eitaa logo
اسناد المصائب
3هزار دنبال‌کننده
1هزار عکس
306 ویدیو
42 فایل
﴾﷽﴿ 🕌امام رضا(علیه السلام) : «مَنْ تَذَكَّرَ مُصَابَنَا كَانَ مَعَنَا فِی دَرَجَتِنَا يَوْمَ القِيَامَةِ» 📚أمالی شیخ صدوق، ص۷۳ ✍ارائه ی مصائب و مراثی اهل بیت(علیهم السلام) @hosseinifazel نشر و کپی بدون ذکر منبع🚫 📚کانال تاریخ اسلام : @TarikhEslam
مشاهده در ایتا
دانلود
✍تاریخ ولادت و وفات ؟!👇 📎 📎 📎 ╭────────────╮                 ✍ کانال 🆔 @AsnadolMasaeb ╰────────────╯
✅در منابع تاریخی و منابع قدیمی شیعه، اطلاعات زیادی درباره تاریخ زندگی‌ حضرت معصومه(سلام الله علیها) از جمله تاریخ ولادت و تاریخ وفات ایشان بیان نشده است. به گفته «استاد رضا استادی» نخستین کتابی که در آن، تاریخی از ولادت و وفات حضرت معصومه(سلام الله علیها) ذکر شده است، کتاب «نور الآفاق» نوشته «شیخ جواد شاه‌ عبدالعظیمی»(متوفی قرن۱۴) می باشد که در این کتاب، تاریخ ولادت حضرت معصومه(سلام الله علیها) «یکم ذی‌ القعده سال ۱۷۳ قمری» و تاریخ وفات ایشان «دهم ربیع‌ الثانی سال ۲۰۱ قمری» ذکر شده است. و اين كتاب به زبان فارسى در سال ۱۳۴۳ قمری تأليف شده و در سال ۱۳۴۴ قمری در ۱۳۰ صفحه به صورت جيبى توسط فرزندش شيخ مهدى عبدالعظیمی[و به عبارت خود او : خادم شريعت مطهره حاج شيخ مهدى سلطان العلماء نجفى نظام التولية و خزانه دار حضرت عبدالعظيم(ع)] چاپ شده است و نسخه چاپى آن در كتابخانه مرحوم آيت الله مرعشى نجفى در قم موجود است.(۱) اين كتاب در کتاب «الذريعه» مرحوم «علامه آقا بزرگ تهرانى»(۱۳۸۹ق) در فهرست كتب فارسى به نام «نور الافاق» ضبط و ثبت شده است.(۲) این نقلِ بی سند درباره ولادت و وفات حضرت معصومه(س)، بعدها از آن کتاب، به دیگر کتاب‎ها راه‌ یافته است. برخی از علماء مانند مرحوم آیت‌ الله مرعشی نجفی، آیت‌ الله شبیری زنجانی، استاد رضا استادی و مرحوم ذبیح‌ الله محلاتی با این نظر شیخ جواد شاه‌ عبدالعظیمی مخالفت کرده و تاریخ‌ های ذکر شده در این کتاب را ساختگی دانسته‌ اند. 👤مرحوم «شیخ علی نمازی» در کتاب «مستدرک سفینه البحار» به پیروی از کتاب نور الافاق می نویسد : «فَاطِمَةُ المَعصُومَةُ(س) المَولَودَةُ فِي غُرَّةِ ذِي القَعدَةِ سَنَةَ ۱۷۳ ق» ♦️حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) در ابتدای ماه ذی القعده سال ۱۷۳ قمری به دنیا آمده است.(۳) 👤آیت الله شبیری زنجانی قائل است به اینکه به طور دقیق ولادت و وفات حضرت(س) مشخص نیست، ولی کتاب «مستدرک سفینه البحار» تاریخ تولد او را طبق اسناد به دست آمده، در روز اول ذیقعده سال ۱۷۳ در شهر مدینه نوشته‌ است که این تاریخ در کتاب «مستدرک سفینه البحار» ناشی از تصحیح تاریخ مجعولی توسط آقای شیخ علی نمازی(مولف) دانسته‌ است و زمان ولادت و رحلت ایشان را مجعول دانسته‌اند.(۴) 👤مرحوم «شیخ ذبیح الله محلاتی» می نویسد : اطلاعات چندانی درباره زندگی حضرت معصومه(س) در دست نیست؛ ازجمله تاریخ تولد و وفات و میزان عمر ایشان و اینکه چه زمانی از مدینه حرکت کرده و آیا پیش از شهادت امام رضا(علیه السلام) فوت کرده است یا پس از آن، در تاریخ ثبت نشده است.