:::: اینکه ما خیلی نسبت به اون قشر واقع بین تریم تا اونا.... ما حداقل ۵۰ درصد الان میشناسیمشون. با فضای فکریشون خودمونو اشنا کردیم. امال و ارزوهاشونو میتونیم حدس بزنیم. حتی اگه به یقین برسیم طرف مصداق کامل دشمن طبق بعضی ایه های قران نیست که باید باهاش برخورد چکشی داشت حتی میتونیم باهاش دوست بشیم و تعامل کنیم... اما چیزی که از اونور دیدم فقط یسری برداشت پر و پوچ از این سمت و قشر حزب اللهی بود. از نظر اونا خانم های مذهبی پربچه یه جماعت جاهل متعصب دنبال تولید مثل ِ.... یعنی حتی یک قدم پا جلو نگذاشته تا بشناسه؟ البته من خر کی باشم که بیاد بشناسه. اون ادم درست و حسابیا رو. یعنی تو خط کشی خودش وایساده و نهایتا مامانشو دیده از کل ادمایی که به شریعت معتقدن اونم چه مامانی: اینو هم از چمدون درآوردم برا نماز خوندنش ،تازه روزه‌م هست قربونش برم 😁 و این زن تمام این روزها و قبلترش همیشه از نپوشیدن روسری و رها بودن من حمایت کرد! البته تا قبل دانشگاه خیلی تلاش داشت که به راه راست هدایت بشم ولی بعدش به تفاهم رسیدیم :)) قبلترها هم البته چادری بود ولی یه روز گفت من دیگه چادر نمیپوشم تو هر مغازه ایی میرم فروشنده دنبالم راه میافته فکر میکنه چیزی زیر چادر قایم میکنم 🙈😅 آها میخواستم اینو بگم که شروع کردم به تعریف از ننه م🤣 این جانمازها رو دیدم تو جنوب و جاهای دیگه برا سنتی کردن فضا ازش استفاده کردن هی خجالت می‌کشیدم رو اینا بشینم حس میکردم باید الان اقتدا کنم و نماز بخونم :)) .......

نتیجه اخری که گرفتم اینه:: نصف تکه و حرف هایی که پشت سر جماعت حزب اللهی میزنن تو پیج و کانال و مجله و هر جایی که دستشون میرسه اصلا به ما نمیرسه...که بخوایم جواب بدیم. همون طور که محتواهای تولیدی ما اصلا به اونا نمیرسه.. هر طییف خودشه و خودش و هم شکلش...و مرزی که کشیده تا اون یکی رو نشناسه.... مگه ما میترسیم از تقابل و مواجه؟ اگه مواجه میشدیم کاملا حقیقت از دروغ خودشو نشون میداد و خوبی از بدی... مشکل اینه که دور از هم وایسادیم... و هرچند وقت یکبار یکی مثل من محض چک کردن فقط میره و می‌خونه اونارو... اونا هم احتمالا خبرگزاری فارسو نهایتا دنبال میکنن😂😂😂

نتیجه کلی که گرفتم اینه خط کشی های فیزیکی اطرافم رو بردارم و مواجه رو بیشتر کنم باهاشون بدون این که خط کشی های اصولیم از یادم بره...اونوقته که یه مواجه درست اتفاق میفته...

یک عدد ذوق🌸🌸🌸🌸🌸

. جلال، توی یکی از نامه‌هایش به سیمن می‌نویسد: " سیمین سیاه قشنگم! نامه‌هایت خیلی کوتاه است. من دوست دارم به تفصیل از تو چیز بخوانم! یادت باشد این کاغذها جای یادداشت روزانه را نمی‌گیرند. و الخ..." وقتی این جمله را دیدم به واقع ترس برم داشت! چقدر یادداشت روزانه برای جلال مهم بوده. خودش علاوه بر نامه‌های ریز و جزئی چند صفحه‌ای که برای سیمین می‌نوشته یادداشت روزانه هم داشته. جایی که جلال این حرف را زده بعد از چاپ غرب‌زدگی‌اش هست. دارم فکر می‌کنم نمی‌توانست پاهایش را بیندازد روی‌هم و باد بیندازد به غبغبش که من و چه به روزانه نویسی؟ من شاید این کار را می‌کردم! آنقدر که این توصیه‌‌ی جلال به سیمین توی ذهنم حک شده که خواستم با شما هم به اشتراک بذارم. فکر می‌کنم خوب است که این جمله جلال توی گوشمان وز وز تکرار شود. با صدای یک پیرمرد صدتا پیرهن پاره کرده‌ی موفق در داستان. #صدای‌برکه‌متروک #روزانه‌نویسی #سه_کتاب #الخ... @berrrke

روزم رو ساخت... کاش این صراحت و حس غرور رو میشد منتقل کنیم نسبت به انقلاب خودمون... #خواننده_زن_است

بازه های زمانی زیادی به من گذشته که تو این وضعیت معلق قرار گرفتم. تو وضعیتی که هیچ پیامی دریافت نمیکردم و هیچ تماسی. اون دوره بخشیش خودخواسته بود.. اما بخشیش هم نه. باید تو زندگی یه نفر رو حداقل داشت که وقتی گم و گور میشی و میری تو غار خودت بیاد و پیگیرت بشه و بپرسه کجایی دختر؟ خوبی؟ این ادم رو اگه دارید ولو یه نفره قدرشو بدونید و شما هم براش مرام و معرفت خرج کنید. همه ما یک روزی به غار های تنهایی مون میریم و برمیگردیم. این روزها هم میگذره...

