• مدح خوانی و توسل ویژۀ میلاد سید و سالارِ شهیدان حضرتِ اباعبدالله الحسین علیه السلام به نفسِ حاج محمود کریمی اولاً خاک ، چون برادرِ توست به سرِ تربتِ معطرِ توست جوهر عاشقانت از خاکی ست که در آن پیکرِ مطهرِ توست دوماً آب ، بحث آب جداست آب در اصل مهرِ مادرِ توست جوشش چشمه هاست از پدرت ساقیِ آب ها برادرِ توست سوماً باد ، باد خواهد برد با خودش هر که را کبوترِ توست باد در سِلکِ عاشقان ؛ خبر است قاصدِ روضۀ منور توست چهارماً آتش ، آه از آتش این خطِ سرخ مرزِ کشورِ توست تا ابد آتشی که در جان هاست اثرِ هُرم قصۀ سرِ توست آب و خاکم شکفت در آتش قصه ات را شِنُفت در آتش اسمِ این حال چیست ؟ مستانه به کجا میرویم ؟ میخانه دستمان را بلند کردیم و در تمنایِ چیست ؟ پیمانه خانۀ تو کجاست؟ در قلبم قلبِ بی عشق چیست ؟ ویرانه در طوافیم دائمُ الاَحوال کارمان کار کیست؟! پروانه عقل در شرحِ ماجرا مانده آن که فهمیده کیست؟ دیوانه پشت این در مقام ، نوکری است آری اما چگونه؟! شاهانه ساکانِ بارگاه تو خورشید ای غلام سیاه تو خورشید باید این نور آشکار شود تا شب تیره تار و مار شود در طلوع ظهور با رجعت نوبتِ رقص ذوالفقار شود بعد از انتقام و خون خواهی در جهان صلح پایدار شود بعد با لطفِ خون ثارالله نظم توحید برقرار شود دولت ظلمت از میان برود دولت خیر ماندگار شود و در آن جا کنار صاحِب اشک هیئتِ اشک برگزار شود می رسد کشتیِ نجات که تا آخرین مانده هم سوار شود شک نکن آن نگار می آید وارثِ ذوالفقار می آید چه بگوییم قاصر است بیان با چه این حال را دهیم نشان ای که در خدمت تو مشغولند از کران تا کران زمین و زمان در مناجات هایِ خود گفتم ای خدا هر چه میل اوست ، همان تا تو هستی و دستگاه تو هست چه نیازی به بودن دِگران؟! نیمی از قصه ، نیمۀ رمضان نیمۀ بعد ، سوم شعبان تو حسینی ، حسین جانِ حسن به من از بادۀ حسن بچشان! ساکن ساحَتِ جنونم من عاشقِ حاء و سین و نونم من قلب در سینه در تلاش افتاد تا که عاشق شد و به پاش افتاد و رویِ صفحۀ عقیقِ دلم نقش این نام خوش تراش افتاد تا شنیدم حسین حس کردم روح و جانم به ارتعاش افتاد رفت بالا دل و ز همراهیش عقلِ آشفته از معاش افتاد هر که وِزر و وبال من بودن روی این آسمان خراش افتاد شبِ میلاد آمد و عالَم روی خاکت به شاد باش افتاد کعبه این بار در طواف آمد حضرتِ عین و شین و قاف آمد آسمان شاهد عبور تو بود نورِ مشکات ، موج نور تو بود اسم اعظم قدیم الاحسان و مَروۀ انبیاء مُرور تو بود گِل آدم که پخته شد سِرّش گریه بر روضۀ تنور تو بود در روایات هست ابراهیم لحظۀ ذبح در حضور تو بود ساعت وحی حضرت موسی پا برهنه میان طور تو بود عشق پُر بود در دهان مسیح هر چه او گفت از زبور تو بود سنی و شیعه معترف هستند جان احمد به شوق و شور تو بود قالَ مَولای سَّیِدُ الکُونِین که حسین از من و منم ز حسین هر چه دریاست ساحلی دارد عشق اینجا مراحلی دارد هر که دل شد دلیل راهش بود دیگر استاد کاملی دارد قطره ای اشک بر تو اِکسیر است حتماً این هم دلایلی دارد چیزی از من بخواه محبوبم آخر این سَر چه قابلی دارد .. آخرین بیت اینکه دلبر من دلبر خوش شَمایلی دارد خود ارباب عالِم است عباس چه مقام و فضایلی دارد وقف نام تو جانِ ناقابل لَک لبیک یاابوفاضل شاعر: #حاج_محمد_صمیمی