(۵) 👤 در مورد ولادت ها و وفیَات جعلی و خود ساخته ی امروزی می نویسد : «دروغ در هرجا و توسط هر شخصی عقلا و شرعا مذموم و ناپسند است، ولی آنجا که به دروغ رنگ دین و لعاب آیین زده شود زشتی و حرمت آن قطعا بیشتر خواهد بود! جعل در مناسبت های آئینی نیز رو به گسترش است. حقیر تکلیف خودم را در این زمینه انجام داده و خواهم داد و همه هزینه آن را هم می پردازم، بنده که همواره مدافع سرسخت شعائر دینی بوده ام و به صراحت عرض می کنم [که] عنوان کردن روزهایی به عنوان؛ رحلت حضرت ام کلثوم(سلام الله علیها) رحلت بانو ام البنین(سلام الله علیها) [رحلت حضرت معصومه(سلام الله علیها)] [رحلت بانو رباب(سلام الله علیها)] تولد حضرت رقیه(سلام الله علیها) تولد حضرت علی اصغر(علیه السلام) و مواردی از این قبیل هیچگونه مدرک معتبری ندارد! باشد که مروج دروغ و مدافع دروغگویان نباشیم!»(۶) نام این کتاب یعنی «نور الآفاق» در فهرست معرفی کتب و مصادر آشنایی با حضرت عبدالعظیم حسنی اثر استاد رضا استادی آمده است. 🔍جهت نقد و بررسی مختصر بر این کتاب به لینک زیر مراجعه کنید :👇 «کتاب نور الافاق» 📚منابع : ۱)آشنایی با حضرت عبدالعظیم و مصادر شرح‌ حال او، رضا استادی، ص۲۹۷ ۲)الذريعة علامه آقابزرگ تهرانى، ج۱۶، ص۳۵۵ ۳)مستدرک سفینة البحار نمازی، ج۸، ص۲۶۱ ۴)جرعه‌ای از دریا شبیری زنجانی، ج۲، ص۵۱۹ ۵)ریاحین الشریعه محلاتی، ج۵، ص۳۱ ۶)کانال استاد عندلیب همدانی👇 @andalibhamedani ╭────────────╮                ✍ کانال 🆔 @AsnadolMasaeb ╰────────────╯
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
👤حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی درباره تاریخ ولادت و وفات حضرت معصومه(سلام الله علیها) در کتاب «جرعه ای از دریا» می نویسد : «تاریخ ولادت و وفات حضرت معصومه(سلام الله علیها) مجعول است. شخص جاعلی تاریخ ولادت آن حضرت(سلام الله علیها) را سال ۱۸۳ هجری ذکر کرده است. آقای حاج شیخ علی نمازی حساب کرده بود، چون سال شهادت امام موسی بن جعفر(علیه السلام) سال ۱۸۳ هجری است و تا آن موقع حضرت(علیه السلام) در زندان بود، چگونه ممکن است که حضرت معصومه(سلام الله علیها) در این سال به دنیا آمده باشد؟! لذا گفته است که تصحیف شده و تاریخ درست سال ۱۷۳ هجری است و دیگران هم این تاریخ را از آنجا نقل کردند. در حالی که هر دو تاریخ نادرست و تاریخ ولادت به دست ما نرسیده است. این تاریخ را یکی از جعّالین که ویژگی هایش هم نقل شده جعل کرده است. داستان جعلی از این قرار است که؛ مرحوم «متوّلی باشی» اعلام می‌کند که اگر کسی تاریخ ولادت و وفات حضرت معصومه(سلام الله علیها) را پیدا کند، دستور می دهم که در آن روزها بازار قم را تعطیل کنند. آدم کلّاشی ادعا می‌کند که در فلان کتاب از کتابخانه مدینه این تاریخ ذکر شده است. متولی باشی آدم زرنگی بود. گفته بود که متولی کتابخانه مدینه با من آشناست و من آن کتاب را از کتابخانه می‌خواهم و چاپ می‌کنم و به این شکل مشتِ آن شخص باز می‌شود. متولی باشی مسافرتی تاریخی به حجاز کرده بود و رجال آنجا را می‌شناخت.» 📚منبع : جرعه ای از دریا، ج۲، ص۵۱۹ ╭────────────╮                 ✍ کانال 🆔 @AsnadolMasaeb ╰────────────╯
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
👤مرحوم علامه «سید جعفر مرتضی عاملی»(متوفی سال ۱۴۴۱ق) مورخ نامی و معاصر شیعه درباره ی علت وفات می نویسد : «فَيُقَالُ إِنَّهَا قَدْ دَسَّ إِلَيهَا السَّمُّ فِي سَاوَةَ وَ لِهَذَا لَمْ تَلْبَثْ إِلَّا أَيَّامَاً قَلِيلَةً وَ اسْتُشْهِدَتْ [بِقُم]» ♦️و گفته می شود که در حق حضرت معصومه(سلام الله علیها) دسیسه کردند و او را در شهر «ساوه» سمّ خوراندند و به خاطر همین از آن پس، مدت زیادی در قید حیات نبودند و سپس در قم به شهادت رسیدند. 📚منبع : الحياة السياسية للامام الرضا(علیه السلام)، ص۴۲۸ ✍کانال 🆔 @AsnadolMasaeb
