در ماجرای اسیران اهلبیت از کوفه تا شام، حاملانِ «سَر مبارک» در بين راه، سر بريده امام حسين علیهالسلام را در صندوقى در داخل دِير راهب نصرانی قرار دادند.
راهب، در آن شب دید نوری به سوی آسمان ساطع است، وقتی به سوی آنان رفته و از هویت آنان و صاحب سَر آگاه شد، پس از شماتت آنان، مقداری پول داده و از آنان خواست تا یک شب سر را در اختیار وی بگذارند.
راهب، سر امام حسین علیهالسلام را با مشک و گلاب شستشو میدهد و ضمن ناله و گریه شروع به صحبت کردن با سر بریده میکرده و در آن شب سر مبارک را بر روی سینه گذاشته و تا صبح گریه میکرده و به برکت آن سر، صبح مسلمان میشود.
مسلّماً مردم آنزمان بر دست و پایشان زنجیر ظاهری نبوده که پیامبر ما بخواهد آنها را باز کند؛ پس مقصود آیه، زنجیرهای عقاید ناصواب و صفات رذیله و اعمال ناصالح است.
10.6M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
❖ نماهنگی زیبا از سخنان دلنشین علامه حسن زاده آملی رضواناللهعلیه| فرستادگان الهی برای درشکه سازی و ارّابه سازی نیامدند، این چیزها را دیگران هم میسازند. صنعتِ سُفَرای الهی، صنعت آدمسازی است؛ صنعتِ سنگین..!
🌱کاری از کانال «عارفانه»
@Arefane