eitaa logo
شیخ غلامعلي بدرلو
1.2هزار دنبال‌کننده
2هزار عکس
1.6هزار ویدیو
295 فایل
یاهو زَكَاةُ الْعِلْمِ بَذْلُهُ لِمُسْتَحِقِّهِ وَ إِجْهَادُ النَّفْسِ فِي الْعَمَلِ بِهِ تصنیف غررالحکم، حدیث ۱۳۲ http://eitaa.com/Arshiv_Gholam ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/Sheikh_Gholamali
مشاهده در ایتا
دانلود
ما دو جور عمل داریم: یک جور عمل، عمل مؤمنانه است؛ یک جور عمل، عمل کافرانه است. یک عدّه ای  ایمان هم دارند، قبول دارند، أمّا عمل آن ها عمل مؤمنانه نیست...البته خود ایمان هم یک عملی است...منتها این عمل مراحلی دارد. نائب المهدی امام خامنه ای تفسیر سوره تغابن، ص 31 و 32 @Arshiv_Gholam
حاکم می تواند در مواردی که مصلحت عمومی مسلمین با مصلحت خصوصی افراد تعارض داشته باشد، مصلحت عمومی را مقدّم سازد و نیز دریافتیم که هرگاه مصالح مسلمین در تعارض با احکام اوّلیه بود، مصالح مسلمین مقدّم می شود. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 307 @Arshiv_Gholam
السّلام علیک یَابن شهید السّلام علیک یَابن کریم عاقبت زهر، زهر خود را ریخت همه جایت شده کبودِ کبود زندگی تو بعد عاشورا همه اش مدار ماتم بود بر روی بام خانه ات آقا چقدر دسته های پرچم بود دل ما را دوباره آتش زد موج های فرات چشمانت چقدر گریه می کُنی بس کن پدر و مادرم به قربانت وقت رفتن سفارشت این بود که بگریند زائران به مِنا چه بلایی سر تو آورده؟ قتل صبر غروب عاشورا ای که پنجاه و چند سال آقا گریه از دست ناکسان کردی آن کسانی که نعل تازه زدند به خدا واگذارشان کردی از حرم تا که آمدی بیرون پیکر پاره پاره را دیدی وسط ازدحام جمعیّت تو سر شیرخواره را دیدی مشک و سقّا و اشک اهل حرم گویی از حلقه اش نگین افتاد لحظه ها لحظه های غارت شد تا که عبّاس بر زمین افتاد همه ی راه را کمک حال پدر ناتوان خود بودی دوّمین مرد غافله همه جا سپر عمّه جان خود بودی پا برهنه به کوفه می رفتی از خراجی شان گذر کردی دختری از مسیر جا ماند و رفتی و عمّه را خبر کردی بازوان کبود و مجروح و پای پر آبله که یادت هست نیمه شب بین گریه های رباب خنده ی حرمله که یادت هست هر شب جمعه آخر روضه از سر و تشت و چوب می گفتی گریه می کردی و بلند بلند "ضربه ها را مکوب" می گفتی @Arshiv_Gholam
اگر مردم از روحانيون كنار گيرند، موجب مى‏شود كه روحانيون شكست بخورند، و اگر روحانيون شكست بخورند، جمهورى اسلامى شكست مى‏خورد. اين مطلب را بارها گفته‏ ام كه روحانيون بايد وضعى ارشادى داشته باشند، نه اين كه بخواهند حكومت كنند. كارى نبايد بكنيم كه مردم بگويند اين ها دستشان به جايى نمى‏رسيد، حالا كه رسيد ديديد اين طور شدند. استبداد دينى خود تهمتى است كه از كنارش نبايد گذشت. راديوها مرتّب از آن سخن مى‏گويند و ما را به خودكامگى متّهم مى‏كنند. روحانيون نبايد كارى كنند كه شاهد دست دشمن بدهند. دخالت ما بايد نهى از منكر و امر به معروف باشد، و الّا به استاندار بگوييم تو بايد اين كار را بكنى، و الّا بگوييم از اينجا برو، اين اوّلاً تضعيف دولت است و از آن گذشته موجب مى‏شود كه مردم از روحانيون متنفر شوند. امام خمینی (رحمه اللّه) صحيفه امام، ج‏19، ص 43 @Arshiv_Gholam
أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْكُوفِيِّ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ جَابِرٍ الْمَكْفُوفِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي يَعْفُورٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) قَالَ: اتَّقُوا عَلَى دِينِكُمْ فَاحْجُبُوهُ بِالتَّقِيَّةِ فَإِنَّهُ لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَا تَقِيَّةَ لَهُ إِنَّمَا أَنْتُمْ فِي النَّاسِ كَالنَّحْلِ فِي الطَّيْرِ لَوْ أَنَّ الطَّيْرَ تَعْلَمُ مَا فِي أَجْوَافِ النَّحْلِ مَا بَقِيَ مِنْهَا شَيْ‏ءٌ إِلَّا أَكَلَتْهُ وَ لَوْ أَنَّ النَّاسَ عَلِمُوا مَا فِي أَجْوَافِكُمْ أَنَّكُمْ تُحِبُّونَّا أَهْلَ الْبَيْتِ لَأَكَلُوكُمْ بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ لَنَحَلُوكُمْ فِي السِّرِّ وَ الْعَلَانِيَةِ رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً مِنْكُمْ كَانَ عَلَى وَلَايَتِنَا. الكافي، ج‏2، ص 218 @Arshiv_Gholam