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴 🚩 «اَلسَّلَامُ عَلَيْكَ يَا اَبَا عَبْدِاللهِ(ع) وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ عَلَيْكَ مِنّي سَلامُ اللهِ اَبَداً مَا بَقيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ وَ لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّي لِزِيارَتِكُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ(ع) وَعَلى عَلِيِّ(ع) بْنِ الْحُسَيْنِ(ع) وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ(ع) وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ(ع)» 🎙روضه با نوای در حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها) @AsnadolMasaeb
1_1300910981.mp3
8.55M
♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴 @AsnadolMasaeb
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️ ✍ 1️⃣3️⃣1️⃣ 👤 👤 @AsnadolMasaeb
🔸🔶《السَّلامُ عَلَى مَوْلانَا یَا وَصِیَّ الرَّسُولِ(ص) یَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ عَلِيَّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(ع)》🔶🔸 ✅امام علی(علیه السلام) در بخشی از نامه ای که به «عثمان بن حُنیف»(حاکم بصره) نوشت، فرمود : 📋《وَاللهِ لَو تَظَاهَرَتِ الْعَرَبُ عَلَی قِتَالِی لَمَّا وَلَّیتُ عَنْهَا》 ♦️به خدا سوگند! اگر تمام عرب، به قصد قتال با من، پشت به پشت هم در آیند، و علیه من، رو در روی من قرار بگیرند، به آنها پشت نکرده و از مقابلشان فرار نمی کنم.(۱) علی(ع) ای که در جنگ خیبر؛ با آنکه دروازه قموص به قدری سنگین بود که چهل مرد جنگی لازم بود تا دروازه را باز یا بسته کنند، حضرت(ع) آن درب آهنین را یک تنه از جا کَند و براى خود سپر قرار داد و جنگ نمود. ابن شهر آشوب می نویسد : 📋《لَقَدْ تَكَلَّفَ حَمْلَهُ أَرْبَعُونَ رَجُلاً فَمَا أَطَاقُوهُ》 ♦️علی(علیه السلام) دری را از جای ‏كَند، كه چهل نفر قدرت حمل آن را نداشتند.(۲) 🏴اما داغ زهرای مرضیه(سلام الله علیها) چه کرد با علی(ع) خیبر شکن؟! وقتی حضرت فاطمه(س) در حالت احتضار قرار گرفت، امیرالمومنین علی(علیه السلام) در این هنگام، در مسجد حضور داشت. بلافاصله اسماء بنت عمیس، حسنین(ع) را به دنبال پدرشان فرستاد و گفت : 📋《يَا ابْنَيْ رَسُولِ اللَّهِ(ص)! انْطَلِقَا إِلَى أَبِيكُمَا عَلِيٍّ(ع) فَأَخْبِرَاهُ بِمَوْتِ أُمِّكُمَا》 ♦️ای فرزندان رسول خدا(ص) نزد پدرتان بروید و او را از رحلت مادرتان، آگاه سازید. آن دو بزرگوار دوان دوان، به مسجد رفتند. امام علی(علیه السلام) وقتی حالت مضطربانه حسنین(ع) را در مسجد دید، سراسیمه فرمود : چه اتفاقی افتاده است؟ آن دو عرض کردند : 📋《قَدْ مَاتَتْ أُمُّنَا فَاطِمَةُ(س)》 ♦️مادرمان فاطمه(س) از دنیا رفت! در این هنگام ؛ 📋《فَوَقَعَ عَلِيٌّ(ع) عَلَى وَجْهِهِ》 ♦️علی(علیه السلام) با صورت به زمین افتاد.(۳) وقتی حضرت فاطمه(س) به شهادت رسید، امام علی(علیه السلام) ایشان را دفن کرد، در حالی که؛ 📋《أَرْسَلَ دُمُوعَهُ عَلَى خَدَّيْهِ》 ♦️اشک از چشمان مبارک به گونه ها می ریخت و در رثای فاطمه(س) می فرمود : 📋《اِنّمَا أَبكِی مَخَافَةَ أَن تَطُولَ حَیاتِی‏》 ♦️گریه می ‌کنم از اینکه مبادا بعد از تو زیاد زندگی کنم و عمرم طولانی باشد.