تو را نِمیدانم، اما بَرای مَن هیچ کَس شبیه تو نیست!
تو چِشم هایت، نِگاه کردنت، حَرف زدنت و از همه مُهم تر آغوشَت، با همه تَفاوت دارَد!
به یاد ِاولین بیت از کتاب ِخواجه افتادم ،
شروع عشق شیرین است و بعدش دردسر دارد .
مدتها بعد در آدمهای دیگری دنبال من میگردی،
و دلت برای یک دوست داشته شدن واقعی تنگ میشود.