انسان، محدودیت خود و گرایش به خروج از محدودیت ها و رسیدن به لذّت بی نهایت را وجدان می کند و برای رهایی از محدودیت در آگاهی (جهل)، محدودیت در اراده (عجز) و محدودیت در حیات (مرگ) تلاش می کند. این تلاش اگر دارای برنامه و تمرکز باشد، تربیت است. تربیت، در حداقل معنای خود، جهت دهی پایدار به قوای انسان برای رشد است، به طوری که منجر به توانایی انجام مستقل یک کار شود و در حداکثر معنای خود، جهت دهی به قوای وجودی برای خروج از محدودیت های سه گانه است. شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 19 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

همه انسان ها در همه جای دنیا و در همه شرایط دنبال سعادت و خوشبختی و لذّت و خوشی هستند...تنها تفاوت انسان ها در این است که گاهی سعادت واقعی خود را اشتباه تشخیص می دهند، یا در هنگام عمل از سعادت واقعی خود که می شناسند، غافل شده و آن را با چیز دیگری اشتباه می کنند...پیامبران الهی انسان ها را به چیزی جز خوشی و سعادت دعوت نکرده اند...بلکه گفته اند بیا به جای این لذّت پیش پا افتاده به دنبال لذّت های حقیقی و ارزشمند باش. شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 35 و 36 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

عقل انسان می گوید همواره به دنبال لذّت حداکثری باش؛ یعنی در هر کاری گذشته و حال و آینده و ظاهر و باطن و زندگی فردی و جمعی خود را در نظر بیاور و دقّت کن در مجموع این کار لذّتش بیشتر از رنج است، یا رنجش بیشتر از لذّت. شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 37 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

یکی از پایه های رسیدن به سعادت این است که انسان از حرّیت و آزادمنشی فکری برخوردار باشد. کسی که می خواهد به سوی سعادت حرکت کند، باید خود را از تقلید کورکورانه از اطرافیان و محیط خالی نموده و بین خود و خدایش فقط به دنبال حق باشد. شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 44 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

اصول جمع اصل به معنای ریشه و پایه است. اصول عقاید به اعتقادات پایه و بنیادین انسان گفته می شود که درستی و نادرستی آن در کلّ برنامه زندگی آن می تواند تأثیر داشته و مسیر حرکت او را در زندگی کلّاً تغییر دهد...مهم ترین بخش های اصول عقاید چنین است: 1. معرفت شناسی 2. انسان شناسی 3. جهان شناسی 4. خداشناسی 5. راهنما شناسی 6. راه شناسی 7. معادشناسی شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 44 و 45 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

تحصیل علم کلام یا درس اصول عقاید برای کسانی که از کودکی با عقاید اسلامی آشنا بوده اند فواید زیادی دارد. در اینجا به سه فایده مهمّ آن اشاره می شود: 1. اصلاح اشتباهات 2. شناخت مسائل جدید 3. استحکام بخشیدن به عقاید صحیح و کمک به دیگران شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 46 و 47 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

تفکّر انسان همواره صحیح نیست. چه بسا افرادی که بر اساس تفکّر به نتیجه ای رسیده اند که خطا بوده است...ریشه این خطاها دو چیز است: 1. اشتباهاتی که در افکار ما راه می یابد گاهی به خاطر آن است که علوم قبلی ما خطا بوده است... 2. گاهی اشتباه ما به خاطر دقّت نکردن در کنار در هم نهادن اطّلاعات قبلی و درست استفاده نکردن از نعمت تعقّل و تفکّر است... پس میزان اعتبار تفکّر ما دو چیز است: 1. استفاده از علوم و منابع معتبر و قابل اعتماد. 2. مراعات کردن قواعد منطقی تفکّر. شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 71 و 72 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

گاهی انسان نمی تواند به تنهایی به واقعیتی شناخت پیدا کند، ولی منبعی را می شناسد که از واقعیت اطّلاعاتی دارد و می تواند با مراجعه به آن منیع از واقعیت آگاه گردد...منابع معتبر بر دو قسمند: نوع اوّل: منبع خبری منابع خبری منابعی هستند که فقط واقعه ای را که حسّ کرده اند (دیده اند یا شنیده اند یا...) به ما گزارش می دهند...چون این منابع فقط از حسّ خود خبر می دهند، محتاج تخصّص در یک رشته خاصّ نیستند و فقط باید در نقل آنچه دیده یا شنیده اند، دقّت کافی و صداقت به خرج دهند؛ یعنی درست بفهمند و درست و صادقانه هم نقل کنند... نوع دوّم: منابع تخصّصی منابع تخصّصی منابعی هستند که فقط گزارشگر نیستند بلکه حاصل نظر، فکر و اندیشه خود را در مورد یک مسئله به ما منتقل می کنند و به اصطلاح می گویند که حاصل تخصّص و اجتهاد خود را به ما خبر می دهند. پذیرفتن نظر یک متخصّص را در یک موضوع تقلید و پذیرنده نظر را مقلّد می نامند. شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 78 تا 80 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

موجودات مادّی با هم مرتبط اند، ولی نه به نحو علّت و معلولی که از هم جدا نشوند، بلکه یکی از این ها زمینه ساز تأثیر آن موجود برتر در دیگری است...در این نگاه، در خصوص موجودات دنیا رابطه علّت و معلول وجود ندارد و البته صد در صد بی ربط نیز نیستند...این دیدگاه چالشی بسیار عمیق در برابر همه علوم تجربی ایجاد می کند...آیا می توانیم با تجربه های متنوّع این احتمال را نفی کنیم؟...علم تجربی در این عرصه ها حرفی برای گفتن ندارد و از نظر روشی، حقّ اظهار نظر در این مسائل را ندارد...هیچ گاه نمی تواند بودن یا نبودن موجودی فرامادّی را اثبات یا نفی کند و باید در این عرصه در سکوتی سنگین فرو برود و از کرسی اظهار نظر پایین بیاید. شیخ محمد حسن وکیلی عیار تجربه، ص 66 تا 70 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

