به من نگو ای کاش روزنامه فروشی در الجزایر باشم تا با یک انقلابی ترانه بخوانم به من نگو ای کاش گاوچرانی در یمن باشم تا برای انقلاب‌های زمان بخوانم به من نگو ای کاش گارسونی در هاوانا باشم تا برای پیروزی غم‌هایم ترانه بخوانم به من نگو ای کاش باربر کوچکی بودم در أسوان* تا برای سنگ‌ها بخوانم ای دوست من! نیل به ولگا نمی‌ریزد و نه کنگو و نه اردن در رود فرات هر رودی، سرچشمه‌‌یی دارد…یک راه آب…یک زندگی ای دوست من! سرزمین ما خشک نیست هر زمینی روز تولدی دارد و هر طلوع قراری با یک انقلاب... ♡محمود درویش

زخمِ زمین..... ࿓ @Anne57 ࿓

الله الله ازین نامه💔

من نفس خود را با پرهيزكارى مى پرورانم، تا در روز قيامت كه هراسناك ترين روزهاست در أمان، و در لغزشگاه هاى آن ثابت قدم باشد. من اگر مى خواستم، مى توانستم از عسل پاك، و از مغز گندم، و بافته هاى ابريشم، براى خود غذا و لباس فراهم آورم، امّا هيهات كه هواى نفس بر من چيره گردد، و حرص و طمع مرا وا دارد كه طعامهاى لذيذ بر گزينم، در حالى كه در «حجاز» يا «يمامه» كسى باشد كه به قرص نانى نرسد، و يا هرگز شكمى سير نخورد، يا من سير بخوابم و پيرامونم شكم هايى كه از گرسنگى به پشت چسبيده، و جگرهاى سوخته وجود داشته باشد، يا چنان باشم كه شاعر گفت: «اين درد تو را بس كه شب را با شكم سير بخوابى و در اطراف تو شكم هايى گرسنه و به پشت چسبيده باشند». آيا به همين رضايت دهم كه مرا امير المؤمنين عليه السلام خوانند و در تلخى هاى روزگار با مردم شريك نباشم و در سختى هاى زندگى الگوى آنان نگردم؟

آگاه باشيد درختان بيابانى، چوبشان سخت تر، و درختان كناره جويبار پوستشان نازك تر است. درختان بيابانى كه با باران سيراب مى شوند آتش چوبشان شعله ورتر و پر دوام تر است.