راه را بستند روی فاطمه ناگهان رفتند سوی فاطمه فاطمه مانند کوه، آرام بود گام‌هایش، روح استحکام بود او که در مسجد، فدک را پس‌گرفت بین کوچه، روو از آن ناکس گرفت در حجابی از عفاف خویش بود اقتدارش نیز بیش‌از‌پیش بود قبل از آن‌که راه کوچه، سد شود خواست تا که از کناری، رد شود یاوه‌گوی بی‌صفت آمد جلو رفت زهرا هرجهت؛ آمد جلو طبل توو خالی، مداوم داد زد غول پوشالی فقط فریاد زد فاطمه از عزّت خود، کم نکرد داخل آدم، حسابش هم نکرد فاطمه نه این‌که پاسخگو نبود یک‌قدم درماندگی در او نبود پای حقّ خویش، محکم بود او باز در خطّ مقدم بود او در دلش، ترسی از آن ضحّاک نیست از یهودی‌های امّت، باک نیست هم‌چنان حمزه به میدان رفته‌است باز پیغمبر به نجران رفته‌است احتجاج شرک و ایمان است این جنگ مشرک با مسلمان است این در مرام فاطمه، تسلیم نیست بیم از آن طغیان‌گر دژخیم نیست بی‌سلاح و بی‌سپر؛ بی‌واهمه از پس او برمی‌آمد فاطمه صحبت از ارثیه‌ای‌بردن نبود حرف یک‌تکّه زمین، اصلاً نبود حرف زهرا، انتقام از ظالم است ورنه او بر کلّ عالم، حاکم است گرچه زهرا خسته و مجروح بود در دفاع از حقّ خود، نستوه بود ایستاد و گفت: این حقّ من است این قباله با یقین، حقّ من است مردک یاغی، زبانش تند شد ناگهان نبض دوعالم، کند شد نانجیب ‌پست، بی‌اعصاب شد ناگهانی دست او، پرتاب شد فاطمه، سیلی معنادار خورد یکی از او، یکی از دیوار خورد روضه‌ی سربسته را زهرا نگفت حرفى از «اِحْمَّرَتْ عَیْنَیْها» نگفت یک‌نفر دید و همان‌جا پیر شد مجتبی از زندگانی، سیر شد مشت خود را نیمه‌کاره جمع کرد تکّه‌تکّه گوشواره جمع کرد او عصای مادرش در راه شد بعد از آن، عمر حسن کوتاه شد قاتل او، ضربه‌ی سیلی شده آه! رووی مادرش، نیلی شده مادرش دیگر نمی‌بیند چرا فاطمه، گم‌کرده راه خانه را گفت: چشمت باز کن مادر؛ منم پیش چشمانم مزن پرپر؛ منم گفت زهرا با حسن در کوچه‌ها کاش همراهم نمی‌بردم تو را 🟣 @AshaareMaddahi 👈

روضه حضرت زهرا(س) کارت شده به‌جای تماشا، گریستن کارم شده به جای مداوا، گریستن #روضه🔊 #جدید 🔄 23 آبان 1403📅 #ایام_فاطمیه🏴 #محمود_کریمی🎙 ♨️ @Maddahionlin 👈

کارت شده به‌جای تماشا، گریستن کارم شده به جای مداوا، گریستن تقسیم کرده‌ایم در این خانه، کار را از تو نفس‌نفس زدن؛ از ما گریستن می‌خواستم به زور تبسّم کنم، نشد فرقی نداشت خنده‌ی ما با گریستن گفتند حقّ ماست صدای تو نشنویم ممنوع کرده شهر به زهرا، گریستن حال حسن شده است در این خانه تا به صبح یا بین خواب، ناله‌زدن؛ یا گریستن طوری گره زدند به کارم که چاره نیست جز گوشه‌ای نشستن و تنها گریستن طوری گره زدند تو را پشت در به میخ شد کار پهلویت فقط این‌جا گریستن در هق هقت مواظب اوضاع خویش باش خون می‌چکد ز سینه‌ی تو با گریستن مرهم گذاشتیم و افاقه نمی‌کند کارم شده به جای مداوا، گریستن مانند تو سه‌ساله‌ی این خانه می‌شود نان شبش ز دوری بابا، گریستن با ناله گفت: نیزه‌نشین! نیزه شاهد است من را ببین کشانده کجاها گریستن دعوا سر تو بود و مرا این وسط زدند پای مرا کشید به دعوا، گریستن از روی ناقه روی زمین خورد دخترت جانی نداشتم چه رسد تا گریستن شب بود و زجر آمد و من را کشید و برد لو داد جای دخترکت را گریستن تا گریه‌ام گرفت مرا بیشتر زدند تاثیر عکس داشت خدایا! گریستن تا قافله رسیدم از این وضع صورتم شد باز کار قافله‌ی ما گریستن من خواب تو، رباب ولی خواب اصغرت دیدیم و حال ما شده حالا، گریستن 🟣 @AshaareMaddahi 👈

این‌که رو دست مولاست علی‌اکبره یا حیدر این‌که شبیه زهراست گل یاسه یا پیغمبر #سرود🔊 #محمود_کریمی🎙 #میلاد_حضرت_علی_اکبر(ع)🌺 ♨️ @Maddahionlin 👈

این‌که روو دست مولاس، علی‌اکبره یا حیدر این‌که شبیه زهراس، گل یاسه یا پیمبر لب لعلش چه شیرینه؛ نفساش عین تسکینه علی‌اکبر برا حیدر، شده مثل یه آیینه صدای آسمون؛ علی علی علی نوای مولامون؛ علی علی علی قرار دل‌هامون؛ علی علی علی امید فردامون؛ علی علی علی آقایی علی‌اکبر؛ مولایی علی‌اکبر لیلای دل‌های شیدایی علی‌اکبر آسمون نگاهش مثه دریای عمیقه عین پدربزرگش، توو چشاش پره عقیقه صلواتش، سلام‌الله؛ کلماتش، کلام‌الله حرکاتش، سکناتش، وجناتش؛ رسول‌الله دوای عاشقا؛ علی علی علی صفای عاشقا؛ علی علی علی خدای عاشقا؛ علی علی علی یکتایی علی‌اکبر؛ غوغایی علی‌اکبر فرماندار عرش اعلایی؛ علی‌اکبر اسمی که توو اذونه، دلیل بقای دنیاس هرکی دلش جوونه، سر سفره‌ی این آقاس نور چشم عموهاشه؛ عصای دست باباشه کسی با این ید بیضا، باید اسمش «علی» باشه تمام باورم؛ علی علی علی امید آخرم؛ علی علی علی یگانه‌دلبرم؛ علی علی علی مؤذّن حرم؛ علی علی علی ای جانا علی‌اکبر؛ مولانا علی‌اکبر حُبَّک دین و دنیانا؛ علی‌اکبر 🟣 @AshaareMaddahi 👈