📚 #یک_دقیقه_مطالعه 🍁برگ 4️⃣ 📖راه‌های درمان رذایل اخلاقی 🔹 ریا 👈هیچ رذیله‌ای همچون «ریا»، آتش به خرمن عمل نمی زند و آدمی را دچار «حبط اعمال» و تباه شدن عبادات و صالحات نمی‌سازد. ریا در عبادت، ریا در احسان و انفاق، ریا در جهاد و مبارزه، ریا در تواضع و خشوع، ریا در علم و تعلیم، ریا در وعظ و خطابه و...، همه زیانبار است و عمل‌ها را از ارزش و قیمت می‌اندازد. ریا، گاه چنان ظریف و ناپیداست که چه بسا شخصی سالها عمل ریایی انجام دهد و می‌پندارد که از مخلصان است! درمان ریا، در حل مشکل «حبّ نفس» و خودخواهی نهفته است و علاج غفلت از ذات باری تعالی. در درمان آن 👈نکاتی گفته اند: 🔸اول، توجه به آفات و زشتی آن: اگر ریاکار بداند که ریا موجب «حبط عمل» می‌شود و او از اجر الهی محروم می شود و عملهای ریایی مقبولِ خدا نیست، چه بسا دست از آن بدارد و فریب نفس را نخورد. 🔸دوم، توجه به این است که دلها دست خداست. محبوبیت را خدا باید فراهم آورَد؛ آن هم در سایۀ عمل صالح و خلوص. اگر کسانی ریاکارانه محبوب القلوب و وجیه المِلّه می‌شوند، دوامی ندارد و حنایشان بیرنگ می‌شود. 🔸سومین درمان این است که بداند اگر ریای شخص بر مردم آشکار شود، از چشمها می‌افتد و بی‌قدر و ارزش می‌شود و هم خسران دنیوی خواهد دید، هم خسران اخروی. 🔸چهارم اینکه تلاش برای انجام دادن «عبادت مخفیانه» و به دور از چشم دیگران، گام مؤثری است. 🔹ادامه دارد... ✅کانال پایگاه بسیج شهید حقیقی 🆔 sapp.ir/BBSh_HaQiqi 🆔 eitaa.ir/BBSh_HaQiqi

📚 #یک_دقیقه_مطالعه 🍁برگ 5️⃣ 📖راه‌های درمان رذایل اخلاقی 🔹تکبر 🍂تکبر، منازعه با کبریا و جبروت الهی است. بزرگی تنها سزاوار خداست و هرکه بخواهد جامۀ کبریایی و خودبزرگ بینی و فرعونیت بر تَن کند، ذلیل می‌شود. پایه گذار تکبر، ابلیس بود که حاضر نشد به فرمان خدا بر آدم سجده کند و منفور ابدی شد. 🍂این رذیله، گاهی به خاطر مال و ثروت پیش می‌آید، یا جاه و مقام، یا علم و فضل، یا خدَم و حشم، یا خانواده و دودمان. به هرحال، مرضی است زشت که باید درمانش کرد و به زیور «تواضع» آراسته شد. 👈برای درمان تکبر، باید ریشه‌های آن را شناخت و جداجدا به مداوا پرداخت. تکبرِ برخی به سبب ذلت درونی و حقارت نفس است؛ امام صادق(ع) فرمودند: «ما مِنْ اَحَدٍ تَکَبرَ او تَجَبرَ اِلا لِذِلةٍ وَجَدها فی نَفْسِِهِ» ( هیچ کس تکبر نمی‌ورزد یا خودبزرگ بینی نمی‌کند؛ مگر به سبب ذلتی که در درون خویش می‌یابد.) (اصول کافی، ج۲، ص۲۹۵) 🔸پس جبران و درمان آن، رسیدن به غنای روحی و اعتلای شخصیتی است که در سایۀ عمل، فضل، ایمان و معرفت به دست می‌آید. 