داستان یک پایاننامه
#برگزیدهها
پایاننامهای مربوط به دورۀ کارشناسی ارشد جامعهشناسی در سال تحصیلی 1361-62 در دانشگاه تهران دفاع شده است. «نویسندۀ این پایاننامه، صحبتالله امرایی، کارمند بنیاد شهید بود بنیادی که در اسفند 1357 برای ثبت شهدای انقلاب و توزیع کمک به خانوادههای آنها تأسیس شد. طبق فصل روششناسی این پایاننامه، امرایی و دیگران در بنیاد شهید طی چهار ماه در تهران درخواستها را پذیرفتند و شواهد را بررسی کردند تا مشخص شود که چه افرادی واقعاً طی قیامهای انقلابی کشته شدهاند. کسانی که در اثر تصادف یا حوادث طبیعی کشته شده بودند یا به دست نیروهای انقلابی اعدام شده بودند را از فهرست حذف کردند. سپس امرایی فهرستِ بنیاد را با اطلاعات پزشکی قانونی و گورستان اصلیِ تهران، بهشت زهرا، مطابقت داد. اعداد و ارقام نسبتاً مشابه و نسبتاً کم بود. حدود هفتصد تا نهصد ایرانی در طول سال انقلاب در تهران جان خود را از دست داده بودند، نه آن هزاران نفری که برخی از آن سخن میگفتند. در اقدامی، که بهشکلِ بسیار نمادینی تلاشهای برخی برای کنترلِ تاریخنگاری انقلاب را نشان میدهد، دسترسی عمومی به این پایاننامه ممنوع شد و سپس از کتابخانۀ دانشگاه تهران حذف شد. من فقط وقتی توانستم به این پایاننامه نگاهی بیندازم که یکی از دوستانم در ایران، که به دلایلی نام او باید مخفی بماند، یک نسخۀ فتوکپی از آن را قاچاقی به دستم رساند.»
نویسنده: چارلز #کرزمن،
کتاب #انقلاب_تصورناپذیر_در_ایران
(ترجمه محمد ملاعباسی، انتشارات ترجمان علوم انسانی، بخشِ دربارۀ منابع)
#اخلاقِتاريخنگاری
کانال #آسمان_دیگر
🆔https://eitaa.com/AnotherSky