یه روزی به عقب نگاه میکنی و به گذشتهٔ پُر تلاشت افتخار میکنی : ) .

با غمات قایم موشک بازی نکن ؛ اگه سیاهیِ گوشه لباسشو از پشت مبل دیدی ، بلند داد بزن «دیدمت» ؛ بعدشم سریع برو سمتش ، تا فرار نکرده و زودتر از تو دستشو نزده به دیوار و نگفته «سُـک‌سُـک» بگیرش . این بار تو زودتر بدو تو این تونلِ سیاه و تاریك‌ ، این بار تو دستتو بزن به دیوار و برنده شدنتو جشن بگیر ؛ این بار تو اونی باش که باهاش رو به رو می‌شه ؛ این بار بزار صدای «سُـک‌سُـک» گفتنِ تو بپیچه تو این خونه ؛ این بار تو شکست‌ش بده وُ لبخند بزن .

نااُمید نشو ؛

خیلیا بین راه خسته میشن و از ادامه دادن دست میکشن همینجاست که تسلیم نشدن باعث برتریِ تو میشه .

اگه بخوام برات اُمید رو توصیف کنم ؛ میگم انگار خداٰ بخواد شب رو با شمع برات روشن کنه ، و میکنهٔ : )) .

همه چی درست میشه هدفت رو پیدا میکنی ، بدستش میاری و خیلی زود اون روزی میرسه که به گذشته نگاه کنی و بگی： همهٔ اون تلاش ها و سختی کشیدنام جواب داد وارزششو داشت .

*

زندگی چیست ؟ نه تو می مانی ، نه اندوه و نه هیچ یک از مردم این آبادی به حباب نگران لب یک رود قسم و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت غصه هم میگذرد آنچنانی که فقط خاطره‌ای خواهد ماند لحظه ها عریانند به تن لحظه خود جامهٔ اندوه مـپوشان هرگز ! زندگی ذره کاهیست که کوهش کردیم زندگی نام نکویی‌ست که خارش کردیم زندگی نیست بجز نم نمِ بارانِ بهار بجز حرف محبت به کسی ورنه هر خار و خسی زندگی کرده بسی زندگی تجربهٔ تلخ فراوان دارد دو سه تا کوچه و پس کوچه و اندازه یك عمر بیابان دارد ؛ ما چه کردیم و چه خواهیم کرد در این فرصتِ کم .. - کیوان شاهبداغی .

مایل به غافل شدن زِ غوغایِ جهان ؛

وقتی از ته دل بخندی ، وقتی هر چیزی را به خودت نگیری ، وقتی سپاسگزار آنچه که هست باشی ‌، وقتی برای شاد بودن نیاز به بهانه نداشته باشی ؛ آن زمان است که واقعا زندگی میکنی‌ : ) .

یوقتایی همه چی خوب پیش میره اما یهو یه اتفاق اوضاع رو تغییر میده یوقتایی‌ام تو اوج نااُمیدی و روزای سخت همه چیز درست میشه زندگی کوتاه ، شکننده و ناپایداره ما هیچی نمیدونیم حتی از یه لحظه بعدمون پس حتی تو اوج نااُمیدی هم تلاش کن و ادامه بده ..

*