👈توجه به اینکه متکبران نه نزد مردم جایی دارند، نه نزد خدا، بیدارگر است. توجه به اینکه همۀ صاحبان مال، مقام، مِکنت، ثروت، ریاست، جمال، خاندان و حَسب و نَسب، مُرده اند و به زیر خاک رفته‌اند، تکبر را می‌زداید. یاد اینکه انسان به فرمودۀ امام علی(ع) در آغاز، نطفه‌ای بوده و در پایان هم جیفه‌ای خواهد بود، پس چه جای تکبر؟ هشداردهنده است. تمرین عملی برای پرهیز از نشستن در صدر مجلس، توقع سلام و احترام نداشتن از دیگران، پیشقدم شدن در سلام، همنشینی با ضعفا و محرومان، رفت وآمد با فقرا و طبقات مستضعف، عبادت و بندگی و سجده‌های طولانی، دیگری را در مجالس و مهمانی ها و ورود و خروج به محفل برخود مقدم داشتن، تأکید بر گفتن فراوانِ «نمیدانم» وقتی سؤالی می‌کنند و نمی‌داند و... 🔹ادامه دارد... ✅کانال پایگاه بسیج شهید حقیقی 🆔 sapp.ir/BBSh_HaQiqi 🆔 eitaa.ir/BBSh_HaQiqi

📚 #یک_دقیقه_مطالعه 🍁برگ 6️⃣ 📖راه‌های درمان رذایل اخلاقی 🍃حب دنیا(1) 👈این خصلت شوم، در رأس رذایل است. دلبستگی به دنیا و علاقه به این عروس آراسته، اما بی وفا که عجوزه ای است که «عروس هزار داماد است»، انسان را از سیر معنوی و آفاقِ کمال باز می‌دارد. باید رشته‌های «حبّ دنیا» را با قیچی «آخرت گرایی» قطع کرد و پای از باتلاق «علایق دنیوی» بیرون کشید: هرکس در این مرداب افتاد، هرچه بگذرد، بیشتر فرو می رود تا غرق شود. 📘در کتب اخلاق، راههایی برای درمان «دنیازدگی» آمده است: 🔸اول، ناپایداری دنیا: این آینه‌ای است که دربرابر دیدگان همه گشوده است و نه ما برای دنیا می‌مانیم، نه دنیا برای ما. بزرگان گفته‌اند: «آنچه نپاید، دلبستگی نشاید». 🔸دوم، ضرر دنیا به آخرت: وقتی دنیاطلبی و حبّ دنیا به آخرت زیان می‌رساند و هرچه به دنیا نزدیک می‌شویم، از خدا و معنویات و سعادت اخروی دور می‌شویم، پس چنین چیزی که مایۀ دوری از کمال است، شایستۀ دلباختن نیست. 🔸سوم، سیرۀ اولیای دین: بندگان عارف خدا و انبیا و اولیا، هیچکدام دل به دنیا نبسته و دنیا را محبوب خود برنگزیدند؛ ساده زیستند و به آبادی آخرت خویش پرداختند. این سیره، الگوی همۀ کمال طلبان است. 🔹ادامه دارد... ✅کانال پایگاه بسیج شهید حقیقی 🆔 sapp.ir/BBSh_HaQiqi 🆔 eitaa.ir/BBSh_HaQiqi

📚 #یک_دقیقه_مطالعه 🍁برگ 7️⃣ 📖راه‌های درمان رذایل اخلاقی 🍃حب دنیا (2) 🔸چهارم، ابزار گناه: دنیا برای افراد غیرمهذب، بستری برای معصیت است و به جای آنکه ابزار کسب آخرت و رضای الهی شود، وسیلۀ غفلت و گناه و دوری از خدا می‌شود. پس، برای مصونیت از این عواقب و عوارض، نباید اسیر دنیا شد. 🔸پنجم، ارزش و کرامت انسان: کسی که خود را اسیر دنیا می‌سازد و حب دنیا را در دلش جای می‌دهد، خود را ارزان فروخته است. انسان بیش از دنیا می‌ارزد و حیف است که معشوقش دنیا باشد! 