eitaa logo
⚘باقیات الصالحات⚘
86 دنبال‌کننده
7.2هزار عکس
6.9هزار ویدیو
174 فایل
الهم عجل لولیک الفرج
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
»»» آیه ی روز : ************** (ارسال شده توسط برنامه ی «قلم قرآنی هُدی» دریافت و نصب از https://zenderoid.ir ) فَآتِ ذَا الْقُرْبَىَ حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ ذَلِكَ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ روم-38 پس حقّ نزدیکان و مسکینان و در راه‌ماندگان را ادا کن! این برای آنها که رضای خدا را می‌طلبند بهتر است، و چنین کسانی رستگارانند. ************** نکته ها: در روایات آمده است: همین كه این آیه نازل شد، پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله فدك را به حضرت زهراعلیها السلام بخشیدند. (173) گرچه خطاب آیه به پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله است، ولى تمام مردم مخاطب آن مى باشند. مراد از «وجه اللّه»، نیّت خالصانه در انفاق است، همان گونه كه در مورد انفاق اهل بیت علیهم السلام مى خوانیم: «انّما نطعمكم لوجه اللّه»(174) ----- 173) تفاسیر مجمع البیان و نورالثّقلین. 174) انسان، 9. ************** پیام ها: - مالك اموال خداوند است، موارد مصرف مال را هم باید خداوند مشخّص كند. «فَآتِ» - در انفاق و كمك، خویشان بر دیگران مقدّمند. «ذا القربى... والمسكین ...» - بستگان بر انسان و دارایى انسان حقّ و حقوقى دارند. «حقّه» آرى، خویشاوندى، زمینه ى پیدایش حقوق است. - فرمان دینى با عواطف طبیعى هماهنگ است. دستور رسیدگى به بستگان فقیر همان خواسته عاطفى انسان است. «فآت ذا القربى حقّه...» - محرومان در مال اغنیا حقّ دارند و در پرداخت حقّشان نباید بر آنان منّت گزارد. «حقّه» - اسلام، حامى مستضعفان و حاكم اسلامى مسئول فقرزدایى از جامعه ى مسلمانان است. (بنابر این كه پیامبر به عنوان حاكم اسلامى مخاطب واقع شده باشد. «فآت... والمسكین...» - حتّى ثروتمندانى كه موقّتاً گرفتار بى پولى مى شوند، باید حمایت شوند. «وابن السبیل» - اداى حقوق دیگران ارزش است، نه جمع دارایى و ثروت. «ذلك خیر» - ثروت مى تواند وسیله اى براى تقرّب به خداوند قرار گیرد. «فآت ذا القربى حقّه... یریدون وجه اللّه» - امتیاز انفاق اسلامى بر انفاق دیگران، قصد قربت است. «یریدون وجه اللّه» - امر به نیكى، باید با تشویق همراه باشد. «ذلك خیر... هم المفلحون» - رستگارى در گرو عمل خالصانه است. «یریدون وجه اللّه و أولئك هم المفلحون» ************** ارسال شده توسط برنامه ی «قلم قرآنی هُدی» دریافت و نصب از https://zenderoid.ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
9.95M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
جهت شفای همه مریضان بویژه حاج آقا راجی عزیزمان دعا کنیم اللهم اشف کل مریض بحق محمدوعلی و فاطمة والحسن والحسین علیهم السلام 🤲🤲🤲🤲🤲
قالَ الإمامُ الهادى عليه السلام: إنَّ مِنَ الغِرَّةِ بِاللّه ِ أنْ يُصِرَّ العَبدُ عَلَى المَعصِيَةِ وَ يِتَمَنّى عَلَى اللّه ِ المَغفِرَةَ. [حياة الإمام على الهادى ص 164.] امام هادى عليه السلام فرمود: از نشانه هاى غرور نسبت به خدا آن است كه بنده، استـمرار و اصرار بر گنـاه داشـته باشد و در همان حال، آرزومند بخشايش الهى باشد. 🔸 شهادت جانسوز امام هادی علیه السلام تسلیت باد
سعید، دربان متوکل مامور شده بود شبانه خانه ات را غارت کند به خانه که رسید، نردبان گذاشت، روی بام خانه رفت و در تاریکی دنبال جای پا گشت تا از بام پایین بیاید. کسی به اسم صدایش زد صدای مهربان تو بود. گفتی: سعید! تاریک است... صبر کن برایت چراغ بیاورم برداشتى از زندگى امام‌دهم‌شيعيان امام على‌‌النقى‌الهادى(عليهم‌السلام)
داغ دوباره بر دل نازنین شما! گفتند: علیّ بن محمّد می‌خواهد ضدّ حکومت قیام کند. سربازانش را شبانه به خانه‌ی امام هادی علیه‌السّلام روانه کرد. سرزده وارد خانه‌ی امام شدند و به جست و جو پرداختند. امام را دیدند که روی خاک، رو به قبله نشسته‌اند و قرآن می‌خوانند. چیز مشت پرکنی نیافتند و عقده را با حمله به امام علیه‌السّلام گشودند و ایشان را با سر و پای برهنه نزد متوکّل بردند! متوکّل مثل همیشه در دستش جام شراب بود. برخاست و با وقاحت تمام، امام را در کنار خود نشاند و جام شراب را به آن حضرت تعارف کرد!! امام فرمودند: سوگند به خدا، هرگز گوشت و خون من با شراب آمیخته نشده و نخواهد نشد. متوکّل گفت: پس شعری بخوان! امام فرمودند: من در شعر، بهره‌ای اندک دارم. متوکّل گفت: حتماً باید اشعاری بخوانی. امام هادی علیه‌السّلام اشعاری در بی‌ارزشی دنیا خواندند. فطرت متوکّل بیدار شد و پشیمان گشت و گریه کرد. دیگران نیز گریستند. سپس دستور داد امام هادی علیه‌السّلام را با احترام برگردانند. یا صاحب الزمان! این روزها، شمایید و اندوهی دیگر! و چه ناشیانه، گفتیم و نوشتیم از آن مجلس شراب و بی‌حرمتی! بی آن که یادمان باشد این، داغ دوباره‌ای است بر دل نازنین شما! و رسم مروت نیست صاحب عزا را رنجاندن! مولای من! پیراهن مشکی از تن درآرید و لباس ظهور بر تن کنید که چاره‌ی این خاطرات غم‌بار، که عمری همراه‌تان است، فقط ظهور است، ظهور!