گوشی دستم است. بچه روی پایم. ارمیا کنارم منتظر خوانده شدن است.
تمرین های آخرین جلسه نویسندگی پیشرفته ارسال شده. با انبوهی داستان کوتاه و پیدیاف و صوت که باید طی همین هفته تمام شوند. دستم میرود سمت ارمیا. اواخر کتاب است و جای حساس داستان. کسی در ذهنم میگوید« حالا امروزم ارمیا بخون. پیدیاف ها از فردا»
یک نفر دیگر پیدیاف ها را بالا و پایین میبرد و حجمشان را به رخم میکشد.
ارمیا را برمیدارم. تکانش میدهم. برگه هارا بو میکشم و میگذارمش کنار. نگاهم را اما نمیگیرم. نگاهم را همانطور قفل نگهمیدارم روی کتاب. به هدف فکر میکنم. و به چیزهایی که باید ازشان بگذرم به خاطرش.
#کتاب
ارمیا تمام شد. دیروز.
صبر کردم که شاید جملهای حرفی برای پایانش بسازم. نشد. هیچ نیامد.
فقط میتوانم بگویم همنشینی با کتاب های رضا امیرخانی مرض شیرین و زجرآوری است...
پایان.
#کتاب_شانزدهم
#معرفی_کتاب
@Azdel252
حتما شنیدید که «شادیهای دنیا دوام ندارند و پشت هر خندهای غمی پنهان است.»
درست شنیدید اما خب من میخواهم به شما بگویم یک شادی آن هم فقط یک شادی در دنیا هست که هیچوقت تمام نمیشود و بیشتر هم میشود.
آن محبت کردن به آدم هاست.
محبت کردن به آدم ها دل را صاف صاف میکند. محبت آدم را نورانی میکند.
شاد کردن بقیه جوری شادت میکند که هیچ غصه حریفش نیست.
شاد کنیم و شاد کردن را یاد بگیریم؛ قبل از اینکه فرصت برود...
#کتاب
سرگذشت خانم سبا بابایی (کونیکو یامامورا) را خواندم.
کتاب خوش خوان و خوبی بود. راحت به آخر رساندم و اذیت کننده نبود.
سرگذشت ایشان خیلی جالب بود. اینکه سرنوشت این بانوی ژاپنی را به ایران میکشد و بعد تازه خودش میفهمد چقدر ایرانی است و چقدر دوست دارد ایرانی باشد.
آقای حمیدحسام قلم روانی دارند. اصل ایشان پایبندی به روایت راوی است. کتاب خداحافظ سالار حجم خیلی زیادی دارد چون راوی جزئیات زیادی بیان میکند، اما در این کتاب چون راوی کوتاهتر و خلاصهتر توضیح داده نویسنده هم به شیوه راوی پایبند مانده و همانگونه منتقل کرده است.
در کل کتاب را پیشنهاد میکنم. وقت زیادی نمیگیرد اما شما را با انسانی خاص آشنا میکند.
#کتاب_هفدهم
#معرفی_کتاب
@Azdel252
#کتاب_هجدهم
کتاب بعدی توصیه استاد جوان آراسته است برای تقویت زبان داستانی.
زبان احمد محمود را دوست دارم. در عین سختی و مبهم بودن جملاتش تشبیهات و توصیفات جالبی دارد.
@Azdel252