↫ پی نوشت: #تفاوت زیادی است میانِ: #ثبات_قدم با #جو_زدگی! سرنوشـتِ 'جَو زده‌ها' #به عاشورا ختم شد! و سرآغازِ ثابت‌قدمان "از" #عاشورا! #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

• سرود زیبا ویژۀ میلاد سید و سالارِ شهیدان حضرتِ اباعبدالله الحسین علیه السلام به نفسِ کربلایی حسین طاهری •✾• شاه اومد به شب تیره بگید ماه اومد معنی نَصْرٌ مِّنَ اللَّهِ اومد پسرِ علی ولی الله اومد .. کی مثل من براش امشب شبِ عشق کی مثل من سرش گرم تبِ عشق شبِ عشق .. ای به دستِ تو تقدیرم من به زلفِ تو زنجیرم دوست دارم یه روز برات می میرم کی مثل من براش امشب شبِ عشق کی مثل من سرش گرم تبِ عشق _______ یکتایی مثه نور تو دستایِ زهرایی می خونه برای تو لالایی داری دل می بری از بابایی .. ببین جدت رسول الله پُر از شوقِ دلم میخواد پیشت بودم همون موقع ای حماسه ساز دنیا ای معجزه عاشورا دلم میخواد دورت بگردم آقا .. کی مثل من براش امشب شبِ عشق کی مثل من سرش گرم تبِ عشق _______ سامونی تو فقط برای من میمونی من تو دام عشقتم زندونی هم دوای منی هم درمونی توخورشیدی منم مثل شبِ تارم چیه بهتر از این آقا تورو دارم دوست دارم .. ای زندگی شیرینم ای دین من وآیینم خدارو من تو چشم تو می بینم .. کی مثل من براش امشب شبِ عشق کی مثل من سرش گرم تبِ عشق .

↫ پی نوشت: #مـسلم_ابن_عقیل در کوفه نشان داد: آنکس را که بر #نائب_امام وفا نیست، بر خود #امام هم #وفایی نخواهـد بود #ولایت_پذیری #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

🎼آمده نورِ چشم زهرا ... |⇦• سرود تلفیقی ویژۀ موالید سراسر نور ماه شعبان المعظّم به نفسِ حاج امیر عباسی •✾• مولانا اباعبدالله ، اباعبدالله .. آمده نورِ چشم زهرا شد جشنِ دلها برپا ای شیعیان میلادِ مصباح الهدی شد از برکتِ گهواره اش فطرس رها شد دردانۀ شیرِ خدا ، مولا سفینه النجاه مولانا اباعبدالله ، اباعبدالله .. ـــــــــــــــــــــــــ آمده ماهِ اُم البنین خندان شد روح الامین ای نورِ چشم مرتضی باب الحوائج سقایِ دشتِ کربلا باب الحوائج ماهِ دلاور آمده ، عبایِ حیدر آمده سیدی باب الحوائج ، باب الحوائج .. ـــــــــــــــــــــــــ نورِ چشم مومنین آمد زین العابدین آمد سجاده گلباران شدُ عالم شده شاد آمد دوباره موسم میلادِ سجاد ای قبلگاهِ عالمین ، مولا علی ابن الحسین مولانا زین العابدین .. زین العابدین .. .

↫ پی نوشت: «سُلیمان بن صُرد خَزاعی» ؛ از اولین همراهانِ قیام بود که‌به‌قصد یاری #حسین‌_بن‌_علی ، مردم را گِرد #نائب_امام جمع کرد! لکن‌ همان یاورِ مُتعهد تحت‌‌ِ‌ تاثیرِ #جنگ‌_نرم ، #مسلم را تنهاگذاشت و از همراهی ولی‌ِّ خدا هم جاماند... #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

