روزهاى تقويم ورق ميخورند و من،
تمامِ شهر را منتظر نگه داشته ام تا
نويدِ آمدنت را بدهم...
از تو،
تا دلت بخواهد برايشان نوشته ام!
تمامِ عاشقانه هايى كه مخاطبشان تويى،
بينِ عاشق و معشوق هاى شهر دست به دست ميچرخد...
گوشِ مردم،
پر است از دلبرانه هايى كه در نبودنت،
برايشان زمزمه كرده ام
از دلتنگى هاى گاه و بيگاه،
از شنيدنِ آهنگهايى كه مضمونشان،
"جهانِ كوچك من" است
از كافه رفتنهايى كه قهوه ى تو،
هميشه سرد ميشود!
از تنهايى هايى كه گاه،
پا روى گلويم ميگذارد و تا جان دارد، ميفشارد...
تا دلت بخواهد از عشق سخن گفته ام!
گاه ميپرسند:
رها شده اى؟
طعمِ تلخِ خيانت چشيده اى؟
پاى عشق ممنوعه اى در ميان است؟
و هزاران سوالى كه هر بار براى پاسخشان لبخندى پر از شوقِ آمدنت ميزنم!
نمیدانند من هر پلکی که میزنم،
به امید دیدن روی ماه شماست
نمیدانند شهر به شهر،
اقلیم به اقلیم را زیرپا میگذارم،
شاید جایی چشم ما به گوشه‌ی گیسوی شما گير كند
جهانِ كوچكِ من؛
بيا
تا به همه ى آنهايى كه قصه ى دوست داشتنمان را دنبال ميكنند بگوييم؛
"عشق را عشق كفايت است و نهايت"
🌺🌹🦋❤️❤️🦋🌹🌺🌷
http://eitaa.com/joinchat/1282736146C26a05f26a9
○بارشِ🍊🍃
