eitaa logo
اسناد المصائب
3.1هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
312 ویدیو
42 فایل
﴾﷽﴿ 🕌امام رضا(علیه السلام) : «مَنْ تَذَكَّرَ مُصَابَنَا كَانَ مَعَنَا فِی دَرَجَتِنَا يَوْمَ القِيَامَةِ» 📚أمالی شیخ صدوق، ص۷۳ ✍ارائه ی مصائب و مراثی اهل بیت(علیهم السلام) @hosseinifazel نشر و کپی بدون ذکر منبع🚫 📚کانال تاریخ اسلام : @TarikhEslam
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸🔶《اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ(علیه السلام) وَ عَلَى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ(علیه السلام) وَ عَلَى اَوْلَادِ الْحُسَیْنِ(علیه السلام) وَ عَلَى اَصْحَابِ الْحُسَیْنِ(علیه السلام)》🔶🔸 ✅طبق نقل مقاتل، در روز عاشورا بر راس دو شهید کربلا ضربه محکمی کوبیدند : 1⃣ : درباره حضرت علی اکبر(علیه السلام) آمده است که؛ 📋《..ثُمَّ ضَرَبَهُ مُرّةُ بنُ مُنقِذِِ عَلَى مَفرَقِ رَأسِهِ ضَربَةً صَرَعَتهُ》 ♦️مُرّة بن مُنقِد با شمشیر بر سر على اکبر(ع) کوبید، و سر مبارکش را شکافت.(۱) 2⃣ : درباره حضرت عباس(ع) آمده است که؛ 📋《..وَ ضَرَبَهُ مَلْعُونٌ بِعَمُودِِ مِن حَدِيدِِ》 ♦️مردى از قبیله تمیم با عمود آهنین بر فرق مبارک حضرت(ع) کوبید.(۲) در روز عاشورا حضرت علی اکبر(ع) را غافل و ناخودآگاه زدند. نقل شده است که؛ 📋《فَطَعَنَهُ مُرَّةُ بْنُ مُنْقِذٍ اَلْعَبْدِيُّ عَلَى ظَهْرِهِ غَدْراً فَضَرَبُوهُ بِالسَّيْفِ》 ♦️مُرّة بن منقذ عبدی، غافل با نیزه به پشت او زد و سپس با شمشیر بر علی اکبر(ع) زد.(۳) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : سر نیزه تنت را چه به هم ریخته اند  ذره ذره بدنت را چه به هم ریخته اند  سنگها روی لب خشک تو جا خوش کردند  این عقیق یمنت را چه به هم ریخته اند  وسط معرکه ای رفتی و گیر افتادی  سر فرصت بدنت را چه به هم ریخته اند  تابه حالا نشده بود جوابم ندهی  وای بر من دهنت را چه به هم ریخته اند  چشم من تار شده به چه مداواش کنم  یوسفم پیرهنت را چه به هم ریخته اند  عمه ات آمده تا دست به معجر ببرد  پدر بی کفنت را چه به هم ریخته اند  ابروان تو حسینی ست و چشمت حسنی ست  این حسین و حسنت را چه به هم ریخته اند  👤لطیفیان  📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۴ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۱ ۳)مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۲۵۷ @AsnadolMasaeb
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سوال1⃣:منظور از «علی بن الحسین(ع)» در فراز پایانی زیارت عاشورا «اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ..» کیست؟! حضرت علی اکبر(ع) یا امام سجاد(ع)؟👇 @AsnadolMasaeb
پاسخ: در بین فرزندانی که از امام حسین(ع) در کربلا به شهادت رسیدند، هیچ کس مقامش به اندازه علی اکبر(ع) نیست، برای همین امام سجاد(ع) او را در یک قبر ویژه، پایین پای امام حسین(ع) دفن کرد، ولی بقیه ی شهدای کربلا را در یک قبر دسته جمعی دفن کرد. شیخ مفید در اینباره می نویسد : 📋《دَفَنُوا اَلْحُسَيْنَ(ع) حَيْثُ قَبْرُهُ اَلْآنَ وَ دَفَنُوا اِبْنَهُ عَلِيَّ بْنَ اَلْحُسَيْنِ اَلْأَصْغَرَ(ع) عِنْدَ رِجْلَيْهِ وَ حَفَرُوا لِلشُّهَدَاءِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ أَصْحَابِهِ اَلَّذِينَ صُرِعُوا حَوْلَهُ مِمَّا يَلِي رِجْلَيِ اَلْحُسَيْنِ(ع) وَ جَمَعُوهُمْ وَ دَفَنُوهُمْ جَمِيعاً مَعَاً》 ♦️امام حسین(ع) را در جایی که اکنون قبر اوست به خاک سپردند، پسرش علی اکبر(ع) را پایین پای او دفن کردند و برای شهدای دیگر از اهل بیت و یارانش که با او شهید شده بودند، جایی نزدیک پای حضرت(ع) قبر کندند و همه را یک‌جا به خاک سپردند.