🔸ششم، دشواری حساب: روز قیامت، روز محاسبه و مؤاخذه است. سبکباران در آخرت زودتر به مقصد و مقصود می‌رسند. هرکه در دنیا برخوردارتر و دنیادارتر باشد، 🔸هفتم، سیری ناپذیری انسان: حریص دنیاطلب، هرگز سیر نمی‌شود و هرچه دنیای بیشتری داشته باشد، حریصتر می‌شود و این حرص، بر غم و رنج روحی او می‌افزاید؛ اما اهل قناعت، روح آرامتر و زندگی آسوده‌تری دارند. 👈این کلام حضرت امیر(ع) را به عنوان هشداری برای این مسئله می‌آوریم: «ان الدنیا دارٌ، اولها عناءٌ و آخِرها فناءٌ، فی حلالها حِسابٌ و فی حرامها عِقابٌ» (همانا دنیا خانه‌ای است که اولش رنج و آخرش فناست؛ چراکه در حلالش حساب و در حرامش عقاب است.) (غررالحکم و دررالکلم، محمدعلی انصاری، ج۱، ص۲۶۰) 🔹ادامه دارد... ✅کانال پایگاه بسیج شهید حقیقی 🆔 sapp.ir/BBSh_HaQiqi 🆔 eitaa.ir/BBSh_HaQiqi

📚 #یک_دقیقه_مطالعه 🍁برگ 8️⃣ 📖راه‌های درمان رذایل اخلاقی 🔹شهوت 👈شهوت به معنای چیزی است که دل انسان می‌خواهد و به سوی آن گرایش دارد. شهوت مال، شهوت مقام و ریاست، شهوت شهرت، شهوت خوردنی و نوشیدنی و... نیز از شهوات است. به این شهوتها «هوای نفس» هم می‌گویند. 🍂رذیلۀ شهوت، افراد را به گناه در چشم وگوش، حرام خواری، ثروت اندوزی، ارتباط‌های حرام، منکرات و مفاسد اخلاقی و حرص و طمع می‌کشاند و انسان به جای آنکه «امیر نفس» باشد، «اسیر نفس» می‌شود. 🍃آنچه در اسلام مطلوب است، «تعدیل شهوت» است، نه «تعطیل شهوت». اگر تمایلاتِ مال دوستی نباشد، تلاش اقتصادی صورت نمی‌گیرد. اما این «حبّ الشهوات» که به تعبیر قرآن، برای مردم آراسته شده و جلوه می‌نماید، نباید سدّ راه معنویت و اخلاق و سعادت شود. افراط در شهوت، قوای عقل را از کار می‌اندازد و انسان را از پیمودن راه آخرت بازمیدارد و «حالت حیوانی» به انسان میدهد. 🔹ادامه دارد... ✅کانال پایگاه بسیج شهید حقیقی 🆔 sapp.ir/BBSh_HaQiqi 🆔 eitaa.ir/BBSh_HaQiqi

📚 #یک_دقیقه_مطالعه 🍁برگ9️⃣ 📖راه‌های درمان رذایل اخلاقی 🔹حبّ نفس(۱) 👈حبّ نفس و خودخواهی، ریشۀ بسیاری از رذایل دیگر و گناهان اجتماعی و تعرض به حقوق مردم است و نتیجۀ آن، علاقه به تعریف و تمجید مردم، گریز از انتقادپذیری و نداشتن انصاف است و دچارشدن به شخصیت غیرواقعی و خودمحور. اینگونه افراد، هرگز به فکر اصلاح خویش نیستند و خود را بی عیب می‌دانند. 👈برای اینکه از این خصلت رها شویم، چه باید کرد؟ توجه به نکات زیر، می‌تواند علاج و درمان حبّ نفس به شمار آید: 🔸اول، اگر ستایش‌هایی که می‌شنود در او نیست، خود را مسخره کند و اگر هست و دنیوی است، ارزش آن موهوم است و باید در پی ارزشهای واقعی و اخروی بیفتد. 