چندتا حدیث خوندم امروز به این موضوع میخوره امام علی (ع) خَلَوتَ بِالعَقيقِ، و تَعَجَّلتَ الوَحدَةَ! ـ : لَو ذُقتَ حَلاوَةَ الوَحدَةِ لاَستَوحَشتَ مِن نَفسِكَ . ··· أقَلُّ ما يَجِدُ العَبدُ في الوَحدَةِ [ الرَّاحَةُ] مِن مُداراةِ النّاسِ اگر حلاوت تنهايى را مى چشيدى از خودت هم مى گريختى. ···كمترين فايده اى كه بنده از تنهايى مى يابد، آسوده شدن از مدارا با مردم است. ( بحار الأنوار : ۷۸/۲۵۴/۱۱۹) امام كاظم عليه السلام ـ به هشام بن حكم ـ فرمود : الصَّبرُ عَلى الوَحدَةِ عَلامَةٌ عَلى قُوَّةِ العَقلِ ، فمَن عَقَلَ عَنِ اللّه ِ اعتَزَلَ أهلَ الدّنيا و الرّاغِبينَ فيها ، و رَغِبَ فيما عِندَ اللّه ِ ، و كانَ اللّه ُ أنيسَهُ في الوَحشَةِ ، و صاحِبَهُ في الوَحدَةِ ، و غِناهُ في العَيلَةِ ، و مُعِزَّهُ مِن غَيرِ عَشيرَةٍ . صبرِ بر تنهايى نشانه توانايى خرد است؛ هركه از معرفت خدايى برخوردار شود، از اهل دنيا و دنيا خواهان كناره گيرد و به آنچه نزد خداست روى آورد و خداوند مونسِ خلوت او باشد و يارِ تنهايى اش و بى نياز كننده نيازش و مايه عزّت و قدرت او بى آن كه از ايل و تبارى برخوردار باشد. ( بحار الأنوار : ۷۰/۱۱۱/۱۴)

کاش قدرت فهم این یکی رو داشتم على عليه السلام ـ در وصف مؤمنان ـ فرمود : إن شَهِدوا لَم يُعرَفوا ، و إن غابوا لم يُفتَقَدوا ، و إن مَرِضوا لَم يُعادوا . اگر در ميان جمع باشند شناخته نمى شوند، و اگر غايب باشند كسى جوياى آنها نمى شود، و اگر بيمار شوند كسى به عيادتشان نمى رود. ( مطالب السؤول : ۵۳ )

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از علت گوشه نشينى ايشان ـ فرمود : فَسَدَ الزَّمانُ و تَغَيَّرَ الإخوانُ ، فرَأيتُ الانفِرادَ أسكَنَ لِلفُؤادِ . زمانه فاسد شده و برادران تغيير كرده اند. بنا بر اين، آرامش دل را در تنهايى يافتم. ( بحار الأنوار : ۴۷/۶۰/۱۱۶ )

البته اینم هست: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : المُؤمِنُ الّذي يُخالِطُ النّاسَ و يَصبِرُ عَلى أذاهُم أفضَلُ مِنَ المُؤمِنِ الّذي لا يُخالِطُ النّاسَ و لا يَصبِرُ عَلى أذاهُم . مؤمنى كه با مردم مى آميزد و بر آزار و اذيت آنان صبر مى كند، برتر از مؤمنى است كه با مردم نمى آميزد و آزار و اذيّت آنان را تحمّل نمى كند. ( كنز العمّال : ۶۸۶ ) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه خواست براى عبادت به كوه رود ـ فرمود: لَصَبرُ أحَدِكُم ساعَةً عَلى ما يَكرَهُ في بَعضِ مَواطِنِ الإسلامِ خَيرٌ مِن عِبادَتِهِ خالِيا أربَعينَ سَنَةً اگر فردى از شما در نقطه اى از جهان اسلام آنچه را كه برايش ناگوار است يك ساعت تحمل كند، بهتر است از اين كه چهل سال در خلوت و تنهايى به عبادت پردازد. ( الدرّ المنثور : ۱/۱۶۱ )

«فصل دوم ـ قسمت دهم: خواب های جهان» را از طاقچه دریافت کنید https://taaghche.com/audiobook/127933