در ماه رمضان که خطبه میخواند، در حین صحبت‌هایش آنقدر دلش میگرفت و‌بی تاب میشد که به امام‌مجتبی‌علیه‌السلام میفرمود: حسن جان؛ چند روز از ماه رمضان گذشته است؟! روحیاتش در این رمضان عجیب‌تر شده بود. چون او خودش بهتر از همه میدانست چندم رمضان است. بعد امام حسن‌علیه‌السلام جواب میداد: پدر جان ۱۳ روز. و بعد خود را تسلی میداد؛ که علی، دیگر چیزی به وصال نمانده است... علویات | آزادی‌معنوی،ص۱۰۰

بچه رو صدا حساسه.حتی از صدای عطسه دیگران شوک بهش وارد می‌شه.می‌گن بخاطر شدتی که موج‌ انفجار داره باعث پارگی رگ‌های عروقی بچه می‌شه چون خیلی ظریفه.یسریاشونم از صدای بمب"قبض‌روح‌"می‌شن،واسه همینه جسدشون ظاهرا سالمه. توو غزه 75ساله که اسرائیل چهارشنبه‌سوری‌ می‌گیره

شب را تا سحرگاه، بارها از خانه خارج شده و تاریکای آسمان کوفه را نگاه کرد. ماه را نظاره کرد. و درحالی که به اندرونی میرفت، زیرلب گفت که این همان شبی است که عیسی به آسمان رفت. و شبی که موسی وفات یافت. و شبی است که یوشع رحلت نمود. به‌خدا قسم به من دروغ گفته نشده! نیمه‌های شب باز آسمان را دید. این بار لبخند بر لب و برق در چشم، لاحول‌و‌لاقوه‌ به لب، گفت خدایا پس مرا از آنان بگیر و شرّ نالایقی را بر آنان مسلط کن. او مستجاب الدعوه بود... –عجم علوی

می گن شهید رئیسی قبل وعده صادق یک توی شب قدر از خدا خواست که اگر آسیبی از واکنش ایران قراره به مردم وارد بشه اون آسیب ، به ایشون وارد بشه و بعد 63 سال شهادت رو از خدا گرفت خدایا پیش مرگ اسلام و شیعیانت هستیم و در آرزوی شهادت اگر جان و مال ما ظهور رو نزدیک می کنه در اختیار تو

اللّهم الْعَنْ قَتَلَةَ اَمیرِالمُؤمنین علیه السلام

عید خونین جگران با دگران یکسان نیست ما به خون خفته و آنان به حنا مشغولند • مهموم همدانی

نه فقط مسجدیان سر به گریبان تواند نخل و چاه و شب و صحرا همه گریان تواند دامنت با چه گنه سرخ شد از خون سرت ای که خلق دو جهان دست به دامان تواند ای به خون خفته بگو کیسه‌ی خرمات کجاست فقرا منتظر سفره‌ی احسان تواند کودکانی که گرسنه همه رفتند به خواب به عزیزان تو سوگند عزیزان تواند نخل‌ها در عطش اشک تو بردند به سر چاه‌ها منتظر ناله‌ی پنهان تواند اختران شیفته‌ی حال نماز شب تو کوه‌ها منتظر نغمه‌ی قرآن تواند اشک مظلومی تو می‌چکد از دیده‌ی ما پاره‌های دل ما برگ گلستان تواند آسمان‌ها همه گریند به مظلومی تو عرشیان سوخته‌ی سینه‌ی سوزان تواند گیسوی حور پریشان شده در باغ بهشت نه فقط زینب و کلثوم پریشان تواند نه دل میثم دلسوخته‌ای جان جهان هر چه دل هست همه زائر ایوان تواند... غلام رضا سازگار