🔹سرنوشت همسر لبنانی دکتر چمران بعد از شهادتش چه شد؟ 🔹مصطفی میگفت من «شمع» هستم و تو بعد از من به «شمس» میرسی (که یکی از اولیاءالله است) 📜بخشی از نامه عاشقانه و عارفانه شهید چمران که پس از 37 سال برای اولین بار منتشر می شود. 🔹شرح ماجرای ملاقات همسر شهید چمران با علامه طهرانی (صوت بانو) @mhva_ir 🆔 @Arefane

🔹حکیمی را پرسیدند: چندین درخت نامور که خدای عزوجلّ آفریده است و برومند، هیچ یک را «آزاد» نخوانده اند مگر «سرو» را که ثمره ای ندارد؛ در این چه حکمت است؟ 🔹گفت: هر درختی را ثمره ای معین است، که به وقتی معلوم، به وجود آن[ثمره] تازه آید، و گاهی به عدم آن پژمرده شود. و سرو را هیچ از این نیست و همه وقت خوش است؛ و این است صفت آزادگان... 📚 گلستان سعدی 🆔 @Arefane

🔹ایشان(آیت الله سید علی قاضی) را عقیده بر این بود کارهایی که به قصد تقرب به خدا صورت می‌گیرد، هرگز نباید همراه با ذکر نام باشد، زیرا خود خداوند پاداش آدمی را خواهد داد. 📚 محمد حسن قاضی، آیت الحق، ج ۱، ص ۱۹۱ 🆔 @Arefane

🔸از درس و بحث و مدرسه ام حاصلی نشد 🔸کی می‌توان رسید به دریا ازین سراب؟ 🔹هرچه فرا گرفتم و هرچه ورق زدم 🔹چیزی نبود غیرِ حجابی پس از حجاب... ✍ امام خمینی، دیوان اشعار 🆔 @Arefane

🍷دو بیت شعری که آیت الله سید علی قاضی، در پایان نامه‌شان به سید محمدحسن الهی طباطبایی، خطاب به ایشان و برادرشان(علامه طباطبایی) سروده اند و شدت علاقه و جایگاه این دو برادر نزد مرحوم قاضی را نشان می‌دهد: 🔹فَدَیتُک لو عَرَضتُ علیک شوقی 🔹یَمِلّ السَّمعُ مِن طول الکلامِ 🔹فإنّی بَعد بُعدِکما، کشمسٍ 🔹لَقَد کُسِفَت و صارت فی ظَلامِ 🔸فدایت شوم؛ هرگاه بخواهم مراتب علاقه خود را به تو توضیح دهم، همانا از درازی سخن، گوش به ملال می‌آید. من بدون شما دو نفر(علامه طباطبایی و برادرش سیدمحمدحسن الهی) مانند آفتابی هستم که به علت کسوف، در تاریکی قرار گرفته است. ✍ منبع شعر: آیت الحق، ص ۲۱۱ 🆔 @Arefane

🔹امام صادق علیه السلام: «لَيْسَ اَلْعِلْمُ بِكَثْرَةِ اَلتَّعَلُّمِ إِنَّمَا هُوَ نُورٌ يَقَعُ فِي قَلْبِ مَنْ يُرِيدُ اَللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ فَإِذَا أَرَدْتَ اَلْعِلْمَ فَاطْلُبْ أَوَّلاً فِي نَفْسِكَ حَقِيقَةَ اَلْعُبُودِيَّةِ وَ اُطْلُبِ اَلْعِلْمَ بِاسْتِعْمَالِهِ وَ اِسْتَفْهِمِ اَللَّهَ يُفَهِّمْكَ» 🔹علم، به زیاد آموختن نیست، بلکه علم، نوری است که در دل هرکس که خداوند اراده کند او را هدایت نماید، قرار می‌گیرد. پس اگر خواهان علم هستی، نخست حقیقت بندگی را در خودت طلب کن، و به کمک بندگی کردن، علم را طلب کن، و از خداوند طلب فهم کن تا خداوند علم را به تو بفهماند. 🔸پ‌ن: در ادامه این حدیث، عنوان بصری از حضرت صادق می‌پرسد که «حقیقت بندگی» چیست که حضرت سه امر را معرفی می‌کند، که خلاصه اش این است: بدانی مالکیت حقیقیِ همه چیز از آنِ خداست، بدانی تدبیر حقیقی همه چیز تحت اراده خداست، و همه‌ی وقتِ خود را مشغول اطاعت حق باشی. 🆔 @Arefane

🔹آیت الله جوادی آملی: جناب حُرّ، اگر در بهشت یادش باشد که با پسر پیامبر(ع) چه کرد، بهشت برایش جهنم می‌شود. اصلا در بهشت یادش نیست و خداوند خطایش را از یادش می‌بَرَد تا در بهشت هیچ اندوهی به او نرسد. بقیه خطاکاران هم چنینند. این خداست... 🆔 @Arefane

🍷شرح ملاقات سید محمد حسن قاضی(فرزند آیت الله سید علی قاضی) با مرحوم آیت الله بهجت و توصیه ایشان به یکی از حاضرین ✍ آیت الحق، ص ۲۲۵ 🆔 @Arefane

