🔰پاسخ مبسوط حضرت آیت الله جوادی آملی به حاشیه های اخیر در تجلیل از شخصیت آخوند خراسانی و عظمت دیار افغانستان 🔹درس خارج فقه؛ ۱۳۹۷.۱۰.۱۵ 🆔 @Arefane

یا ایها الذین آمنوا لم تقولون ما لا تفعلون، کبرا مقتا عند الله أن تقولوا ما لا تفعلون (صف، ۲و۳)؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، چرا چیزی را می گویید که عمل نمی کنید؟ نزد خدا، بسیار مورد خشم است که چیزی را بگویید که عمل نمی کنید. 🆔 @Arefane

🍷استاد شیخ جعفر ناصری می فرمودند (نقل به مضمون): هر کلام و موعظه ای که از دهان انسان خارج می شود -ولو کلام صحیحی باشد-، اگر با حالات درونی متکلم منطبق نباشد، این شخص در بیان آن کلام، «صادق» محسوب نمی شود و کلامش تاثیر خاصی نیز بر مخاطب نخواهد گذاشت. 🔹پ‌ن۱: یا ایها الذین آمنوا لم تقولون ما لا تفعلون، کبرا مقتا عند الله أن تقولوا ما لا تفعلون (صف، ۲و۳)؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، چرا چیزی را می گویید که عمل نمی کنید؟ نزد خدا، بسیار مورد خشم است که چیزی را بگویید که عمل نمی کنید. 🔹پ‌ن۲: ترجمه‌ی عبارت تصویر: در زمانهای قدیم، حرف نمی‌زدند و عمل می‌کردند؛ سپس اینچنین شدند که حرف می‌زدند و عمل هم می‌کردند؛ سپس اینچنین شدند که حرف می‌زنند و عمل نمی‌کنند. 🔹پ‌ن۳: باید کمتر حرف بزنیم و بیشتر عمل کنیم... 🆔 @Arefane

🔹بن بست در مشکلات (۱) 🆔 @Arefane

🔹بن بست در مشکلات (۲) 🆔 @Arefane

🔹بن بست در مشکلات (۳) 🆔 @Arefane

🍷نکته: عارف بالله علامه طباطبایی، بخشی از جلسات خاص عرفانی شان، در رابطه با «رساله سیر و سلوک علامه بحرالعلوم» بوده است. اینطور به نظر می‌رسد که در این جلسات، هم «مرحوم علامه طهرانی» و هم «مرحوم آیت الله سعادت پرور» شرکت داشته اند و هر دو این جلسات را تقریر کرده اند. «رساله لب اللباب» حاصل تقریر علامه طهرانی از این جلسات است، و بخشی از کتاب «ثمرات حیات» حاصل تقریر آیت الله سعادت پرور از این جلسات است. لذا مشابهت های فراوانی بین مطالب رساله لب اللباب و کتاب ثمرات حیات (جلد اول) مشاهده می‌شود. والله العالم 🆔 @Arefane

🍷نقطه آغاز سلوک الی الله 👤 علامه طباطبایی، ثمرات حیات، ص ۳۱ 🆔 @Arefane

🍷همواره اهل استخاره باشیم؛ نه با قرآن بیرون بلکه با قرآن درون! گوش شنوای مشترک همه مردم جهان «فألهمها فجورها وتقواها [خداوند به نفْس، خوبیها و بدیها را الهام کرد]» است؛ یعنی انسان، لوح نانوشته خلق نشده و خداوند در وجود او این حقیقت را به ودیعه نهاده است، در نتیجه: اول باید بفهمیم صاحب خانه ای در درون خود داریم که «فألهمها فجورها وتقواها» است؛ دوم آنکه مهمانی دعوت کنیم که با صاحبخانه هماهنگ باشد، این که در این آیه مبارکه سه مرتبه «ها» تکرار میشود؛ یعنی ای انسان تو رها نیستی، همه هویت تو با این سه «ها» تامین می شود؛ «فألهمها»، «فجورها»، «وتقواها» لذا علمی بیاموزیم که با صاحبخانه هماهنگ باشد؛ سوم آنکه همواره اهل «استخاره» باشیم، نه با قرآن بیرون بلکه با قرآن درون! حضرت امیر(ع) که دنیا در چشم او کوچک است درباره یکی از یاران خود فرمود این شخص در چشم من بسیار بزرگ است، چون در کنار سایر فضائلی که دارد همواره با قرآن درونی خود استخاره میکند؛ یعنی همه کارهای خود را به صحیفه دل خود عرضه میکند، اگر مطابق هوا و هوس و فجور بود از آن پرهیز میکند و اگر مطابق تقوا بود به آن عمل میکند. 👤آیت الله جوادی آملی 🆔 @Arefane

🍷خطر استقامت نکردن انسان بر عبادت یا ذکری که انتخاب کرده است: «در صورت عدم ثبات و استقامت، حقیقتِ عمل به مخاصمه و دشمنی با آن شخص می پردازد!» 👤 علامه طباطبایی(به تقریر آیت الله سعادت پرور)، ثمرات حیات، ص ۴۶ 🆔 @Arefane

🔹همین مطلب از علامه طباطبایی، در رساله لب اللباب (به تقریر علامه طهرانی)⬇️

🍷خطر استقامت نکردن انسان بر عبادت یا ذکری که انتخاب کرده است: «در صورت عدم ثبات و استقامت، حقیقتِ عمل به مخاصمه و دشمنی با آن شخص می پردازد!» 👤 علامه طباطبایی (به تقریر علامه طهرانی)، رساله لب اللباب، ص ۱۱۲ سالك بايد به واسطه اعمال مترتّبه و مداوم خود آن صورت ملكوتيّه مجرّده را در نفس خود تثبيت كند تا از حال به مقام ملكه ارتقاء يابد. سالك بايد به واسطه تكرار هر عملى حظّ روحانى و ايمانى خود را از آن عمل دريافت كند و تا اين معنى براى او حاصل نشود دست از عمل باز ندارد. و آن جنبه ملكوتى ثابت عمل وقتى حاصل می‌گردد كه سالك بطور ثبات و دوام به عمل اشتغال ورزد تا اثرات ثابته اعمال فانيه خارجيّه در صقع نفس رسوخ پيدا كند و متحجّر گردد و ديگر پس از تثبيت و استقرار قابل رفع نباشد. پس سالك بايد سعى كند عملى را كه مطابق استعداد اوست انتخاب كند و اگر احيانا ثبات و دوام آن را عازم نيست اختيار ننمايد، زيرا در صورت متاركه عمل، حقيقت و واقعيّت عمل به مخاصمه برمی‌خيزد و آثار خود را بالمرّة جمع نموده و با خود می‌برد، و در نتيجه آثارى ضدّ آثار عمل در نفس پديد می‌آيد، نعوذ بالله. معنى مخاصمه آنست كه چون سالك آن عمل را ترك گفت حقيقت آن عمل به طور عكس العمل از سالك دورى می‌جويد و آثار و خصوصيّات خود را نيز با خود می‌برد. و چون آن عمل، عمل نورانى و خير بوده است چون ناحيه نفس از آن آثار نورانى خالى گردد ناگزير آثار ضدّ آن از ظلمت و تيرگى و شرور جايگزين آن خواهد شد. و حقيقت آنست كه لايوجد عند الله الا الخير، و امّا الشّرور و القبائح و الظّلمات انّما هي من أنفسنا. 🆔 @Arefane