«روز پانزدهم»

حال که بیشتر فکر می‌کنم می‌بینم فقط قیام سیدالشهدا علیه‌السلام یک استثناء بود و قیام امام عصر علیه‌السلام یک استثناء خواهد بود و باقی ائمه علیهم‌السلام تمسّک بر صلح و سکوت امام حسن علیه‌السلام کردند تا مذهب حقه تشیّع باقی بماند و به ما بیچارگان برسد.

هو یا حسن این حدیث سبز از انوار لعل مصطفاست؛ عقل اگر در قامت انسان درآید مجتباست عقل کل را می‌شناسد عقل کل، از این سبب مجتبیٰ آیینهٔ بی‌نقص ختم الانبیاست مقتدای دوّمین، پور امیرالمومنین شاه دین، فخر زمین، فتح المبین، کنز الوفاست مجتبیٰ سرچشمهٔ توحید و اصل وحدت است مجتبیٰ شمس الضّحیٰ، بدر الدّجیٰ، نور الهداست جان احمد حیدر است و قلب حیدر احمد است مجتبیٰ جان رسول الله و قلب مرتضاست مجتبیٰ مهتاب رحمت، مهر رحمانیت است مجتبیٰ منشور نور الله در ارض و سماست مجتبیٰ هم احمد است و هم علی، شمس و قمر مجتبیٰ هم منذر است و هم ولی، خوف و رجاست گوهر یکدانه و ریحانهٔ زهرا حسن فاطمه دردانهٔ حق، فاطمه روح خداست مجتبیٰ عقل نبی، قلب علی، جان بتول مجتبیٰ نور خدا در چشم شاه کربلاست مقصد عشّاق عالم، کعبهٔ جان‌ها حسین قبله‌گاه و مقصد آن شاه بی‌سر، مجتباست مجتبیٰ صبر و صلات و لیلة القدر است و فجر مجتبیٰ فی الجمله جمع جمله اصحاب کساست با جزامی می‌نشیند بر سر یک خوان حسن با فقیران همنشین و با یتیمان هم‌نواست غیر وجه ذوالمنن چیزی نمی‌بیند حسن آنچه در چشم حسن خوار است دنیای دغاست آن‌که در ذات خدای لم یزل فانی شده‌ست جز وجودش هرچه موجود است محکوم فناست سید مهدی طباطبایی

«روز شانزدهم»

عطش و آبِ سرِ سفره و افطار و غذا روزه‌های رمضان بوی مُحرم دارد...