🎼دونه دونه تا زمین پر میگیرن... |⇦• سرود زیبا ویژۀ میلاد سید و سالارِ شهیدان حضرتِ اباعبدالله الحسین علیه السلام دونه دونه تا زمین پر میگیرن یه عالمه فرشته از اون بالا یکی داره میخونه،ارباب اومد ستاره بارون شده دنیایِ ما دیونه ها شبِ مهتاب اومد قرار این دلِ بی تاب اومد مجنون تر از مجنونم آخه ارباب اومد باحسین دلِ من تویِ عرش خداست خونه ی مادریم بخدا کربلاست یا حسین ، سنه قربان من سنه ورّم جان یا حسین ، سنه قربان ، سنه قربان .. _______ چه دیدنیِ وقتی با لبخندش می بره دل از علی تو گهواره آقازاده ی زهرا رَبُّ العشقِ هوایِ نوکراشو زهرا داره ترانه ی لبِ بارون عشقِ وقتی میگم اَنَا مجنون عشقِ دل گوشه ی شیش گوشه بشه مهمون عشقِ قصه ی ما دوتا مثلِ شاه و گداست خونه ی مادری بخدا کربلاست یا حسین ، سنه قربان من سنه ورّم جان یا حسین ، سنه قربان ، سنه قربان .. _______ سلام مارو فطرس بالا برده واسه همینه چشما دریا میشه گدایی خوبه اما تو این خونه آخه گدایِ ارباب آقا میشه حالا که دل هدفش این راهه فاصله مون تا حرم کوتاهه سور و سات عشقِ ما پایِ ثارالله تربتش واسه ی همه دردا شفاست خونه ی مادری بخدا کربلاست یا حسین ، سنه قربان من سنه ورّم جان یا حسین ، سنه قربان ، سنه قربان .. .

🎼آمده نورِ چشم زهرا ... |⇦• سرود تلفیقی ویژۀ موالید سراسر نور ماه شعبان المعظّم به نفسِ حاج امیر عباسی •✾ مولانا اباعبدالله ، اباعبدالله .. آمده نورِ چشم زهرا شد جشنِ دلها برپا ای شیعیان میلادِ مصباح الهدی شد از برکتِ گهواره اش فطرس رها شد دردانۀ شیرِ خدا ، مولا سفینه النجاه مولانا اباعبدالله ، اباعبدالله .. ـــــــــــــــــــــــــ آمده ماهِ اُم البنین خندان شد روح الامین ای نورِ چشم مرتضی باب الحوائج سقایِ دشتِ کربلا باب الحوائج ماهِ دلاور آمده ، عبایِ حیدر آمده سیدی باب الحوائج ، باب الحوائج .. ـــــــــــــــــــــــــ نورِ چشم مومنین آمد زین العابدین آمد سجاده گلباران شدُ عالم شده شاد آمد دوباره موسم میلادِ سجاد ای قبلگاهِ عالمین ، مولا علی ابن الحسین مولانا زین العابدین .. زین العابدین .. .

«عَمِيَتْ عَيْنٌ لاَ تَرَاكَ عَلَيْهَا رَقِيباً». #امام_حسين (ع) فرمود: « #چشمى كه تو را #مراقب #خويش نبيند، #كور است». (بحار الانوار، ج ۹۵ ص ۲۲۶ ح۳ ) #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

شور زیبا ویژۀ میلاد سید و سالارِ شهیدان حضرتِ اباعبدالله الحسین علیه السلام ┅ سبز شد زمین و زمان جون گرفته خوشبحالِ دلِ خرابِ من که سامون گرفته حالا که پر زدی برا زیارتش فطرس! منم ببر،منم ببر تو صف انتظار منم یه عاشقم ارباب! منم بخر،منم بخر سلام ای عشق،منو دریاب سلام ای نور،سلام ارباب سلام ارباب... _______ نور مصفا تو آغوش زهرا خنده تا رو لبِ حسین نشست دلش میره بابا معجزه میکه،با گوشه ی نگاش ای جان چه دلبری،چه دلبری اومده سر شده،شبای انتظار ای جان، چه محشری،چه محشری سلام عشقم،سلام جونم تویی عشقِ،تویِ خونم سلام ای عشق،منو دریاب سلام ای نور،سلام ارباب سلام ارباب... _______ ای یارِ دیرین،تو ای شورِ شیرین من نمازم به سمت کربلاست تویی دین و آئین سلامِ هر نماز،سلام بر حسین رویِ نیازِ من،به گنبدِ تنگِ دلم برات جوازِ دعوتم دستِ امام رضاست تو مشهدِ سلام از دور، به تو آقا سلام بر تو، گُلِ زهرا سلام ای عشق،منو دریاب سلام ای نور،سلام ارباب سلام ارباب...

