تا صبح تو همین قاب می‌گذرانیم :)"

روزِ سمنویی :))

صبر در زندگی؛ حکمِ اکسیژن برای انسان رو داره. به نظرِ من، بدون صبر نمیشه زندگی کرد.

اینو اونجا فهمیدم که خدا خودش گفت؛ بنده‌ی من، صبر کن. به خاطرِ من صبر کن :)"

استاد پناهیان میگفتن؛ اصلا ساختارِ این دنیا جوریه که باید صبر کنی، خداوند اینگونه طراحی کرده، بدونِ صبر نمیتونی زندگیت رو جلو ببری، بااید صبر کنی!!

پس نگو دیگه واای صبرم تموم شد و دیگه نمیتونم و آه و ناله .. زندگی با صبر جلو میره! صبر نداشته باشی زندگیِ مریضی خواهی داشت، دقیقا مثلِ همون که اکسیژنِ کافی بهش نمیرسه .. - سخته؟ نخیر، خیلی خیلی سخته. زندگی قرار نیست ساده باشه :)

آره رفیقِ عزیز، زندگی سخته، اما .. بذار یه مثال بزنم برات: فکر کنید یه گروه میخوان برن برای فتحِ قله. تا حالا برای فتح قله کوه رفتید؟ کوهنوردی یه حرکتِ گروهیه و تنهایی رفتنش خوب نیست! بهترین کوهنورد ها هم با گروه حرکت میکنن. حالا فکر کنید رفتید کوه و وسطای راه هی شروع کنید به آه و ناله و غر زدن، هی وایسید استراحت کنید و نذارید گروه حرکتش رو بکنه. - چی میشه؟ کاری به اینکه اعصاب همه رو خورد کردید و نذاشتید حرکت کنم ندارم، خودتون دیگه نمیتونید با انرژی و انگیزه حرکت کنید!! خودتون! حالا فکر کنید با وجود اینکه واقعا خسته شدید و پا دردِ شدید نمیذاره درست راه برید، هی انگیزه بدید، هی بگید چیزی نمونده، همه رو هم تشویق کنید و دستِ سن پایینا رو هم بگیرید. - حالا چی میشه؟ با اینکه سختی کشیدید با اینکه اذیت شدید اما هنوز امید و انگیزه برای حرکت رو دارید، هنوز انرژی میذارید که قله رو فتح کنید! گرفتی چی‌ میخوام بگم؟

هیچ جا نمیتونی پیدا کنی که صبرو لازم نداشته باشی، این طرف صبر، اون طرف صبر، همه جا صبر نیازه!! مگر اینکه کلا بگی من اصن نمیخوام زندگی کنم ..🙂