اون قشنگ‌تر میچینه : ) .

ولی من بهت قول میدم یه روز همه‌ی غم‌هات تموم میشن و تنها چیزی که حس میکنی آرامشه .

یادت‌ باشه‌ که‌ زندگی‌ منتظر‌ نمی‌مونه‌ که حال‌‌ بد‌ و‌ خستگی‌‌ِ تو خوب‌ بشه ؛ زندگی‌‌ داره‌ با‌ نهایت‌ سرعت روزهاش‌ رو‌ میگذرونه و این‌ تویی‌ که‌ باید‌ خودت‌ رو با‌ زمان‌ تطبیق‌‌ بدی‌‌ و‌ به‌ فکر‌ باشی‌ که هر‌ ثانیه‌ از‌ زندگیت‌ خوب‌ سپری‌ بشه .

هرگز ، منتظر فرداىِ خیالى نباش . سهمت را از شادى زندگى ، همین امروز بگیر ؛ فراموش نکن مقصد ، همیشه جایى در انتهاى مسیر نیست ! مقصد لذت بردن از قدم‌هایی‌ است که برمى‌داریم چای‌ات را بنوش ، نگران فردا مباش از گندم‌زار ِمن و تو مُشتی کاه می‌ماند برای بادها ..

*

بِبار ای نمْ نمِ باران ؛

بنفشه‌ها در امورات این اَیام منزل گزیده‌اند و دی ، وعده‌ای است که با هر قدم از غربت دل می‌کند . خیال می‌کنم درباره‌ی ماهیتِ فکر ، گل‌های داغِ استکان سرد چای ، پرتقال‌هایی کوچك‌تر از بند انگشت ، بوی شیر ِداغ در حال جوشیدن ، یك هشت پایِ صورتی خال خالی ، یك ستاره‌ی سخنگو ، صورت غرغروی یك روباه آردی ، چای گلابی ، افسانه‌های حقیقی ِسال‌های دور و هزاران و هزاران و هزاران فکرِ افسار گسیخته که به تقلید از اسب‌های سفید ، می‌تازند و موسیقی عدم می‌نوازند | 💙 .

*

می‌دانم گاهی هیچ‌ نقطه‌ای برای پایان رنج‌ها نیست و گیر می‌کنی میان سطری بلاتکلیف و آماسیده از درد ، می‌دانم گاهی بغض و تردیدِ از بهبود ، گلوی امیدواری‌ات را می‌فشارد ، می‌دانم گاهی عمیقاً غمگین می‌شوی از اینکه دلخوشی‌ها راه رسیدن به تو را گم کرده‌اند ، اما دلزده و نااُمید نباش ، صبر کن ، اوضاع درست می‌شود . باور کن هیچ سطری بدون نقطه نمی‌ماند، گاهی چند ویرگول و مکث ، برای رسیدن به پایان سطر ، الزامی‌ست . باید تحمل کنی ، باید یادبگیری لابه‌لای پاراگراف‌های درد ، بارها مکث کنی ، نفس عمیق بکشی و آرام‌تر شوی تا خودت را به پایان دردها برسانی . باید اجازه بدهی درد در همان پاراگراف کوتاه یا بلندی که هست ، حق مطلب را ادا کند ، حرفش را بزند ، درسش را بدهد و صحنه را ترک کند . آن‌وقت پاراگراف بعدی متعلق به توست ، همان نقطه و سرِ خط با صدای بلند ، همان پاراگراف خالی از درد ، همان روزهای خوبی‌ که در انتظارشان بودی . روزهای خوب ، پاداش مکث و صبوری و خویشتن‌داری توست . پس ؛ « ای دل ، به سردمهریِ دوران ، صبور باش . » - نرگس صرافیان طوفان *

بعضی از نشدن های زندگیت رو بذار به حساب اینکه اگه میشد ، خیلی بد میشد به خدا اعتماد کن .

*