eitaa logo
عارفانه
2.4هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
773 ویدیو
39 فایل
یا هو یا من لا هو الا هو همه یار است و نیست غیر از یار واحدی جلوه کرد و شد بسیار ✍️ روح‌الله صادقی تلگرام: t.me/Arefane اینستا: Arefane_1001 خرید کتاب: @rosvaa لطفا در نشر مطالب، فروارد رعایت شود🙏 پیام ناشناس: harfeto.timefriend.net/17359380248574
مشاهده در ایتا
دانلود
عارفانه
اللّـهُمَّ ارزُقنی التَّجافیَ عَن دارِ الغُرور، و الاِنابَةَ الى دارِ الخُلود، و الاستِعدادَ لِلمَوت
دعایی است که امام زین العابدین علیه السلام در شب ۲۷ ماه رمضان، از سر شب تا آخر شب تکرار می‌کردند. البته برای شبهای دیگر و تمام زمانها مناسب است و دعای قنوت برخی بزرگان نیز بوده است.
یعنی: خدایا؛ پهلو تهی‌کردن از سرای فریب‌ها، و رجوع به سرای سرور و جاودانگی، و آمادگی برای مرگ قبل از آمدنش را روزی‌ام فرما.
نداریم از سر خجلت، زبان عذرخواهی را کدامین توبه خواهد برد از ما روسیاهی را
خدایا؛ ما مهمان‌های خوبی نبودیم...
امشب آخرین سحر ماه رمضان است که می‌توانیم دعای سحر و ابوحمزه بخوانیم؛ و آخرین شبی است که می‌توانیم این دعا را بخوانیم: أَعُوذُ بِجَلالِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ يَنْقَضِي عَنِّي شَهْرُ رَمَضانَ أَوْ يَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَيْلَتِي هٰذِهِ وَ لَكَ قِبَلِي ذَنْبٌ أَوْ تَبِعَةٌ تُعَذِّبُنِي عَلَيْهِ. پناه می‌آورم به عظمت ذات بزرگ‌منش و مهمان‌نوازت از اینکه ماه رمضان از من سپری شود یا سپیده این شب طلوع کند و از سوی من نزد تو گناهی یا تبعاتی باقی مانده باشد که مرا بر آن عذاب نمایی...
«ما را دعوت کرد به ضیافت؛ او میزبانِ بزرگ و ما میهمانانِ هیچ»/ خمینی کبیر
آفرین بر جان قُدسیِ آن حَسَن صورت و حسن سیرت و حسن سریرت... @Arefane
به افق غزه، عید فطر نه؛ که عید قربان است...
عید است و دلم خانۀ ویرانه؛ بیا...
عدالت را باید درست فهمید. عدالت یعنی «نفی فاصله طبقاتی در استفاده از فرصتهای عمومی». همه فرصتها بایستی بالسّویّه در دسترس مردم قرار داده بشود. اگر چنانچه شما راجع به کسی یک چیزی گفتید، در فضای مجازی هم پخش کردید و او به هر دلیلی فرصت نداشته باشد که به این حرف شما جواب بدهد، این ضدّ عدالت است؛ [چون] از فرصت برابر استفاده نشده. عدالت فقط در مسئله مالی که نیست؛ در مسائل آبرویی، مسائل کاری، شغلی، حیثیّت‌ها و بقیّه چیزها هم باید رعایت عدالت بشود. آیت‌الله خامنه‌ای، ۱۴۰۳/۰۱/۱۹ @Arefane
عیبِ خود گویم، به عُمرم من نکردم بندگی این عبادت‌ها بُوَد سرمایه‌ی شرمندگی