🔸دوم، اگر از انتقاد بدش می‌آید، باید ببیند که آن عیب و نقص در او هست یا نه؟ اگر هست نباید ناراحت شود؛ بلکه باید آن را برطرف سازد و از انتقادکننده تشکر کند و اگر عیوب مطرح شده در او نیست، گذشت کند و آن را کفارۀ گناهانش به حساب آورَد. 🔸سوم، سعی کند حالتی داشته باشد که مدح و ذم دیگران در او بی تأثیر باشد. اگر عیبی دارد، مدح دیگران سبب نشود آن را در خود نبیند و اگر فضیلتی دارد، نکوهش دیگران سبب غفلت از فضیلتی که دارد نشود. نه مدحها خوشحالش کند، نه ذمها او را در هم شکند. 🔸چهام، سعی کند عیوب خود را بشناسد تا به عیوب دیگران نپردازد. 🌺به فرمودۀ امام علی(ع): «مَنْ اَبْصَرَ عیبَ نَفْسِهِ شُغِلَ عَنْ عیبِ غَیْرِهِ» ( هرکس عیب خود را ببیند، از پرداختن به عیوب دیگران باز میماند.) (تحف العقول، ص۸۸) 🔹ادامه دارد... ✅کانال پایگاه بسیج شهید حقیقی 🆔 sapp.ir/BBSh_HaQiqi 🆔 eitaa.ir/BBSh_HaQiqi

📚 #یک_دقیقه_مطالعه 🍁برگ🔟 📖راه‌های درمان رذایل اخلاقی 🔹حبّ نفس(2) 🔸پنجم، پرهیز از مدح شنیدن: به کسانی که ستایش گرند، روی خوش نباید نشان داد؛ چون حبّ نفس سبب می‌شود انسان آنان را بپذیرد و باور کند و از اصلاح عیوبش باز مانَد. در حدیث پیامبر خدا(ص) آمده است: «به مدح و تعریف یکدیگر نپردازید و هرگاه ستایشگران متملّق را دیدید، به صورتشان خاک بپاشید.» (محجةالبیضاء، ج۶، ص۱۳۳) این توصیه به معنای دلخوش نبودن به تمجید دیگران است. انسانهای وارسته سعی می‌کنند جلوی تعریف و ستایشهای دیگران را به خصوص در پیشِ رو بگیرند. 🔸ششم، محاسبۀ نفس: اگر انسانها بدون اغماض و خودفریبی، به حسابرسی اَعمال خود بپردازند و دقیق باشند و با خود، سازشکارانه برخورد نکنند، عیبهای زیادی در خود خواهند دید و این، سبب می‌شود که خودخواه و خودپسند نشوند. در 👈روایات آمده است: «از خودتان حساب بکشید؛ دقیقتر از محاسب‌هایی که شریک از شریک دارد.» 🔸هفتم، پرهیز از موقعیتهای آمیخته به مدح و ستایش: کسی که بخواهد به اشتها و تمایل «حبّ نفس» پاسخ ندهد، باید هرچه بیشتر، از حضور در جمع‌هایی که فکر می‌کند آنجا از او تعریف خواهند کرد، پرهیز کند و به دلِ خود «نه» بگوید. اینکه برخی بزرگان، پیوسته از خلق و جمع گریزان بوده‌اند و به اصطلاح روایات، «حبّ خمول» داشته‌اند تا مبادا کسی از آنان مدح و تعریف کند و آنان خوششان آید و گرفتار عواقب بعدی آن شوند، نشانۀ هوشیاری و بیداردلی اینگونه افراد است. 🔹ادامه دارد... ✅کانال پایگاه بسیج شهید حقیقی 🆔 sapp.ir/BBSh_HaQiqi 🆔 eitaa.ir/BBSh_HaQiqi