(۴) و هنگام دفن حضرت فاطمه(سلام الله علیها) ایشان مشتی از خاکِ قبر مطهر دختر پیغمبر(ص) را برداشت، که در منابع حالات حضرت(ع) اینگونه وصف کرده اند که؛ 📋《هَاجَ بِهِ الْحُزْنُ》 ♦️حزن و اندوه عجیبی سرتاسر وجود امام(ع) را فرا گرفت.(۵) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : من علی ام که خدا قبله نما ساخت مرا جز خدا و نبی و فاطمه نشناخت مرا من که یکباره، در از قلعه ی خیبر کَندم داغ زهرا به خدا از نفس انداخت مرا! 👤صبوحی 📚منابع : ۱)امالی شیخ صدوق، ص۵۱۴، مجلس۷۷ ۲)مناقب ابن شهرآشوب، ج۲، ص۱۲۵ ۳)کشف الغُمه اربلی، ج۱، ص۵۰۱ ۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۱۳ ۵)أمالی شیخ طوسی، ص۱۰۹، مجلس۴ @AsnadolMasaeb
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📚معرفی «سیر مطالعاتی تاریخ اسلام» : 🔍👇 @TarikhEslam
سیر مطالعاتی تاریخ اسلام.pdf
3.6M
📚سیر مطالعاتی تاریخ اسلام @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️ ✍ 2️⃣3️⃣1️⃣ 👤 @AsnadolMasaeb
🔹🔷《اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يَا سَیِّدَ الشُّهَدَاءِ》🔷🔹 ✅لقب «سید الشهداء» توسط حضرت رسول اکرم(ص) به حضرت حمزه(ع) داده شد. در زیارت ‌نامه حضرت رسول اکرم(ص) می خوانیم : 📋《السَّلامُ عَلَى عَمِّکَ حَمزَةَ سَیدِ الشُّهَدَاءِ》 ♦️سلام بر عمویت، حمزه(ع) سالار شهیدان!(۱) تا اینکه پس از شهادت امام حسین(ع)، لقب سید الشهداء به ایشان نیز اختصاص یافت، كه اطلاق این لقب براى امام حسین(ع) از زمان امام صادق(ع) بود. نقل است؛ یكى از زنان صحابی امام صادق(ع) به نام ام‌ّ سعید كه از اهالى عراق بود، قصد زیارت قبور شهدای مدینه را داشت، كه امام صادق(ع) به او فرمود : 📋《مَا أَعْجَبَكُمْ يَا أَهْلَ الْعِرَاقِ! تَأْتُونَ الشُّهَدَاءَ مِنْ سَفَرٍ بَعِيدٍ وَ تَتْرُكُونَ سَيِّدَ الشُّهَدَاءِ لَا تَأْتُونَهُ》 ♦️از شما اهل عراق متعجّبم، كه راه دورى را طى كرده و به زيارت قبور شهداء مى‌رويد، ولى قبر سيّد الشّهداء را ترك می کنید! ام‌ سعید پرسید : سید الشهداء كیست؟ امام صادق(ع) پاسخ داد : سید الشهداء، حسین‌ بن على(ع) است.(۲) لقب سیدالشهدا نشان‌ دهنده برتری و بزرگی و سیادت و سروری ایشان نسبت به همه شهداست. بنابر آنچه درباره معنای واژه شهید بیان شده است، لقب سیدالشهدا گویای این امر است كه امام حسین(ع) به عنوان فردی كه مورد نظر خاص خداوند است و در راه او كشته شده، هم ناظر بر اعمال خلق است و هم خداوند ناظر بر اوست. و این توفیق نیز برخی به سبب صبر و تحمل ایشان در برابر مصائب است. از امام صادق(ع) سوال شد : 📋《مَا بَلَغَ مِنْ حُزْنِ يَعْقُوبَ(ع) عَلَى يُوسُفَ(ع)؟》 ♦️حزن حضرت يعقوب(ع) نسبت به حضرت يوسف(ع) چه قدر بود؟ حضرت(ع) فرمود : 📋《حُزْنَ سَبْعِينَ ثَكْلَى بِأَوْلاَدِهَا》 ♦️حُزنی به اندازه هفتاد مادر بچه مرده!(۳) اما مصیبتهایی که در یک نیم روزی بر امام حسین(ع) اتفاق افتاد، با مصائب هیچ شخصیتی قابل قیاس نیست! هر که در این بزم مقربتر است جام بلا بیشترش می دهند امام حسین(ع) با خدا معامله کرد. خداوند متعال در حدیثی قدسی می فرماید : 📋《کُنْ لِي أکُنْ لَكَ》 ♦️تو برای من باش، تا من هم برای تو باشم.(۴) و خداوند اینگونه جبران کرد برای حسین(ع)! چون امام صادق(ع) فرمود : 📋《مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ(ع) کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِهِ》 ♦️کسى که قبر حسین بن علی(ع) را زیارت کند، مانند کسى است که خدا را در عرش او زیارت نموده است.