...جاهایی رد پایم پررنگ تر و جاهایی کمرنگ تر بوده، و حتی جایی رد پایی نبود. خوب که فکر میکنم ، میفهمم هرجا محکم تر پا گذاشته ام ، از پس سختی ها بر آمده ام و از سنگ مانعم مجسمه ای خوش تراش در آورده ام. جایی که رد پایم کمرنگ بود، ترسیده بودم و با اکراه در دل خطر پا گذاشته ام... و آنجایی که ردی نبود، ناامید بوده ام. ناامیدی داسی بوده که تلاش هایم را درو کرده و مرا عقب انداخته است.

یعنی من سر کتاب انجمن شاعران مرده اینطور بودم ، که ... خب بالاخره یه کتاب می‌خوام بخونم با کلی انگیزه و دید مثبت که یهو آخر کتاب اون اتفاق زهرماری افتاد.. و عین چی زار زدم . خیلی غیر منتظره بود. اما خب بازم خیلی زیبا به پایان رسید 🥲⭐️

آدمی‌زاد تا این همه عقلش رو آکبند نگه می‌داره نیاز به شیطون نداره. _از کدام سو

🌖🍂۰

☀️🍁۰

ترس از شکست توان انسان را می‌گیرد ، و برای همین هم آنانی که تجربه کمتری دارند اغلب کسانی اند که نگرانی کمتری هم دارند. _سرکلاس

https://eitaa.com/Anemon_1/741 شما: ولی بعدش ی دوست خیلی خوب پیدا کردم🥰 ----------------------📬 آنمون: خداروشکر 🙌😁

شما: روزت مبارک نیمچه نويسنده 😉🌱 --------------------📬 آنمون: ممنوووونمم😭

https://eitaa.com/Anemon_1/768 شما: چه متن قشنگی، آینده روشنی داری دختر✨ ----------------📬 آنمون: مچکرممم.. لطف داری🥲🪐