📚 #یک_دقیقه_مطالعه 🍁برگ1️⃣1️⃣ 📖راه‌های درمان رذایل اخلاقی 🍂قساوت قلب(1)🖤 ❤️قلب، حاکم بدن و اثرگذار بر عمل انسان و بروز خصلتهای نیک و بدِ اوست. یکی از آفتها و بیماریهای آن «قساوت» است. معنی قساوتِ دل آن است که انسان حالتی پیدا کند که هیچ آیه و حدیثی، پند و اندرزی و نیز تشویق و تهدیدی در آن اثر نگذارد؛ حرفهای روشن و منطقی را نپذیرد و عواطف انسانی در او مرده باشد؛ رقّت قلب و خشوع و خشیت و خوفی در آن راه نیابد و مثل سنگ، نفوذناپذیر شود. 👈به انسانهای قسی القلب، «سنگدل» می‌گویند. این رذیله، مانع هدایت پذیری انسان می‌شود. قرآن کریم، برخی دلها را سخت می‌داند و می‌فرماید: «برخی دلها از سنگ هم سفت‌ترند؛ درحالیکه برخی سنگها شکافته شده و از آنها آب و چشمه جاری می‌شود.» 👈اینگونه دلها را می‌توان مُرده به حساب آورد. آنچه عامل پیدایش چنین حالتی در قلب می‌شود، انجام دادن گناه روی گناه، دنیادوستی، خنده و شادی بسیار، آرزوهای دور و دراز و نیز تَرک عبادت و بندگی است. در کلام حضرت امیر(ع) آمده است: «مَا جَفتِ‏ الدموعُ‏ إِلا لِقَسْوَةِ الْقُلُوبِ‏ وَ مَا قَسَتِ‏ الْقُلُوبُ إِلا لِکثْرَةِ الذنُوب‏» ( اشکهای چشمها جز به سبب قساوت دلها خشک نمی‌شود و دلها جز به سبب گناهان بسیار، دچار قساوت نمی‌شود.) 🔹ادامه دارد... ✅کانال پایگاه بسیج شهید حقیقی 🆔 sapp.ir/BBSh_HaQiqi 🆔 eitaa.ir/BBSh_HaQiqi

📚 #یک_دقیقه_مطالعه 🍁برگ2️⃣1️⃣ 📖راه‌های درمان رذایل اخلاقی 🍂قساوت قلب(2)🖤 👈عصیان و گناه، پرتگاه دل ماست. خشکیدن اشک گرم از چشمۀ چشم، گویای سقوط پایگاه دل ماست. برای پیشگیری و نیز درمان این صفات منفی برای دل، راههایی گفته‌اند: 🔸اول، ذکر خدا در خلوت: 👈 امام باقر(ع) فرمودند: با ذکر بسیار در خلوتها، برای دل خود رقت پدید بیاور. 🔸دوم، ابراز عاطفه به یتیم: 👈یتیم نوازی و مهرورزی به یتیمان، هم نشانۀ وجود عاطفه و رقت قلب در انسان است و هم این حالت را پدید می‌آورد و از سنگدلی جلوگیری می‌کند. مردی از قساوت قلب خویش به محضر رسول خدا(ص) شکایت کرد. 🌺حضرت فرمودند: هرگاه خواستی دلت نرم شود، به بینوا اطعام کن و بر سرِ یتیم، دست نوازش بکش. 🔸سوم، یاد آخرت و مرگ: 👈توجه به دگرگونیهای روزگار و درپیش بودن مرگ، دل را از قساوت بیرون می‌آورد. حضرت علی(ع) در ضمن وصایای خویش به فرزندش امام حسن(ع)، از جمله می‌فرمایند: دلت را با موعظه زنده کن و با یاد مرگ، آنرا رام ساز، فجایع دنیا را به او بنمایان، از حمله و صولتِ روزگار برحذر بدار و از چرخش تحولات روزها و شبها هشدارش بده و سرگذشت پیشینیان را به دلت عرضه کن. 