راه های شناخت واقع منحصر در حسّ و عقل و تفکّر عمومی نیست...انسان با تقوا و تهذیب نفس می تواند به راه های ارتباطش با واقع بیافزاید و چیزهایی را بفهمد که قبلاً راهی برای فهم آن نداشت...ادراکات شهودی مراتب زیادی دارد...فقط کسانی که آن را تجربه نموده اند آن را می فهمند...ادراکات شهودی نیز مانند بقیه ادراکات می تواند درست و نادرست داشته باشد...هر چقدر انسان نفسش پاک تر باشد دریافت های شهودی اش قوی تر می شود...ادراکات شهودی حضوری آرامش بخش تر از ادراکات فکری است...برای رسیدن به آرامش کامل نباید به علوم رسمی و تحصیل دانش های مرسوم اکتفا کنیم. شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 87 و 88 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

یکی از انواع مهمّ مغالطه تعمیم نا به جا است. انسان در زندگی خود گاهی با دیدن چند نمونه از یک موضوع، حکمی عام و فراگیر درباره همه افراد آن صادر می کنند و همه را با یک چوب می رانند. شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 92 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

یکی از مهم ترین اسباب شک گرایی اعتماد بیش از حدّ به قضایای تجربی و حساب احتمالات است. گرچه این نوع قضایا گاهی اطمینان بخش و قابل اعتماد می باشند ولی اتّکا به آنان نیاز به مراعات شرایط زیادی دارد. شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 93 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

تاریخ علم نشان داده که حقایق بسیار زیادی در عالم وجود دارد که انسان ها از آن بی خبر بوده اند و دانشمندان پس از سال ها تلاش علمی آن را کشف نموده اند...حواسّ ما به همه لایه های آنچه می فهمند، دسترسی ندارند و لایه هایی از اشیاء برای انسان عادی همواره پنهان است. شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 96 تا 98 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

طبق تحقیقات انجام شده مهمترین و کلیدی ترین بحث در آموزش عقاید در زمان فعلی مبحث شناخت عالم غیب می باشد. در بحث از عالم غیب آنچه برای نسل فعلی مهم تر است ترسیم امکان وجود عوالم غیبی است و اثبات آن در رتبه بعدی قرار دارد. شناخت عالم غیب و مراتب عوالم (جهان شناسی) راه ورود به مباحث خداشناسی، پیامبرشناسی و معادشناسی است. مهم ترین راه شناخت عالم غیب تأمّل در نفس است. خودشناسی یا انسان شناسی دریچه ورود به جهان شناسی است. شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 129 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

در اصطلاح به بخشی از عالم که از دسترس حواسّ ظاهری ما خارج است و فقط با عقل و تفکّر یا با شهود می توانیم بدان راه بیابیم، عالم غیب می گوییم و آن بخش را که مورد مشاهده و ادراک ماست عالم شهادت می نامیم...غیب و شهادت دو مفهوم نسبی اند. برای خداوند هیچ چیز در عالم، غیب نیست و همه چیز شهادت است. شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 131 تا 133 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

برای اینکه بتوانیم به غیب دسترسی پیدا کنیم سه راه وجود دارد: 1. راه اوّل همان تفکّر است که در مباحث معرفت شناسی با آن آشنا شدیم... 2. راه دوّم آن است که ما در ابزار های شناختی و به تعبیری در گیرنده های خود تغییر ایجاد نموده و بتوانیم با آن غیب را دریافت نماییم... 3. می توانیم از گزارش های کسانی که گیرنده های خود را فعّال نموده اند و از غیب خبر می دهند استفاده کنیم. شیخ محمد حسن وکیلی بی نهایت، ج1، ص 139 و 140 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam

دانشمندان بزرگ علم...به خوبی با مشکلات علم تجربی آشنا هستند و ده ها و صد ها مقاله درباره این مشکلات نوشته اند...متأسّفانه سال هاست که دانش های تجربی با سیاست پیوند خورده است...از سویی سست ترین مطالب را که هیچ استدلالی بر وجود آن نداریم، در قالب مطالب علمی جا می زنند و به خورد کودک و جوان می دهند و از دیگر سو، اگر مسئله ای که کاشف وجود عالمی فرامادی بوده و صدها شاهد نیز برای آن وجود داشته باشد، آن را انکار می کنند؛ چه تلاش هایی که در ردّ برهان نظم کرده اند و با بحث های پیچیده خواسته اند آن را انکار کنند و البته موّفق نشده اند. ولی در عرصه هایی که زمینه ای برای انکار غیب است، با تمام بی دقّتی از کنار همه چیز عبور می کنند. بگذریم از ده ها دروغی که برای اثبات همین مطالب غیر واقعی گفته می شود؛ مانند فسیل هایی که هیچ کس جز دو نفر مدّعی آن را ندیده اند و باید حتماً در موزه های کشور های استعمارگر نگهداری شود و به هیچ محقّقی هم به دلیل نفیس بودن نشان داده نمی شود، یا عکس هایی که تنها در دسترس ناساست و هیچ منبع دیگری از آن گزارش نمی کند و کسی نیز حق ندارد در حوزه تخصّصی ناسا و بررسی صدق و کذب گزارش های آن وارد شود یا... شیخ محمد حسن وکیلی عیار تجربه، ص 124 و 125 #کتاب #بی_نهایت #شیخ_محمد_حسن_وکیلی @Arshiv_Gholam