(۵) بی معرفت مباش! که در مَن یَزید عشق اهل نظر معامله با آشنا کنند حضرت رسول اکرم(ص) : 📋《إِنَّ الْحُسَینَ بْنَ عَلِی(ع) فِی السَّمَاءِ أَکبَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْضِ》 ♦️مقام حسین بن علی(ع) در آسمان بالاتر از مقام او در زمین است.(۶) خداوند در قرآن کریم می فرماید : 📋《يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ؛ ارْجِعِي إِلَى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً؛ فَادْخُلِي فِي عِبادِي؛ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي》 ♦️هان اى روح آرام یافته! به سوى پروردگارت بازگرد که تو از او خشنود و او از تو خرسند است. پس به میان بندگان من در بیا و به بهشت و ماوای من داخل شو!(۷) این سوره، در روایت امام صادق(ع) به سوره امام حسین(ع) مشهور است. امام صادق(ع) می فرماید : 📋《اِقْرَوُءا سُورَةَ الفَجِرِ فِی فَرائِضِکُم وَ نَوافِلِکُم، فَاِنَّهَا سُورَةُ الحُسَینِ(ع) وَ ارْغَبُوا فِیهَا》 ♦️سوره فجر را در فرائض و نوافل نمازهایتان بخوانید، زیرا آن سوره امام حسین‌(ع) است و در آن رغبت داشته باشید.(۸) در روایتی دیگر، از امام صادق(ع)، علت نامگذاری این سوره به سوره فجر، این بیان شده که سیدالشهداء نفس مطمئنه و راضیه و مرضیه است و یارانش نیز اینگونه اند. حضرت(ع) فرمود : 📋《فَهُوَ ذُوالنَّفسِ المُطمَئِنّةِ الرَّاضِيَةِ المَرْضِيَّةِ وَ اَصحَابُهُ مِن آلِ‌ مُحَمَدٍ(ص) هُم الرَّاضُونَ عَن اللهِ یَومَ القِیامَةِ وَ هُوَ رَاضٍ عَنهُم》 ♦️پس او صاحب نفس مطمئنه راضیه مرضیه است و اصحاب آن حضرت از آل محمد‌(ص) نیز از خداوند در روز قیامت راضی هستند و خداوند از آنها راضی است.(۹) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : ای سایه ات فتاده به روی سرم حسین معنای واقعی اصول الکرم حسین یادم نمی‌رود که همه عزتم تویی من پای سفرۀ تو شدم محترم حسین   لطفی که کرده‌ای تو به من مادرم نکرد ای مهربان تر از پدر و مادرم حسین 👤صیامی 📚منابع : ۱)اقبال‌ الاعمال سید بن طاووس، ج۳، ص۱۲۴ ۲)کامل الزیارات ابن‌ قولویه قمى، ص۱۱۰ ۳)بحارالانوار مجلسی، ج۱۲، ص۲۴۲ ۴)الجواهر السَنیّة حُرّ عاملی، ج۱، ص۱۴۶ ۵)بحارالانوار مجلسی، ج۹۸، ص۷۷ ۶)بحارالانوار مجلسی، ج۹۱، ص۱۸۴ ۷)سوره فجر، آیه ۲۷-۳۰ ۸)سفینة البحار محدّث قمی، ج۷، ص۲۹ ۹)تفسير کنز الدقائق میرزا مشهدی، ج۱۴، ص۲۸۰ @AsnadolMasaeb
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️ ✍ 3️⃣3️⃣1️⃣ 👤 👤 @AsnadolMasaeb
🔹🔷《أَلسَّلَامُ عَلَى مَن سُلِبَ مَا كَانَ عَلَیهِ وُ تُرِکَ فِی مَقتَلِهِ مُجَرَّدَاً》🔷🔹 ✅نقل است که در اواخر عمر شریف حضرت فاطمه(سلام الله علیها)؛ 📋《أَعْطَتْ فَاطِمَةُ الزَّهرَاءُ(س) قَمِیصَ إِبْرَاهِیمِ الخَلِیلِ(ع) لِزَینَبَ(س)》 ♦️حضرت فاطمه(س) پیراهن حضرت ابراهیم(ع) را به حضرت زینب(س) داد و به ایشان فرمود : 📋《إِذَا طَلَبَهُ مِنکَ أَخُوکَ الحُسَینِ(ع) فَإِعلَمِی أَنَّهُ ضَيْفُکَ سَاعَةً، ثُمَّ یُقتَلُ بِأَشَدِّ الأَحوَالِ بِیَدَا أَولاَدِ الزِّنَا》 ♦️وقتی برادرت حسین(ع) این لباس را از تو طلب کرد، بدان که ساعتی بیش مهمان تو نیست و سپس به دست زنازادگان به سختترین حالت به شهادت می رسد.(۱) هر چند منبعی ذکر نکرده است که در روز عاشورا، امام حسین(ع) آن پیراهن را پوشیده بود. اما در روایتی، «مفضل بن عمر» می گوید که روزی امام صادق(ع) به من فرمود : 📋《أَ تَدْرِی مَا كَانَ قَمِیصُ یُوسُفَ؟》 ♦️می‌ دانى پیراهن یوسف چه بود؟ عرض کردم : خیر! حضرت(ع) فرمود : 📋《إِنَّ إِبْرَاهِیمَ(ع) لَمَّا أُوقِدَتْ لَهُ النَّارُ أَتَاهُ جَبْرَئِیلُ بِثَوْبٍ مِنْ ثِیَابِ الْجَنَّةِ فَأَلْبَسَهُ إِیَّاهُ فَلَمْ یَضُرَّهُ مَعَهُ حَرٌّ وَ لَا بَرْدٌ فَلَمَّا حَضَرَ إِبْرَاهِیمَ(ع) الْمَوْتُ جَعَلَهُ فِی تَمِیمَةٍ وَ عَلَّقَهُ عَلَى إِسْحَاقَ(ع) وَ عَلَّقَهُ‏ إِسْحَاقُ‏(ع) عَلَى‏ یَعْقُوبَ‏(ع) فَلَمَّا وُلِدَ یُوسُفُ عَلَّقَهُ عَلَیْهِ فَكَانَ فِی عَضُدِهِ حَتَّى كَانَ مِنْ أَمْرِهِ مَا كَانَ فَلَمَّا أَخْرَجَهُ یُوسُفُ بِمِصْرَ مِنَ التَّمِیمَةِ وَجَدَ یَعْقُوبُ رِیحَهُ وَ هُوَ قَوْلُهُ : إِنِّی لَأَجِدُ رِیحَ یُوسُفَ لَوْ لا أَنْ تُفَنِّدُونِ‏ فَهُوَ ذَلِكَ الْقَمِیصُ الَّذِی أَنْزَلَهُ اللهُ مِنَ الْجَنَّةِ》 ♦️وقتی براى ابراهیم(ع) آتش افروختند، جبرئیل جامه ‏اى از جامه‏ هاى بهشت برایش آورد، او پوشید و با آن جامه، گرما و سرما به ابراهیم زیانى نمی‌رسانید. هنگامی که مرگ ابراهیم(ع) فرا رسید، آن را در غلافى نهاد و به اسحاق(ع) آویخت و اسحاق(ع) آن را به یعقوب(ع) آویخت و وقتی یوسف(ع) متولد شد، آن را بر او آویخت و در بازوى او بود تا امرش به آن‌ جا كه بایست رسید،(زمام حكومت مصر را به دست گرفت) و وقتی یوسف آن را در مصر از غلاف بیرون آورد، یعقوب بوى خوش آن را دریافت ‏و همین است كه می‌گوید : اگر سفیه ام نمی‌خوانید، من بوى یوسف را احساس می‌‌كنم. و آن همان پیراهنى بود كه خدا از بهشت فرستاده بود. عرض کردم : 📋《جُعِلْتُ فِدَاکَ! فَإِلَى مَنْ صَارَ ذَلِكَ الْقَمِیصُ؟》 ♦️قربانت گردم! آن پیراهن به چه كسی رسید؟ حضرت(ع) فرمود : 📋《إِلَى أَهْلِهِ! ثُمَّ قَالَ : كُلُّ نَبِیٍّ وَرِثَ عِلْماً أَوْ غَیْرَهُ فَقَدِ انْتَهَى إِلَى آلِ مُحَمَّدٍ(ص)》 ♦️به اهلش رسید و فرمود : هر پیغمبرى كه دانش یا چیز دیگرى را به ارث گذاشته، به آل محمد(ص) رسیده است.(۲) در روز عاشورا امام حسین(ع) برای آخرین بار، برای وداع با اهل بیت خود، به خیمه ها آمد. و در پایان، درخواست کرد که پیراهنی برایش بیاورند و فرمود : 📋《إِئْتُونِی بِثَوْبٍ لَایُرْغَبُ فِیهِ، أَلْبِسُهُ غَیْرَ ثِیابِی، لَا أُجَرَّدُ، فَإِنِّی مَقْتُولٌ مَسْلُوبٌ》 ♦️برایم لباس کهنه‌اى بیاورید که کسى به آن رغبت نکند، تا آن را زیر لباسهایم بپوشم تا بعد از شهادتم مرا برهنه نکنند، زیرا مى‌ دانم پس از شهادت لباسهایم ربوده خواهد شد. سپس این چنین لباسی را برای حضرت(ع) آماده کردند. 📋《فَفَرَزَهَا لِئَلَّا یُسْلَبَهَا》 ♦️حضرت(ع) چند جای این لباس را پاره و سوراخ کرد تا کسی آن را غارت نکند. 📋《فَلَبِسَهُ ثُمَّ وَدَّعَ النِسَاءَ》 ♦️ایشان آن لباس را پوشید و از زنان خیام خداحافظی کرد.(۳) @AsnadolMasaeb ادامه مطالب :👇
در روز عاشورا، هنگامی که امام حسین(ع) به شهادت رسید، دشمن برای غارت ایشان وارد قتلگاه شد. محمد بن جریر طبری سُنّی می نویسد : در روز عاشورا؛ 📋《سُلِبَ اَلْحُسَيْنُ(عَلَیهِ السَّلَامُ) مَا كَانَ عَلَیهِ》 ♦️هر آنچه با حسین(علیه السلام) بود، از او ربوده شد.(۴) و به نقل سید بن طاووس آمده است؛ 📋《وَ تُرِكَ الْحُسَیْنُ(عَلَیهِ السَّلَامُ) مُجَرَّدَاً》 ♦️امام حسین(علیه السلام) در قتگاه، عریان رها شد.