🔸چهارم، ساده زیستی: 👈 تجملات و تشریفات و لباس فاخر، معمولاً غرور و قساوت می‌آورد؛ اما ساده زیستی و پوشیدن لباس ساده، دل را خاشع می‌سازد. 🌺امام علی(ع) را دیدند که لباس کهنه و وصله‌داری پوشیده بود. علت را پرسیدند. فرمود: دل به سبب آن، خاشع شده و نفسِ انسان رام می‌شود و مؤمنان هم به آن اقتدا می‌کنند و الگو می‌گیرند. 🔸پنجم، دیدار از قبرستان: 👈رفتن به قبرستان و حضور بر سر خاک مردگان و یاد اموات، عبرت آموز است و قساوت را از دلها می‌برد. 🔹ادامه دارد... ✅کانال پایگاه بسیج شهید حقیقی 🆔 sapp.ir/BBSh_HaQiqi 🆔 eitaa.ir/BBSh_HaQiqi

📚 #یک_دقیقه_مطالعه 🍁برگ3️⃣1️⃣ 📖راه‌های درمان رذایل اخلاقی 🔹کینه و عداوت 👈کسی که به دیگران خشم و غصب کرده و نتواند آن را اِعمال کند و اهل حِلم و گذشت هم نباشد، آن خشم تبدیل به کینه و دشمنیِ درونی می‌شود و شخص، در پی فرصتی است که بتواند آن را عملی سازد و انتقام بگیرد. 🔸به این حالت نکوهیده، «غل» و «حِقد» هم می‌گویند. در روایت است که مؤمن، اهل حقد و کینه نیست. قرآن کریم نیز از ویژگیهای مؤمنان، یکی هم این‌ را بیان می‌کند که از خدا می‌خواهند در دلشان نسبت به مؤمنان غل و کینه‌ای وجود نداشته باشد. 👈در حدیث علوی آمده است: «طَهرُوا قُلُوبَکمْ مِنَ الْحِقْدِ فَإِنهُ دَاءٌ مُوبِئٌ»(دلهای خود را از کینه پاک کنید؛ چراکه آن، دردی کشنده و هلاکت آور است.) 🔸چه بسیاری از جرایم و جنایات و جنگها و نزاعها، ریشه در کینه دارد و اگر آیینۀ دل از کینه و عداوت پاک باشد، جامعه را صلح و صفا فرا می‌گیرد و اشخاص، هم از نظر روحی و روانی در آرامش به سر می‌برند و هم روابط از هم گسسته نمی‌شود و هم غم و غصه دلها را پر نمیکند. 🔹ادامه دارد... ✅کانال پایگاه بسیج شهید حقیقی 🆔 sapp.ir/BBSh_HaQiqi 🆔 eitaa.ir/BBSh_HaQiqi

📚 #یک_دقیقه_مطالعه 🍁برگ4️⃣1️⃣ 📖راه‌های درمان رذایل اخلاقی 🔹غرور و غفلت(1) 👈ریشۀ بسیاری از خسارتها و شقاوتها غرور و غفلت است؛ یعنی اینکه انسان به وضعی که دارد، فریفته شود و با آنچه دلخواه اوست، سرگرم شود و موقعیت و وضع خود را مطلوب و ایده‌آل پندارد و در صددِ تحول و اصلاح و جبران برنیاید، به چنین کسی «مغرور» می‌گویند. 🔸آنان که مغرور می‌شوند، از مرگ و قبر و قیامت و حساب و کتاب و بهشت و جهنم و دشواری‌های آینده و مؤاخذه‌های پس از مرگ، غافل می‌شوند و درصدد اصلاح نفس برنمی‌آیند. 🔸برخی به مال دنیا و زندگی و لذات خویش مغرور می‌شوند، برخی مغرور جوانی شده و از گذرابودن آن غافل می‌شوند، برخی غرورشان به طاعت و بندگی و اَعمال صالح است و دچار خودپسندی می‌گردند، برخی مغرور به رحمت خدا می‌شوند و در معصیت و گناه، پیش می‌روند، برخی غرورشان به اصل و نسب و دودمان و شرافت خانوادگی است، برخی فریفتۀ مال و مقام و سِمت و ریاست و ثروت می‌شوند، برخی مغرور علم و دانش خویش می‌گردند و برخی به قدرت و نفرات و حامیان و هواداران و اطرافیان مغرور می‌شوند... . 