروردگارشان به آن‌ها شراب طهور مي‌ نوشاند». جلالت و مكرمت ابرار تا آنجا مي ‌رسد كه ذات اقدس حقّ خودش ساقي آن‌ها مي‌شود و با دست اكرام و اِنعام خويش از جام شراب طهور آن‌ها را سيراب مي‌سازد. در حديثي از امام‌صادق(ع)آمده است كه: (يُطَهِّرُ هُمْ عَنْ كُلِّ شَيءٍ سِوَي الله)؛[8] «با آن نوشيدني، قلب و جان آن‌ها را از هرچه غير خداست تطهير مي‌كند و جز حبّ خدا و جمال اعلا چيزي در جانشان نمي‌ ماند». ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 6⃣5⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ نكته‌اي لطيف در وصف حضرت زهرا (س) اينجا خالي از تناسب نيست كه نكته‌اي لطيف از يك مفسّر سنّي آورده شود. آلوسي، صاحب تفسير «روح المعاني»،ضمن تفسير سوره‌ي «هل اتيََ»مي‌گويد: چطور شده كه خداوند در اين سوره از همه‌ي نعمت‌هاي بهشتي اسم برده ولي از حورالعين نامي به ميان نياورده است؟ و حال آن كه، در آيات ديگر كه نعمت‌هاي بهشتي را بيان مي‌كند، مكرّراً سخن از حورالعين مي‌گويد؛ از قبيل: (وَ حُورٌ عِينٌ كَاَمْثالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ)؛ [كَاَنَّهُنَّ الْياقُوتُ وَ الْمَرْجانُ ]؛[9] [وَ عِنْدَهُمْ قاصِراتُ الطَّرْفِ عِينٌ‌*‌ كَاَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ]؛[10] ولي در سوره‌ي هل اتيََ با آن‌كه از درختان پرميوه و نهرهاي جاري و تخت‌هاي زيبا و لباس‌هاي حرير و دستبندهاي نقره و حتي]وُلدانٌ مُخَلَّدُون[كودكان خدمتكار جاودان همچون مرواريد غلتان سخن گفته است،از حورالعين اسمي به ميان نياورده است. سرّش چيست؟ اين عالم و مفسّر سنّي مي‌گويد: (رَعايَة لِحُرْمَة البَتُول وَ قُرَّة عَينِ الرَّسُول)؛ يعني چون خداوند در اين سوره پاداش‌هاي بهشتي اميرالمؤمنين و خاندان آن‌حضرت(علیهم السلام) را كه در رأس ابرار قرار گرفته‌اند بيان مي كند،سزاوار نبود با وجود حضرت بتولِ قرّة العين رسول در كنار علي(ع)سخن از حورالعين به ميان آيد و آن‌ها به عنوان پاداش بهشتي به علي(ع)ارائه شوند و لذا خداوند براي حفظ حرمت آن ريحانه‌ي رسول از حورالعين نامي نبرده است. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 6⃣6⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ مدح خاندان علي(ع) از زبان آلوسي همين مرد جمله‌ي ديگري هم دارد و در مدح خاندان علي(ع)مي‌گويد: (و ماذا عَسَي يقولُ امْرَءُ فيهِم سِوَي اَنْ عَلِيّاً مَولي المؤمنينَ وَ وَصِيَّ النَّبِيِّ وَ فاطمة البضعة الا حمديّه و الجزء المحمّدي و امّا الْحَسَنانِ فالرَّوح و الرَّيحان و سيّد اَشبابِ الْجِنانِ و ليس هذا مِنَ الرّفَضِ بَشيءٍ بَل ما سِواهُ عِندي هُوَ الْغَيّ)؛ «كسي چه مي‌تواند بگويد درباره‌ي اين خاندان، جز اين‌كه علي مولاي مؤمنان و وصيّ پيامبر است و فاطمه پاره‌ي تن احمد و جزئي از محمّد است و حسنين روح و ريحان و سروران بهشتيانند و اين سخن حقّ و جز اين نزد من ضلالت و گمراهي است». بعد اين بيت را گفته است: اَنَا عَبدُ الْحَقِّ لا عبد الهوَي-------- لَعَنَ اللهُ الهَوَي في مَن لعن «من بنده‌ي حقّ هستم نه بنده‌ي هويََ. لعنت خدا و لعنت‌كنندگان بر پويندگان راه هويََ».