«إِنّ حُبّنَا لَتُسَاقِطُ الذّنُوبَ كَمَا تُسَاقِطُ الرّيحُ الْوَرَقَ». #امام_حسين (ع) فرمود: « #محبت ما #اهل_بيت سبب #ريزش_گناهان است، چنان‏كه #باد، #برگ درختان را #مى‏ريزد». (حياة الامام الحسين، ج ۱ ص۱۵۶ ) #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

• مدح خوانی و توسل ویژۀ میلاد سید و سالارِ شهیدان حضرتِ اباعبدالله الحسین علیه السلام به نفسِ کربلایی حسین طاهری باز پیوند دل وصبر گسستم با اشک باز پیمانه پندار شکستم با اشک باز در پرده اخلاص نشستم با اشک باز درخانه دل پنجره بستم با اشک دوختم چشم از این پنجره ،من بر کرمش چنگ انداخته بر پنجره های حرمش....حسین حرم اوست که از عرش اعلی خوبتر است قبله جان ودل مردم صاحب نظر است به ضریحش نگران چشم امید بشر است از چراغش همه دم نور خداجلوه گر است ماهمه پر ز سوال وحرمش مسئول است زیر آن بقعه مرفوع دعا مقبول است امشب از چیست ؟که عالم به سرود آمده اند قدسیان صف به صف از عرش فرود آمده اند دربر ختم رسولان به درود آمده اند عشق وعقل وادب آنجا به سجود آمده اند چرا؟ تا بگویند به او مژده ی میلاد حسین که شودتازه دلش هر نفس از یاد حسین دل به شوق آمده وبس که تپیدن دارد به حریم علوی میل پریدن دارد که جمال پسر فاطمه دیدن دارد نغمه ی کودک نوزاد شنیدن دارد که برد سجده وتسبیح ودعا میخواند پسر شیر خدا حمد خدا میخواند قبل از این روز یکی روز نبی محمود رفت درخانه زهرا و چو در رابگشود دید زهرا که فدایش همه ملک وجود باکسی گرم کلام است نه کس آنجای نبود گفت ای گل ،که مرا تازه تر از مینویی کیست درخانه ،بگو با که سخن میگویی گفت زهرا که عیان سوز من وساز من است هم خدا ونبی اش باخبر از راز من است در رحم این کودک من مونس ودم ساز من است من به او هم سخن،اونیز هم آواز من است دل من گرچه زهم صحبتی اش شادان است گاه گاهی سخنش ذکر انا العطشان است ای پدرجان دل من برپسرم میسوزد غم آینده ی او بال وپرم میسوزد او که گوید زعطش من جگرم میسوزد باغبانا مگر این یاس ترم میسوزد قصه ی تشنگی او کجا پایانش جان مادر به فدای دولب عطشانش اینک آن غنچه ی سربسته شکوفا شده است آن جنین خنده کنان انجمن آرا شده است طفل عیسی نفس فاطمه،گویا شده است مونس خلوت او کودک زیبا شده است شجر طیبه ی حسن ثمر آورده فاطمه بهر علی باز پسر آورده رحمت از عرش ببارد که حسین آمده است عظمت سجده گذاردکه حسین آمده است عشق آرام ندارد که حسین آمده است توبه فریاد برآرد که حسین آمده است ماه وخورشید دو آئینه ی زیبایی او فطرس آزادی خود یافت ز آقایی او نورایثار برآمد که حسین آمده است عمر ظلمت به سر آمد که حسین آمده است شب غم راسحر آمد که حسین آمده است از شفاعت خبر آمد که حسین آمده است این درختی است که نور شجر از مشعل اوست برگ آزادی فطرس ثمر اول اوست ابدی شد دژ توحید زمیلاد حسین شد روان چشمه خورشید زمیلاد حسین آنچه میخواست خدا دید زمیلاد حسین پنجمین مرتبه تابید زمیلاد حسین برجهان آب حیات است حسین ابن علی همه را فلک نجات است حسین ابن علی این حسین است که پیوند به جانها زده است علم فضل وشرافت به جهانها زده است پای بر برف زمانها ومکانها زده است وکرم بر سر تاریخ نشانها زده است او ز هر قوم ونژاد است اگر چه عرب است یاد او اشک برآرد که اگر تشنه لب است #شاعر سید رضا موید .