می دانم… تو دست نیافتنی ترین معشوق زمین باش! حتی دور از دستانِ من، ولی باش..! اینجا میان شعرهای من دست کسی به تو نخواهد رسید… از میان انبوه زخم ها سکوت بغض ها و خاموشی واژه ها “تـو” بی بهانه سر ذوقم می آوری … پس بمااان

آری ؛ تقصیر از من است…. آن زمان که گفتی قول بده همیشه کنارم بمانی یادم رفت بپرسم کنار خودت یا خاطره هایت …..!

دیدمت انگار چیزى بر دلم تأثیر کرد با نگاه ساده ات دنیاى من تغییر کرد دیدمت با لحن آرامى صدایم کردى و این دل مغرور در لحن صدایت گیر کرد غرق آرامش مرا خواندى و گفتى میشود با سوالم ذهنتان را هم کمى درگیر کرد؟ میشود با من بمانى! ساده… میخواهم تو را جمله ای ساده دلم را بردو در زنجیر کرد اندکی با شوق، بی وقفه نگاهت کردمو در دلم گفتم که چشمانت دلم را پیر کرد! رفتى و از دور میدیدم پر از دلشوره ای تو نفهمیدى که عشقت در دلم تکثیر کرد تیر اخر را زدی وقتی که گفتی عاشقم عاشقت بودن مرا از هر تجرد سیر کرد

گاهی دست خودت نیست دوست داشتن کسی که می دانی نمی شود او را داشت اما مطمئنی تا ابد دوست داشتنش تکه تکه ات می کند …

تـو با قلب ویرانه مـن چـه کردی؟ ببین عشق دیوانه مـن چـه کردی در ابریشم عادت آسوده بودم توبا بال پروانۀ مـن چـه کردی؟ ننوشیده ازجام چشم تومستم خماراست میخانۀ مـن چـه کردی؟ مگر لایق تکیه دادن نبودم؟ تـو با حسرت شانۀ مـن چـه کردی؟ مرا خسته کردی و خود خسته رفتی سفرکرده باخانۀ مـن چـه کردی؟ جهان مـن از گریه ات خیس باران تـو با سقف کاشانه ي مـن چـه کردی؟

دلـــم یـک غــریبــه مـی خــواهـد بیـــایــد بنشینــد فقـــط سکـــوتــ کنـد و مـــن هــی حـــرفـــ بــزنــم و بـــزنـــم و بــزنــم تـــا کمــی کـــم شــود ایـن همــه بـــار … بعـــد بلنــد شـــود و بـــرود انگــــار نــه انگـــار …!

می گویند : شاد بنویس … نوشته هایت درد دارند! و من یاد ِ مردی می افتم ، که با کمانچه اش ، گوشه ی خیابان شاد میزد… اما با چشمهای ِ خیس … !!

کاش یک نفر بود که دوستم داشت که دوستش داشتم و همین را برای همیشه میگفت و همین را برای همیشه میگفتم همین دوستت دارم را به همین سادگی…

یکی از لذتهایی که دیگه نیست.. اینه که هر جا که باشم.. مــــــنـــــو با همون اسمِ خاص که همیشه با کلی عشوه و ناز و اَدا صدا میکرد، صــِــدا کنه… فقط یه بار .. یه بارِ دیگه..هــمـــیــــن

می ترسم کسی جایم را در قلبت بگیرد بوی تنت را بگیرد آغوشت را از من بگیرد چه احساس مبهمی است حسادت !

نگید " بغلم کن " مثل شاملو تو یه برگه براش بنویسید： آغوشت اندک جایی برای زیستن اندک جایی برای مردن و گریز از شهر اینجوری بدون اینکه گفته باشید بغلتون میکنه ولتونم نمیکنه تازه هم شما بغل شدید و هم اون ذوق کرده