#تبارانحراف ➖➖➖➖ @farsnew

#مهارانحراف ➖➖➖➖ @farsnew

🔸تنها راه حل نجات کشور... توضیحات جالب ‼️ 🎐 بهترین #راه_حل_نجات کشور در این وضعیت. #نجات_کشور #انتخاب_با_ماست ➖➖➖➖ @farsnew

🎬 ببینید| ماموریت خانم مروا در حوزه علمیه ◽️شبهایی که رهبری از شدت ناراحتی تا صبح قدم می‌زند! مشاهده کلیپ با کیفیت بالاتر

#اینترنت ملی، سرعت دسترسی مردم به نرم‌افزارها و تارنماهای خارجی را تا 10 برابر افزایش می‌دهد این قعطی موقت شبکه ملی نبود تفکیک ترافیک شبکه های داخلی با خارجی بود. روح‌الله #مومن_نسب توضیح می‌دهد.

💠 تاثیر فضای مجازی بر زندگی بچه هایمان

حتما گوش کنید

از امروز تصمیم بگیریم فقط کالای ایرانی استفاده کنیم گوشی همراه،تبلت،لپ تاپ ایرانی در سایت www.glx.ir با ضمانت ،ارزان تر و بادوام تر،امتحان کنید

🔸 #20 سال دعوای الکی سیاسی بین #اصلاح_طلب و #اصولگرا 🔸 #اصلاح_طلب و #اصولگرا با هم فرقی ندارند فقط حرف هم رو نمی فهمند 🔸 #اصولگرا_ها با #اصلاح_طلب مشکل #رسانه دارند برای رفع اختلافاتشون @farsnew

