عمیق ترین توصیفی که میتونم راجع بهش داشته باشم اینه که:
"نبودنش سخت است
اما بودنش هم دیگر به من احساس خوشبختی نمیدهد."
نوتیف واریز حقوق میاد خوبه ها ولی اینکه میدونی همه رو باید کرایه خونه وقسط بدی خیلی بده:(
اتفاقاً سختگیر باشید. واسه کتاباییکه میخونید، فیلمایی که میبینید، آدمایی که باهاشون معاشرت میکنید. هر چقدرم فکر کنید تحت تاثیر قرار نمیگیرید، شخصیتِ اصلی شمارو دقیقاً همین موارد شکل میدن...
من وقتی میدونم هزار تا کار داره در حال سرویس کردن مخش با سوالای چرت و پرتم:
🤍●@Atomospher
از جمله ی «مارونمیبینی خوشی» متنفرم، اخه پفیوز تو کی باشی که دیدن یا ندیدنت در سطح خوشی من تاثیر بذاره :))
آدم هرچی میره جلوتر، کمتر حوصلهی آدما رو داره، در نهایت فقط میتونه حوصلهی یه نفر رو داشته باشه، که وقتیکه اونم نیست، حوصله خودشم نداره دیگه