باب اسفنجی: تو با انرژی شروع و پیش‌قدمی متولد شدی؛ مارس بهت جسارت، سرعت و روحیه رقابت داده. سریع تصمیم می‌گیری چون به غریزه‌ات اعتماد داری، اما همیشه لازم نیست اول بودن یعنی جلوتر رفتن. خشم و هیجانت زود شعله می‌کشه و زود هم فروکش می‌کنه؛ یاد بگیر بین این دو لحظه انتخاب کنی. تو برای ساختن اومدی، نه برای جنگیدن با همه چیز و همه‌کس. وقتی صبرت رو تمرین می‌کنی، قدرتت چند برابر می‌شه.

لری: تو با انرژی ثبات و لذت به دنیا اومدی؛ ونوس بهت حس زیبایی، امنیت و وفاداری داده. دیر حرکت می‌کنی اما وقتی راه افتادی، خیلی سخت می‌شه متوقت کرد. وابستگی‌ات به آدم‌ها و چیزها عمیقه، برای همین رها کردن برات سخته، نه از ضعف، از ارزش‌گذاریه. لجاجتت سپر امنیته، ولی اگه زیاد ضخیم بشه جلوی رشدت رو می‌گیره. وقتی تغییر رو دشمن نبینی، آرامشت واقعی‌تر می‌شه.

خانم پاف: تو با ذهنی همیشه در حال حرکت به دنیا اومدی؛ مرکوری بهت سرعت فکر، کلام و کنجکاوی داده. سریع یاد می‌گیری و سریع هم خسته می‌شی، چون روحت دنبال تنوعه نه تکرار. دوگانگی‌ات سردرگمی نیست، نشونه‌ی دیدن چند زاویه از یک واقعیته. مشکل وقتی شروع می‌شه که به جای عمیق شدن، فقط رد می‌شی. وقتی تمرکز رو تمرین کنی، ذهنت به بزرگ‌ترین ابزار زندگیت تبدیل می‌شه.

پاتریک: تو با قلبی حساس و حافظه‌ای عاطفی متولد شدی؛ ماه روی احساساتت حکومت می‌کنه و هیچ چیز از نگاه درونت فرار نمی‌کنه. امنیت عاطفی برات از هر موفقیتی مهم‌تره، حتی اگه به زبون نیاری. زود رنجی‌ات از عمق احساسته، نه از ضعف؛ ولی سکوت طولانی‌ات گاهی دیگران رو گیج می‌کنه. گذشته رو با خودت حمل می‌کنی چون برایت معنا داره، اما قرار نیست زندان بشه. وقتی یاد بگیری احساساتت رو بیان کنی، سبک‌تر و قوی‌تر می‌شی.

گری: تو با انرژی خورشید متولد شدی؛ دیده شدن، خلق کردن و تأثیر گذاشتن نیاز طبیعی روحه. اعتمادبه‌نفست واقعیه، اما وقتی با غرور قاطی می‌شه فاصله می‌سازه نه احترام. قلبت بزرگ و وفاداره و وقتی دوست داری، تمام‌قد می‌ایستی. مشکل وقتی شروع می‌شه که فکر کنی همیشه باید قوی باشی و ضعف رو پنهان کنی. وقتی اجازه بدی آسیب‌پذیر باشی، جذابیتت عمیق‌تر می‌شه.

یوجین خرچنگ: تو با ذهنی دقیق و نگاه اصلاح‌گر به دنیا اومدی؛ مرکوری بهت تحلیل، نظم و توجه به جزئیات داده. کمک کردن و مفید بودن برات مهم‌تر از دیده شدنه، حتی اگه خودت خسته شی. کمال‌طلبی‌ات از ترس اشتباه نیست، از مسئولیت‌پذیری عمیقه. مشکل وقتی پیش میاد که سخت‌گیری‌ات اول از همه به خودت ضربه می‌زنه. وقتی بپذیری «کافی بودن» هم ارزشه، آرامشت بیشتر می‌شه.