(۵) در مقاتل آمده است که؛ 📋《فَأَخَذَ قَمِيصَهُ إِسْحَاقُ بْنُ حَيْوَةَ الْحَضْرَمِيُّ وَ أَخَذَ سَرَاوِيلَهُ أَبْجَرُ بْنُ كَعْبٍ وَ أَخَذَ عِمَامَتَهُ أَخْنَسُ بْنُ مَرْثَدٍ وَ أَخَذَ سَيْفَهُ رَجُلٌ مِنْ بَنِي دَارِمٍ》 ♦️پيراهن شريفش را «اسحاق بن حَيْوَة حَضْرَمى» برداشت و رویین پوشش را «ابجر بن کعب» و عِمامه حضرت سيدالشهداء(ع) را «اَخْنَس بن مَرْثَد» و شمشیرش را مردی از «قبیله بنی دارم» به غارت برد.(۶) در نقلی آمده است که؛ 📋《أَخَذَ خَاتَمَهُ بَجدَلُ بنُ سُلَيمِِ الكَلبِي وَ قَطَعَ اِصبَعَهُ مَعَ الخَاتَمِ》 ♦️انگشتر امام حسین(ع) را «بجدل بن سلیم کلبی» ربود که حتی انگشتان امام(ع) را به همراه انگشتر برید.(۷) زینب کبری(س) ندبه کنان از خیمه بیرون آمد و بر بالین بدن صد پاره برادر نشست و ناله زد. راوی می گوید : سوگند به خدا که زينب(س) دختر على(ع) را فراموش نمی‏ كنم كه با آهى جانكاه براى حسين(ع) می‏ گريست و با صداى اندوهبار، و قلبى پر درد صدا مى‏ زد : 📋《يَا مُحَمَّدَاهْ! بَنَاتُكَ سَبَايَا وَ ذُرِّيَّتُكَ مَقْتَلَةً تَسْفِي عَلَيْهِمْ رِيحُ الصَّبَا وَ هَذَا حُسَيْنٌ(ع) مَجْزُوزُ الرَّأْسِ مِنَ الْقَفَا مَسْلُوبُ الْعِمَامَةِ وَ الرِّدَاءِ》 ♦️فرياد اى محمّد! دخترانت را اسير كرده ‏اند، فرزندانت كشته شده‏ اند و باد صبا بر بدنشان مى ‏وزد، اين حسين(ع) تو است كه سرش را از پشت گردنش جدا نموده ‏اند، عمامه و لباسش را به يغما برده‏ اند. راوی می گوید : سوگند به خدا که همه حاضران از دشمن و دوست با ديدن حال زينب(س) می گريستند.(۸) طبق نقل سید بن طاووس؛ امام سجاد(ع) در شام هنگام مراجعت به مدینه، سه چیز را از یزید درخواست نمود که یکی از آنان؛ 📋《أَنْ تَرُدَّ عَلَيْنَا مَا أُخِذَ مِنَّا》 ♦️اینکه که اموالی را که از ما غارت شده است به ما باز پس داده شود. امام(ع) فرمود : 📋《إِنَّمَا طَلَبْتُ مَا أُخِذَ مِنَّا لِأَنَّ فِيهِ مِغْزَلَ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ(ص) وَ مِقْنَعَتَهَا وَ قِلَادَتَهَا وَ قَمِيصَهَا》 ♦️ما اموال غارت شده خود را می خواهیم، زیرا بافته های مادرم حضرت فاطمه(س) دختر محمد(ص) و مقنعه و گردنبند و پیراهن او در میان آنهاست. 📋《فَأَمَرَ بِرَدِّ ذَلِكَ》 ♦️سپس یزید دستور داد آن اموال را به امام سجاد(ع) بازگرداندند.(۹) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : اگر کشتند چرا آبت ندادند؟ چرا زان دُرّ نایابت ندادند؟ اگر کشتند چرا خاکت نکردند؟ کفن بر جسم صد چاک نکردند؟ اگر کشتند چرا مویت کشیدند؟ چو گرگان، پنجه بر رویت کشیدند؟ برادر جان سلیمان زمانی چرا انگشت و انگشتر نداری؟ چرا بر تن، برادر سر نداری؟ بمیرم من مگر مادر نداری؟ 👤موسوی 📚منابع : ۱)عوالم العلوم بحرانی، ج۱۱، ص۹۰۵ ۲)کمال الدین شیخ صدوق، ج۱، ص۱۴۲ ۳)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۰۹ ۴)تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۳ ۵)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۳۰ ۶)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۲۹ ۷)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۳۰ ۸)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۳۳ ۹)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۹۵ @AsnadolMasaeb
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️ ✍ 4️⃣3️⃣1️⃣ 👤 👤 @AsnadolMasaeb
🔸🔶《ألسَّلامُ عَلَیکِ یَا عَقِیلَةَ بَنِی هَاشِمِِ، یَا بِنتَ اَمِیرَالمُومِنِینَ(علیه السلام) یَا زَینَبَ الکُبرَی(سلام الله علیها)》🔶🔸 ✅امام حسین(علیه السلام) در واقعه کربلا در چند جا، به حضرت زینب(سلام الله علیها) دلداری دادند. 1⃣در مسیر کوفه :👇 علامه مجلسی می نویسد : کاروان امام حسین(ع) در مسیر خود به سمت کوفه، در منزل «خزیمیه» توقف کردند. صبحگاهان حضرت زینب(س) مضطرب، خدمت برادر رسید و عرض كرد : 📋《يَا أَخِي! سَمِعْتُ فِي لَيْلَتِي هَاتِفاً يَهْتِفُ : أَلاَ يَا عَيْنُ فَاحْتَفِلِي بِجَهْدٍوَ مَنْ يَبْكِي عَلَى اَلشُّهَدَاءِ بَعْدُ إِلَى قَوْمٍ تَسُوقُهُمُ اَلْمَنَايَا بِمِقْدَارٍ إِلَى إِنْجَازِ وَعْدٍ》 ♦️ای برادر! ديشب شنيدم که هاتفی ندا می دهد : ای چشم! بسيار گريه كن و كيست كه در آينده بر شهيدان بگريد، بر گروهی كه مرگ آنان را به سوی وعده‏ ای معين به پيش می راند؟ امام حسین(ع) فرمود : 📋《يَا اُختَاهُ! كُلُّ الَّذِي قُضِيَ فَهُوَ كَائِنٌ》 ♦️ای خواهر! هر آنچه را كه خداوند تقدير كرده است، انجام خواهد شد.(۱) 2⃣شب عاشورا :👇 ابوحمزه ثمالی از امام سجاد(ع) نقل می کند که؛ در شب عاشورا، عمه ام زینب(س) از من پرستاری می کرد و امام حسین(ع) در گوشه ی خیمه، ابیاتی که نشانگر فانی بودن دنیا و یاد مرگ باشد را با خود زمزمه می کرد. زینب کبری(س) که متوجه شده بود، بیمناک و پریشان خاطر شد و امام حسین(ع) به ایشان دلداری داد و فرمود : 📋《يَا أُخَيَّةُ! لَا يُذْهِبَنَّ حِلْمَكِ الشَّيْطَانُ!》 ♦️خواهرم! آرام بگیر! شيطان حلم و صبر تو را نگيرد.(۲) 3⃣در روز عاشورا :👇 ابن طاووس می نویسد : در روز عاشورا امام حسین(ع) در حالی که بر روی تخته سنگی نشسته بود و بر شمشیری که بین دو پای مبارک بر زمین زده بود، تکیه کرده و به خواب رفت و پس از مدتی کوتاه بیدار شد. در این هنگام رو کرد به خواهرش زینب کبری(س) و فرمود : 📋《يَا أُخْتَاهْ! إِنِّي رَأَيْتُ اَلسَّاعَةَ جَدِّي مُحَمَّداً(ص) وَ أَبِي عَلِيّاً(ع) وَ أُمِّي فَاطِمَةَ(ع) وَ أَخِيَ اَلْحَسَنَ(ع) وَ هُمْ يَقُولُونَ : يَا حُسَيْنُ(ع)! إِنَّكَ رَائِحٌ إِلَيْنَا عَنْ قَرِيبٍ》 ♦️اي خواهر! در همين لحظه جدم رسول اکرم(ص)، پدرم علی(ع)، مادرم فاطمه(س) و برادرم حسن(ع) را در خواب ديدم كه به من فرمودند : ای حسين! تو به همين زودی به ما می پيوندی! در این هنگام؛ 📋《فَلَطَمَتْ زَيْنَبُ(س) وَجْهَهَا وَ صَاحَتْ وَ بَكَتْ》 ♦️زينب کبری(س) با شنيدن اين سخن سيلي به صورت زد و فرياد زد و گریست. امام حسين(ع) به او فرمود : 📋《مَهْلاً! لاَ تُشْمِتِي اَلْقَوْمَ بِنَا 》 ♦️خواهرم! آرام بگیر! ما را دشمن شاد مکن!(۳) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : ماجرای کربلا شرح بلای زینب است  عصر عاشورا شروع کربلای زینب است  شرح صدرش در نمی آید به فهم اهل دل  صبر زینب آیت صبر خدای زینب است  رو «اَلم نَشرَح لَک صَدرَک» بخوان کاین آیه را  عشق گفتا بعد پیغمبر، ثنای زینب است  باغبان گلشن سرخ ولایت، اشک اوست  حافظ خون شهیدان گریه های زینب است  پرچم سرخی که عاشورا به خاک و خون فتاد  بر سرپا باز با صبر و رضای زینب است  کوفه و روز اسیری دیدن زینب، دریغ!  چون در و دیوار کوفه، آشنای زینب است  بهر اثبات ولایت رفت باید هر کجا  ورنه کاخ ظلم و بزم می، چه جای زینب است؟  نی همین در شام و کوفه، بلکه اندر کوی عشق  هر کجا پا می گذاری جای پای زینب است 👤سید رضا موید  📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج‏۴۴، ص‏۳۹۱ ۲)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۹۳ ۳)اللهوف سید بن طاووس، ص۸۵ @AsnadolMasaeb