"واللّهُ یَهدِی مَن یَشاءُ إلَی صِراطٍ مُستَقیم"...خواستن خدا یعنی چه؟...اراده خدا و مشیّت خدا در موارد معمولی البته جز در قالب علّت های طبیعی و عادی جلوه گری نمی کند...اراده کردن خدا به این معناست که وسایل و اسباب عادی پیش آمده یا نیامده؛ اگر وسایل و علل عادی پیش آمده برای انجام گرفتن این معلول، با اراده شما، با خواست شما، اینجا خدا خواسته، اگر چنانچه شما نخواستید، پیداست که خدا نخواسته؛ نه اینکه نخواستن خدا موجب بشود شما اراده نکنید، نه، شما در اراده کردن آزادید. خدا نخواسته یعنی علّت لازم مترتّب نشده، این معنی خدا نخواسته. خب چرا می گوییم علّت لازم مترتّب نشده، می گوییم خدا نخواسته؟ برای خاطر این که به وجود آورنده علّت ها و خاصیت بخش علّت ها خدا بود. نائب المهدی امام خامنه ای طرح کلی اندیشه اسلامی، ص 130 و 131 @Arshiv_Gholam
به حق آفریدن آسمان ها و زمین یعنی چه؟..."مَا خَلقنَهما إلّا بِالحَقّ"...در مقابلِ به باطل آفریدن...به حق آفریدن آسمان و زمین یعنی آسمان و زمین با قوانین محکم و نقض ناپذیر و برطبق یک هدف و جهت و در یک مَجرا و مسیر مشخّص، همه ی موجودات را آفریده؛ و آفرینش آسمان و زمین، یعنی آفرینش همه ی جهان اینجوری است...اگر انسان بتواند این قوانین را درک بکند و بداند که آفرینش آسمان و زمین چگونه انجام گرفته و برطبق چه قوانینی انجام گرفته، خواهد توانست راه زندگی خودش را هم پیدا کند...بشر در میان یک مجموعه ی عظیمی به نام عالَم قرار گرفته که میلیاردها رابطه ی قانونی این ها را با هم دیگر پیوند می دهد...این مجموعه را...به این آسانی نمی شود شناخت...خدای متعال در سراسر قرآن از ما خواسته که به این مجموعه...دقّت کنیم، اعتبار کنیم، نظر کنیم...برای این که ما...ارتباط این ها با هم دیگر را کشف کنیم...البته نظر اصلی در این توجّه دادن قرآن، توجه به صنع آفرینش است، به دست آوردن استدلال حقیقی توحید است...بشر می خواهد در این دنیا زندگی کند؛ چگونه زندگی کند؟ باید قوانینی وجود داشته باشد...اگر من و شما که می خواهیم در این مجموعه ی عظیم زندگی کنیم، یک سلسله قوانین موضوعه به ما داده بشود که این قوانین موضوعه منطبق با قوانین طبیعی این آفرینش باشد ما راحت زندگی خواهیم کرد...خدای متعال آن قوانینی را به بشر می آموزد در این دنیا که آن قوانین منطبق با قوانین طبیعی آفرینش و تاریخ است...اگر بر طبق این قوانین موضوعی که خدا به ما یاد داده...عمل کنیم، خودمان را با مجموعه ی این عالم منطبق قرار داده ایم...اگر بر طبق باطل عمل شد، فساد به وجود می آید؛ اگر بر طبق حق رفتار شد، صلاح به وجود می آید. نائب المهدی امام خامنه ای تفسیر سوره تغابن، ص 33 تا 37 @Arshiv_Gholam
حفظ نظام به اصطلاح فقهی واجب مقدّمی است، نه واجب نفسی، حکومت در نظر اسلام ارزش فی نفسه ندارد؛ بلکه بدان جهت ارزش پیدا می کند که بتوان به وسیله آن، باورهای اسلامی را ترویج و احکام دینی را اجرا کرد. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 311 @Arshiv_Gholam
من با نهاد شوراى نگهبان صد در صد موافقم و عقيده ‏ام هست كه بايد قوى و هميشگى باشد، ولى حفظ شوراء مقدارى به دست خود شماست. برخورد شما بايد به صورتى باشد كه در آينده هم به اين شوراء صدمه نخورد...رفتار شما بايد به صورتى باشد كه انتزاع نشود كه شما در مقابل مجلس و دولت ايستاده ‏ايد. اين كه شما يكى و مجلس يكى، شما يكى و دولت يكى، ضرر مى‏زند. شما روى مواضع اسلام قاطع بايستيد، ولى به صورتى نباشد كه انتزاع شود شما در همه جا دخالت مى‏كنيد. صحبت هاى شما بايد به صورتى باشد كه همه فكر كنند در محدوده قانونى خودتان عمل مى‏كنيد، نه يك قدم زياد و نه يك قدم كم. در همان محل قانونى وقوف كنيد، نه يك كلمه اين طرف و نه يك كلمه آن طرف. گاهى ملاحظه مى‏كنيد كه مصالح‏ اسلامى اقتضاء مى‏كند كه به عناوين ثانوى عمل كنيد. امام خمینی (رحمه اللّه) صحيفه امام، ج‏19، ص 43 و 44 @Arshiv_Gholam
عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ دُرُسْتَ الْوَاسِطِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام): مَا بَلَغَتْ تَقِيَّةُ أَحَدٍ تَقِيَّةَ أَصْحَابِ الْكَهْفِ إِنْ كَانُوا لَيَشْهَدُونَ الْأَعْيَادَ وَ يَشُدُّونَ الزَّنَانِيرَ فَأَعْطَاهُمُ اللَّهُ أَجْرَهُمْ مَرَّتَيْنِ. الكافي، ج‏2، ص 218 @Arshiv_Gholam