🍷منقول است که حضرت امیرالمومنین علی علیه السّلام فرموده اند: «العِلمُ نُقطةٌ کَثّرَها الجاهلون؛ علم، تنها یک نقطه است که جاهلان آن را زیاد و تکثیر کرده‌اند». 🔹پ‌ن۱: در روایت دیگری از حضرت علی علیه السلام نقل شده است: تمام آنچه در «قرآن» است، در «سوره حمد» است، و آنچه در «سوره حمد» است، در «بسم الله الرحمن الرحيم» است، و آنچه در «بسم الله الرحمن الرحیم» است، در «باء بسم الله» است و آنچه در «باء بسم الله» است در «نقطه‌ی باء» است و «من نقطه زیر باء بسم الله ام». 🔹پ‌ن۲: برگشت همه علوم، به توحید و وحدت حق متعال است؛ و تمام تکثّراتِ علوم، به همین نقطه‌ی توحید بر می‌گردد. ولایت هم منشعب از توحید است. باید به دنبال توحید بود، چون که صد آمد نود هم پیش ماست... 🔹پ‌ن۳: در کتاب آیت الحق، در یکی از نامه های عارف بالله آیت الله سید علی قاضی طباطبایی اینچنین آمده است: «تمام طُرُق، توسل به ائمه اطهار و توجه تام به مبدأ است. چون‌که صد آمد، نود هم پیش ماست...». 🆔 @Arefane

🍷شرح ملاقات آیت الله خامنه ای با آیت الله سید محمد صادق طهرانی، نهم فروردین ۱۳۹۷، مشهد مقدس 🆔 @Arefane 🔸در فایل صوتی که اخیرا از حجت الاسلام شیخ عبدالحمید واسطی منتشر شده است، ایشان در این فایل، در دقیقه ۱۷:۴۰ می‌گوید: جلسه ای با حضور آیت الله خامنه ای، آیت الله سید محمد صادق طهرانی(فرزند ارشد علامه طهرانی) و حجت الاسلام مروی(تولیت فعلی آستان قدس) تشکیل شده بود. آیت الله خامنه ای خطاب به آیت الله طهرانی(مولف کتاب نور مجرد) می‌گوید: 🔹«من از تهران نیت کرده بودم شما را ببینم. کتاب نور مجرد را که نوشته اید، مطالعه کردم؛ بسیار کتاب خوبی است. جای این کتاب خالی بود، من از شما تشکر می‌کنم. آقای [علامه] طهرانی با کتاب روح مجرد، مرحوم حداد را که کسی غیر از خواص نمی‌شناخت، به عالَم معرفی کرد. و حقیقتا در امتداد آن کتاب، جای این کتاب نور مجرد که شما مرحوم والدتان را معرفی کردید، خالی بود. امر تهذیب، امر مهمی است؛ خواندن کتاب‌هایی همچون روح مجرد، نور مجرد، مهر تابان، که روشهای زندگی بزرگان را نشان می‌دهد، برای طلاب بسیار موثر و راهگشاست. نه تنها طلاب، بلکه غیر طلاب هم باید به سمت تهذیب بروند، مخصوصا جوانان. خدا شما را حفظ کند و جوانان از شما منتفع شوند، نه فقط انتفاع علمی؛ بلکه طلاب را در جهت تهذیب به سطح اعلا ارتقا دهید. مرحوم شهید مطهری حدود چهارسال به انقلاب مانده، روزی به من گفتند: آقا سید محمد حسین طهرانی را می‌شناسی؟ این سید خیلی نازنین است؛ پیشنهاد می‌کنم با ایشان ارتباط برقرار کنید و از ایشان استفاده کنید. در زمان ریاست جمهور نشد خدمتشان برسم، ولی در زمان رهبری ملاقات‌های مکرری داشتیم. ایشان به من انگشتری دادند که من بعدها آن را به سید حسن نصرالله دادم. آقا سید محمد حسین در علوم مختلف هم ورود داشت؛ پدیده ای بود». 🔹همچنین استاد واسطی در دقیقه ۱۵:۲۰ این فایل می‌گوید: در قسمتی از این جلسه، آیت الله خامنه ای از مواجهه فضای مشهد با بیت علامه طهرانی سوال فرمودند. آیت الله طهرانی بیان کردند: «عده ای والد ما را ضد انقلاب می‌دانند». آیت الله خامنه ای فرمودند: «غلط می‌کنند». 🔹فایل صوتی استاد واسطی را در مطلب بعد بشنوید. 🆔 @Arefane

🔹پاسخ استاد واسطی به شبهات سیاسی درباره علامه طهرانی (شرح ملاقات آیت الله خامنه ای و آیت الله طهرانی) 🆔 @Arefane

🔹شیخ محمد تقی آملی می‌گفتند یکبار از ایشان (مرحوم آیت الله قاضی) سوال کردم: «ما خوانده یا شنیده ایم که دیگران هرگاه قرآن تلاوت می ‌کنند، اُفُق‌های عالم در برابر دید ایشان باز می‌شود، ولی هنگامی که ما قرآن می‌خوانیم، اثری از این امور مشاهده نمی‌نماییم». 🍷ایشان نگاهی به صورت من انداختند و گفتند: «آری! ایشان در شرایط خاصی قرآن می‌خوانند؛ آنان، ایستاده، و رو به قبله قرآن می‌خوانند، سر خود را لخت می‌کنند و با دو دست خود قرآن را بالا می‌گیرند! و با همه وجود به آنچه می‌خوانند توجه دارند، و توجه دارند که در برابر چه کسی ایستاده اند. ولی شما قرآن را می‌خوانید در حالی‌که زیر کرسی رفته، تا نزدیک چانه لحاف را بر روی خود کشیده و قرآن را روی زمین نهاده و آن را نگاه می‌کنی». 🔹جناب آملی ادامه دادند: «آری! به همین صورت قرآن را می‌خواندم و بسیار هم می‌خواندم؛ گویی ایشان در کنار من بوده و مراقب اعمال من بودند. دیگر از آن روز با تمام وجود قرآن می‌خواندم و در مجالس او حاضر می‌شدم». ✍ آیت الحق، ص ۲۲۱ 🆔 @Arefane