آموزش کند و معیشت سخت! امروز چهل سال از نامگذاری روز وحدت حوزه و دانشگاه و نزدیک به بیست سال از اولین ورود سازمان‌یافته فارغ‌التحصیلان دانشگاهی به حوزه‌های علمیه می‌گذرد، اما همچنان ساختارهای مدیریتی و آموزشی حوزه چندان آماده و پذیرای دانشگاهیان نیست؛ چرا که بسیاری از روندها و برنامه‌ریزی‌های مدیریتی، آموزشی و فرهنگی، متناسب با ویژگی‌ها، شاخصه‌ها و محدودیت‌های این گروه از طلاب، بازسازی و مناسب‌سازی نشده است و تأخیر در اجرای چنین اقداماتی می‌تواند در کوتاه‌مدت به کاهش انگیزه‌ها و در بلندمدت به کاهش ورود فارغ‌التحصیلان دانشگاهی به حوزه‌های علمیه بینجامد. نظام آموزشی فعلی حوزه‌های علمیه که در دروس اصلی سه سال اول معطوف به آموزش ادبیات عرب و سه سال بعدی معطوف به آموزش مقدماتی فقه و اصول فقه است، بیشتر با نگاه به آن دسته از طلاب تدوین شده است که در سنین بین ۱۵ تا ۲۰ سال وارد حوزه‌های علمیه می‌شوند و معمولاً حداکثر تا مقطع دیپلم تحصیل کرده‌اند. این برنامه‌ریزی آموزشی گرچه ممکن است برای سنین مذکور مناسب باشد، اما روشن است که باید تفاوت‌های طبیعی میان دانش‌آموز ۱۵ ساله و دانشجوی ۲۵ ساله را در شیوه آموزش لحاظ کرد. گذشته از این، برخی از طلاب دانشگاهی بر این باورند که دغدغه‌های ورودی‌های دانشگاهی بسیار متفاوت از دغدغه‌های دیگر طلاب است و به تناسب همین تفاوت‌ها باید آموزش‌های متفاوتی به طلاب ارائه شود. بر این اساس چه بسا بتوان دروسی مانند مباحث کلامی، فلسفی و اعتقادی را زودتر از دیگر طلاب به طلاب دانشگاهی اختصاص داد. علاوه بر این، برخی طلاب معتقدند موضوعاتی از قبیل آموز‌ش‌های مرتبط با ازدواج، مدیریت خانواده، مهارت فن بیان و آشنایی با هویت طلبگی، از جمله دغدغه‌هایی است که ممکن است برای ورودی‌های سیکل و دیپلم در سال‌های ابتدایی چندان مهم نباشد، اما با توجه به سن فارغ‌التحصیلان دانشگاهی که همگی بیش از بیست ساله هستند، نباید از برنامه‌ریزی برای موضوعات مذکور غفلت کرد. گروهی از طلاب دانشگاهی در شرایطی وارد حوزه‌های علمیه شده‌اند که یا پیش از آن ازدواج کرده و صاحب فرزند بوده‌اند و یا پس از ورود به حوزه اقدام به ازدواج کرده‌اند. در چنین شرایطی، تأمین زندگی با تکیه بر شهریه دریافتی و با وجود دروس فشرده که تقریبا کل ساعات روزانه طلاب را تا شش سال اول درگیر می‌کند، گذران زندگی دشوار خواهد شد. گاه این شرایط معیشتی، امکان ازدواج را از طلاب سلب می‌کند و تغییر شرایط اقتصادی، موجب شده است طلابی که تا چند سال اخیر می‌توانسته‌اند با تکیه بر حداقل‌های معیشتی تشکیل خانواده بدهند، از این پس قادر به چنین کاری نباشند و بسیاری از خانواده‌ها حتی با ازدواج دختر خود با طلاب مخالفت کنند. یکی از مسائل پربسامد در میان طلاب دانشجو، بی‌استفاده ماندن تجربه و تخصصی است که در طول تحصیلات دانشگاهی خود کسب کرده‌اند. تقریباً نیمی از این طلاب در رشته‌های فنی و مهندسی تحصیل کرده‌اند و نیم دیگر، در رشته‌های مرتبط با علوم انسانی و از این میان تقریباً هیچ‌کدام نتوانسته‌اند از تحصیلات پیشین خود همگام با آموزش‌های حوزوی بهره ببرند. علاوه بر رشته‌های فنی و مهندسی که ممکن است در نگاه اول غیرمرتبط با حوزه‌های علمیه به نظر برسد، حتی دانش‌آموختگان رشته‌هایی مانند کتابداری، علوم ارتباطات و رسانه و… نیز علاقمند به استفاده از تخصص و تجربه خود در راستای رسالت طلبگی هستند، اما زمینه‌ها و بسترهای لازم برای بروز و به بار نشستن اینچنین توانمندی‌هایی دیده نمی‌شود. یکی از دیگر از محورهای انتقادی فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در حوزه‌های علمیه، گسترش دانشگاه‌زدگی، نمره‌محوری و مدرک‌گرایی در حوزه است. آنها معتقدند برخلاف تصور عمومی، تحصیل برای نمره به حوزه‌های علمیه هم راه یافته و ابزارهایی از جمله حضور و غیاب و امتحانات به جای آنکه به تحکیم تحصیلات حوزوی و نظام‌یافته‌تر شدن آن کمک کند، طلاب را به سمت مطالعه‌های شب امتحانی و کاستن از عمق تحصیلات سوق داده است. برخی از دانشگاهیان با انگیزه‌هایی از قبیل تمدن‌سازی، اهمیت مسائل اجتماعی، ایجاد تحول در جامعه اسلامی، تولید علم و تبلیغ هدفمند وارد حوزه‌های علمیه می‌شوند و در بدو ورود یا کمی بعدتر درمی‌یابند که مدیریت رسمی در حوزه‌های علمیه توجه چندانی به این موضوعات ندارد و به تدریج یا در روند عمومی آموزش‌های حوزه هضم می‌شوند و یا خود با تشکیل گروه‌هایی به دنبال کردن دغدغه‌های خویش می‌پردازند. حسن اجرایی @farsnew