👈خلاصه، هرکس به طریقی و به سببی گرفتار غفلت و غرور می‌شود و آیندۀ خود را می‌بازد. گاهی لازم است انسان با نکته‌ها، عبرتها، حادثه‌ها، موعظه‌ها و مصیبتها از خواب غفلت بیدار شود. امام علی(ع) در بارۀ سنگینی خواب غفلت می‌فرمایند: «سُکرُ الْغَفْلَةِ وَ الْغُرُورِ أَبْعَدُ إِفَاقَةً مِنْ سُکرِ الْخُمُور» (سرمستی غفلت و غرور، دیرتر از مستی شراب، برطرف می‌شود.) نیز از سخنان آن حضرت است: «بَینَکمْ وَ بَینَ الْمَوْعِظَةِ حِجَابٌ مِنَ الْغِرة» (میان شما و پندگرفتن، حجابی از غرور است.) (بحارالانوار، ج۷۰، ص۱۵۷) 🔹ادامه دارد... ✅کانال پایگاه بسیج شهید حقیقی 🆔 sapp.ir/BBSh_HaQiqi 🆔 eitaa.ir/BBSh_HaQiqi

📚 #یک_دقیقه_مطالعه 🍁برگ5️⃣1️⃣ 📖راه‌های درمان رذایل اخلاقی 🔹غرور و غفلت(2) 💠اما چگونه میتوان از غرور و غفلت رها شد؟ 👈آنچه غفلت را می‌زداید و غرور را از بین می‌برد، توجه به کاستیها، ضعفها، ناپایداریها و دگرگونی‌هایی است که در زندگی و اوضاع و احوال جهان و موقعیتها و امکانات و برخورداریها پیش می‌آید. عبرت گرفتن از تاریخ و از سرگذشت و سرنوشت دیگران، راهی برای زدودن غفلت و غرور است. نکاتی که به این هدف کمک می‌کنند، اینهاست: 🔸اول، ارتقای سطح معرفت و به کارگیری عقل و خِرد در امور و ارزیابی اَعمال و افزایش معرفت به خود و خدا و دنیا و آخرت و زمان و جهان و حوادث دنیا. شناخت صحیح آفات و خطرات، عامل بیداری است. 🔸دوم، توجه به گذرابودن عمر، کوتاهی جوانی، ناپایداری جهان، حتمیت مرگ، درپیش بودن قبر و قیامت، دقیق بودن حساب و کتاب و آخرت، راست بودن وعده‌های خدا و پیامبران، بی ارزشی مادیات و اعتباری بودن عنوان و مقام، انسان را از غرور میر‌اند. 🔸سوم، درس آموزی از سیرۀ بزرگان و عارفان که غفلت و غرور نداشته و پیوسته در جهاد با نفس بودند و به آمال و آرزوهای دراز، دل نمی‌بستند. 🔸چهارم، توجه به اینکه علم و قدرت خدا بالاتر از هر علم و دانش و توانایی است و دست بالای دست بسیار است. چه بسیار صاحبان نام و جلال و شوکت که رفتند و یادشان مایۀ عبرت شد. 🔸پنجم، عبرت گرفتن از اموات و گذشتگان، از ویرانیها، از ذلیل شدن عزیزان، از پیرشدن جوانان، از فقیرشدن ثروتمندان، از برکنارشدن حاکمان و مسئولان. همۀ اینها اسباب بیداری و تنبه از غفلت و غرور است. 🔹ادامه دارد... ✅کانال پایگاه بسیج شهید حقیقی 🆔 sapp.ir/BBSh_HaQiqi 🆔 eitaa.ir/BBSh_HaQiqi