[11] از فضل و كرم خدا بعيد نيست كه اين مرد را به پاس اين عرض احترام و ادب به آستان اقدس خاندان عصمت(علیهم السلام) مورد لطف و عنايت خود قرار دهد. [...وَ اللهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ]؛[12] ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 6⃣7⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ معني لغوي ساسَة الْعِبادِ (وَ ساسَة الْعِبادِ)؛ «ساسة»جمع «سائس»است و سائس يعني مدير و عهده‌دارِ سرپرستي امّت.«ساسة العبادِ» يعني مديران و سرپرستان بندگان خدادر تمام شؤون زندگي، به طوري كه حقوق همه‌ي طبقات و اصناف جامعه تعديل شود و حقّ احدي ضايع نشود و سعادت دنيوي و اخروي آدميان تأمين گردد و اين جز امام معصوم(ع)از عهده‌ي كسي بر نمي‌آيد. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 6⃣8⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ نقش ائمّه‌ي هديََ (علیهم السلام) در تأمين سعادت بشر در ضمن حديث الاربعماة،از امام اميرالمؤمنين (ع) نقل شده است كه فرموده ‌اند : (بِنا يَفْتَحُ اللهُ وَ بِنا يَخْتِمُ اللهُ... وَ بِنا يَدْفَعُ اللهُ الزَّمانَ الْكَلَبَ...وَ لَوْ قَدْ قامَ قائِمُنا لانْزَلَتِ السَّماءُ قَطْرَها وَ لَأخْرَجَتِ الْاَرْضُ نَباتَها و لَذَهَبَتِ الشَّحْناءُ مِنْ قُلُوبِ الْعِبادِ وَ اصْطَلَحَتِ السِّباعُ وَ الْبِهائِمُ حتّيََتَمْشِيَ الْمَرْأة بَيْنَ الْعِراقِ اِليَ الشّامِ لا تَضَعُ قَدَمَيْها اِلّا علَي النَّباتِ وَ عَليََرَأْسِها زَبِّيلُها لا يُهَيِّجُها سَبْعٌ وَلا تَخافُه)؛[13] «خداوند به وسيله‌ي ما [زندگي سعادتمندانه را] افتتاح كرده و هم به وسيله‌ي ما ختم مي‌كند و به وسيله‌ي ما دشواري‌هاي زمانه را برطرف مي‌سازد. آنگاه كه قائم ما قيام كند،آسمان باران خود را فرو مي ‌ريزد و زمين نباتات خود را بيرون مي‌دهد. كينه‌ها از دل بندگان خدا زايل مي‌شود و درّندگان و حيوانات [اهلي] با هم سازش مي‌كنند [حيوانات اهلي از درّندگان نمي‌ گريزند] تا جايي كه زني كه مي‌خواهد راه بين عراق و شام را بپيمايد، همه جا قدم روي سبزه و گياه مي‌گذارد در حالي كه زيورآلات خود را بر سر دارد [و كسي طمع به آن نمي‌كند] نه درّنده‌اي به او حمله مي‌كند نه او از درّندگان ترسي به خود راه مي‌دهد». امن و امان مطلق و عدالت همه جانبه، حاكم بر زندگي مي‌شود تا آنجا كه: (...وَسِّعَ الطَّرِيقَ الْاَعْظَمَ وَ كَسَرَ كُلَّ جِناحٍ خارِجٍ عَنِ الطَّرِيقِ وَ اَبْطَلَ الْكَنَفَ وَ الْمَيازِيبَ اِليَ الطُّرُقاتِ...)؛[14] «شاهراه بزرگ را توسعه مي‌دهد و هر گوشه‌اي را كه مانع راه‌هاي عمومي شود [و در مسيرهاي عمومي باشد]خراب مي‌ كند. ايوان‌ها و ناودان‌هايي را كه در گذرگاه‌هاي عمومي ساخته شده‌اند ويران مي‌كند و از بين مي‌برد». ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 6⃣9⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ عمران و آباداني در زمان حكومت صاحب‌الزّمان(عج) در آن دوران پربركت آن چنان عمران و آباداني به وجود مي‌‌آيد كه با نيازهاي واقعي بشر مطابقت مي‌كند و حقوق واقعي احدي ناديده نمي‌ماند. از حضرت امام باقرالعلوم (ع) منقول است: (دَوْلَتُنا آخِرُ الدُّوَلِ وَ لَنْ يَبْقَي اَهْلُ بَيْتٍ لَهُمْ دَوْلَة اِلاّ مَلَكُوا قَبْلَنا لِئَلّا يَقُولُوا إذا رَأوْا سِيرَتَنا: إذا مَلَكْنا سِرْنا مِثْلَ هؤلاءِ وَ هُوَ قَوْلُ الله عَزَّ وَ جَلَّ و الْعاقِبَة لِلْمُتَّقيِن)؛[15] «دولت ما آخرين دولت‌‌هاست؛ هيچ خانداني باقي نمي ‌ماند كه براي آنان دولت و سلطنتي باشد، مگر اين‌كه پيش از ما به سلطنت مي ‌رسند، تا هنگامي كه ما به سر كار آمديم و آن‌ها روش دولت ما را ديدند، نگويند اگر ما به سلطنت مي‌ رسيديم، مانند همينان عمل مي‌ كرديم و اين است معناي گفتار خدا كه فرمود: فرجام كار از آن تقوا پيشگان است». ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 7⃣0⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ معني لغوي اَرْكان (وَ اَرْكانَ الْبِلادِ)؛ «اركان»جمع «ركن»است و ركن يعني جزء اعظم هر چيزيكه بقاي آن چيز به آن جزء بستگي دارد؛ مثلاً پايه‌ها و ستون‌هاي يك ساختمان ركن‌هاي آن ساختمان هستند كه ساختمان بدون آن‌ها بقا ندارد. اعضاي رئيسه‌ي بدن، از قبيل سر و گردن و سينه و دست‌ها و پاها از بيرون و ريه و قلب و كليه و كبد از درون، اركان بدن محسوب مي‌شوند و با اختلال آن‌ها بنيان بدن و حيات انسان نابود مي‌ گردد. به فرموده‌ي قرآن كوه‌ها براي ثبات و آرامش كره‌ي زمين به منزله‌ي اوتادند. يعني همچون ميخ‌ هاي محكمي هستند كه در اعماق زمين فرورفته و به هم پيوسته‌اند و همچون زرهي پوسته‌ي زمين را در برابر فشارهاي ناشي از موادّ مُذاب دروني حفظ مي ‌كنند و جلو هجمه‌ي طوفان‌ هاي سهمگين را مي ‌گيرند و اگر نبودند، زمين و زمينيان آرامشي نداشتند و لذا مي‌ فرمايد: ] أ لَمْ نَجْعَلِ اْلاَرْضَ مِهاداً *وَ الْجِبالَ أوْتاداً[؛[16] «آيا ما زمين را محلّ آرامش شما و كوه‌ها را ميخ‌ هايي براي حفظ آرامش زمين قرار نداديم»؟ ]وَ جَعَلْنا فِي اْلاَرْضِ رَواسِيَ أنْ تَمِيدَ بِهِمْ...‌‌[؛[17] «ما در زمين كوه‌هاي ثابت و مستقرّ ايجاد كرديم تا انسان‌ها را نلرزاند». ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 7⃣1⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ وجود امام(ع) مايه‌ي سكونت زمين و آدميان امامان نيز اركان بلاد و تمام عوالم امكان از زمين و آسمان و نگهبان ثبات و بقاي آن‌ها هستند كه فرموده ‌اند: (لَوْ لَا الْحُجَّة لَساخَتِ الْاَرْضُ بِاَهْلِها)؛ «اگر حجّت نباشد، زمين و ساكنانش نابود مي ‌شوند». (لَوْ اَنَّ الْاِمامَ رُفِعَ مِنَ الاَرضِ ساعَة لَماجَتْ بِاَهْلِها كَما يَمُوجُ الْبَحْرُ بِاَهْلِهِ)؛ «اگر لحظه‌اي امام از زمين برداشته شود، زمين به سان درياي موّاج متلاطم به تلاطم مي‌افتد و اهلش را در خود فرو مي ‌برد». ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 7⃣2⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ امام(ع)زمامدار بشر حضرت امام باقرالعلوم(ع)به يكي از اصحاب به نام اسود بن‌ سعيد فرمود: (اِنَّ بَيْنَنا وَ بَيْنَ كُلِّ اَرْضٍ تُرّاً مِثْلَ تُرِّ الْبَنّاءِ فَاِذا اُمِرْنا فِي الْاَرْضِ بِاَمْرٍ جَذَبْنا ذلِكَ التُّرَّ فَاَقْبَلَتِ الْاَرضُ بِقَلِيبِها وَ اَسْواقِها وَ دُورِها حتّي نُنْفِذَ فيها ما نُؤْمَرُبِهِ مِنْ اَمْرِاللهِ تَعالي)؛[18] «بين ما و هر زميني تُرّي است مانند تُرّ بنّا*؛هر گاه از جانب خدا مأمور به انجام دادن كاري در يك منطقه از زمين شديم، آن ريسمان را مي ‌كشيم و آن قسمت زمين با تمام بازارها و خيابان‌ها و خانه‌هايش براي ما نمودار مي ‌شود و در اختيار ما قرار مي ‌گيرد تا فرمان خدا را در مورد آن به انجام برسانيم». آري، سرنخ در دست امام است و در هر لحظه در هر گوشه‌ي عالم مي ‌تواند تصرّفي كند و به امر خدا حادثه ‌اي بيافريند. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 7⃣3⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ تلاطم و دگرگوني زمين به دست امام‌(ع) جابر جعفي خدمت امام سيّدالسّاجدين، زين‌العابدين(ع)از جنايات بني‌اميّه در حقّ شيعه شكايت كرد كه چگونه خون بي‌گناهان را مي ‌ريزند و خانه‌ها ويران مي ‌كنند و در منابر با كمال جسارت به امام اميرالمؤمنين‌(ع)اهانت مي ‌كنند و احدي جرأت بردن نام علي(ع)را با تجليل و احترام ندارد كه محكوم به زندان و اعدام مي‌ شود. تا كي بايد دوستان شما با اين شكنجه‌هاي جسمي و روحي به سر برند؟ امام سجّاد(ع)پس از شنيدن سخنان جابر با تأثّر شديد سر به آسمان گرفت و لختي با خدا به مناجات و دعا پرداخت و سپس فرزند برومندش حضرت امام محمّدباقر(ع)را طلبيد و فرمود: فرزندم،فردا صبح به مسجد جدّت رسول الله برو و همان نخي را كه جبرئيل براي رسول خدا آورده به دست بگير و آن را بسيار آرام حركت بده و مواظب باش حركت شديد نباشد كه همه‌ي مردم هلاك خواهند شد. جابر مي‌ گويد: من از اين سخن تعجّب كردم و فردا صبح با اشتياق تمام براي ديدن كار حضرت امام باقر(ع) به سمت مسجد رفتم و آن ‌حضرت را ديدم. وارد مسجد شدند و به من فرمودند: بيا تا گوشه‌اي از قدرت الهي را بنگري. پدرم به من دستور داده‌اند رعبي در دل اين مردم بيفكنم كه شايد متنبّه شوند. امام ابتدا دو ركعت نماز خواندند و پس از آن، صورت روي خاك نهادند و با خدا مناجاتي كردند و سر برداشتند و دست در بغل كردند و نخي بسيار نازك كه بوي مشك از آن به مشام مي‌ رسيد بيرون آوردند و يك سر آن را به دست من دادند و فرمودند: برو فلان نقطه بايست. طبق دستور عمل كردم. سر نخ را گرفتم و رفتم و در آن نقطه ايستادم. متوجّه شدم كه امام(ع)خيلي آهسته و آرام آن نخ را حركت دادند؛آن‌گونه كه من احساس حركت نكردم و آنگاه فرمودند: نخ را رها كن. امام آن را جمع كردند و در آستين خود نهادند. من عرض كردم: مولاي من، نتيجه‌ي كار چه شد؟ فرمودند: از مسجد بيرون برو و بنگر كه مردم چه وضعي دارند. از مسجد كه بيرون رفتم، ديدم غوغاي عجيبي است؛زلزله آمده و گرد و خاك فضا را گرفته و خانه‌ها ويران شده و سقف‌ها فروريخته است و هزاران نفر از مرد و زن زير آوار رفته‌اند و صداي ضجّه و شيون از همه جا بلند است و مردم رو به مسجد مي‌آيند. من هم به مسجد آمدم و ديدم جمعيّت دور امام باقر(ع)را گرفته و با تضرّع تمام التماس دعا مي ‌كنند و هيچ خبر ندارند كه به‌ وجود آورنده‌ي آن حادثه خود آن‌حضرت بوده است. امام مردم را به نماز و دعا و دادن صدقات ترغيب مي ‌فرمود. آنگاه به جابر فرمود: اي جابر، به خدا قسم، من اگر بخواهم،به اذن خدا در يك لحظه زمين را زير و رو مي‌ كنم و احدي را باقي نمي ‌گذارم؛ ولي ما تسليم امر خدا و مقدّرات او هستيم. من فقط خواستم طبق امر پدرم رعبي در دل‌ها ايجاد كرده باشم. بعد فرمودند: (يا جابِر بِنا وَ اللهِ اَنْقَذَكُمُ اللهُ و بِنا هَداكُم)؛ «به خدا قسم، به وسيله‌ي ما خدا شما را نجات داده و به وسيله‌ي ما شما را هدايت كرده است». (نَحْنُ وَاللهِ دَلَلْنا لَكُم عَلَي رَبِّكُم)؛ «به خدا قسم، ما شما را به راه حقّ و حيات ابدي راهنمايي كرده‌ايم». (فَقِفُوا عِنْدَ اَمْرِنا وَ نَهْيِنا وَ لا تَرُدُّوا عَلَيْنا ما اَوْرَدْنا عَلَيْكم)؛ «آنجا كه امر و نهي ما هست، توقّف كنيد و از دستورهاي ما تخلّف نكنيد». (فَاِنّا بِنِعَمِ اللهِ اَجَلُّ اَعْظَمُ مِنْ اَنْ يُرَدَّ عَلَيْنا)؛[19] «ما به لطف خدا، بالاتر از اين هستيم كه در رفتار و گفتارمان خطايي رخ دهد و كسي بتواند بر ما خرده گيري كند». ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥

↷❈🔅❂💎❂🔅❈↶ #تفسیر_زیارت_جامعہ_کبیره #آیت_الله_ضیاء_آبادے 7⃣4⃣ ✾✾══════════════════✾✾ ❖✨ بسم الله الرّحمن الرّحيم ✨❖ ✿ اتّصال عقايد حَقّه مانند حلقه‌هاي زنجير حال، افراد جاهلي بدون اين‌كه معناي حرف خود را بفهمند، مي‌گويند: من خدا را قبول دارم امّا پيغمبر را قبول ندارم، يا پيغمبر را قبول دارم ولي امام را قبول ندارم. ديگري مي ‌گويد: من قرآن را قبول دارم ولي حديث را قبول ندارم. سوّمي مي‌گويد: من همه را قبول دارم ولي فقها را قبول ندارم. تمام اين سخنان جاهلانه يا مغرضانه است؛ وگرنه عقلاي منصف مي‌دانند كه عقايد حقّه مانند حلقه‌هاي زنجير به هم متّصلند. يك حلقه را كه گرفتيم، تمام حلقه‌ها دنبال هم مي‌آيند. اعتقاد صحيح از خدا آغاز مي‌شود و به فقيه ختم مي ‌گردد. داستان آن بچّه مكتبي معروف است كه براي اوّلين بار استاد به او گفت: بگو «الف».او نمي ‌گفت. استاد چند بار گفت: بگو «الف»، آخر گفتن «الف»مشكل نيست. بچّه گفت: بله، گفتنِ «الف»مهمّ نيست ولي مي ‌دانم اگر بگويم «الف»،مي ‌گويي بگو «ب»، بگويم «ب»مي‌گويي بگو «ت»،مي‌گويي بگو «پ»، ديگر ولم نخواهي كرد؛ لذا از اوّل نمي‌گويم «الف»تا راحت باشم. حالا اگر كسي الف خدا را نگويد و اعتقاد به او نداشته باشد، راحت است؛ ولي خدا را كه پذيرفت، دنبالش اعتقاد به پيامبر و قرآن و امام و حديث و فتواي فقيه در زمان غيبت خواهد آمد.يكي را كه ردّ كرد، همه را ردّ كرده است. ✾══════════════════✾✾ ❥❁اللهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❁❥