(۱) و این خود امتیازی برای علی اکبر(ع) نسبت به سایر شهدای اهل بیت(ع) در کربلا می باشد. شخصیتی که در خَلق و خُلق و منطق شبیه حضرت رسول اکرم(ص) بوده است. و برای تسلّی خاطر امام حسین(ع) دو بار به علی اکبر(ع) سلام داده شده است. یک بار به صورت خاصه (عَلَی عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ) و یک بار هم به صورت عامه (عَلَى اَوْلَادِ الْحُسَيْنِ)! اما با وجود اختلاف، منظور از علی بن الحسين(ع) در زيارت عاشورا، با توجه به قرائن، حضرت علی اكبر(ع) است! زيرا؛ 1⃣این زیارت در مقام ذکر شهدای کربلا است؛ و از حیث شأن زمانی و مکانی، اشاره به روز عاشورا و سرزمین کربلا و کشته شدگان در آن روز دارد. لذا امام حسین(ع) دارای سه پسر به نامهای علی بود، که از این اولاد، تنها دو تن در کربلا شهید شدند، اما از آنجایی که در برخی مقاتل از علی اصغر(ع) تعبیر به «عبدالله رضيع» یا «صَبِیّ» یا «وَلَد» یا «طفل» شده است، پس این سلام تنها بر حضرت علی اکبر(ع) صادق است. 2️⃣دلیل دوم سلامی است که در زیارت عاشورای غیر معروفه و زیارت وارث و زیارت مطلقه امام حسین(ع) به حضرت علی اکبر(ع) داده شده است که در آنجا، منظور از علي بن الحسين(ع)، حضرت علی اکبر(ع) می باشد. مانند این فراز؛ 📋《السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ الشَّهِيدِ، السَّلامُ عَلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ الشَّهِيد، السَّلامُ عَلَى الْعَبَّاسِ بْنِ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ الشَّهِيدِ》(۲) در این زیارت، پس از علی بن الحسین(ع) لقب شهید آمده است، و این لقب برای حضرت زین‌العابدین(ع) در زیارت‌نامه‌ها و توسلات و ادعیه ها نیامده است. مرحوم میرزا ابوالفضل تهرانی در شرح زیارت عاشورا می نویسد : جمهور مورخین و نسّابین و محدثین فریقین، شهید را علی اکبر(ع) دانسته اند و این قول اصحّ و اسدّ است.(۳) 📚منابع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۱۴ ۲)زاد المعاد مجلسی، ص۲۴۶ ۳)شفاء الصدور تهرانی، ص۵۲۷ @AsnadolMasaeb
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📚پانزده داستان کوتاه و شنیدنی و موثق درباب آداب روضه و منبر و تکریم شعائر حسینی در سیره علماء :👇 @AsnadolMasaeb
1️⃣فررند مرحوم «آیت الله العظمی مرعشی نجفی» نقل می کند که مرحوم پدرم در خاطره ای می فرماید؛ سالها پیش در نیمه های شب از جایی می گذشتم که از قضا با یک جوان مست عربده کش مواجه شدم. آن جوان که متوجه شد، رهگذری طلبه هستم، با تحکم به من گفت : آشیخ برایم روضه بخوان! ابتدا امتناع کردم ولی سپس شروع کردم به روضه خواندن و جوان نیز به شدت گریه می کرد، به حدی که شانه‌هایش تکان می‌خورد. روضه را تمام کردم و وقتی خواستم خداحافظی کنم، گفت که من باید تا درب خانه شما را همراهی کنم تا یکی مثل من مزاحم شما نشود. گذشت تا اینکه بعدها در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه(س) نشسته بودم که دیدم جوانی آمد و افتاد دست و پای من و به حضرت معصومه‌(س) قسمم داد که او را ببخشم، بعد که خودش را معرفی کرد متوجه شدم که همان جوان مست بود. از آن شب به بعد به کلی دگرگون شده و توبه کرده بود و به نماز جماعت می‌آمد. این جوان تا آخر عمر در صف اول نماز جماعت حرم شرکت می‌کرد و وقتی هم که فوت کرد، تشییع و مراسم ختمش بسیار شلوغ بود. @AsnadolMasaeb
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
2️⃣درس خارج فقه و اصول «مرحوم آیت الله العظمی میرزا جواد آقا تبریزی» یکی از شلوغ ترین درسهای زمان حیات این مرجع بزرگوار بود. «آیت الله حاج سید علی حسینی» یکی از اساتید حوزه علیمه قم نقل می کند که؛ روزی در اواخر ساعت درس، یکی از طلبه‌ها به ایشان اشکالی کردند و ایشان هم جواب اشکال را کامل دادند، ولی آن طلبه قانع یا متوجه نشد و این بار سوالش را مجدد و به اصرار پرسید. اما مرحوم آیت الله تبریزی به ادامه درس پرداختند فرمودند : بعد از درس، بس است، صحبت نکنید! در این هنگام آن طلبه با صدای بلند می گوید : مگر اینجا مجلس «روضه» است که صحبت نکنیم؟!! در این هنگام سکوت بر مسجد اعظم حاکم شد، و همه منتظر عکس العمل استادمان بودیم. که دیدیم ایشان کتاب پیش روی خود را بستند و با قدری تامل، در حالی که اشک در چشمان ایشان حلقه زده بود و با آن دستمال سیاهی که همیشه به همراه داشتند، اشکشان را پاک کردند و با صدای حزن انگیزی فرمودند : «من می‌ خواستم روضه خوان بشوم، که مرجع شدم!» @AsnadolMasaeb
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا