📜مقتل خوانی «استاد شیخ حسین انصاریان» در روز عاشورا در تهران :👆 #مقتل_خوانی #عزاداری_علماء #روضه_خوانی_علماء @AsnadolMasaeb

🏴🕌🏴🕌🏴🕌🏴🕌🏴🕌 🚩 «اَلسَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِاللهِ(ع) وَ عَلَى الأَرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ عَلَيْكَ مِنّي سَلامُ اللهِ أَبَداً مَا بَقيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ وَ لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّي لِزِيارَتِكُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ(ع) وَ عَلى عَلِيِّ(ع) بْنِ الْحُسَيْنِ(ع) وَ عَلى أَوْلادِ الْحُسَيْنِ(ع) وَ عَلى أَصْحابِ الْحُسَيْنِ(ع)» 🎙روضه #امام_حسین_علیه_السلام با نوای #استاد_میرزا_محمدی🖤 @AsnadolMasaeb

📜«تبرّک» به قطرات آب وضوی رسول اکرم(ص) تا «تقرّب الی الله» به واسطه ریختن خون #امام_حسین_علیه_السلام !👇 #عبرتهای_عاشورایی #از_سقیفه_تا_عاشورا @AsnadolMasaeb

✅محمد بن اسماعیل بخاری در صحیح خود نقل می کند که وقتی حضرت رسول اکرم(ص) در سرزمین ابطح بود و برای آن حضرت(ص) خیمه ای سرپا کرده بودند، در این حال بلال اذان نماز گفت و حضرت(ص) مشغول وضو شد، و اصحاب به سمت حضرت(ص) هجوم می آوردند و دست خود را دراز می کردند و به قطراتی که از دست مبارک ایشان سرازیر می شد، تبرّک می جستند. تا جایی که بخاری از ابن شهاب در جایی دیگر از کتاب خود نقل می کند که؛ 📋«اذَا تَوَضَّا النَبِیُّ(ص) كَادُوا يَقتَتِلُونَ عَلَي وُضُوئِهِ» ♦️هرگاه حضرت نبی اکرم(ص) وضو می گرفت، نزديك بود مسلمانان بر سر بدست آوردن آب وضوی ایشان (برای تبرك) با هم بجنگند.(۱) 🏴اما از سال یازدهم هجری[سال شهادت رسول اکرم(ص)] تا سال شصت و یک هجری[سال شهادت امام حسین(ع)] دقیقا پنجاه سال فاصله است. سوال اینجاست که در طی این نیم قرن، چه بلایی بر سر امت رسول اکرم(ص) آمد که آن امتی که قطرات آب وضوی پیغمبر(ص) رو برای «تبرّک» می بردند، همانها یا اولاد آنها، قطرات خون امام حسین(ع) که جگر گوشه همین پیغمبر(ص) بود را برای «تقرّب الی الله» زمین ریختند؟!! تا جایی که امام سجاد(ع) در این باره می فرماید : 📋«وَ لا يَومِ كَيومِ الْحُسَينِ(ع) اَزْدَلَفٍ عَليهِ ثلاثونَ اَلْفٍ رَجُلٍ يَزْعُمونَ اَنّهمْ مِن هذهِ الْاُمّةٍ كُلُّ يَتَقََرّبُ اِلَي اللهِ عَزّوجلّ بِدَمَهِ وَ هُوَ بِاللهِ يُذَكّرهُمْ فَلا يَتّعِظونَ حَتّي قَتَلوهُ بَغْياً وَ ظُلْماً وَ عُدْواناً» ♦️اما هيچ روزی همانند روز حسين(ع) نيست، كه سی هزار مرد جنگاور بر او روی آوردند و می‌پنداشتند كه از اين امت هستند و همگی آنان با ريختن خون او به خدای عزوجل تقرّب می‌جستند، در حالی كه او خدا را به ياد آنان می آورد اما آنان پند پذير نبودند تا اينكه او را به ظلم و ستم و دشمنی كشتند.(۲) 📚منابع : ۱)صحیح بخاری، ج۳، ص۱۹۵ ۲)امالی شیخ صدوق، ص۴۶۲ @AsnadolMasaeb

1️⃣روشنگری معاویه در خصوص منشاء ظلم در حق اهل بیت(علیهم‌السلام)! 👤علی بن حسین مسعودی(متوفی۳۴۶ ه.قمری) می‌نویسد : محمد بن ابوبکر نامه‌ای به معاویه می نویسد که مشتمل بر فضائل امیر‌المومنین(ع) و مثالب دشمنان آن حضرت(ع) است. معاویه نیز در جواب نامه می نویسد : هنگامی که پیغمبر(ص) رحلت کرد؛ 📋«فَكَانَ أَوَّلَ مَنِ اِبْتَزَّهُ حَقَّهُ أَبُوكَ وَ فَارُوقُهُ وَ خَالَفَاهُ فِي أَمْرِهِ عَلَى ذَلِكَ اِتَّفَقَا وَ اِتَّسَقَا ثُمَّ دَعَوَاهُ لِيُبَايِعَهُمَا وَ أَبْطَأَ عَنْهُمَا وَ تَلَكَّأَ عَلَيْهِمَا فَهَمَّا بِهِ اَلْهُمُومَ وَ أَرَادَا بِهِ اَلْعَظِيمَ..» ♦️پدر تو «ابوبکر» و فاروق او «عمر بن خطاب» اولین کسانی بودند که حق او را گرفتند و با او مخالفت نمودند و بر این کار اتفاق کردند و او را به بیعت خود فراخواندند، اما او تأخر جست و ایشان در صدد قتل او برآمدند. وقتی او چنین دید، بیعت کرد و سپس او را به بيعت با خود تكليف نموده ولى او نپذيرفت، تا اين كه او را تحت فشار قرار داده به او قصد سوء نمودند پس بناچار با آنان بيعت كرد.(۱) #از_سقیفه_تا_عاشورا 📚منبع : ۱)مروج الذهب مسعودی، ج۳، ص۱۸ @AsnadolMasaeb

2️⃣نامه معاویه به محمد بن ابی بکر در نقل «انساب الاشراف»! #از_سقیفه_تا_عاشورا @AsnadolMasaeb

👤بلاذری عالم اهل سنت(متوفی۲۷۹ه.ق) می نویسد : معاویه در پاسخ محمد بن ابی بکر نوشت : هنگامی که خداوند پیامبرش را طلبید و وعده خود درباره او را عملی ساخت و دین او را پیروز و با حجّت استوار ساخت، جانش را گرفت. 📋«..فَكَانَ أَوَّلَ مَنِ اِبْتَزَّهُ حَقَّهُ أَبُوكَ وَ فَارُوقُهُ وَ خَالَفَاهُ فِي أَمْرِهِ عَلَى ذَلِكَ اِتَّفَقَا وَ اِتَّسَقَا ثُمَّ دَعَوَاهُ لِيُبَايِعَهُمَا وَ أَبْطَأَ عَنْهُمَا وَ تَلَكَّأَ عَلَيْهِمَا فَهَمَّا بِهِ اَلْهُمُومَ وَ أَرَادَا بِهِ اَلْعَظِيمَ ثُمَّ إِنَّهُ بَايَعَ لَهُمَا وَ سَلَّمَ فَلَمْ يُشْرِكَاهُ فِي أَمْرِهِمَا وَ لَمْ يُطْلِعَاهُ عَلَى سِرِّهِمَا حَتَّى قُبِضَا عَلَى ذَلِكَ..» ♦️پدرت(ابوبکر) و فاروق (عمر بن خطاب) اولین کسانی بودند که حقّ او(علی) را ربودند و با او مخالفت کردند و با هم در این راهِ غصب خلافت هماهنگ شده و سپس علی را به بیعت خود فراخواندند و نقشه ها بر علیه او کشیدند و تصمیم گرفتند، رنجی بزرگ به او برسانند. سپس او را به بيعت با خود تكليف نموده ولى او نپذيرفت تا اين كه او را تحت فشار قرار داده به او قصد سوء نمودند. سپس علی بن ابی طالب به ناچار با آنان بيعت كرد، ولى تصميم گرفتند كه او را در كار خود (خلافت) شركت ندهند، و بر اسرار خود مطّلع نسازند تا اين كه مرگشان فرا رسيد. 📋«فَإِنْ يَكُنْ مَا نَحْنُ فِيهِ صَوَاباً فَأَبُوكَ فِيهِ أَوَّلُ وَ نَحْنُ فِيهِ تَبَعٌ وَ إِنْ يَكُنْ جَوْراً فَأَبُوكَ أَوَّلُ مَنْ أَسَّسَ بِنَاهُ فَبِهُدَاهُ اِقْتَدَيْنَا وَ بِفِعْلِهِ اِحْتَذَيْنَا وَ لَوْ لاَ مَا سَبَقَنَا إِلَيْهِ أَبُوكَ مَا خَالَفْنَا عَلِيّاً وَ لَسَلَّمْنَا إِلَيْهِ وَ لَكِنْ عِبْ أَبَاكَ بِمَا شِئْتَ أَوْ دَعْهُ وَ اَلسَّلاَمُ» ♦️اگر عمل ما درست باشد، پدرت پیشگام آن بوده و اگر ستم و کجروی باشد، باز هم پدرت در این کار خودکامگی کرد و ما با او شریک هستیم؛ اگر پدرت آن عمل (غصب خلافت) را انجام نمی داد، ما با علی مخالفت نمی‌کردیم و همه فرمانبردار او می شدیم. پس ما عمل پدرت را دیدیم و راهش را ادامه دادیم. اگر منتقد هستی، ابتدا به پدرت انتقاد کن و الّا دست بردار! والسلام!(۱) 📚منبع : ۱)أنساب الأشراف بلاذری، ج۲، ص۱۶۶ @AsnadolMasaeb

3️⃣نامه یزید به عبدالله بن عمر بن خطاب! 👤مرحوم سید بن طاووس(متوفی۶۶۴ ه.ق) به نقل از بلاذری عالم اهل سنت(متوفی۲۷۹ه.ق) می نویسد : «پس از واقعه عاشورا و به شهادت رسیدن امام حسین(ع)، عبدالله بن عمر فرزند عمر بن خطاب به یزید نامه‌ای می نویسد و او را به خاطر قتل امام حسین(ع) مورد عتاب و ملامت قرار می دهد. یزید هم در پاسخ می نویسد : 📋«أَمَّا بَعْدُ، يَا أَحْمَقُ! فَإِنَّنَا جِئْنَا إِلَى بُيُوتٍ مُنَجَّدَةٍ وَ فُرُشٍ مُمَهَّدَةٍ وَ وَسَائِدَ مُنَضَّدَةٍ فَقَاتَلْنَا عَنْهَا فَإِنْ يَكُنِ اَلْحَقُّ لَنَا فَعَنْ حَقِّنَا قَاتَلْنَا وَ إِنْ كَانَ اَلْحَقُّ لِغَيْرِنَا فَأَبُوكَ أَوَّلُ مَنْ سَنَّ هَذَا وَ اِبْتَزَّ وَ اِسْتَأْثَرَ بِالْحَقِّ عَلَى أَهْلِهِ» ♦️ای احمق! ما به خانه‌هایی آراسته با فرش‌های آماده و تکیه‌گاه‌های فراوان وارد شده‌ایم و برای رسیدن به این‌ها جنگیدیم! اگر حق با ما باشد، که از حق خود دفاع کرده‌ایم، و اگر حق با دیگران باشد، که پدرت (عمر) اولین کسی بود که این سنت را بنا کرد و حق را با خدعه و نیرنگ از صاحب آن غصب کرد.»(۱) #از_سقیفه_تا_عاشورا 📚منبع : ۱)الطرائف ابن طاووس، ص۲۴۷ @AsnadolMasaeb

4️⃣روایت «صحیفة ملعُونة» در الکافی! #از_سقیفه_تا_عاشورا @AsnadolMasaeb

✅منظور از «صحیفه ملعونه» پیمان عدّه‌ای از منافقینی بود که در زمان حضرت رسول اکرم(ص) در واقع اسلام نیاورده بودند و تظاهر به اسلام می کردند و فقط در ظاهر از ترس جان خویش مسلمان شده بودند، و بر غصب خلافت از خاندان حضرت رسول اکرم(ص) بعد از رحلت ایشان اصرار داشتند. بر این اساس که؛ 📋«..كَتَبُوا الْكِتَابَ بَيْنَهُمْ وَ تَعَاهَدُوا وَ تَوَافَقُوا لَئِنْ مَضَى مُحَمَّدٌ لَا تَكُونُ الْخِلَافَةُ فِى بَنِى هَاشِمٍ وَ لَا النُّبُوَّةُ أَبَداً» ♦️کتاب را بین خود نوشتند و باهم هم پیمان شدند که اگر محمد(ص) بمیرد یا کشته شود، این امر خلافت را از اهل بیتش بگیریم، بطوری که تا ما هستیم احدی از آنان به خلافت و نبوت دست نیابد. با نوشتن آن صحیفه، اساس ظلم و ستم به اهل بیت(ع) را بنا نهادند، که به فرموده ی امام صادق(ع) که فرمود : 📋«إذا کُتِبَ الکِتابُ قُتِلَ الحُسَینُ(علیه السلام)» ♦️هنگامی که صحیفه ی ملعونه نوشته شد، امام حسین(ع) به شهادت رسید.(۱) در روایتی دیگر آمده است که؛ امیرالمومنین امام علی(ع) از نیرگ آنان مطّلع بود و در جواب این منافقین فرمود : 📋«لَقَد وَفَيتُم بِصَحيفَتِكُم المَلعُونةِ الّتي تُعاقِدتُم عَليها في الكَعبَة» ♦️خوب به پیمان‌نامه خود (مبنی بر اینکه بعد از محمد(ص) این خلافت را از ما اهل‌بیت بگیرید) که آن را در کعبه گذاشتید، وفاء کردید. در این موقع ابوبکر گفت : 📋«فَمَا عِلْمُكَ بِذَلِكَ مَا أَطْلَعْنَاكَ عَلَيْه؟» ♦️تو از کجا دانستی و چه کسی تو را به آن مطّلع ساخته‌ است؟! امیرالمومنین(ع) نیز ابوذر و سلمان و مقداد را شاهد گرفت بر اینکه رسول اکرم(ص) خبر صحیفه را به ایشان گفته‌ است و ایشان نیز بر آن شهادت دادند.(۲) 📚منابع : ۱)اصول کافی کلینی، ج۸، ص۱۷۹ ۲)کتاب سلیم بن قیس هلالی، ص۱۵۴ @AsnadolMasaeb

5️⃣ضیاء الدین ابن الاثیر الجزری از علمای اهل سنت قرن ششم و هفتم هجری قمری در کتاب «الوشی المرقوم فی حل المنظوم» به صراحت می نویسد : 📋«وَاعْلَمْ أنَّ الحُسَینَ(علیه السلام) لَمْ یَقْتُلْ فِي یَوْمِ کَرْبَلَاءَ وَ إنَّمَا قُتِلَ فِي یَوْمِ السَّقِیفَةِ» ♦️بدان که حسین(علیه السلام) در روز عاشورا و در «کربلا» کشته نشد، بلکه در واقع در «سقیفه» کشته شد.(۱) #از_سقیفه_تا_عاشورا 📚منبع : ۱)کتاب الوشی المرقوم ابن اثیر جزری، ص۳۸۳ @AsnadolMasaeb

6️⃣حسن بن علی طبری مشهور به عماد الدین طبری عالم شیعی قرن هفتم می نویسد : «امام حسین(علیه السلام) را در روز سقیفه بنی ساعده که با ابوبکر بیعت کردند، در آنجا شهید کردند.»(۱) #از_سقیفه_تا_عاشورا 📚منبع : ۱)کامل بهائی عماد الدین طبری، فصل هفتم، ص۶۴۷ @AsnadolMasaeb

7️⃣صفدی از بزرگان اهل سنت در کتاب «الوافي بِلوَفيات» از قاضي ابوبکر بن قريعه که شاعر زبردستی بوده نقل مي کند که او این چنین سرود : 📋«..وَ أَرَيتُكُم أَنَّ الحُسَينَ(ع) اُصِيبَ فِي يَومِ السَقِيفَةِ» ♦️به شما نشان مي دادم که امام حسين(ع) در روز سقيفه به شهادت رسيد، نه در کربلا!(۱) #از_سقیفه_تا_عاشورا 📚منبع : ۱)الوافی بالوفيات صلاح الدين صفدی، ج۳، ص۱۸۹ @AsnadolMasaeb

8️⃣مرحوم سید نعمت الله جزائری در کتاب «زهر الربیع» روایتی را از امام صادق(علیه السلام) نقل می کند که ایشان می فرماید : 📋«وَاللّهِ مَا قُتِلَ الحُسَينِ(علیه السلام) بِكَربَلَاءَ وَ لَا سُبِيَ ذُرِّيَّتُهُ إِلَّا أَهلُ السَّقِيفَةِ» ♦️به خدا قسم! امام حسین(ع) را در کربلا به شهادت نرساند و ذریه و فرزندانش را اسیر نکرد مگر اهل سقیفه!(۱) #از_سقیفه_تا_عاشورا 📚منبع : ۱)زهر الربیع نعمت الله الجزائری، ج۱، ص۱۹۳ @AsnadolMasaeb