اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ نَبِيِّ رَحْمَتِكَ، وَكَلِمَةِ نُورِكَ، وَأَنْ تَمْلَأَ قَلْبِي نُورَ الْيَقِينِ، وَصَدْرِي نُورَ الْإِيمانِ، وَفِكْرِي نُورَ النِّيَّاتِ، وَعَزْمِي نُورَ الْعِلْمِ، وَقُوَّتِي نُورَ الْعَمَلِ، وَ لِسانِي نُورَ الصِّدْقِ، وَدِينِي نُورَ الْبَصائِرِ مِنْ عِنْدِكَ، وَبَصَرِي نُورَ الضِّياءِ، وَسَمْعِي نُورَ الْحِكْمَةِ، وَمَوَدَّتِي نُورَ الْمُوالاةِ لِمُحَمَّدٍ وَآلِهِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ حَتَّىٰ أَلْقَاكَ وَقَدْ وَفَيْتُ بِعَهْدِكَ وَمِيثاقِكَ فَتُغَشِّيَني رَحْمَتَكَ يَا وَلِيُّ يَا حَمِيدُ

از آسمان بپرس نام نجات دهنده‌ات را: «فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ»

پنجره‌های قلب‌مان را باز بگذاریم. شاید نفحه‌ای که منتظرش هستیم؛ به دنبال دریچه‌های گشوده و امیدوار ما باشد.

«فَصَلِّ عَلَيْها وَعَلَىٰ أُمِّها صَلاةً تُكْرِمُ بِها وَجْهَ أَبِيها وَتُقِرُّبِها أَعْيُنَ ذُرِّيَّتِها، وَأَبْلِغْهُمْ عَنِّي فِي هٰذِهِ السَّاعَةِ أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَالسَّلامِ.» سلام‌های پیوسته و متواتر ما دل‌تنگ‌های امیدوار از قعر زمان، به وجود نورانی و حیات‌بخش شما.

«وَ ارْزُقْنَا مِنْ بَرَکاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» #بی_کلام

باران که می‌بارد تو در راهی؟

قلبم با کلمات زبور آل محمد (ص) زیر بارون قدم می‌زنه و زمزمه می‌کنه: «اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَیثَ، وَ انْشُرْ عَلَینَا رَحْمَتَک بِغَیثِک، امْنُنْ عَلَی عِبَادِک بِإِینَاعِ الثَّمَرَةِ، وَ أَحْی بِلَادَک بِبُلُوغِ الزَّهَرَ» خدایا ما تشنه‌ی رحمت توایم. ما رو با بارون سیراب کن و سرزمین‌های مرده رو با شکفتن شکوفه‌ها، زندگی ببخش.

«بِنَفْسِي أَنْتَ أُمْنِيَّةُ شَائِق يَتَمَنَّى» کاش می‌دانستم، چگونه تو را آرزو کنم.

تحمل حق سخت تر از شناخت حق است #صدا_تصویر

«شهدائُنا دمٌ یَرسمُ حَیاة»

«روّحی لِروُحِکِ الفِداء»

سلام من به آنان که خون در رگ‌هایشان می‌جوشد و درد قلب‌شان را در سینه مچاله کرده است. سلام من به آنان که در هر جای این عالم، با ظلم مبارزه می‌کنند.

«کُلُ الاحْرارِ تُحِبُّکَ یا وَطَنَ الاحْرار»

«وَ أَلْجِئْ نَفْسَكَ فِي أُمُورِكَ كُلِّهَا إِلَى إِلَهِكَ، فَإِنَّكَ تُلْجِئُهَا إِلَى كَهْفٍ حَرِيزٍ وَ مَانِعٍ عَزِيزٍ» #مولانا_علی(علیه‌السلام) #بی_کلام

«وَ الْبَابُ الْمُبْتَلَي بِهِ النَّاس» در این سرای نیستی هستی تویی هستی تویی هستی تویی

نقطه پایان قصه آدم‌ها را که می‌گذارند، انگار که ستاره آخری از صورتی فلکی نمایان شده باشد، تازه می‌توانی کل صورت زندگی و سیرورت آن آدم را مرور کنی. اگر نهایتش به شهادت باشد، رمزگشایی آغاز می‌شود، انگار که فیلم را بزنی عقب، گام به گام برمی‌گردی و قدم‌های شهید را حالا واضح تر تحلیل می‌کنی، انگار که ورای حساب و کتاب آدم‌ها، او در میانه اوج و فرود زندگی، وسط نقد‌های تند و تیز و طعنه‌های متصل، با همه توان اندکش، صد خودش را گذاشته وسط و خالصانه نیت کرده قدم‌های گاه سست و گاه استوارش همه برای خدا باشد، و در دنیای نیت کیلویی چند آدم‌ها، خدا خوب خریدارش شده… انگار که مدام داشته اوج می‌گرفته، آنقدر که حتی تقویم و تاریخ هم به مرادش می‌چرخد و خدا نشانه‌ها را جوری کنار هم جفت و جور می‌کند که ناگزیر فقط از زبانت می‌چکد العزة لله جمیعا… غم سنگین است، پر از بهت و حیرت و خشمیم، اما خوشا به شما آقایان شهید… خوشا به شماها با این پیشوند زیبای جدید. #شهید_ابراهیم_رییسی #شهید_امیرعبداللهیان #شهید_آل_هاشم #شهید_رحمتی

من تشنه مرگم تو چرا بال گشودی پیش از تو مرا نوبت پرواز مگر نیست